จ งหว ดคย องซ งใต เป นจ งหว ดท อย ทางท ศตะว นออกเฉ ยงใต ของประเทศเกาหล ใต โดยม เม องเอกต งอย ท โดยประกอบด วยมหานครหล กแล

จังหวัดคย็องซังใต้ เป็นจังหวัดที่อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศเกาหลีใต้ โดยมีเมืองเอกตั้งอยู่ที่ โดยประกอบด้วยมหานครหลักและท่าเรือปูซาน โดยมีวัดแฮอินซาที่เป็นมรดกโลกของยูเนสโก โดยเป็นวัดแบบพุทธ ซึ่งเป็นที่อยู่ของ ทำให้ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้เป็นจำนวนมาก มีโรงงานประกอบรถยนต์และปิโตรเคมีขนาดใหญ่ตั้งเรียงรายอยู่ทางภาคใต้ของจังหวัดขยายจากเมืองอุลซัน ไปสู่ปูซาน และ

จังหวัดคย็องซังใต้ 경상남도
จังหวัด
การถอดเสียงภาษาเกาหลี
• ฮันกึล	경상남도
• ฮันจา	慶尙南道
• แมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์	Kyŏngsang-namdo
• อักษรโรมันปรับปรุง	Gyeongsangnam-do
ธง Logo

พิกัด: 35°15′N 128°15′E / 35.250°N 128.250°E / 35.250; 128.250
ประเทศ	เกาหลีใต้
ภูมิภาค	ย็องนัม
เมืองหลวง
จำนวนเขตการปกครอง	8 นคร, 10 อำเภอ
การปกครอง
• ผู้ว่าราชการ	คิม คย็อง-ซู (พรรคประชาธิปไตย)
พื้นที่
• ทั้งหมด	10,533 ตร.กม. (4,067 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่	อันดับที่ 4
ประชากร (ธันวาคม ค.ศ. 2018)
• ทั้งหมด	3,447,687 คน
• อันดับ	อันดับที่ 2
• ความหนาแน่น	327.86 คน/ตร.กม. (849.2 คน/ตร.ไมล์)
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
• ดอกไม้	กุหลาบ
• ต้นไม้
• สัตว์ปีก	นกยางโทนใหญ่
รหัส ISO 3166	KR-48
ภาษาถิ่น
เว็บไซต์	gsnd.net

ประวัติ

ก่อนปี พ.ศ. 2438 พื้นที่ที่เป็นจังหวัดคย็องซังใต้ในปัจจุบันเคยเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัด หนึ่งในของเกาหลีในสมัยราชวงศ์โชซ็อน ในปี พ.ศ. 2438 ทางใต้ของจังหวัดคย็องซังได้ถูกแทนที่โดยเขตชินจูในทางด้านทิศตะวันตกและ ในทางตะวันออก ต่อมาในปี 2439 ทั้งสองเขตนี้ก็ยุบรวมกันเป็นจังหวัดคย็องซังใต้

แต่เดิมเมืองเอกของจังหวัดตั้งอยู่ที่ชินจู ต่อจากนั้นก็ย้ายไปปูซานในปี พ.ศ. 2468 ในปี พ.ศ. 2488 จังหวัดคย็องซังใต้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเกาหลีใต้ ต่อมาในปี 2506 ปูซานก็ได้แยกออกจากจังหวัดคย็องซังใต้ ไปเป็นนครที่ปกครองโดยตรง (ชิกฮัล-ชี) และในปี พ.ศ. 2526 ก็ได้ย้ายเมืองเอกจากปูซานไปชังว็อน

ในปี พ.ศ. 2538 ปูซานได้มีฐานะเป็น มหานคร (ควังย็อก-ชี) และอุลซัน ก็ได้แยกออกจากจังหวัดคย็องซังใต้ ไปเป็นมหานครในปี พ.ศ. 2541

ภูมิศาสตร์

จังหวัดนี้เป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาค ย็องนัม มีพรมแดนติดกับทะเลญี่ปุ่น (ทะเลตะวันออก) ในทางทิศตะวันออก และติดกันจังหวัดคย็องซังเหนือในทิศเหนือ ส่วนทางด้านทิศตะวันตกติดกับจังหวัดช็อลลาเหนือ และในทางทิศใต้ติดกับช่องแคบเกาหลี และในจังหวัดนี้มีแม่น้ำสายใหญ่คือและแม่น้ำสาขา

ทรัพยากร

บริเวณสามเหลี่ยมที่ราบแม่น้ำนักดงรอบๆถือเป็นยุ้งฉางที่สำคัญมากที่สุดแห่งหนึ่งของเกาหลีใต้ ผลิตผลทางการเกษตรจากจังหวัดคย็องซังใต้ ประกอบไปด้วยข้าว ถั่ว มันฝรั่ง และข้าวบาร์เลย์ พื้นที่นี้มีชื่อเสียงเรื่องฝ้าย งา และผลไม้ ซึ่งเจริญเติบโตตามบรืเวณชายฝั่งทางภาคใต้ ผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับทะเลเป็นที่ดึงดูดอย่างมาก และจังหวัดนี้ก็เป็นหนึ่งในผู้นำด้านการประมงของประเทศ

เมืองสำคัญ

เมืองใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้ได้แก่ปูซานและอุลซัน ซึ่งเป็นเขตปกครองพิเศษในระดับจังหวัด เป็น มหานคร โดยแยกออกจากจังหวัดคย็องซังใต้ นอกเหนือจากเมืองเอกแล้ว ก็ยังมีเมืองสำคัญอื่น ๆ อีก เช่น และ

สถานที่น่าสนใจ

ย็องนัมรูในเมืองมิลยัง จังหวัดคย็องซังใต้ ซึ่งศาลาเป็นแบบสมัยราชวงศ์โชซ็อน

จังหวัดคย็องซังใต้เป็นที่ตั้งของวัดแฮอินซาวัดแบบพุทธ ซึ่งมีอยู่ ทำให้ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้อย่างมาก โดยตั้งอยู่อุทยานแห่งชาติรอบ ๆ ชีรีซัน (1,915 เมตร) ตรงบริเวณติดกับจังหวัดช็อลลาเหนือ โดยวัดเริ่มสร้างครั้งแรกในปี พ.ศ. 1345

จังหวัดพี่น้อง

จังหวัดยะมะงุชิ, ญี่ปุ่น (26 กรกฎาคม พ.ศ. 2530)
รัฐแมริแลนด์, สหรัฐอเมริกา (18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2534)
มณฑลซานตง, สาธารณรัฐประชาชนจีน (8 กันยายน พ.ศ. 2537)
, อินโดนีเซีย (9 พฤษภาคม พ.ศ. 2539)
จังหวัดด่งนาย, เวียดนาม (1 กันยายน พ.ศ. 2539)
ดินแดนฮาบารอฟสค์, รัสเซีย (14 กันยายน พ.ศ. 2539)
รัฐฮาลิสโก, เม็กซิโก (10 มีนาคม พ.ศ. 2540)
จังหวัดลากูนา, ฟิลิปปินส์ (15 เมษายน พ.ศ. 2540)
มณฑลปอมอร์สกีแย, โปแลนด์ (22 เมษายน พ.ศ. 2540)
, ฮังการี (24 เมษายน พ.ศ. 2540)

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดคย็องซังใต้
เว็บไซต์จังหวัดคย็องซังใต้ (ภาษาอังกฤษ) 2008-09-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน