ดามัสคัส

ดามัสกัส (อังกฤษ: Damascus, /dəˈmæskəs/ də-mass-kəs หรือ /dəˈmɑːskəs/ də-mah-skəs; อาหรับ: دمشق‎, อักษรโรมัน: Dimashq, สัทอักษรสากล: [diˈmaʃq]) เป็นเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุดของประเทศซีเรีย บางคนถือว่าเมืองนี้เป็น ชาวซีเรียเรียกขานเมืองนี้ว่า อัชชาม (الشَّام‎) และมีสมญาว่า "เมืองแห่งดอกมะลิ" (مَدِينَةُ الْيَاسْمِينِ‎ Madīnat al-Yāsmīn) ดามัสกัสเป็นศูนย์วัฒนธรรมที่สำคัญของลิแวนต์และโลกอาหรับ ประมาณการว่าเมืองนี้มีประชากร 2,503,000 คนใน ค.ศ. 2022

ดามัสกัส دمشق
เมืองหลวง
มัสยิดอุมัยยะฮ์ ทิวทัศน์ดามัสกัส •  •
ธง ตรา
สมญา:  เมืองแห่งดอกมะลิ (مَدِينَةُ الْيَاسْمِينِ) อัลฟัยฮาอ์ (อาหรับ: الْفَيْحَاء, อักษรโรมัน: al-Fayḥāʾ)
ดามัสกัส ที่ตั้งของดามัสกัสในประเทศซีเรีย แสดงแผนที่ประเทศซีเรีย ดามัสกัส ดามัสกัส (เมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก) แสดงแผนที่เมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก
พิกัด: 33°30′47″N 36°17′31″E / 33.51306°N 36.29194°E / 33.51306; 36.29194
ประเทศ	ซีเรีย
	เมืองหลวงดามัสกัส
เทศบาล
การปกครอง
•	Mohammad Tariq Kreishati
พื้นที่
• เมืองหลวง	105 ตร.กม. (41 ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	77 ตร.กม. (29.73 ตร.ไมล์)
ความสูง	680 เมตร (2,230 ฟุต)
ประชากร  (ประมาณ ค.ศ. 2022)
• เมืองหลวง	2,503,000 คน
เขตเวลา
รหัสพื้นที่	รหัสประเทศ: 963, รหัสเมือง: 11
รหัสภูมิศาสตร์	C1001
รหัส ISO 3166	SY-DI
ภูมิอากาศ
เอชดีไอ (2011)	0.714 – สูง
ท่าอากาศยานนานาชาติ
เว็บไซต์	www.damascus.gov.sy
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน
ประเภท	วัฒนธรรม
เกณฑ์	i, ii, iii, iv, vi
ขึ้นเมื่อ	1979 (คณะกรรมการสมัยที่ 3)
เลขอ้างอิง	20
ภูมิภาค	รัฐอาหรับ

เมืองตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศซีเรีย เป็นศูนย์กลางของเขตมหานคร (Greater Damascus) ที่มีประชากร 2.7 ล้านคน (2004) ในทางภูมิศาสตร์เมืองวางตัวอยู่ทางเชิงเขาด้านตะวันออกของเทือกเขา แอนติไลบานอน ห่างจากชายฝั่งด้านตะวันออกของทะเลเมดิเตอเรเนียน เข้าไป 80 กิโลเมตร (50 ไมล์) บนที่ราบสูง 680 เมตร (2,230 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล ดามัสกัสมีภูมิอากาศแบบกึ่งทะเลทราย เนื่องจากอยู่ในเขตเงาฝน

ดามัสกัสเป็นหนึ่งใน โดยมีผู้ตั้งถิ่นฐานครั้งแรกในสหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช จากนั้นจึงกลายเป็นเมืองหลวงของรัฐเคาะลีฟะฮ์อุมัยยะฮ์ใน ค.ศ. 661 ถึง 750 หลังราชวงศ์อับบาซียะฮ์ชนะ จึงย้ายศูนย์กลางอำนาจของรัฐอิสลามไปที่แบกแดด ดามัสกัสมีบทบาททางการเมืองลดลงในยุคนั้น โดยรื้อฟื้นกลับมามีความสำคัญอีกครั้งในสมัยถึงมัมลูก ปัจจุบัน ดามัสกัสเป็นที่ตั้งของรัฐบาลกลางซีเรีย ข้อมูลเมื่อ กันยายน 2019^[update] แปดปีหลังสงครามกลางเมืองซีเรีย มีการประกาศให้ดามัสกัสเป็นเมืองที่น่าอยู่อาศัยน้อยที่สุดในโลกจาก 140 เมืองทั่วโลก (global cities) ใน

