Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ชีน-มโย่เมียะ (พม่า: ရှင်မျိုးမြတ်, ออกเสียง: [ʃɪ̀ɰ̃ mjó mjaʔ]; ประมาณคริสต์ทศวรรษ 1490 – ประมาณคริสต์ทศวรรษ 1520) เป็นพระนมของพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้แห่งราชวงศ์ตองอู และพระราชมารดาของพระเจ้าบุเรงนอง ใน ค.ศ. 1516 พระนางและพระสวามีคือเมงเยสีหตูได้เข้ามาเป็นข้าราชสำนักตองอูตั้งแต่พระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ยังเป็นทารก ตามพระราชพงศาวดารกล่าวว่าพระนางเป็นทายาทรุ่นที่ 5 ของพระเจ้าสีหตู ปฐมกษัตริย์แห่งอาณาจักรปี้นยะ (ครองราชย์; 1310–1325) กับพระอัครมเหสีมีสออูจากราชวงศ์พุกาม แต่จากประวัติที่เล่าต่อกันมากล่าวว่าพระนางและพระสวามีเป็นคนธรรมดาสามัญจากพุกามหรือตองอู
| ชีน-มโย่เมียะ | |
|---|---|
| ประสูติ | ประมาณคริสต์ทศวรรษ 1490 ตองอู |
| สวรรคต | คริสต์ทศวรรษ 1520 ตองอู |
| คู่อภิเษก | เมงเยสีหตู |
| พระราชบุตร | พระนางธัมมเทวีแห่งตองอู พระเจ้าบุเรงนอง ตะโดธรรมราชาที่ 2 |
| ราชวงศ์ | ตองอู |
| พระราชบิดา | Kywe Sit Min |
| ศาสนา | พุทธเถรวาท |
ในพงศาวดารกล่าวไว้อีกว่าได้มีการสถาปนาพระนางเป็นพระราชวงศ์ ภายหลังจากพระนางสิ้นพระชนม์เมื่อประมาณคริสต์ทศวรรษ 1520 ในฐานะข้าราชสำนัก และพระนางไม่ทันได้เห็นพระโอรส-ธิดาทั้ง 4 ได้เป็นพระราชวงศ์ชั้นสูงของราชวงศ์ตองอู ตั้งแต่พระราชบุตรองค์ใหญ่ ขิ่นโปนสอ ได้เป็นพระอัครมเหสีของพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ใน ค.ศ. 1530 และพระราชบุตรองค์ที่ 2 จะเด็ด ได้อภิเษกกับตะขิ่นจี พระขนิษฐาต่างพระราชมารดาของพระเจ้าตะเบ็งชะเวตี้ใน ค.ศ. 1534 พระสวามีของพระนางได้อภิเษกอีกครั้งหลังจากที่พระนางสิ้นพระชนม์แล้วกับพระขนิษฐาของพระนางพร้อมกับได้รับการสถาปนาเป็นอุปราชแห่งตองอู ระหว่าง ค.ศ. 1540–1549 และในระหว่างรัชสมัยของพระเจ้าบุเรงนองพระโอรสอีก 2 พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นอุปราชแห่งเมาะตะมะและแปร พร้อมกับได้รับพระอิสริยยศเป็นเมงเยสีตูและตะโดธรรมราชาที่ 2 ใน ค.ศ. 1552 และสีตู พระเชษฐาหรือพระอนุชาของพระนางได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าเมืองพุกามใน ค.ศ. 1551
อ้างอิง
- Harvey 1925: 153
- Thaw Kaung 2010: 102, 118–119
- Sein Lwin Lay 2006: 126–127
- Sein Lwin Lay 2006: 312
- Hmannan Vol. 2 2003: 268–269, 275–276
บรรณานุกรม
- Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
- (1832). (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar.
- Sein Lwin Lay, Kahtika U (1968). Mintaya Shwe Hti and Bayinnaung: Ketumadi Taungoo Yazawin (ภาษาพม่า) (2006, 2nd printing ed.). Yangon: Yan Aung Sarpay.
- Thaw Kaung, U (2010). Aspects of Myanmar History and Culture. Yangon: Gangaw Myaing.
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
lingkkhamphasa inbthkhwamni miiwihphuxanaelaphurwmaekikhbthkhwamsuksaephimetimodysadwk enuxngcakwikiphiediyphasaithyyngimmibthkhwamdngklaw krann khwrribsrangepnbthkhwamodyerwthisud chin moyemiya phma ရ င မ မ တ xxkesiyng ʃɪ ɰ mjo mjaʔ pramankhristthswrrs 1490 pramankhristthswrrs 1520 epnphranmkhxngphraecataebngchaewtiaehngrachwngstxngxu aelaphrarachmardakhxngphraecabuerngnxng in kh s 1516 phranangaelaphraswamikhuxemngeysihtuidekhamaepnkharachsanktxngxutngaetphraecataebngchaewtiyngepnthark tamphrarachphngsawdarklawwaphranangepnthayathrunthi 5 khxngphraecasihtu pthmkstriyaehngxanackrpinya khrxngrachy 1310 1325 kbphraxkhrmehsimisxxucakrachwngsphukam aetcakprawtithielatxknmaklawwaphranangaelaphraswamiepnkhnthrrmdasamycakphukamhruxtxngxuchin moyemiyaprasutipramankhristthswrrs 1490 txngxuswrrkhtkhristthswrrs 1520 txngxukhuxphieskemngeysihtuphrarachbutrphranangthmmethwiaehngtxngxu phraecabuerngnxng taodthrrmrachathi 2rachwngstxngxuphrarachbidaKywe Sit Minsasnaphuththethrwathbthkhwamnimixksrphma hakxupkrnkhxngkhunimsamarthernedxrxksrniid khunxacehnekhruxnghmaykhatham xksrphiess klxng hruxsylksnxun aethnthixksrphma inphngsawdarklawiwxikwaidmikarsthapnaphranangepnphrarachwngs phayhlngcakphranangsinphrachnmemuxpramankhristthswrrs 1520 inthanakharachsank aelaphranangimthnidehnphraoxrs thidathng 4 idepnphrarachwngschnsungkhxngrachwngstxngxu tngaetphrarachbutrxngkhihy khinopnsx idepnphraxkhrmehsikhxngphraecataebngchaewtiin kh s 1530 aelaphrarachbutrxngkhthi 2 caedd idxphieskkbtakhinci phrakhnisthatangphrarachmardakhxngphraecataebngchaewtiin kh s 1534 phraswamikhxngphranangidxphieskxikkhrnghlngcakthiphranangsinphrachnmaelwkbphrakhnisthakhxngphranangphrxmkbidrbkarsthapnaepnxuprachaehngtxngxu rahwang kh s 1540 1549 aelainrahwangrchsmykhxngphraecabuerngnxngphraoxrsxik 2 phraxngkhidrbkarsthapnaepnxuprachaehngemaatamaaelaaepr phrxmkbidrbphraxisriyysepnemngeysituaelataodthrrmrachathi 2 in kh s 1552 aelasitu phraechsthahruxphraxnuchakhxngphranangidrbaetngtngepnecaemuxngphukamin kh s 1551xangxingHarvey 1925 153 Thaw Kaung 2010 102 118 119 Sein Lwin Lay 2006 126 127 Sein Lwin Lay 2006 312 Hmannan Vol 2 2003 268 269 275 276brrnanukrmHarvey G E 1925 History of Burma From the Earliest Times to 10 March 1824 London Frank Cass amp Co Ltd 1832 phasaphma Vol 1 3 2003 ed Yangon Ministry of Information Myanmar Sein Lwin Lay Kahtika U 1968 Mintaya Shwe Hti and Bayinnaung Ketumadi Taungoo Yazawin phasaphma 2006 2nd printing ed Yangon Yan Aung Sarpay Thaw Kaung U 2010 Aspects of Myanmar History and Culture Yangon Gangaw Myaing