บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา จ กรพรรด ล ทว ชท 1 เยอรม น Ludwig I หร อ

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

จักรพรรดิลูทวิชที่ 1 (เยอรมัน: Ludwig I) หรือนิยมเรียก หลุยส์ผู้ศรัทธา (อังกฤษ: Louis the Pious) (ฝรั่งเศส:Louis le Pieux) บ้างเรียก หลุยส์ผู้เท่าเทียม (อังกฤษ: Louis the Fair) เป็นกษัตริย์แห่งอากีแตนตั้งแต่ปี 781 และต่อมาได้เป็นกษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์และขึ้นเป็นจักรพรรดิร่วมบัลลังก์กับชาร์เลอมาญผู้เป็นพระบิดา เนื่องด้วยทรงเป็นโอรสที่เหลืออยู่คนเดียวของชาร์เลอมาญ ทำให้เมื่อชาร์เลอมาญสวรรคตคตในปี 814 หลุยส์จึงได้ขึ้นสืบทอดจักรวรรดิและอาณาจักรทั้งหมดจนกระทั่งสวรรคต

หลุยส์ผู้ศรัทธา

จักรพรรดิแห่งชาวโรมัน
ครองราชย์	813–840
ราชาภิเษก	5 ตุลาคม 816
ก่อนหน้า	ชาร์เลอมาญ
ถัดไป	โลทาร์ที่ 1
กษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์
ครองราชย์	814–840
ราชาภิเษก	13 กันยายน 813
ก่อนหน้า	ชาร์เลอมาญ (คาร์ลที่ 1)
ถัดไป	โลทาร์ที่ 1 ครอง ลูทวิชที่ 2 ครองแฟรงก์ตะวันออก คาร์ลหัวล้าน ครองแฟรงก์ตะวันตก
กษัตริย์แห่งอากีแตน
ครองราชย์	781–814
ก่อนหน้า	ชาร์เลอมาญ (คาร์ลที่ 1) ในตำแหน่งกษัตริย์แห่งชาวแฟรงก์
ถัดไป

ประสูติ	ค.ศ. 778
สวรรคต	20 มิถุนายน ค.ศ. 840
คู่อภิเษก
พระบุตร	โลทาร์ที่ 1 ลูทวิชชาวเยอรมัน คาร์ลหัวล้าน
ราชวงศ์	การอแล็งเฌียง
พระบิดา	ชาร์เลอมาญ
พระมารดา

ในช่วงที่ทรงปกครองอากีแตน หลุยส์รับผิดชอบการป้องกันชายแดนด้านตะวันตกเฉียงใต้ของจักรวรรดิ หลุยส์สามารถยึดบาร์เซโลนาจากพวกมุสลิมในปี 801 และแผ่ขยายอำนาจของชาวแฟรงก์เหนือชาวปัมโปลนาและชาวบาสก์ซึ่งอาศัยอยู่ทางใต้ของเทือกเขาพิเรนีสในปี 812 ต่อมาในช่วงที่หลุยส์ได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิได้ไม่นาน หลุยส์เปิดทางพระโอรสสามคนมีส่วนร่วมในการปกครอง ได้แก่เจ้าชายโลทาร์, และเจ้าชายลูทวิช ทรงแบ่งจักรวรรดิออกเป็นสามและยกให้สามพระโอรสปกครอง ทศวรรษแรกที่ทรงปกครองถือเป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความโศรกเศร้าและน่าละอาย ที่เด่นสุดคือการทารุณกรรมต่อ ผู้เป็นหลานอา จนพระองค์ทรงประกาศแสดงความเสียพระทัยต่อหน้าสาธารณชน

ในทศวรรษที่ 830 จักรวรรดิตกอยู่ในภาวะศึกชิงดีชิงเด่นระหว่างสามพระโอรส จักรพรรดิหลุยส์เบื่อหน่ายและไม่พอใจพวกเขา และเริ่มโปรดปรานเจ้าชายคาร์ลหัวล้านผู้เป็นโอรสองค์เล็ก ในปี 837 จักรพรรดิหลุยส์เปิดทางให้พระโอรสองค์เล็กมีส่วนร่วมในการปกครองในสัดส่วนที่เท่าเทียมกับพี่ ในการนี้จึงต้องเจียดดินแดนของพี่มาให้น้อง จนในที่สุดก็เกิดเป็นสงครามกลางเมือง สุดท้ายแม้ว่ารัชสมัยของหลุยสฺจะจบลงด้วยดี บ้านเมืองกลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้งหนึ่ง แต่ก็เป็นรัชสมัยที่เมื่อเทียบกับรัชสมัยของพระราชบิดาแล้วก็ไม่รุ่งเรืองเท่า

