การปะทุของภูเขาไฟฟูจิ ปีโฮเอ

การปะทุของภูเขาไฟฟูจิ ปีโฮเอ (ญี่ปุ่น: 宝永大噴火) เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1707 (วันที่ 23 เดือน 11 ปีโฮเอที่ 4) และสิ้นสุดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1708 (วันที่ 9 เดือน 12 ของปีโฮเอที่ 4) ระหว่างยุคเอโดะ แม้การระเบิดครั้งนั้นจะไม่มีลาวาไหลออกมา แต่ก็ได้ปลดปล่อยเถ้าภูเขาไฟกว่า 800 ล้านลูกบาศก์เมตรกินบริเวณกว้างโดยรอบภูเขาไฟ และลอยไปไกลถึงเอโดะที่อยู่ห่างออกไปเกือบ 100 กิโลเมตร เถ้าถ่านตกลงมาราวกับฝนในจังหวัดอิซุ คาอิ ซางามิและมูซาชิ ในเอโดะ เถ้าภูเขาไฟมีความหนาหลายเซนติเมตร

การปะทุของภูเขาไฟฟูจิ ปีโฮเอ

แผนที่เถ้าภูเขาไฟที่ลอยไปตกในการปะทุปีโฮเอ

การปะทุเกิดขึ้นบนข้างตะวันออก-ตะวันออกเฉียงเหนือและก่อให้เกิดช่องภูเขาไฟใหม่อีกสามแห่ง เรียกว่า ช่องโฮเอหมายเลข 1, 2 และ 3 ภัยพิบัติกินเวลานานหลายวัน หลังจากเกิดแผ่นดินไหวแต่แรกและการปะทุเถ้าถ่าน ได้เกิดการขับหินที่รุนแรงกว่าออกมาในอีกไม่กี่วันให้หลัง ภูเขาไฟฟูจิไม่เคยปะทุอีกเลยนับแต่นั้น

อ้างอิง

1. Shikuoka University page; 2017-08-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน see Japanese Wikipedia.
2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, p. 416.
3. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-03-25. สืบค้นเมื่อ 2011-12-16.
4. Smith, Henry. (1988). Hokusai: One Hundred Views of Mt. Fuji. p. 197.