การอ ศจรรย ของพระเยซ อ งกฤษ miracles of Jesus เป นการกระทำหร อการอ ศจรรย ท เช อว าทรงกระทำโดยพระเยซ ตามท บรรยายในค มภ ร

การอัศจรรย์ของพระเยซู (อังกฤษ: miracles of Jesus) เป็นการกระทำหรือการอัศจรรย์ที่เชื่อว่าทรงกระทำโดยพระเยซูตามที่บรรยายในคัมภีร์ของศาสนาคริสต์และศาสนาอิสลาม ส่วนใหญ่เป็น และการควบคุมธรรมชาติ

การอัศจรรย์ที่พระเยซู จากภาพจิตรกรรม *ทรงดำเนินบนน้ำ* ของ (ค.ศ. 1888)

ในพระวรสารนักบุญยอห์นเล่าว่าพระเยซูทรงแสดงที่แสดงถึงพันธกิจของพระองค์ ตั้งแต่การทรงเปลี่ยนน้ำเป็นเหล้าองุ่นในช่วงเริ่มต้นพันธกิจ จนถึงการทรงทำให้ลาซารัสเป็นขึ้นจากตายในช่วงท้าย

สำหรับคริสต์ศาสนิกชนและมุสลิมจำนวนมาก เชื่อว่าการอัศจรรย์เหล่านี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์ คนอื่น ๆ รวมถึงคริสต์ศาสนิกชนกลุ่มเสรีนิยมถือว่าเรื่องราวเหล่านี้เป็นเพียงเรื่องเล่าเชิงอุปมา

นับตั้งแต่ยุคเรืองปัญญา นักวิชาการหลายคนมีทัศนคติที่คลางแคลงใจอย่างมากต่อคำกล่าวอ้างเรื่องการอัศจรรย์ โดยมีความเห็นที่สอดคล้องกันน้อยกว่าในยุคก่อน นักประวัติศาสตร์ที่ไม่นับถือศาสนาโดยทั่วไปมักหลีกเลี่ยงการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับความจริงของการอัศจรรย์เพราะแหล่งข้อมูลมีจำกัดและถือว่าเป็นปริศนา นักวิชาการบางคนไม่ยอมรับการอัศจรรย์ทั้งหมด ในขณะที่คนอื่น ๆ ก็แก้ต่างให้ความเป็นไปได้ของการอัศจรรย์ มีทั้งที่สงวนท่าทีและแสดงออกอย่างแข็งกร้าว (ในกรณีหลังมักสะท้อนถึงมุมมองทางศาสนา)

ดูเพิ่ม

อุปมาของพระเยซู

อ้างอิง

Twelftree (1999) p. 263
H. Van der Loos, 1965 The Miracles of Jesus, E.J. Brill Press, Netherlands.
, Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985. "John" pp. 302–310
"Islamic beliefs include many miracles of healing and of resurrection of the dead." Heribert Busse, 1998 Islam, Judaism, and Christianity, ISBN p. 114
Twelftree (1999) p. 19
Gary R. Habermas, 1996 The historical Jesus: ancient evidence for the life of Christ ISBN p. 60
Powell, Mark Allan (1998). Jesus as a Figure in History: How Modern Historians View the Man from Galilee. Westminster John Knox Press, p. 22.
Beilby, James K.; Rhodes Eddy, Paul, บ.ก. (2009). "Introduction". The Historical Jesus: Five Views. IVP Academic. pp. 38–39. ISBN . Contrary to previous times, virtually everyone in the field today acknowledges that Jesus was considered by his contemporaries to be an exorcist and a worker of miracles. However, when it comes to historical assessment of the miracles tradition itself, the consensus quickly shatters. Some, following in the footsteps of Bultmann, embrace an explicit methodological naturalism such that the very idea of a miracle is ruled out a priori. Others defend the logical possibility of miracle at the theoretical level, but, in practice, retain a functional methodological naturalism, maintaining that we could never be in possession of the type and/or amount of evidence that would justify a historical judgment in favor of the occurrence of a miracle. Still others, suspicious that an uncompromising methodological naturalism most likely reflects an unwarranted metaphysical naturalism, find such a priori skepticism unwarranted and either remain open to, or even explicitly defend, the historicity of miracles within the Jesus tradition.
Ehrman, Bart D. (2001). Jesus: Apocalyptic Prophet of the New Millennium. Oxford University Press. ISBN . I should emphasize that historians do not have to deny the possibility of miracles or deny that miracles have actually happened in the past. Many historians, for example, committed Christians and observant Jews and practicing Muslims, believe that they have in fact happened. When they think or say this, however, they do so not in the capacity of the historian, but in the capacity of the believer. In the present discussion, I am not taking the position of the believer, nor am I saying that one should or should not take such a position. I am taking the position of the historian, who on the basis of a limited number of problematic sources has to determine to the best of his or her ability what the historical Jesus actually did. As a result, when reconstructing Jesus' activities, I will not be able to affirm or deny the miracles that he is reported to have done...This is not a problem for only one kind of historian—for atheists or agnostics or Buddhists or Roman Catholics or Baptists or Jews or Muslims; it is a problem for all historians of every stripe.

