กรณีเรือคารีน เอ

กรณีเรือคารีน เอ หรือที่เรียกว่า ปฏิบัติการ "เรือโนอาห์" (ฮีบรู: מבצע תיבת נוח) เป็นการปฏิบัติการทางทหารของอิสราเอลในเดือนมกราคม ค.ศ. 2002 ที่กองกำลังป้องกันอิสราเอล (IDF) เข้ายึด คารีน เอ ตามที่กองกำลังป้องกันอิสราเอลเผย มันเป็นของชาวปาเลสไตน์ในทะเลแดง โดยพบว่าเรือได้บรรทุกอาวุธหนัก 50 ตัน ได้แก่ จรวดคัตยูชาระยะใกล้, ขีปนาวุธต่อต้านรถถัง และ

กรณีเรือคารีน เอ
ส่วนหนึ่งของ
อุปกรณ์ทางทหารที่ยึดได้จากเอ็มวี คารีน เอ
โดย
วัตถุประสงค์	การยึดเรือเดินทะเลที่ใช้เครื่องยนต์ คารีน เอ
วันที่	3 มกราคม 2002; 22 ปีก่อน (2002-01-03)
ผู้ลงมือ	กองเรือที่ 13
ผลลัพธ์	ประสบความสำเร็จ

ภูมิหลัง

การสอบสวนก่อนหน้านี้ได้เปิดเผยว่ากัปตันเรือคือนาวาเอก โอมาร์ อาคาวี ซึ่งเป็นนักเคลื่อนไหวฟะตะห์ตั้งแต่ ค.ศ. 1976 และอดีตสมาชิกขององค์การบริหารปาเลสไตน์ ตาม ซึ่งติดตามบันทึกการขนส่งทั่วโลก ระบุว่าเรือได้ถูกซื้อเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2001 จากบริษัทของเลบานอนโดยองค์การบริหารปาเลสไตน์ ภายใต้ชื่ออาเดล มูกฮราบี ผู้ซื้ออาวุธที่ถูกกล่าวหาคืออาเดล มูกฮราบี (หรือรู้จักกันในนามอาเดล ซาลาเมฮ์) เป็นอดีตสมาชิกเจ้าหน้าที่ของยัสเซอร์ อาราฟัต จนถึงต้นคริสต์ทศวรรษ 1980 "เมื่อเขาถูกไล่ออกเนื่องจากประกอบธุรกิจส่วนตัว ซึ่งขัดแย้งกับสถานะทางการของเขา"

ตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 2000 มูกฮราบีได้ติดต่อกับชาวอิหร่านและฮิซบุลลอฮ์ มูกฮราบีเป็นหนึ่งในผู้ติดต่อสำคัญในระบบการรับอาวุธของชาวปาเลสไตน์ เขาได้รับการสนับสนุนจากผู้บัญชาการตำรวจทางเรือปาเลสไตน์ จูมา ฆอลี และฟัตฮี กาเซ็ม ผู้บริหารของเขา วัตถุประสงค์ของพวกเขาคือการลักลอบอาวุธจำนวนมากสำหรับการใช้งานขององค์การบริหารปาเลสไตน์ การดำเนินการนี้รวมถึงการซื้อและอำนวยความสะดวกด้วยเรือ, การก่อรูปขบวนลูกเรือเดินเรือ, การวางแผนวิธีการจัดเก็บและซ่อนอาวุธ, การบรรทุกอาวุธเข้าไปในเรือ และส่งต่อไปยังองค์การบริหารปาเลสไตน์

จากนั้นเรือก็แล่นไปยังประเทศซูดาน ซึ่งเต็มไปด้วยสินค้าปกติ และลูกเรือก็เปลี่ยนไปเป็นกำลังพลขององค์การบริหารปาเลสไตน์ มันเปลี่ยนชื่อจากริม เค เป็นคารีน เอ เมื่อจดทะเบียนในประเทศตองงาเมื่อวันที่ 12 กันยายน โดยทางตองงายืนยันว่าอับบาสยังคงเป็นเจ้าของเรือ ในช่วงเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2001 พวกเขาล่องเรือไปยังท่าเรือในประเทศเยเมน หลังจากนั้น เรือก็บรรทุกอาวุธโดยชาวอิหร่านและฮิซบุลลอฮ์ ซึ่งในระหว่างการขนส่ง มันถูกควบคุมโดยกำลังพลขององค์การบริหารปาเลสไตน์ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อขนส่งอาวุธให้แก่ตำรวจทางเรือปาเลสไตน์ใกล้ชายหาดกาซา

