สถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีก

สถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีก (อังกฤษ: Greek Revival architecture) คือขบวนการทางสถาปัตยกรรมของปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 จนถึงต้นคริสต์ศตวรรษ 19 ที่เกิดขึ้นทางตอนเหนือของยุโรปและสหรัฐอเมริกา สถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีกเป็นผลมาจาก (Hellenism) ที่อาจจะเห็นได้ว่าเป็นขั้นตอนสุดท้ายของการพัฒนามาสู่สถาปัตยกรรมฟื้นฟูคลาสสิกก็ได้ คำว่าสถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีกใช้เป็นครั้งแรกโดยในบทปาฐกถาที่ให้เมื่อเป็นศาสตราจารย์ทางสถาปัตยกรรมที่ราชสถาบันศิลปะเมื่อปี ค.ศ. 1842

ในกรุงเบอร์ลินประเทศเยอรมนี

การมีโอกาสได้เห็นและได้ศึกษาสิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับกรีซทำให้นักสถาปัตย์-โบราณคดีของสมัยนั้นได้มีโอกาสศึกษาขบวนการของลักษณะดอริค และ ลักษณะไอโอนิค เช่นตัวอย่างที่พบในรัสเซีย, โปแลนด์, ลิทัวเนีย, และ ฟินแลนด์ การใช้สถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีกของแต่ละประเทศเป็นการแสดงออกซึ่งความเป็นชาตินิยมของแต่ละท้องถิ่นและคุณธรรมของสังคม โดยเฉพาะในเยอรมนีและสหรัฐอเมริกา ที่ถือว่าเป็นการแสดงถึงความเป็นอิสระจากความเกี่ยวข้องกับสถาบันศาสนาและสถาบันเจ้าขุนมูลนาย

รสนิยมของทุกอย่างที่เกี่ยวกับกรีก ที่รวมทั้งเฟอร์นิเจอร์และการตกแต่งภายในมาถึงจุดสูงสุดเมื่อต้นคริสต์ศตวรรษ 19 เมื่องานออกแบบของที่มีอิทธิพลต่อลักษณะการตกแต่งหลายแบบที่มีชื่อต่าง ๆ กันที่รวมทั้งแบบฟื้นฟูคลาสสิก, แบบ, จักรวรรดิรัสเซีย และ การพัฒนาของสถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีกของแต่ละประเทศก็แตกต่างกันออกไป และดำเนินต่อมาจนถึงสงครามกลางเมืองอเมริกา (คริสต์ทศวรรษ 1860) หรือบางที่ก็เป็นนานหลังจากนั้นเช่นในสกอตแลนด์เป็นต้น

ที่มา

แม้ว่าบรรดาผู้มีการศึกษาระดับสูงในสังคมของยุโรปจะมีความนิยมสรรเสริญวัฒนธรรมกรีกแต่ก็ไม่ได้มีความรู้โดยตรงเกี่ยวกับวัฒนธรรมดังว่ามาจนกระทั่งมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18 ความรู้เกี่ยวกับสิ่งก่อสร้างของกรีกโบราณส่วนใหญ่ก็มาจากงานเขียนของนักภูมิศาสตร์และงานเขียนอื่น ๆ เพราะการเข้าไปในกรีซที่เป็นของจักรวรรดิออตโตมันเมื่อเริ่มไม่ใช่เป็นสิ่งทำได้ง่าย และเป็นการกระทำที่เสี่ยงต่ออันตราย นักท่องเที่ยว (Grand Tour) เพียงไม่กี่คนที่มีโอกาสไปถึงเอเธนส์ระหว่างครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 18 และที่ไปถึงก็ไม่มีผู้ใดที่ได้ทำการศึกษาซากสถาปัตยกรรมอย่างจริงจัง จนกระทั่งเมื่อมาถึงโครงการเดินทางสำรวจของ (Society of Dilettanti) ของปี ค.ศ. 1751 ที่นำโดยนักโบราณคดีและสถาปนิกชาวอังกฤษ และ จึงได้เริ่มมีการศึกษาซากโบราณคดีของกรีซกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว งานโบราณคดีเล่มแรกที่สจวตและเรเวทท์รวบรวมได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1762 ภายใต้ชื่อว่า “The Antiquities of Athens” (ไทย: ของโบราณของเอเธนส์) งานเขียนชิ้นนี้พร้อมกันกับงานเขียนของนักโบราณคดีและสถาปนิกชาวฝรั่งเศส (Julien-David Le Roy) ชื่อ “Ruines des plus beaux monuments de la Grèce” (ไทย: ซากและสิ่งก่อสร้างอันงดงามของกรีซ) ที่ตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1758 เป็นงานสำรวจอย่างเที่ยงตรงเล่มแรกของงานสถาปัตยกรรมกรีกโบราณ)

อ้างอิง

1. J. Turner (ed.), Encyclopedia of American art before 1914, New York, p. "Cockerell+used+the+term+'Greek+revival'+at+least+as+early+as+1842"&dq="Cockerell+used+the+term+'Greek+revival'+at+least+as+early+as+1842"&ei=vY3pSfnNIIKEygT31a3FAQ&hl=nl&pgis=1 198.
2. Crook 1972, p. 1-6 harvnb error: no target: CITEREFCrook1972 ()
3. Crook 1972, p. 13-18 harvnb error: no target: CITEREFCrook1972 ()

ดูเพิ่ม

• สถาปัตยกรรมกรีกโบราณ
• สถาปัตยกรรมฟื้นฟูคลาสสิก

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สถาปัตยกรรมฟื้นฟูกรีก