การรุกไครเมีย

การรุกไครเมีย (8 เมษายน-12 พฤษภาคม ค.ศ. 1944) เป็นที่รู้จักกันในแหล่งข้อมูลเยอรมันว่า ยุทธการที่ไครเมีย เป็นหนึ่งในการรุกโดยกองทัพแดงซึ่งได้เคลื่อนทัพเข้าสู่ไครเมียที่เยอรมันยึดครอง แนวรบยูเครนที่ 4 ของกองทัพแดงได้เข้าปะทะกับกองทัพที่ 17 ของกองทัพกลุ่มเอของเยอรมัน ซึ่งประกอบไปด้วยกองทัพเวร์มัคท์และกองทัพโรมาเนียที่ก่อตั้งขึ้น การสู้รบครั้งนี้ได้ยุติลงด้วยการอพยพออกจากไครเมียโดยเยอรมัน กองทัพเยอรมันและโรมาเนียต้องประสบความสูญเสียอย่างมากในช่วงการอพยพ

การรุกไครเมีย
ส่วนหนึ่งของ แนวรบด้านตะวันออกในสงครามโลกครั้งที่สอง
ทหารโซเวียตกำลังข้ามอ่าวซิวัชเข้าสู่ไครเมีย
วันที่ 8 เมษายน-12 พฤษภาคม ค.ศ. 1944 สถานที่ ไครเมีย, สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย, สหภาพโซเวียต ผล โซเวียตชนะ
คู่สงคราม
สหภาพโซเวียต	ไรช์เยอรมัน  โรมาเนีย  บัลแกเรีย
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
ฟิโอดอร์ ตอลบูคิน ฟีลิปป์ ออคเตียบร์สกี
กำลัง
462,400 men 560 tanks and assault guns 6,000 guns 1,200 aircraft	230,000–255,970 men 165,000 65,000 1,815 guns
ความสูญเสีย
84,819 17,754 killed or missing 67,065 wounded or sick 171 tanks 521 guns 179 aircraft Losses at sea: 1 submarine 1 motor torpedo boat 12+ aircraft	96,700 31,700 killed or missing 33,400 wounded 25,800 killed or missing 5,800 wounded Losses at sea: 4 submarine hunters 5 cargo ships 1 tanker 3 tugs 3 lighters 3 motorboats 3 cargo ships

อ้างอิง

1. Hayward 1998, pp. 50–51: Allowed German and Italian warships to use Bulgarian ports for operations in the Black Sea.
2. Glantz (1995), p. 298
3. Clodfelter 2017, p. 459. sfn error: no target: CITEREFClodfelter2017 ()
4. Frieser et al. 2007, p. 483. sfn error: no target: CITEREFFrieserSchmiderSchönherrSchreiber2007 ()
5. Müller (2005), p. 290