ชื่อและศัพทมูลวิทยา

หรือ
ṯmsqw
: ราชอาณาจักรใหม่ (1550–1069 BC)
ไฮเออโรกลีฟอียิปต์

ชื่อดามัสกัสปรากฏในรายการทางภูมิศาสตร์ของฟาโรห์ทุตโมสที่ 3 เป็น ṯmśq (𓍘𓄟𓊃𓈎𓅱) เมื่อศตวรรษที่ 15 ก่อนคริสต์ศักราชศัพทมูลวิทยาของชื่อโบราณ ṯmśq ยังไม่เป็นที่กระจ่าง โดยมีผู้เสนอเป็น Imerišú (𒀲𒋙) ในภาษาแอกแคด, ṯmśq (𓍘𓄟𓊃𓈎𓅱) ในภาษาอียิปต์, Damašq (𐡃𐡌𐡔𐡒‎) ในภาษาแอราเมอิกเก่า และ Damméseq (דַּמֶּשֶׂק) ในภาษาฮีบรูไบเบิล มีผู้พบรูปสะกดแบบแอกแคดจำนวนหนึ่งบนที่เขียนในศตวรรษที่ 14 ก่อนคริสต์ศักราช ได้แก่: Dimasqa (𒁲𒈦𒋡), Dimašqì (𒁲𒈦𒀸𒄀), และ Dimašqa (𒁲𒈦𒀸𒋡).

ภายหลังรูปสะกดของชื่อเมืองในภาษาแอราเมอิกมักรวม (อักษร r) แทรกซอน โดยอาจได้รับอิทธิพลจากรากศัพท์ dr ที่หมายถึง "ที่อยู่อาศัย" ทำให้ชื่อเมืองในภาษาอังกฤษกับภาษาละตินจึงเป็น Damascus ซึ่งนำเข้ามาจากภาษากรีกว่า Δαμασκός และมีต้นกำเนิดจากว่า Darmeśeq (דרמשק), และ Darmsûq (ܕܪܡܣܘܩ) ในภาษาซีรีแอก" หมายถึง "ดินแดนที่อุดมไปด้วยน้ำ"

เมื่องนี้มีชื่อเรียกในภาษาอาหรับว่า ดิมัชก์ (دمشق Dimašq) ส่วนอีกชื่อหนึ่งคือ อัชชาม โดยอัชชามในภาษาอาหรับใช้เรียก "ลิแวนต์" ส่วน "ซีเรีย" โดยเฉพาะในอดีต มีชื่อเรียกว่า บิลาดุชชาม (بلاد الشام, แปลว่า ดินแดนลิแวนต์) ศัพท์หลัง ในเชิงศัพทมูลวิทยา หมายถึง "ดินแดนทางฝั่งซ้าย" หรือ "ทางเหนือ" เนื่องจากบุคคลจากฮิญาซหันหน้าไปทางตะวันออก ตรงทิศที่ดวงอาทิตย์ขึ้น ทำให้ทิศเหนืออยู่ฝั่งซ้าย โดยชื่อนี้เป็นชื่อที่อยู่ตรงข้ามกับชื่อเยเมน (اَلْيَمَن al-Yaman) ที่แปลว่า "ฝั่งขวามือ" หรือ "ทางใต้" รูปแบบอักษร ش ء م (š-ʾ-m') ของ ش م ل (š-m-l) สามารถยืนยันในอักษรอาระเบียใต้โบราณว่า 𐩦𐩱𐩣 (šʾm) ซึ่งมีการพัฒนาทางอรรถศาสตร์เหมือนกัน

ภูมิประเทศ

ภูมิอากาศ

ดามัสกัสมีสภาพ (BWk) ตามระบบเคิพเพิน เนื่องจากเมืองนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่อับฝนของเทือกเขาตรงข้ามเลบานอน (Anti-Lebanon Mountains) และกระแสน้ำในมหาสมุทร

ข้อมูลภูมิอากาศของดามัสกัส () 1991–2020
เดือน	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.	ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	24.0 (75.2)	29.0 (84.2)	34.4 (93.9)	38.4 (101.1)	41.0 (105.8)	44.8 (112.6)	46.0 (114.8)	44.6 (112.3)	42.0 (107.6)	37.8 (100)	31.0 (87.8)	25.1 (77.2)	46.0 (114.8)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F)	12.9 (55.2)	15.1 (59.2)	20.0 (68)	25.1 (77.2)	30.7 (87.3)	35.1 (95.2)	37.6 (99.7)	37.4 (99.3)	34.3 (93.7)	28.8 (83.8)	20.5 (68.9)	14.7 (58.5)	26.02 (78.83)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F)	6.5 (43.7)	8.2 (46.8)	12.1 (53.8)	16.6 (61.9)	21.7 (71.1)	25.6 (78.1)	27.8 (82)	27.6 (81.7)	24.7 (76.5)	19.8 (67.6)	12.5 (54.5)	7.8 (46)	17.58 (63.64)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F)	1.2 (34.2)	2.3 (36.1)	5.0 (41)	8.3 (46.9)	12.4 (54.3)	16.0 (60.8)	18.8 (65.8)	18.7 (65.7)	15.4 (59.7)	11.4 (52.5)	5.6 (42.1)	2.3 (36.1)	9.78 (49.61)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F)	−12.2 (10)	−12.0 (10)	−8.0 (18)	−7.5 (18.5)	0.6 (33.1)	4.5 (40.1)	9.0 (48.2)	8.6 (47.5)	2.1 (35.8)	-3.0 (26.6)	−8.0 (18)	−10.2 (13.6)	−12.2 (10)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว)	25 (0.98)	26 (1.02)	20 (0.79)	7 (0.28)	4 (0.16)	1 (0.04)	0 (0)	0 (0)	0 (0)	6 (0.24)	21 (0.83)	21 (0.83)	131 (5.16)
ความชื้นร้อยละ	76	69	59	50	43	41	44	48	47	52	63	75	56
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย	8	8	6	3	2	0.1	0.1	0.1	0.2	3	5	7	42.5
วันที่มีหิมะตกโดยเฉลี่ย	1	1	0.1	0	0	0	0	0	0	0	0	0.2	2.3
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด	164.3	182.0	226.3	249.0	322.4	357.0	365.8	353.4	306.0	266.6	207.0	164.3	3,164.1
แหล่งที่มา 1:
แหล่งที่มา 2: NOAA (ชั่วโมงที่มีแสงแดด, 1961–1990)

วัฒนธรรม

ดามัสกัสได้รับเลือกเป็น

เมืองพี่น้องและเมืองแฝด

• อังการา ตุรกี
• อัสตานา คาซัคสถาน
• บูคาเรสต์ โรมาเนีย
• บัวโนสไอเรส อาร์เจนตินา
• กอร์โดบา สเปน
• ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
• อิสตันบูล ตุรกี
• โตเลโด สเปน
• เยเรวาน อาร์มีเนีย

ดูเพิ่ม

• รายชื่อแหล่งมรดกโลกที่กำลังตกอยู่ในภาวะอันตราย

หมายเหตุ

1. อัลฟัยฮาอ์ (الفيحاء) เป็นคำคุณศัพท์ที่แปลว่า "กว้างขวาง"
2. ในอดีต (แอราเมอิก: ܒܥܠ ܫܡܝܢ) เป็นในคานาอัน/ฟินีเชีย และแพลไมราโบราณ ดังนั้น ชาม จึงหมายถึง (สวรรค์ หรือ ท้องฟ้า)

