สนามบินทหาร

ฐานทัพอากาศ หรือ ฐานบิน (อังกฤษ: airbase, air base ในภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน) บางครั้งเรียกว่า ฐานทัพอากาศทหาร (military airbase), สนามบินทหาร (military airfield), ท่าอากาศยานทหาร (military airport), สถานีอากาศ (air station), กองบินทหารเรือ (naval air station), สถานีกองทัพอากาศ (air force station) หรือฐานทัพอากาศ (air force base) เป็นสนามบินหรือท่าอากาศยานที่ใช้เป็นโดยกองกำลังทหารในการปฏิบัติการของอากาศยานทางการทหาร และอากาศยานของบุคคลสำคัญต่าง ๆ ที่ต้องใช้ระบบรักษาความปลอดภัยสูง อาทิ พระมหากษัตริย์ หรือ นายกรัฐมนตรี เป็นต้น

ส่วนหนึ่งของฐานทัพอากาศสปังดาเลม ในปี พ.ศ. 2533

เครื่องบินรบ BAe Hawk Mk51A ของกองทัพอากาศฟินแลนด์ (HW-355) ที่ท่าอากาศยานเกาฮาวา ในเมืองเกาฮาวา ฟินแลนด์ ในปี พ.ศ. 2551

ฐานทัพอากาศโอซาน ซึ่งเป็นฐานทัพอากาศที่ใช้ร่วมกันโดยกองทัพอากาศสหรัฐและกองทัพอากาศสาธารณรัฐเกาหลีในเกาหลีใต้

สิ่งอำนวยความสะดวก

โดยทั่วไปแล้วฐานทัพอากาศจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกบางอย่างคล้ายคลึงกับท่าอากาศยาน เช่น การควบคุมจราจรทางอากาศและ สนามบินทหารบางแห่งมีสิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้โดยสาร เช่น ฐานทัพอากาศบริซ นอร์ตัน ในอังกฤษมีอาคารผู้โดยสารที่ใช้สำหรับเที่ยวบินขนส่งผู้โดยสารของกองทัพอากาศ ฐานทัพอากาศทหารหลายแห่งอาจมีพื้นที่พลเรือนสำหรับเที่ยวบินโดยสารเชิงพาณิชย์ เช่น ท่าอากาศยานปักกิ่ง นานหยวน (จีน), ท่าอากาศยานจัณฑีครห์ (อินเดีย), ท่าอากาศยานอิบารากิ (ญี่ปุ่น), ท่าอากาศยานนานาชาติเบอร์ลิงตัน (สหรัฐ), ท่าอากาศยานนานาชาติชีคอุล-อาลัม ศรีนาการ์ (อินเดีย), สนามบินไทเป ซงซาน (ไต้หวัน), ท่าอากาศยานไอนด์โฮเฟน (เนเธอร์แลนด์) ในทำนองเดียวกัน ท่าอากาศยานพลเรือนขนาดใหญ่อาจมีฐานทัพอากาศทหารขนาดเล็กอยู่ภายในบริเวณท่าอากาศยาน เช่น ฐานทัพอากาศบรูไน ริมบา (ตั้งอยู่ภายในท่าอากาศยานนานาชาติบรูไน)

ฐานทัพอากาศบางแห่งมีการกระจายการจอดอากาศยาน, โรงเก็บเครื่องบิน (revetment), โรงเก็บเครื่องบินเสริมความแข็งแกร่ง (hardened aircraft shelter) หรือแม้แต่โรงเก็บเครื่องบินใต้ดิน (underground hangars) เพื่อปกป้องเครื่องบินจากการโจมตีของศัตรู อากาศยานรบจำเป็นต้องมีการจัดเก็บอาวุธยุทโธปกรณ์อากาศยานและเครื่องกระสุนอย่างปลอดภัย สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ อาจรวมถึงอาคารทางเทคนิคสำหรับการบริการและการสนับสนุนอุปกรณ์เอาชีวิตรอด (รวมถึงและออกซิเจนเหลวส่วนบุคคล) เครื่องจำลองการบินสำหรับการฝึกแบบสังเคราะห์ สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับบริการสำหรับระบบเครื่องบินทุกระบบ (โครงเครื่องบิน ระบบขับเคลื่อน ระบบการบิน ระบบอาวุธ) และการสนับสนุนภาคพื้นดินที่เกี่ยวข้องกับระบบ (รวมถึงการขนส่งเชิงกล) ฐานทัพอากาศทหารทั้งหมดจะมีอาคารสำหรับการบริหารงานทหาร (สำนักงานใหญ่ของสถานี การบรรยายสรุปฝูงบิน และการปฏิบัติการ) และฐานที่ใหญ่กว่าจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกทางการแพทย์และทันตกรรมสำหรับบุคลากรทางทหาร (และบางครั้งก็อยู่ในความดูแลของฐาน) พร้อมด้วยอาหาร (สูทกรรม หรือที่รู้จักกันอย่างไม่เป็นทางการว่า โรงครัว), ที่พัก (ที่พักเดี่ยวสำหรับยศระดับปฏิบัติการ, จ่าสิบเอกและนายทหารสูทกรรม สำหรับนายทหารชั้นประทวนอาวุโสและนายทหารชั้นสัญญาบัตร), สิ่งอำนวยความสะดวกด้านสันทนาการ (คลับเฮาส์สำหรับสังสรรค์), แหล่งช้อปปิ้ง (ร้านค้า NAAFI, การแลกเปลี่ยนระหว่างฐาน, ร้านเสบียง) และสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬา (ห้องออกกำลังกาย สระว่ายน้ำ สนามกีฬา) ฐานทัพอากาศอาจได้รับการปกป้องด้วยและกองกำลังป้องกันกำลังรบ