บรรณานุกรม

Bersee, Ton (2021). On the Meaning of 'Miracle' in Christianity. An Evaluation of the Current Miracle Debate and a Proposal of a Balanced Hermeneutical Approach. Peeters Publishers, Leuven. ISBN
and the (1998). The Acts of Jesus: The Search for the Authentic Deeds of Jesus. Polebridge Press, San Francisco. ISBN
Kilgallen, John J. (1989). A Brief Commentary on the Gospel of Mark, Paulist Press, ISBN
List of Jesus' Miracles and Biblical References
Lockyer, Herbert (1988). All the Miracles of the Bible ISBN
Miller, Robert J. Editor (1994). The Complete Gospels, Polebridge Press, ISBN
Murcia, Thierry, Jésus, les miracles en question, Paris, 1999 – Jésus, les miracles élucidés par la médecine, Paris, 2003
(2003). The Miracles of Jesus BBC documentary
(1999). Jesus the Miracle Worker: A Historical and Theological Study. IVP Academic. ISBN .
Van der Loos, H. (1965). The Miracles of Jesus, E.J. Brill Press, Netherlands

[1] Twelftree (1999) p. 263

[2] H. Van der Loos, 1965 The Miracles of Jesus, E.J. Brill Press, Netherlands.

[Harris_John-3] , Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985. "John" pp. 302–310

[4] "Islamic beliefs include many miracles of healing and of resurrection of the dead." Heribert Busse, 1998 Islam, Judaism, and Christianity, ISBN p. 114

[5] Twelftree (1999) p. 19

[Haber60-6] Gary R. Habermas, 1996 The historical Jesus: ancient evidence for the life of Christ ISBN p. 60

[7] Powell, Mark Allan (1998). Jesus as a Figure in History: How Modern Historians View the Man from Galilee. Westminster John Knox Press, p. 22.

[5_views-8] Beilby, James K.; Rhodes Eddy, Paul, บ.ก. (2009). "Introduction". The Historical Jesus: Five Views. IVP Academic. pp. 38–39. ISBN . Contrary to previous times, virtually everyone in the field today acknowledges that Jesus was considered by his contemporaries to be an exorcist and a worker of miracles. However, when it comes to historical assessment of the miracles tradition itself, the consensus quickly shatters. Some, following in the footsteps of Bultmann, embrace an explicit methodological naturalism such that the very idea of a miracle is ruled out a priori. Others defend the logical possibility of miracle at the theoretical level, but, in practice, retain a functional methodological naturalism, maintaining that we could never be in possession of the type and/or amount of evidence that would justify a historical judgment in favor of the occurrence of a miracle. Still others, suspicious that an uncompromising methodological naturalism most likely reflects an unwarranted metaphysical naturalism, find such a priori skepticism unwarranted and either remain open to, or even explicitly defend, the historicity of miracles within the Jesus tradition.

[Ehrman_Apoc-9] Ehrman, Bart D. (2001). Jesus: Apocalyptic Prophet of the New Millennium. Oxford University Press. ISBN . I should emphasize that historians do not have to deny the possibility of miracles or deny that miracles have actually happened in the past. Many historians, for example, committed Christians and observant Jews and practicing Muslims, believe that they have in fact happened. When they think or say this, however, they do so not in the capacity of the historian, but in the capacity of the believer. In the present discussion, I am not taking the position of the believer, nor am I saying that one should or should not take such a position. I am taking the position of the historian, who on the basis of a limited number of problematic sources has to determine to the best of his or her ability what the historical Jesus actually did. As a result, when reconstructing Jesus' activities, I will not be able to affirm or deny the miracles that he is reported to have done...This is not a problem for only one kind of historian—for atheists or agnostics or Buddhists or Roman Catholics or Baptists or Jews or Muslims; it is a problem for all historians of every stripe.