อ้างอิง

1. "Biggest Cities In Syria". 25 April 2017. จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2019. สืบค้นเมื่อ 25 October 2019.
2. "Damascus". Encyclopædia Britannica. จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 November 2009. สืบค้นเมื่อ 28 November 2009.
3. Almaany Team. "معنى كلمة الفَيْحَاءُ في معجم المعاني الجامع والمعجم الوسيط – معجم عربي عربي – صفحة 1". almaany.com. สืบค้นเมื่อ 24 October 2017.^[]
4. "Damascus population 2022". World Population Review. สืบค้นเมื่อ 23 September 2022.
5. "President al-Assad issues decrees on appointing new governors for eight Syrian provinces". SANA. 20 July 2022. สืบค้นเมื่อ 10 August 2022.
6. Albaath.news statement by the governor of Damascus, Syria 16 พฤษภาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาอาหรับ), April 2010
7. Sub-national HDI. "Area Database - Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2018. สืบค้นเมื่อ 25 October 2018.
8. Dumper, Michael R. T.; Stanley, Bruce E. (2007). "Damascus". ใน Janet L. Abu-Lughod (บ.ก.). Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia. . pp. 119–126. ISBN .
9. Sarah Birke (2013-08-02), Damascus: What's Left,
10. Totah, Faedah M. (2009). "Return to the origin: negotiating the modern and unmodern in the old city of Damascus". . 21 (1): 58–81. doi:10.1111/j.1548-744X.2009.01015.x.
11. Central Bureau of Statistics Syria Syria census 2004 10 มีนาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
12. Bowker, John (2003-01-01), "Damascus", The Concise Oxford Dictionary of World Religions (ภาษาอังกฤษ), Oxford University Press, doi:10.1093/acref/9780192800947.013.1793 (inactive 31 December 2022), ISBN , สืบค้นเมื่อ 2021-01-15{{}}: CS1 maint: DOI inactive as of ธันวาคม 2022 ()
13. Buckley, Julia (2019-09-04). "World's most livable city revealed". CNN Travel (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 September 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-09-23.
14. Gauthier, Henri (1929). Dictionnaire des Noms Géographiques Contenus dans les Textes Hiéroglyphiques Vol. 6. p. 42.
15. List I, 13 in J. Simons, Handbook for the Study of Egyptian Topographical Lists relating to Western Asia 26 กรกฎาคม 2018 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Leiden 1937. See also Y. AHARONI, The Land of the Bible: A Historical Geography, London 1967, p147, No. 13.
16. Paul E. Dion (May 1988). "Ancient Damascus: A Historical Study of the Syrian City-State from Earliest Times Until Its Fall to the Assyrians in 732 BC., Wayne T. Pitard". Bulletin of the American Schools of Oriental Research (270): 98. JSTOR 1357008.
17. Frank Moore Cross (Feb 1972). "The Stele Dedicated to Melcarth by Ben-Hadad of Damascus". Bulletin of the American Schools of Oriental Research (205): 40. doi:10.2307/1356214. JSTOR 1356214. S2CID 163497507.
18. Miller, Catherine; Al-Wer, Enam; Caubet, Dominique; Watson, Janet C.E. (2007). Arabic in the City: Issues in Dialect Contact and Language Variation. Routledge. p. 189. ISBN .
19. "Kalmasoft - Phonetic Database of Syriac Words". www.kalmasoft.com. สืบค้นเมื่อ 2021-06-20.
20. Teixidor, Javier (2015). The Pagan God: Popular Religion in the Greco-Roman Near East. Princeton University Press. p. 27. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 August 2017.
21. Beattie, Andrew; Pepper, Timothy (2001). The Rough Guide to Syria. Rough Guides. p. 290. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 August 2017.
22. Dirven, Lucinda (1999). The Palmyrenes of Dura-Europos: A Study of Religious Interaction in Roman Syria. BRILL. p. 76. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2019. สืบค้นเมื่อ 17 July 2012.
23. J.F. Healey (2001). The Religion of the Nabataeans: A Conspectus. BRILL. p. 126. ISBN . สืบค้นเมื่อ 14 August 2017.
24. (1997). "AL-SHĀM". . Vol. 9. p. 261.
25. Younger, K. Lawson Jr. (7 October 2016). A Political History of the Arameans: From Their Origins to the End of Their Polities (Archaeology and Biblical Studies) (ภาษาอังกฤษ). Atlanta, GA: SBL Press. p. 551. ISBN .
26. M. Kottek; J. Grieser; C. Beck; B. Rudolf; F. Rubel (2006). "World Map of the Köppen-Geiger climate classification updated". Meteorol. Z. 15 (3): 259–263. Bibcode:2006MetZe..15..259K. doi:10.1127/0941-2948/2006/0130. จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 October 2011. สืบค้นเมื่อ 1 August 2013.
27. Tyson, Patrick J. (2010). "SUNSHINE GUIDE TO THE DAMASCUS AREA, SYRIA" (PDF). climates.com. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 May 2011. สืบค้นเมื่อ 26 November 2010.
28. "The Climate of Damascus 1981–2010" (ภาษารัสเซีย). Weather and Climate (Погода и климат). จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 May 2017. สืบค้นเมื่อ 26 April 2017.
29. "Damascus INTL Climate Normals 1961–1990". National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ 26 April 2017.
30. . Damascus.org.sy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 August 2011. สืบค้นเมื่อ 27 December 2012.
31. . ankara.bel.tr (ภาษาตุรกี). Ankara. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 October 2020. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
32. "Care-i cel mai… înfrățit oraș din România? Care-i cu americanii, care-i cu rușii? Și care-i înfrățit cu Timișoara…". banatulazi.ro (ภาษาโรมาเนีย). Banatul Azi. 2016-08-06. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
33. "Convenios Internacionales". buenosaires.gob.ar (ภาษาสเปน). Buenos Aires. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
34. "Las 12 hermanas de Córdoba". diariocordoba.com (ภาษาสเปน). Diario Córdoba. 2020-02-10. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
35. "Internationale samenwerking". ajmannews.ae (ภาษาอาหรับ). Ajman News. 2019-12-16. สืบค้นเมื่อ 2020-07-03.
36. . greatistanbul.com. Istanbul. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2016. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
37. "Toledo's sister cities". destinotoledo.com. Destino Toledo. 2016-05-17. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.
38. "Sister cities". yerevan.am. Yerevan. สืบค้นเมื่อ 2020-09-16.