ประวัติ

วัยเด็กและชีวิตช่วงแรก

หลุยส์ที่ 1 เป็นพระโอรสคนที่สามของชาร์เลอมาญกับพระมเหสีคนที่สอง ฮิลเดอการ์ด พระเชษฐาของพระองค์คือกับ พระองค์เสด็จพระราชสมภพในปี ค.ศ. 778 ในคฤหาสต์แกสซิโนฌิลุมของราชวงศ์การอแล็งเฌียงและใช้เวลาในวัยเยาว์ส่วนใหญ่ที่อากีแตน พระองค์ได้รับการศึกษาในทางธรรม

ในปี ค.ศ. 781 พระองค์ถูกแต่งตั้งเป็น พระองค์กับพระเชษฐาต่างเติบโตในอาณาจักรที่ตนจะได้ปกครองเพื่อเรียนรู้ธรรมเนียมและจารีตท้องถิ่น แต่ละคนต่างก็เฝ้าระวังพรมแดนที่เป็นชายแดนของอาณาจักรของตนเอง หลุยส์ต้องจับตาดูชายแดนที่ติดกับสเปน พื้นที่กันชนระหว่างอากีแตนกับชาวมัวร์ในอัล-อันดาลุส

ในปี ค.ศ. 801 พระองค์พิชิตบาร์เซโลนาด้วยการปราบชาวมัวร์ที่เคยยึดแคว้นมาได้เมื่อสองปีก่อน

ในปี ค.ศ. 806 ชาร์เลอมาญแบ่งจักรวรรดิออกเป็นสามส่วนมอบให้กับพระโอรสแต่ละคน พระองค์ประกาศชื่อหลุยส์เป็นกษัตริย์แห่งอากีแตนอีกครั้ง ซึ่งรวมถึงเบอร์กันดีและชายแดนที่ติดกับสเปนด้วย ในช่วงเวลาไม่กี่ปีหลังจากนั้น ชาร์ลส์กับเปแป็งสิ้นพระชนม์ ทิ้งอาณาจักรของตนไว้ให้หลุยส์

ในปี ค.ศ. 813 ชาร์เลอมาญประกาศชื่อหลุยส์เป็นจักรพรรดิร่วม ตามจารีตธรรมเนียมที่ยืมมาจากชาวไบเซนไทน์ ปีต่อมา ชาร์เลอมาญสิ้นพระชนม์ ทิ้งให้หลุยส์เป็นผู้ปกครองเพียงคนเดียวของจักรวรรดิแฟรงก์

หน้าที่การงาน

หลุยส์ที่ 1 สถาปนาตนเองที่ราชสำนักอาเคิน (เอ็กซ์-ลา-ชาเปล) พระองค์ประกาศชื่อเบเนดิกต์แห่งอานีย็องส์เป็นหัวหน้าที่ปรึกษาด้านศาสนา และยังแต่งตั้งเขาเป็นพระอธิการแห่งอารามโคเนอลิมุนสแตร์ที่อยู่ใกล้ๆ เบอร์นาร์ดแห่งเซปติมาเนียและเอ็บโบ อาร์ชบิชอปแห่งแรงส์ ก็เป็นหนึ่งในที่ปรึกษาอาวุโสของพระองค์เช่นกัน

ในปี ค.ศ. 816 พระองค์ขอให้พระสันตะปาปาสวมมงกุฎจักรพรรดิให้พระองค์อีกครั้ง อันเป็นการส่งเสริมความยิ่งใหญ่ของพระสันตะปาปาและเป็นการเริ่มต้นจารีตธรรมเนียมที่ให้พระสันตะปาปาเป็นผู้สวมมงกุฎให้จักรพรรดิด้วยพระองค์เอง ในปีเดียวกันพระองค์จัดประชุมสภาครั้งแรกเพื่อปฏิรูปและเสริมความแข็งแกร่งให้คริสตจักรโรมันคาทอลิก

ในปี ค.ศ. 817 พระองค์แบ่งจักรวรรดิให้พระโอรสสามคน และประกาศชื่อพระโอรสคนโต โลแธร์ เป็นรัชทายาท อันเป็นการทำตามตัวอย่างและจารีตธรรมเนียมแบบแฟรงก์ของพระบิดา พระองค์ยังรับรองให้พระนัดดา (หลานที่เป็นลูกของพี่น้อง) เบอร์นาร์ดแห่งอิตาลี เป็นทายาทโดยชอบธรรมในบัลลังก์อิตาลี

หลุยส์ผู้ศรัทธากระทำการสำนึกบาปที่แอตตินญีในปี ค.ศ. 822

เบอร์นาร์ดต้องการปกครองอย่างเป็นอิสระจึงหันมาต่อต้านหลุยส์ เมื่อหลุยส์เดินทัพไปปราบ เบอร์นาร์ดยอมจำนน แทนที่จะประหารชีวิตเขาด้วยข้อหาเป็นกบฏ หลุยส์กลับทำให้เขาตาบอด แต่เบอร์นาร์ดตายจากพิษบาดแผล หลุยส์ที่ตกใจกลัวกระทำการสำนึกบาปต่อหน้าพระสันตะปาปาในปี ค.ศ. 822