ในช่วงเดือนธันวาคม ค.ศ. 2001 มูกฮ์ราบีได้ให้คำแนะนำโดยละเอียดแก่เรือเพื่อแล่นไปยังชายหาดของ ประเทศอิหร่าน ที่นั่นมีเรือเฟอร์รีเข้ามาใกล้—ซึ่งส่วนใหญ่มาจากอิหร่าน เรือเฟอร์รีลำนี้บรรจุอาวุธที่เก็บไว้ในลังไม้ขนาดใหญ่ 80 ลัง ซึ่งถูกย้ายไปบนเรือ จากนั้น กำลังพลของเรือได้ใส่อาวุธเหล่านี้ไว้ในภาชนะกันน้ำพิเศษ—ซึ่งผลิตในประเทศอิหร่านเท่านั้น ภาชนะเหล่านี้ลอยน้ำได้และมีระบบที่กำหนดได้ซึ่งกำหนดว่าจะจมอยู่ใต้น้ำลึกเพียงใด

เมื่อการขนถ่ายเสร็จสิ้นเรือจำเป็นต้องเปลี่ยนการมุ่งหน้าไปยังท่าเรือโฮเดดาห์ เนื่องจากปัญหาทางเทคนิค หลังจากเรือข้ามคลองแล้วคาดว่าจะได้พบกับเรือลำเล็กอีกสามลำและจะถ่ายโอนของบรรทุกไปยังเรือเหล่านี้—ซึ่งเรือขนาดเล็กเหล่านี้ได้ซื้อล่วงหน้า คาดว่าจากนั้นพวกเขาจะทิ้งอาวุธใกล้กับ ประเทศอียิปต์ โดยผู้บัญชาการตำรวจทางเรือปาเลสไตน์ จูมา ฆอลี และผู้บริหาร ฟัตฮี กาเซ็ม จะรวบรวมอาวุธที่นั่น

การขนส่งทางเรือ

เรือลำดังกล่าวมีมูลค่าประมาณ 400,000 ดอลลาร์ โดยมีสินค้าพลเรือนที่ใช้ในการแอบซ่อนอาวุธประมาณ 3,000,000 ดอลลาร์ และอาวุธมีมูลค่าประมาณ 15,000,000 ดอลลาร์ ซึ่งการขนส่งทางเรือมีอาวุธดังต่อไปนี้:

• 122 มม.
• จรวดคัตยูชา 107 มม.
• 80 มม.
• ลูกปืนครก 120 มม.
• ปืนไรเฟิลซุ่มยิง
• ปืนเล็กยาวจู่โจมเอเค 47 ("คาลาชนิคอฟ")
• อมภัณฑ์
• ระเบิดอำนาจสูงสองตันครึ่ง

และเมืองชายฝั่งอื่น ๆ จะถูกคุกคามโดยจรวดคัตยูชาหากพวกเขาไปถึงฉนวนกาซาท่าอากาศยานนานาชาติเบนกูเรียนและเมืองใหญ่ ๆ ของอิสราเอลจะอยู่ในระยะของจรวดเหล่านี้หากตั้งอยู่ในเวสต์แบงก์ ของส่งยังรวมถึงและ อุปกรณ์นี้สามารถอำนวยความสะดวกในการโจมตีทางทะเลจากฉนวนกาซากับเมืองชายฝั่ง

พลตรี ผู้บัญชาการ ได้รายงานว่าอาวุธและยุทโธปกรณ์บรรจุในลัง 83 ลัง ในพลาสติกกันน้ำและติดกับทุ่น เพื่อให้สามารถปล่อยและเอากลับคืนในทะเลได้^[]

การสกัดกั้น

ภารกิจเริ่มต้นเมื่อ 04:45 น. ของวันที่ 3 มกราคม ค.ศ. 2002 ในทะเลแดง ห่างจากประเทศอิสราเอล 500 กิโลเมตร (311 ไมล์) โดยเรือกำลังแล่นอยู่ในระหว่างทางไปยังคลองสุเอซกองเรือ 13 หน่วยคอมมานโดของกองทัพเรืออิสราเอลซึ่งได้รับการสนับสนุนจากและอากาศยานรบ ได้สร้างความประหลาดใจให้แก่ลูกเรือและเข้ายึดเรือลำดังกล่าวโดยไม่ทำการยิงแม้แต่นัดเดียว ซึ่งเรือดังกล่าวถูกนำไปยังในคืนวันที่ 4 มกราคม