บรรณานุกรม

• Abdulkarim, Maamoun (2003). Apollodorus of Damascus and Trajan's Column. L'Erma di Bretschneider. ISBN .
• Aharoni, Yohanan; Avi-Yonah, Michael (1977). The MacMillan Bible Atlas. Carta Ltd. ISBN .
• (1987). "Mongol Raids into Palestine (AD 1260 and 1300)". : 236–255.
• Burns, Ross (2005). Damascus: A History. Routledge. ISBN .
• Cammelli, Stefano (2006). "Il Minareto di Gesù". Il Mulino. {{}}: Cite journal ต้องการ |journal= ((help))
• Crawford, Peter (2013). The War of the Three Gods: Romans, Persians and the Rise of Islam (ภาษาอังกฤษ). Pen and Sword. ISBN .
• Demurger, Alain (2007). Jacques de Molay (ภาษาฝรั่งเศส). Editions Payot&Rivages. ISBN .
• Hamilton, Jill, Duchess of (2002). First to Damascus: The story of the Australian Light Horse and Lawrence of Arabia. ISBN .
• (1952). Ibn Khaldūn and Tamerlane: Their Historic Meeting in Damascus, 1401 A.d. (803 A. H.) A Study Based on Arabic Manuscripts of Ibn Khaldūn's "Autobiography,". แปลโดย Walter Joseph Fischel. University of California Press.
• (2003). Heraclius: Emperor of Byzantium. Cambridge University Press. ISBN .
• Nicolle, David (2001). The Crusades. Essential Histories. Osprey Publishing. ISBN .
• Runciman, Steven (1987). A History of the Crusades: Volume 3, The Kingdom of Acre and the Later Crusades. Cambridge University Press. ISBN .
• Schein, Sylvia (October 1979). "Gesta Dei per Mongolos 1300. The Genesis of a Non-Event". The English Historical Review. 94 (373): 805–819. doi:10.1093/ehr/XCIV.CCCLXXIII.805. JSTOR 565554.
• Twain, Mark (1869). The Innocents Abroad. American Publishing Company.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ดามัสกัส

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ ดามัสกัส

•   (1911). "Damascus" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.).
• Map of Damascus, 1929, Eran Laor Cartographic Collection, The National Library of Israel, Historic Cities Research Project.