ความถี่มูลฐาน

ความถี่มูลฐาน (อังกฤษ: fundamental frequency) ซึ่งในภาษาอังกฤษอาจเรียกอย่างโดด ๆ ว่า "fundamental" นิยามว่าเป็นความถี่ต่ำสุดของรูปคลื่นแบบเป็นคาบ ในดนตรี ความถี่มูลฐานก็คือเสียงสูงต่ำของโน้ตดนตรีที่ได้ยินโดยเป็นคลื่นรูปไซน์ (partial) ที่ความถี่ต่ำสุดซึ่งได้ยิน ถ้าดูการซ้อนทับของคลื่นรูปไซน์ (เช่น อนุกรมฟูรีเย) ความถี่มูลฐานก็คือคลื่นรูปไซน์ความถี่ต่ำสุดในผลรวม ในบางกรณี ความถี่มูลฐานจะเขียนเป็นเครื่องหมาย f₀ (หรือ FF) ซึ่งระบุความถี่ต่ำสุดจาก 0 ในบางกรณี ก็จะเขียนเป็นเครื่องหมาย f₁ ซึ่งหมายถึงฮาร์มอนิกแรก (ฮาร์มอนิกที่สองก็จะเป็น f₂ = 2⋅f₁ เป็นต้น และในบริบทนี้ ฮาร์มอนิกที่ 0 ก็จะเป็น 0 Hz)

การสั่นและคลื่นนิ่งในสาย (เช่นในสายเครื่องดนตรี) เป็นความถี่มูลฐาน (บนสุด) และเสียง overtone 6 ความถี่แรก

ดูเพิ่ม

• เฮิรตซ์
• ความถี่มูลฐานที่ไม่มี
• ฮาร์มอนิก

เชิงอรรถและอ้างอิง

1. "fundamental frequency", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ ฉบับ ๒๕๔๕, (ภาษาศาสตร์) ความถี่มูลฐาน
2. . Phon.ucl.ac.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-24. สืบค้นเมื่อ 2012-11-27.
3. (PDF). Fourier.eng.hmc.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-11-07. สืบค้นเมื่อ 2012-11-27.
4. (PDF). Nchsdduncanapphysics.wikispaces.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-11-07. สืบค้นเมื่อ 2012-11-27.
5. (PDF). Colorado.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-11-07. สืบค้นเมื่อ 2012-11-27.
6. . Hyperphysics.phy-astr.gsu.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-11-07. สืบค้นเมื่อ 2012-11-27.