พลตรี เสนาธิการกองทัพอิสราเอล ได้ประกาศในการแถลงข่าวที่เทลอาวีฟเมื่อวันที่ 4 มกราคม ว่ากองทัพได้ยึดเรือลำดังกล่าวแล้ว ขณะที่นายพล กำลังพบกับยัสเซอร์ อาราฟัต เพื่อส่งเสริมการเจรจาระหว่างอิสราเอลกับองค์การบริหารปาเลสไตน์

ผลที่ตามมา

ส่วนบนของเสากระโดงเรืออาวุธคารีน เอ ซึ่งถูกกองทัพเรืออิสราเอลเข้ายึด

อิสราเอลและสหรัฐกล่าวหาว่าฮิซบุลลอฮ์มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรืออาวุธของปาเลสไตน์ที่อิสราเอลยึด สมาชิกฮิซบุลลอฮ์สามคนถูกจับในประเทศจอร์แดน ที่พยายามลักลอบขนจรวดคัตยูชาไปสู่ชาวปาเลสไตน์ (ภายหลังผู้ต้องขังได้รับอิสรภาพจากชาวจอร์แดนตามคำร้องขอของ) ส่วนเรือประมงอีกลำที่บรรทุกอาวุธไปสู่ชาวปาเลสไตน์ถูกอิสราเอลจมนอกชายฝั่งเลบานอนในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2002 ซึ่งอิสราเอลตั้งข้อกล่าวหาว่าซื้ออาวุธและสินค้าทางทหารด้วยความช่วยเหลือของฮิซบุลลอฮ์ ส่วนฮิซบุลลอฮ์ได้ปฏิเสธข้อกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องในการจัดส่งอาวุธ รายงานของอิสราเอลระบุว่าเรือลำที่ซื้อมาจากประเทศเลบานอนได้บรรทุกอาวุธที่เกาะของอิหร่านในกลางดึกนอกชายฝั่งประเทศอิหร่าน โดยแล่นผ่านอ่าวโอมาน, ทะเลอาหรับ, อ่าวเอเดน และทะเลแดง

ยัสเซอร์ อาราฟัต ผู้นำปาเลสไตน์ ได้ปฏิเสธว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใๆ ขณะที่กองกำลังป้องกันอิสราเอลได้ยืนยันว่าอาวุธนั้นกักเก็บไว้สำหรับองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์ และแหล่งที่มาอื่น ๆ ได้มุ่งเสนอว่าอาวุธดังกล่าวอาจมุ่งหน้าไปยังประเทศเลบานอนแทน เพื่อการใช้ของกลุ่มอิสลามผู้ทำสงครามอย่างฮิซบุลลอฮ์ ส่วนนักวิชาการบางคน เช่น , และ ยังสนับสนุนมุมมองที่ว่าเรือลำดังกล่าวลักลอบขนอาวุธของอิหร่านไปยังองค์การบริหารปาเลสไตน์

ในเวลาต่อมา ทางอิสราเอลได้จับกุมฟุอาด ชูบากี ผู้ช่วยของอาราฟัตซึ่งรับผิดชอบด้านการเงินในองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์ และผู้บงการเบื้องหลังปฏิบัติการดังกล่าว เขาถูกตั้งข้อหาซื้อขายอาวุธและสร้างความสัมพันธ์กับตัวแทนต่างประเทศ สำหรับบทบาทของเขาในการจัดหาเงินทุนสำหรับเรืออาวุธ ใน ค.ศ. 2006 ชูบากีถูกจับเข้าห้องขังหลังจากการตีโฉบฉวยของกองกำลังป้องกันอิสราเอลในเรือนจำเยรีโค ซึ่งเขาถูกควบคุมตัวร่วมกับอะห์มัด ซาอาดาต ผู้นำของแนวร่วมประชาชนเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์ พวกเขาถูกควบคุมตัวร่วมกับคนอื่น ๆ ที่เป็นมือสังหารอดีตรัฐมนตรีกระทรวงการท่องเที่ยว ซึ่งอัยการอิสราเอลเรียกร้องให้ส่งชูบากีไปจำคุก 25 ปี โดยอ้างถึงความร้ายแรงของอาชญากรรมของเขา แต่ศาลตัดสินว่าชูบากีควรได้รับโทษจำคุกลดลง โดยคำนึงถึงอายุที่สูงและปัญหาสุขภาพของเขา โดยชูบากีถูกตัดสินว่ามีความผิดและถูกตัดสินจำคุก 20 ปี

