Hashimoto thyroiditis

ต่อมไทรอยด์อักเสบแบบฮาชิโมโตะ (อังกฤษ: Hashimoto's thyroiditis), ต่อมไทรอยด์อักเสบเรื้อรังแบบลิมโฟซัยต์, โรคฮาชิโมโตะ เป็นโรคภูมิต้านตนเองชนิดหนึ่งที่ทำให้ต่อมไทรอยด์ถูกทำลายลงไปเรื่อย ๆ ในระยะแรกผู้ป่วยอาจไม่มีอาการใดๆ เมื่อเวลาผ่านไปต่อมไทรอยด์อาจมีขนาดโตขึ้นเกิดเป็นคอพอกที่ไม่มีอาการเจ็บปวด ผู้ป่วยบางรายอาจเกิดภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานน้อยและมีอาการ อ่อนเพลีย ท้องผูก ซึมเศร้า และปวดตามตัว เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีต่อมไทรอยด์มักมีขนาดเล็กลง ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้คือ

ต่อมไทรอยด์อักเสบฮาชิโมโตะ
ชื่ออื่น	Chronic lymphocytic thyroiditis, ไทรอยด์อักเสบเหตุภูมิแพ้ตัวเอง, struma lymphomatosa, โรคฮาชิโมโตะ
ภาพกล้องจุลทรรศน์แสดงต่อมไทรอยด์อักเสบฮาชิโมโตะ
สาขาวิชา	วิทยาต่อมไร้ท่อ
อาการ	ต่อมไทรอยด์โตชนิดไม่ปวด, , ความเหนื่อยล้า, ท้องผูก, อาการซึมเศร้า
ภาวะแทรกซ้อน
การตั้งต้น	30–50 ปี
สาเหตุ	พันธุกรรม และ
ปัจจัยเสี่ยง	ประวัติครอบครัว, โรคภูมิแพ้ตัวเองแบบอื่น
วิธีวินิจฉัย	วัดระดับ TSH, T4,
โรคอื่นที่คล้ายกัน	โรคเกรฟส์,
การรักษา	, ผ่าตัด
ความชุก	5% ที่จุดหนึ่ง

เชื่อว่าโรคนี้เกิดจากหลายปัจจัยทั้งจากพันธุกรรมและ ปัจจัยเสี่ยงได้แก่ ประวัติครอบครัวเป็นโรคนี้หรือโรคภูมิต้านตนเองโรคอื่น การวินิจฉัยทำได้โดยการตรวจเลือดดูระดับฮอร์โมน TSH, และ โรคอื่นที่อาจทำให้มีอาการคล้ายกันกับโรคนี้ในบางระยะ เช่น โรคเกรฟส์ และ

การรักษาโดยมาตรฐานคือการใช้ทดแทน ในบางรายที่ไม่มีภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานน้อยอาจไม่จำเป็นต้องรับการรักษา บางรายอาจต้องรับการรักษาเพื่อลดขนาดของต่อมไทรอยด์ ผู้ป่วยไม่ควรกินอาหารที่มีปริมาณไอโอดีนมากเกินไป แต่ก็ต้องได้รับไอโอดีนให้เพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย โดยเฉพาะในหญิงตั้งครรภ์ ผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่จำเป็นต้องรับการรักษาด้วยการผ่าตัด

ตลอดอายุขัยชนชาติเชื้อสายคอเคเซียนจะพบมีผู้ป่วยจากโรคต่อมไทรอยด์อักเสบแบบฮาชิโมโตประมาณ 5% ส่วนใหญ่เริ่มมีอาการที่อายุ 30-50 ปี และพบบ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย ปัจจุบันพบว่ามีผู้ป่วยโรคนี้จำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ โรคนี้ได้รับการบรรยายไว้เป็นครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1912 โดยแพทย์ชาวญี่ปุ่น ชื่อ Hakaru Hashimoto ต่อมาเมื่อ ค.ศ. 1957 จึงค้นพบว่าโรคนี้เป็นโรคภูมิต้านตนเอง

อ้างอิง

1. "Hashimoto's Disease". NIDDK. May 2014. จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2016. สืบค้นเมื่อ 9 August 2016.
2. Noureldine, SI; Tufano, RP (January 2015). "Association of Hashimoto's thyroiditis and thyroid cancer". Current Opinion in Oncology. 27 (1): 21–5. doi:10.1097/cco.0000000000000150. PMID 25390557. S2CID 32109200.
3. Hiromatsu, Y; Satoh, H; Amino, N (2013). "Hashimoto's thyroiditis: history and future outlook". Hormones (Athens, Greece). 12 (1): 12–8. doi:10.1007/BF03401282. PMID 23624127. S2CID 38996783.
4. Pyzik, A; Grywalska, E; Matyjaszek-Matuszek, B; Roliński, J (2015). "Immune disorders in Hashimoto's thyroiditis: what do we know so far?". Journal of Immunology Research. 2015: 979167. doi:10.1155/2015/979167. PMC 4426893. PMID 26000316.
5. Akamizu, T; Amino, N; DeGroot, LJ; De Groot, LJ; Beck-Peccoz, P; Chrousos, G; Dungan, K; Grossman, A; Hershman, JM; Koch, C; McLachlan, R; New, M; Rebar, R; Singer, F; Vinik, A; Weickert, MO (2000). "Hashimoto's Thyroiditis". PMID 25905412. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
6. "Hashimoto's disease". Office on Women’s Health, U.S. Department of Health and Human Services. 12 June 2017. จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 July 2017. สืบค้นเมื่อ 17 July 2017. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ
7. "Hashimoto Thyroiditis – Endocrine and Metabolic Disorders". Merck Manuals Professional Edition (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). July 2016. สืบค้นเมื่อ 30 December 2017.
8. "Hashimoto Thyroiditis – Hormonal and Metabolic Disorders". Merck Manuals Consumer Version (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). สืบค้นเมื่อ 30 December 2017.
9. Shoenfeld, Yehuda; Cervera, Ricard; Gershwin, M. Eric (2010). Diagnostic Criteria in Autoimmune Diseases (ภาษาอังกฤษ). Springer Science & Business Media. p. 216. ISBN .
10. Moore, Elaine A.; Wilkinson, Samantha (2009). The Promise of Low Dose Naltrexone Therapy: Potential Benefits in Cancer, Autoimmune, Neurological and Infectious Disorders. McFarland. p. 30. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

การจำแนกโรค	D ICD-10: E06.3 ICD-: 245.2 : 140300 MeSH: D050031 : 5649
ทรัพยากรภายนอก	: med/949 : ต่อมไทรอยด์อักเสบฮาชิโมโตะ