อาชาเยต หร อ อาชาอ ต เป นพระราช น แห งอ ย ปต โบราณและเป นพระมเหส ในฟาโรห เมนท โฮเทปท 2 จากราชวงศ ท ส บเอ ด หล มฝ งพระศพข

อาชาเยต หรือ อาชาอิต เป็นพระราชินีแห่งอียิปต์โบราณและเป็นพระมเหสีในฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2 จากราชวงศ์ที่สิบเอ็ด หลุมฝังพระศพของพระองค์ (DBXI.17) และวิหารขนาดเล็กที่ตกแต่งอย่างสวยงามถูกพบในวิหารที่ ของฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2ศาลเทพเจ้าและสถานที่ฝังพระศพของพระนางอาชาเยตถูกพบพร้อมกับหลุมฝังศพของสตรีอีกสี่คนในวัยยี่สิบปีของพวกนางและเด็กสาวอีกคนหนึ่ง ซึ่งทั้งหมดมีนามว่า , , , และ อย่างไรก็ตาม มีความเป็นไปได้ที่จะมีศาลเทพเจ้าเพิ่มเติมอีกสามแห่งที่ถูกทำลายในการขยายพื้นที่ฝังพระศพของฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2 ศาลเทพเจ้าทั้งเก้าถูกสร้างขึ้นในสมัยช่วงระหว่างกลางที่หนึ่ง ก่อนการสถาปนาพระราชอาณาจักรกลางขึ้นของฟาโรห์เมนทูโฮเทปที่ 2 พระองค์กับสตรีชั้นสูงอีกสามคนจากหกคนที่ได้รับพระอิสริยยศเป็นพระราชินี และส่วนใหญ่มีพระอิสริยยศเป็นนักบวชสตรีแห่งฮาธอร์^[] สถานที่ฝังพระศพของพวกพระองค์มีความสำคัญต่อตำแหน่งในฐานะนักบวชสตรีแห่งฮาธอร์ในบริเวณหน้าผาของเดียร์ เอล-บาฮารีที่เป็นสถานที่สักการะเทพีฮาธอร์มาตั้งแต่สมัยราชอาณาจักรเก่าเป็นต้นมา

จารึกภาพพระนางอาชาเยตจากโลงพระศพหินปูนของพระองค์

อาชาเยต

ไฮเออโรกลีฟอียิปต์

พระอิสริยยศของพระองค์คือ: พระมเหสี อันเป็นที่รักแห่งกษัตริย์ (ḥmt-nỉswt mrỉỉ.t=f ), ผู้ประดับประดาแห่งกษัตริย์เพียงผู้เดียว (ẖkr.t-nỉswt wˁtỉ.t), นักบวชสตรีแห่งฮาธอร์ (ḥm.t-nṯr ḥwt-ḥrw), นักบวชสตรีแห่งฮาธอร์, ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเหล่าดวงวิญญาณ, ผู้สำคัญในพื้นที่ของพระองค์ (ḥm.t-nṯr ḥwt-ḥrw wr.t m [k3.w]=s ḫntỉ.t m swt=s), นักบวชสตรีแห่งฮาธอร์, ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเหล่าดวงวิญญาณ, ผู้สำคัญในพื้นที่ของพระองค์, นายหญิงแห่งเดนเดรา (ḥm.t-nṯr ḥwt-ḥrw nb.t ỉwn.t wr.t k3.w=s ḫntỉ.t m swt=s)

โลงพระศพหินของพระองค์ (เจอี 47267) มีโลงพระศพไม้ (เจอี 47355) และรูปสลักไม้ก็ตั้งอยู่ในหลุมฝังพระศพด้วย ปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑ์อียิปต์ที่กรุงไคโร โลงพระศพหินของพระองค์มีความโดดเด่นในด้านการตกแต่งภายนอกและการทาสีภายใน ภายในโลงพระศพทาสีนั้นได้ถูกคัดลอกลงในกระดาษสำหรัโทรสารโดย ชาร์ลส์ เค. วิลกินสัน ที่เมืองกูร์นาในปี ค.ศ. 1926 ขณะนี้พบภาพในกระดาษโทรสารดังกล่าวในพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน มหานครนิวยอร์ก แต่ยังไม่เคยตีพิมพ์เผยแพร่ โลงพระศพที่ได้รับการตกแต่งนั้นปรากฏภาพของสตรีชาวนิวเบียสองคน (เมดเจย์) นามว่า เฟเดอร์ทิต และเมเคเนต ซึ่งสตรีทั้งสองคนปรากฏร่วมเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของพระนางอาชาเยต และมีการสันนิษฐานว่าพระนางอาชาเยตน่าจะเป็นสตรีสูงศักด์ชาวนิวเบียที่พำนักอยู่ในอียิปต์

ภาพโทรสารจากโลงพระศพของพระนางอาชาเยต

ด้านหลังภายในโลงพระศพของพระนางอาชาเยต (โทรสารโดย ชาร์ลส์ เค. วิลกินสัน)
ส่วนหัวภายในโลงพระศพของพระนางอาชาเยต (โทรสารโดย ชาร์ลส์ เค. วิลกินสัน)
ส่วนปลายเท้าภายในโลงพระศพของพระนางอาชาเยต (โทรสารโดย ชาร์ลส์ เค. วิลกินสัน)
ด้านหน้าภายในโลงพระศพของพระนางอาชาเยต (โทรสารโดย ชาร์ลส์ เค. วิลกินสัน)

อ้างอิง

Dodson, Aidan, Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. ISBN (2004), p.88
Liszka, Kate (2018-10-08). "Discerning Ancient Identity: The Case of Aashyet's Sarcophagus (JE 47267)". Journal of Egyptian History. 11 (1–2): 185–207. doi:10.1163/18741665-12340047. ISSN 1874-1657.
Arnold, Dieter (1979). The temple of Mentuhotep at Deir El-Bahari. The Metropolitan Museum of Art. ISBN . OCLC 611731588.
Grajetzki, Wolfram. Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary. London: Golden House Publications. ISBN (2005), p.55
Grajetzki, op.cit., p.27
Grajetzki, op.cit., p.28
Backes, Burkhard (2020). Sarg und Sarkophag der Aaschyt (Kairo JE 47355 und 47267) Teil 1. Vol. 1. Ahmed Amin, Sameh Abdel Mohsen. Wiesbaden. ISBN . OCLC 1164652896.

[D882-1] Dodson, Aidan, Hilton, Dyan. The Complete Royal Families of Ancient Egypt. Thames & Hudson. ISBN (2004), p.88

[:02-2] Liszka, Kate (2018-10-08). "Discerning Ancient Identity: The Case of Aashyet's Sarcophagus (JE 47267)". Journal of Egyptian History. 11 (1–2): 185–207. doi:10.1163/18741665-12340047. ISSN 1874-1657.

[:12-3] Arnold, Dieter (1979). The temple of Mentuhotep at Deir El-Bahari. The Metropolitan Museum of Art. ISBN . OCLC 611731588.

[4] Grajetzki, Wolfram. Ancient Egyptian Queens: A Hieroglyphic Dictionary. London: Golden House Publications. ISBN (2005), p.55

[5] Grajetzki, op.cit., p.27

[6] Grajetzki, op.cit., p.28

[7] Backes, Burkhard (2020). Sarg und Sarkophag der Aaschyt (Kairo JE 47355 und 47267) Teil 1. Vol. 1. Ahmed Amin, Sameh Abdel Mohsen. Wiesbaden. ISBN . OCLC 1164652896.