หลังจากที่เขาถูกจับกุมใน ค.ศ. 2006 ชูบากีบอกกับชาวอิสราเอลว่าองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์ให้ทุนสนับสนุนกลุ่มก่อการร้ายเช่นของเขา เขาประเมินว่ามีการใช้เงินระหว่าง 7 ถึง 10 ล้านดอลลาร์ทุก ๆ สองปีในการซื้ออาวุธสำหรับฉนวนกาซา นอกจากนี้ ยังมีการใช้เงินอีก 2 ล้านดอลลาร์ในการซื้ออาวุธให้แก่เวสต์แบงก์ และตามข้อมูลของชูบากี เงินดังกล่าวมาจากทั้งความช่วยเหลือระหว่างประเทศแก่องค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์, เงินภาษีที่อิสราเอลโอนไปยังองค์การบริหารแห่งชาติปาเลสไตน์เป็นประจำ และภาษีที่เก็บจากฉนวนกาซา นอกจากนี้ เขายังสารภาพถึงความสัมพันธ์ของเขาในการซื้ออาวุธให้แก่หัวหน้ากลุ่มก่อการร้ายอย่างตันซีมในกาซา โดยกลุ่มตันซีมนี้เป็นที่รู้จักจากการโจมตีสถานที่ทางทหารและการตั้งถิ่นฐานของชาวอิสราเอลในฉนวนกาซา

ดูเพิ่ม

• การโจมตีกองเรือกาซา

อ่านเพิ่ม

• Brig. Gen. Amos Gilboa, A Raid on the Red Sea: The Israeli Capture of the Karine A, Yonah Jeremy Bob (Editor, Translator), Potomac Books, 2021

อ้างอิง

1. "Seizing of the Palestinian weapons ship Karine A". IDF. 4 January 2002. สืบค้นเมื่อ 12 December 2009.
2. "Statement by IDF Chief-of-Staff Lt.-Gen. Shaul Mofaz regarding interception of ship Karine A". IDF. 4 January 2002. สืบค้นเมื่อ 12 December 2009.
3. "Address by Prime Minister Ariel Sharon following the seizing of the ship Karine A". Eilat: IDF. 6 January 2002. สืบค้นเมื่อ 12 December 2009.
4. Griffin, Jennifer (7 January 2002). "Prison interview with Palestinian ship captain smuggling 50 tons of weapons". Jerusalem: Fox News. สืบค้นเมื่อ 12 December 2009.
5. "The Strange Affair of Karine-A", Brian Whitaker, Guardian, January 21, 2002.
6. "Reaction of FM Peres to seizing of the Karine A". IDF. 4 January 2002. สืบค้นเมื่อ 12 December 2009.
7. "Weapons ship mystery deepens". BBC. 2002-01-10. สืบค้นเมื่อ 2008-06-26.
8. . Haaretz. August 30, 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 10, 2010. สืบค้นเมื่อ December 18, 2009.
9. "IDF Seizes PA Weapons Ship: The Karine A Affair". Jewish Virtual Library. สืบค้นเมื่อ June 26, 2008.
10. Katyusha Rocket Global Security
11. Bennet, James (January 12, 2002). "Seized Arms Would Have Vastly Extended Arafat Arsenal". New York Times. สืบค้นเมื่อ May 7, 2010.
12. Hamas: Politics, Charity, and Terrorism in the Service of Jihad, by Matthew Levitt, 2006, p. 176.
13. The Israeli-Palestinian War: Escalating to Nowhere, by Anthony H. Cordesman 2005, p. 277.
14. Arafat's War: The Man and His Battle for Israeli Conquest, by Efraim Karsh, 2004, p. 236.
15. Katz, Yaakov (August 30, 2009). . The Jerusalem Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 13, 2011. สืบค้นเมื่อ December 18, 2009.
16. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 10, 2010. สืบค้นเมื่อ August 30, 2009.
17. . fr.jpost.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 13, 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ กรณีเรือคารีน เอ

• Israeli Ministry of Foreign Affairs briefing
• Weapons Found on 'Karine-A' and 'Santorini' 2003-02-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน