บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา ชาเปลทอร นาบ โอน อ งกฤษ Tornabuoni Chape

โบสถ์น้อยตอร์นาบูโอนี
ที่ตั้งในตอสคานา
ผลงาน	จิตรกรรมฝาผนังโดยโดเมนนิโค เกอร์ลันเดา

ประวัติ

งานจิตรกรรมฝาผนังของชาเปลหลักของบาซิลิกาซานตามาเรียโนเวลลาเขียนครั้งแรกในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 14 โดยอันเดรอา ออร์ชานยา ร่องรอยที่เหลือจากภาพเขียนของออร์ชานยาพบในคริสต์ทศวรรษ 1940 ที่เป็นภาพจากพันธสัญญาเดิม บางส่วนของภาพได้รับการร่อนออกเป็นแผ่นมาตั้งแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ของวัด

เมื่อมาถึงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 จิตรกรรมฝาผนังของออร์ชานยาก็อยู่ในสภาพที่เสื่อมโทรม ซึ่งเป็นตระกูลที่มั่งคั่งในฟลอเรนซ์ผู้เป็นนายธนาคารของตระกูลเมดิชิมีสิทธิในการตกแต่งแท่นบูชาเอกของชาเปลหลักในวัดนี้มาเป็นเวลานาน ขณะที่หน้าที่ตกแต่งผนังของบริเวณร้องเพลงสวดเป็นหน้าที่ของตระกูลริชชิ แต่ตระกูลริชชิไม่มีโอกาสได้ฟื้นตัวจากการล้มละลายในปี ค.ศ. 1348 จึงได้ขายสิทธิการตกแต่งบริเวณร้องเพลงสวดให้แก่ตระกูลซาสเซ็ตติ ฟรานเชสโค ซาสเซ็ตติต้องการจะตกแต่งชาเปลด้วยภาพที่เป็นฉากชีวิตของนักบุญฟรานซิสแห่งอาซิซิ แต่นักบวชผู้เป็นเจ้าของบาซิลิกาปฏิเสธ ซาสเซ็ตติจึงต้องย้ายการตกแต่งที่ต้องการไปยังชาเปลซาสเซ็ตติภายในวัดซานตาทรินิตา ที่เป็นที่ที่โดเมนนิโค เกอร์ลันเดาสร้างงานชิ้นเอก สิทธิในการตกแต่งจึงถูกขายให้กับ

แต่โดเมนนิโค เกอร์ลันเดาผู้ขณะนั้นมีห้องเขียนภาพที่ใหญ่ที่สุดในฟลอเรนซ์ไม่ได้เสียสัญญาจ้างในการตกแต่งชาเปล เพราะเมื่อวันที่ 1 กันยายน ค.ศ. 1485 จิโอวานนิก็จ้างให้เกอร์ลันเดาเขียนภาพในชาเปลหลัก ครั้งนี้หัวเรื่องเปลี่ยนเป็นฉากชีวิตของพระแม่มารีและนักบุญจอห์นแบ็พทิสต์ผู้เป็นนักบุญผู้พิทักษ์ของทอร์นาบุโอนิและเมืองฟลอเรนซ์ อาจเป็นไปได้ว่าภาพที่เขียนใหม่เขียนตามโครงที่อันเดรอา ออร์ชานยาเขียนไว้ก่อนหน้านั้น

ทำงานเขียนจิตรกรรมฝาผนังภายในชาเปลระหว่างปี ค.ศ. 1485 ถึงปี ค.ศ. 1490 ร่วมกับห้องเขียนภาพของตนเองที่รวมทั้งพี่น้อง และ , น้องเขย (Sebastiano Mainardi) และอาจะรวมทั้งไมเคิล แอนเจโล นอกจากนั้นหน้าต่างก็ยังสร้างตามแบบที่เกอร์ลันเดาออกแบบ การตกแต่งชาเปลจบลงด้วยฉากแท่นบูชา “พระแม่มารีให้นมกับเทวดาและนักบุญ” (Madonna del Latte in Glory with Angel and Saints) และ “นักบุญแคทเธอรินแห่งเซียนนาและนักบุญลอเร็นซ์” ด้านหลังเป็นภาพ “การคืนชีพของพระเยซู” ภาพนี้แบ่งกันระหว่างพิพิธภัณฑ์ที่เบอร์ลิน และ

โครงสร้างของภาพ

ภาพเขียนฉากชีวิตเขียนบนผนังสามด้านเป็นฉาก “ชีวิตของพระแม่มารี” และฉาก “ชีวิตของนักบุญจอห์นแบ็พทิสต์” ทางผนังซ้ายและขวาแต่ละผนังแบ่งเป็นสามชั้นแต่ละชั้นแบ่งเป็นช่องสี่เหลี่ยมสองช่องที่ล้อมกรอบด้วยลวดลายสถาปัตยกรรม และตอนบนเป็น (lunette) แต่ละผนังเป็นฉากชีวิตเจ็ดภาพที่เริ่มจากมุมล่าง

ผนังด้านพิธีเป็นหน้าต่างเป็นซี่ที่ตกแต่งด้วยกระจกสีที่สร้างโดยอเลสซานโดร อโกลันติในปี ค.ศ. 1492 ตามแบบที่เกอร์ลันเดาเขียน ตอนล่างของผนังเป็นภาพเหมือนผู้อุทิศของและภรรยาฟรานเชสคา พิตติ สองข้างหน้าต่างเป็นภาพเล็ก ๆ ที่เป็นฉากชีวิตของนักบุญของลัทธิโดมินิคัน เหนือหน้าต่างเป็นอีกช่องหนึ่ง ที่เป็นภาพ “การสวมมงกุฎของพระแม่มารี” และบนเพดานโค้งเป็นภาพ “ผู้ประกาศข่าวอันประเสริฐทั้งสี่”