พระราชินีของหลุยส์ ต้องการให้พระองค์แบ่งจักรวรรดิอีกครั้งเพื่อให้พระโอรสของพระองค์ได้รับดินแดนบางส่วน ในปี ค.ศ. 829 พระองค์จึงแบ่งจักรวรรดิอีกครั้งและมอบหลายพื้นที่ของเยอรมนีให้ชาร์ลส์ที่ตอนนั้นพระชนมายุราว 6 พรรษา พระโอรสของพระองค์อีกสามคนก่อกบฏและโลแธร์แย่งชิงราชบัลลังก์ไป การขัดแย้งกันเองระหว่างพี่น้องทำให้หลุยส์เอาราชบัลลังก์กลับคืนมาได้

ในปี ค.ศ. 832 โลแธร์ก่อกบฏอีกครั้ง พระสันตะปาปาอยู่ข้างหลุยส์และหลุยส์ต้องยอมยกราชบัลลังก์ให้โลแธร์อีกครั้ง พระโอรสคนอื่นๆ อยู่ข้างหลุยส์ทำให้หลุยส์เอาราชบัลลังก์กลับคืนมาได้อีกครั้ง

เปแป็งสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 838 และหลุยส์แบ่งจักรวรรดิใหม่อีกครั้งให้กับพระโอรสที่ยังมีชีวิตอยู่ ในการแบ่งครั้งสุดท้ายนี้ พระโอรส หลุยส์ชาวเยอรมัน ได้แค่บาวาเรีย ขณะที่จักรวรรดิส่วนที่เหลือถูกแบ่งให้โลแธร์กับชาร์ลส์อย่างเท่าเทียมกัน โลแธร์ได้อิตาลีกับดินแดนทางตะวันออกของหุบเขาแม่น้ำโรน-ซวน ขณะที่ชาร์ลส์ได้ฝรั่งเศสตะวันตก

ชีวิตส่วนตัวและมรดก

หลุยส์ที่ 1 แต่งงานกับในปี ค.ศ. 794/795 ทั้งคู่มีพระโอรสด้วยกันสามคน คือ โลแธร์ที่ 1, เปแป็งแห่งอากีแตน และหลุยส์ชาวเยอรมัน เอียร์เมนการ์ดสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 819

หลุยส์แต่งงานกับจูดิธแห่งบาวาเรียในปี ค.ศ. 819 ไม่กี่เดือนหลังเอียร์เมนการ์ดสิ้นพระชนม์ ทั้งคู่มีพระโอรสด้วยกันหนึ่งคน ซึ่งจะกลายเป็นที่รู้จักในชื่อชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้าน

หลังชนะสงครามครั้งสุดท้ายเหนือพระโอรส ไม่นานพระองค์ก็ล้มป่วย พระองค์สิ้นพระชนม์ที่กระท่อมล่าสัตว์ฤดูร้อนในวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 840 พระโอรสของพระองค์ เปแป็ง สิ้นพระชนม์ก่อนหลุยส์ พระโอรสคนโต โลแธร์ พยายามอ้างสิทธิ์ในจักรวรรดิทั้งหมดหลังหลุยส์ที่ 1 สิ้นพระชนม์ ซึ่งหลุยส์ชาวเยอรมันกับชาร์ลส์ย่อมต่อต้าน ผลลัพธ์ที่ได้คือสงครามกลางเมืองที่ดำเนินอยู่เป็นเวลาสามปี ตามสนธิสัญญาแวร์เดิงในปี ค.ศ. 843 สามพี่น้องตกลงกันว่าใครจะปกครองอาณาจักรไหน โลแธร์ได้อาณาจักรแฟรงก์ตอนกลางไป ชาร์ลส์ได้อาณาจักรแฟรงก์ตะวันตกไป ส่วนหลุยส์ชาวเยอรมันได้อาณาจักรแฟรงก์ตะวันออกที่วันหนึ่งจะกลายเป็นเยอรมนีในยุคใหม่ไป

พระโอรส

พระองค์มีพระโอรสสามคนกับพระมเหสีคนแรก เอียร์เมรการ์ดแห่งเฮสบาย

โลแธร์ (ค.ศ. 795–855) กษัตริย์แห่งฟรังเกียกลาง
(ค.ศ. 797–838) กษัตริย์แห่งอากีแตน
หลุยส์ชาวเยอรมัน (ค.ศ. 806–876) กษัตริย์แห่งฟรังเกียตะวันออก

พระองค์มีพระโอรสอีกหนึ่งคนกับพระมเหสีคนที่สอง จูดิธแห่งบาวาเรีย

ชาร์ลส์ผู้ศีรษะล้าน กษัตริย์แห่งฟรังเกียตะวันตก

พระอิสริยยศ

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 209

แหล่งข้อมูล

, the main source for his reign, written c. 840 by an unknown author usually called "the Astronomer"
Vita Hludowici Imperatoris by on-line Latin text
https://www.thefamouspeople.com/profiles/louis-the-pious-5578.php

ดูเพิ่ม

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 209