7 30 S 110 00 E 7 500 S 110 000 E 7 500 110 000 ชวากลาง หร อ จาวาเตองะฮ อ นโดน เซ ย Jawa Tengah ชวา ꦗꦮꦠ ꦔ เป นจ งหว ดหน

7°30′S 110°00′E / 7.500°S 110.000°E / -7.500; 110.000 ชวากลาง หรือ จาวาเตองะฮ์ (อินโดนีเซีย: Jawa Tengah; ชวา: ꦗꦮꦠꦼꦔꦃ) เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศอินโดนีเซีย เมืองหลักคือเซอมารัง นับเป็นหนึ่งในจังหวัดทั้งหกของเกาะชวา ชวากลางมีจุดเด่นทั้งด้านวัฒนธรรม และทางการเมือง ยกยาการ์ตาเป็นส่วนสำคัญแห่งหนึ่งของชวากลาง อย่างไรก็ตาม ในเชิงการบริหารแล้ว เมืองนี้และพื้นที่โดยรอบเป็นพื้นที่พิเศษที่แยกต่างหาก นับตั้งแต่อินโดนีเซียประกาศเอกราช

จังหวัดชวากลาง Provinsi Jawa Tengah (อินโดนีเซีย)
จังหวัด

ธง ตรา
คำขวัญ: ชวา: ꦥꦿꦱꦺꦠꦾꦈꦭꦃꦱꦏ꧀ꦠꦶꦨꦏ꧀ꦠꦶꦥꦿꦗ อังกฤษ: A vow of devotion with all might to the country
ที่ตั้งจังหวัดชวากลางในประเทศอินโดนีเซีย
พิกัด: 7°30′S 110°00′E / 7.500°S 110.000°E / -7.500; 110.000
ประเทศ	อินโดนีเซีย
ก่อตั้ง	15 สิงหาคม 2493
เมืองหลัก	เซอมารัง
การปกครอง
• องค์กร	Central Java Regional Government
• ผู้ว่าการ	กันจาร์ ปราโนโว
• รองผู้ว่าการ	เฮอรู ซูจัตโมโก
พื้นที่
• ทั้งหมด	32,800.69 ตร.กม. (12,664.42 ตร.ไมล์)
ความสูงจุดสูงสุด	3,428 เมตร (11,247 ฟุต)
ประชากร (2560)
• ทั้งหมด	34,257,900 คน
• อันดับ	อันดับ 3
• ความหนาแน่น	1,000 คน/ตร.กม. (2,700 คน/ตร.ไมล์)
ประชากร
• กลุ่มชาติพันธุ์	ชาวชวา (98%), ชาวซุนดา (1%), (1%)
• ศาสนา	ซุนนี 95.74%, โปรเตสแตนต์ 4.95%, ศาสนาฮินดู 0.05%, เถรวาท 0.22%, ลัทธิขงจื๊อ 0.03%, โรมันคาทอลิก (n/a) และ (n/a)
• ภาษา	ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาชวา ภาษาบันยูมาซัน ภาษาซุนดา ภาษาโอซิง
เขตเวลา	(ICT)
รหัสไปรษณีย์	50xxx, 51xxx, 52xxx
รหัสพื้นที่	(+62) 2xx
รหัส ISO 3166	ID-JT

ผลิตภัณฑ์มวลรวมภูมิภาคต่อหัว	US$ 2,326
อันดับของผลิตภัณฑ์มวลรวมภูมิภาค (GRP)
HDI	0.700(สูง)
HDI rank
จังหวัดที่มีพื้นที่มากที่สุด	ชวากลาง - 373.78 ตารางกิโลเมตร (144.32 ตารางไมล์)
จังหวัดที่มีประชากรมากที่สุด	ชวากลาง - (1,555,984 - 2010)
อำเภอที่มีพื้นที่มากที่สุด	- 2,124.47 ตารางกิโลเมตร (820.26 ตารางไมล์)
อำเภอที่มีประชากรมากที่สุด	- (1,733,869 - 2010)
เว็บไซต์	jatengprov.go.id

จังหวัดชวากลางมีพื้นที่ 32,548.20 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณหนึ่งในสี่ของพื้นที่เกาะชวา มีประชากร 31,820,000 (พ.ศ. 2548) จึงเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับสามของอินโดนีเซีย รองจากชวาตะวันตกและชวาตะวันออก และมีประชากรประมาณหนึ่งในสี่ของเกาะ

หน่วยการบริหาร

พื้นที่จังหวัดชวาตะวันตกแบ่งออกเป็น 29 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 6 นครหรือโกตา และ 576 ตำบลหรือเกอจามาตัน

อำเภอ

(Kabupaten Klaten)
(Kabupaten Karanganyar)
(Kabupaten Kudus)
(Kabupaten Kebumen)
(Kabupaten Kendal)
(Kabupaten Grobogan)
(Kabupaten Cilacap)
(Kabupaten Jepara)
(Kabupaten Sragen)
(Kabupaten Sukoharjo)
(Kabupaten Semarang)
(Kabupaten Demak)
(Kabupaten Tegal)
(Kabupaten Temanggung)
(Kabupaten Banjarnegara)
(Kabupaten Banyumas)
(Kabupaten Batang)
(Kabupaten Brebes)
(Kabupaten Boyolali)
(Kabupaten Blora)
(Kabupaten Pati)
(Kabupaten Purbalingga)
(Kabupaten Purworejo)
(Kabupaten Pekalongan)
(Kabupaten Pemalang)
(Kabupaten Magelang)
(Kabupaten Rembang)
(Kabupaten Wonogiri)
(Kabupaten Wonosobo)

นคร

(Salatiga)
(Surakarta)
เซอมารัง (Semarang; เมืองหลัก)
(Tegal)
เปอกาโลงัน (Pekalongan)
มาเกอลัง (Magelang)

อ้างอิง

"Statistik Indonesia dalam Infografis 2018". Badan Pusat Statistik. ISBN . สืบค้นเมื่อ 2018-12-24.
ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)
Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.
"Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดชวากลาง

บทความประเทศอินโดนีเซียนี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่

[1] "Statistik Indonesia dalam Infografis 2018". Badan Pusat Statistik. ISBN . สืบค้นเมื่อ 2018-12-24.

[2] ราชบัณฑิตยสภา. ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2564 (หน้า 24)

[3] Statistik Indonesia 2021 (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. 2021-02-26. pp. 45–47. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.

[4] "Peraturan Kepala Badan Pusat Statistik Nomor 120 Tahun 2020 Tentang Klasifikasi Desa Perkotaan dan Perdesaan di Indonesia Tahun 2020" (PDF) (ภาษาอินโดนีเซีย). สำนักงานสถิติแห่งประเทศอินโดนีเซีย. สืบค้นเมื่อ 2021-12-05.