ยาส 39 กริพเพน ของ กำลังขึ้นบินจากทางวิ่งบนถนน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของฐานทัพอากาศแบบกระจายตัว

ฐานแบบกระจายตัว

ฐานทัพอากาศแบบกระจาย (หรือกระจายตัว) เป็นสนามบินที่ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ในการกระจายหน่วยกำลังทางอากาศในกรณีที่เกิดความขัดแย้ง เพื่อลดความเปราะบางของอากาศยานและหน่วยสนับสนุนในขณะที่อยู่บนพื้นดิน โดยปกติแล้ว ฐานทัพอากาศแบบกระจายตัวไม่จำเป็นต้องปฏิบัติการในช่วงเวลาสงบ ซึ่งอาจจะเปิดใช้งานเมื่อถึงเวลาจำเป็นเท่านั้น สนามบินที่ใช้เป็นฐานกระจายกำลังอาจเป็นสนามบินทหารช่วยรบ ท่าอากาศยานพลเรือน หรือลานบินบนหลวงก็ได้ ตัวอย่างของการใช้ฐานกระจาย ได้แก่ ระบบ และ ของสวีเดน ฐานกระจายระเบิด วี-บอมเบอร์ ของอังกฤษ และฐานปฏิบัติการแบบกระจายตัวของเนโทในฝรั่งเศส

ลานบินบนทางหลวงบนเอาโทบาน เอ 29 ใกล้กับอาห์ลฮอร์น

ฐานบนถนน

ฐานทัพอากาศบนถนน เป็นทางหลวงที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นฐานทัพอากาศเสริมในสภาวะสงคราม ประเทศที่เป็นที่รู้กันว่าใช้กลยุทธ์ดังกล่าว ได้แก่ , , , เยอรมนี (เดิม), , , เกาหลีใต้, ตุรกี, โปแลนด์, และสาธารณรัฐเช็ก ในกรณีของฐานทัพอากาศบนถนนของฟินแลนด์ พื้นที่ที่จำเป็นสำหรับการลงจอดเครื่องบินจะลดลงโดยใช้ลวดจับ คล้ายกับการใช้งานเรือบรรทุกเครื่องบินบางลำ (ใช้ (เอฟ/เอ-18 ฮอร์เน็ท) ซึ่งสามารถลงจอดบนเรือบรรทุกเครื่องบินได้)

เรือบรรทุกอากาศยาน

เรือบรรทุกอากาศยานเป็นประเภทหนึ่งของกองทัพเรือซึ่งทำหน้าที่เป็นฐานทัพอากาศในทะเล ซึ่งการพัฒนาดังกล่าวได้ช่วยเพิ่มขีดความสามารถของกองทัพอากาศและสมัยใหม่อย่างมาก ในหลายประเทศ ปัจจุบัน พวกเขาเป็นส่วนสำคัญของกองทัพ ทำให้อากาศยานทางทหารของพวกเขาสามารถเข้าใกล้พื้นที่ที่มีความขัดแย้งได้มากขึ้น เรือบรรทุกเครื่องบินมีความสำคัญต่อสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และต่อสหราชอาณาจักรในสงครามฟอล์กแลนด์ พ.ศ. 2525 พวกเขายังคงมีบทบาทสมัยใหม่ เช่นเดียวกับ "ดินแดนอธิปไตยหลายเอเคอร์ที่ประเทศสามารถเคลื่อนย้ายได้ตามต้องการ" ซึ่งช่วยให้มีความยืดหยุ่นมากขึ้นในการทูตและกิจการทางทหาร เรือบรรทุกอากาศยานอาจจะถูกใช้ในการบรรเทาสาธารณภัยได้เช่นกัน

ดูเพิ่ม

• ฐานทัพอากาศดอนเมือง
• ฐานทัพอากาศสหรัฐในประเทศไทย

อ้างอิง

1. "airbase". Dictionary.Cambridge.org. Cambridge, England: . n.d. สืบค้นเมื่อ 17 April 2023.
2. "airbase". CollinsDictionary.com. . n.d. สืบค้นเมื่อ 17 April 2023.
3. Ronald V. (20 December 2010). "Brüggen". ForgottenAirfields.com. Netherlands: Abandoned forgotten & little known airfields in Europe. สืบค้นเมื่อ 17 April 2023.
4. Halliday, John M. (February 1987). "Tactical Dispersal of Fighter Aircraft" (PDF). RAND Corporation.
5. Ronald V. (9 September 2011). "Ahlhorn highway strip". ForgottenAirfields.com. Netherlands: Abandoned forgotten & little known airfields in Europe. สืบค้นเมื่อ 17 April 2023.
6. "Mirage 2000 fighter jet test-lands on Yamuna Expressway near Delhi as part of trials". ndtv.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 June 2016. สืบค้นเมื่อ 6 May 2018.
7. [1] กุมภาพันธ์ 2, 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
8. . lw.admin.ch. Aeropublications, 324 pages, . 2013. ISBN . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 August 2016.
9. . Finnish Defence Forces. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 June 2009. สืบค้นเมื่อ 26 November 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิพจนานุกรม

วิกิพจนานุกรม มีความหมายของคำว่า:
airbase

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Airbases