กองท พซอร เบ ย เซอร เบ ย Bojcka Србије Vojska Srbije เป นกองกำล งทหารของสาธารณร ฐเซอร เบ ย ประกอบด วย รวมกองเร อลำน ำ แล

กองทัพซอร์เบีย (เซอร์เบีย: Bojcka Србије / Vojska Srbije) เป็นกองกำลังทหารของสาธารณรัฐเซอร์เบีย ประกอบด้วย (รวมกองเรือลำน้ำ) และ ประธานาธิบดีเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด

กองทัพเซอร์เบีย
Bojcka Србије Vojska Srbije
ตราราชการของกองทัพเซอร์เบีย
ธงประจำกองทัพเซอร์เบีย
ก่อตั้ง	พ.ศ. 2381 (ค.ศ. 1838)
รูปแบบปัจจุบัน	พ.ศ. 2549 (ค.ศ. 2006)
เหล่า
กองบัญชาการ	เบลเกรด
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด	ประธานาธิบดี อาเล็กซานดาร์ วูชิช

	พลเอก
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ	18 ปี (พลอาสาสมัคร)
การเกณฑ์	ยกเลิก เมื่อ ค.ศ. 2011
ประชากร ฉกรรจ์	1,395,426 ชาย, อายุ 16-49 (2010 ตั้งเเต่ปี), 1,356,415 หญิง, อายุ 16-49 (2010 ตั้งเเต่ปี)
ประชากรวัยถึงขั้น ประจำการทุกปี	43,945 ชาย (2010 ตั้งเเต่ปี), 41,080 หญิง (2010 ตั้งเเต่ปี)
ยอดประจำการ	52,000 (2013)
ยอดสำรอง	170,000
รายจ่าย
งบประมาณ	USD $805 million (2011)
ร้อยละต่อจีดีพี	2.3% (2011 est.)
อุตสาหกรรม
แหล่งผลิตในประเทศ
มูลค่าส่งออกต่อปี	$400 million (2009)
บทความที่เกี่ยวข้อง
ประวัติ
ยศ	ยศทหารเซอร์เบีย

ประวัติ

เซอร์เบียมีประเพณีทางทหารมายาวนานตั้งแต่สมัยยุคกลางตอนต้น กองทัพเซอร์เบียยุคใหม่ย้อนกลับไปในการปฏิวัติเซอร์เบียซึ่งเริ่มขึ้นในปี 1804 ด้วยการลุกฮือครั้งแรกของเซอร์เบียเพื่อต่อต้านการยึดครองของออตโตมันในเซอร์เบีย ชัยชนะในการต่อสู้ของ Ivankovac (1805), Mišar (สิงหาคม 1806), Deligrad (ธันวาคม 1806) และเบลเกรด (พฤศจิกายน–ธันวาคม 1806) นำไปสู่การก่อตั้งราชรัฐเซอร์เบียในปี 1817 การจลาจลเซอร์เบียครั้งที่สองในปี 1815 ตามมา –ค.ศ. 1817 นำไปสู่การได้รับเอกราชอย่างเต็มที่และการยอมรับราชอาณาจักรเซอร์เบีย และทำให้การปกครองของออตโตมันอ่อนแอลงในคาบสมุทรบอลข่าน ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2428 สงครามเซอร์เบีย-บัลแกเรียเกิดขึ้นหลังจากการรวมประเทศบัลแกเรียและส่งผลให้บัลแกเรียได้รับชัยชนะ ในปี พ.ศ. 2455 สงครามบอลข่านครั้งที่หนึ่ง (1912-1913) ได้ปะทุขึ้นระหว่างจักรวรรดิออตโตมันและสันนิบาตบอลข่าน (เซอร์เบีย กรีซ มอนเตเนโกร และบัลแกเรีย) ชัยชนะของสันนิบาตบอลข่านในยุทธการคูมาโนโว (ตุลาคม 1912), ยุทธการปรีเลป (พฤศจิกายน 1912), ยุทธการโมนาสตีร์ (พฤศจิกายน 1912), ยุทธการอาเดรียโนเปิล (พฤศจิกายน 1912 ถึงมีนาคม 1913) และการปิดล้อมสกูทารี (ตุลาคม 1912 ถึง เมษายน 1913) ส่งผลให้จักรวรรดิออตโตมันพ่ายแพ้ซึ่งสูญเสียดินแดนบอลข่านที่เหลืออยู่ส่วนใหญ่ตามสนธิสัญญาลอนดอน (พฤษภาคม 1913) หลังจากนั้นไม่นาน สงครามบอลข่านครั้งที่สอง (มิถุนายนถึงสิงหาคม 1913) เกิดขึ้นเมื่อบัลแกเรียซึ่งไม่พอใจกับการแบ่งดินแดน ประกาศสงครามกับเซอร์เบียและกรีซซึ่งเป็นพันธมิตรเก่า หลังจากพ่ายแพ้หลายครั้ง บัลแกเรียขอสงบศึกและลงนามในสนธิสัญญาบูคาเรสต์ 1913 เพื่อยุติสงครามอย่างเป็นทางการ

เอกราชของเซอร์เบียและอิทธิพลที่เพิ่มขึ้นคุกคามออสเตรีย-ฮังการีที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งนำไปสู่วิกฤตบอสเนียในปี 1908–09 ดังนั้น จากปี 1901 ชายชาวเซอร์เบียทุกคนที่มีอายุระหว่าง 21 ถึง 46 ปีจึงต้องรับภาระในการระดมพลทั่วไปหลังจากการลอบปลงพระชนม์อาร์ชดยุกฟรานซ์ เฟอร์ดินานด์แห่งออสเตรียในเดือนมิถุนายน 1914 ออสเตรีย-ฮังการีได้แทรกแซงเซอร์เบียและประกาศสงครามกับเซอร์เบีย (กรกฎาคม 1914) ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่หนึ่งระหว่างปี 1914-1917 กองกำลังเซอร์เบียขับไล่การรุกรานสามครั้งติดต่อกันของออสเตรียในปี 1914 คว้าชัยชนะครั้งสำคัญครั้งแรกของสงครามให้กับฝ่ายสัมพันธมิตร แต่ท้ายที่สุดก็ถูกกองกำลังผสมของฝ่ายมหาอำนาจกลางครอบงำ (ตุลาคม–พฤศจิกายน 1915) และถูกบังคับให้ล่าถอยผ่านแอลเบเนีย (1915-1916) ไปยังเกาะคอร์ฟูของกรีก (1915-1916)

กิจกรรมทางทหารของเซอร์เบียหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เกิดขึ้นในบริบทของกองทัพยูโกสลาเวีย จนกระทั่งการล่มสลายของยูโกสลาเวียในทศวรรษที่ 1990 และการฟื้นฟูเซอร์เบียในฐานะรัฐเอกราชในปี 2549

โครงสร้าง

งบประมาณ

บุคลากร

กำลังพลประจำการ

กำลังพลสำรอง

การศึกษา

เครื่องแบบ

ยุทธภัณฑ์

อาวุธประจำกาย

อาวุธประจำหน่วย

ศาลทหาร

ความสัมพันธ์ทางทหาร

รักษาสันติภาพ

กองทัพเซอร์เบียได้เข้าร่วมของ สหประชาชาติ และ สหภาพยุโรป.

ประเทศ		กำลังพล
ไซปรัส		สัญญาบัตร 1 นาย, ผู้ช่วย 2 นาย, ทหารชั้นประทวน 6 นาย และ พลทหาร 37 นาย
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก		สัญญาบัตร 2 นาย, แพทย์ 2 คน และ ช่างเทคนิค 4 คน
โกตดิวัวร์		สัญญาบัตร 3 นาย
เลบานอน		นายทหารเสนาธิการ 8 นาย, กองกำลังผสม 5 ประเทศ และ พลทหาร 36 คน
ไลบีเรีย		สัญญาบัตร 4 นาย
ตะวันออกกลาง		สัญญาบัตร 1 นาย
ยูกันดา		หัวหน้าแพทย์ทหาร 1 นาย, แพทย์ 1 คน และ ช่างเทคนิค 3 คน
โซมาเลีย		สัญญาบัตร และ ทหารชั้นประทวน ฝ่ายละ 1 นาย

ดูเพิ่ม

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

อ้างอิง

. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-12-29.
"Obveznici postali "pasivna rezerva"" (ภาษาเซอร์เบีย). B92. 4 January 2011. สืบค้นเมื่อ 21 June 2013.
. Stockholm International Peace Research Institute. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-23. สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.
Serbia’s Arms Industry Recovers to Become Major Exporter: Video — Bloomberg
http://www.mod.gov.rs/multimedia/file/staticki_sadrzaj/dokumenta/zakoni/zakon_o_odbrani_preciscen_tekst.pdf
. web.archive.org. 2009-03-23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-23. สืบค้นเมื่อ 2023-06-16.
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-30. สืบค้นเมื่อ 2013-12-29.

เชิงอรรถ

แหล่งข้อมูลอื่น

กองทัพเซอร์เบีย
กระทรวงกลาโหม (เซอร์เบีย)
Official recruitment site

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[World_Factbook-1] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-24. สืบค้นเมื่อ 2013-12-29.

[2] "Obveznici postali "pasivna rezerva"" (ภาษาเซอร์เบีย). B92. 4 January 2011. สืบค้นเมื่อ 21 June 2013.

[SIPRI2011-3] . Stockholm International Peace Research Institute. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-01-23. สืบค้นเมื่อ 5 October 2013.

[bloomberg-4] Serbia’s Arms Industry Recovers to Become Major Exporter: Video — Bloomberg

[5] ttp://www.mod.gov.rs/multimedia/file/staticki_sadrzaj/dokumenta/zakoni/zakon_o_odbrani_preciscen_tekst.pdf

[6] . web.archive.org. 2009-03-23. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-23. สืบค้นเมื่อ 2023-06-16.

[mod.gov.rs-7] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-30. สืบค้นเมื่อ 2013-12-29.