ในหน งส อพงศ กษ ตร ย ในค มภ ร ฮ บร เอล ยาห อ งกฤษ Elijah ɪ ˈ l aɪ dʒ ə il eye jə ฮ บร א ל י הו อ กษรโรม น ʾĒlīyyāhū ม คว

ในหนังสือพงศ์กษัตริย์ในคัมภีร์ฮีบรู เอลียาห์ (อังกฤษ: Elijah; /ɪˈlaɪdʒə/ il-eye-jə; ฮีบรู: אֵלִיָּהוּ, อักษรโรมัน: ʾĒlīyyāhū, มีความหมายว่า "ของเราคือพระยาห์เวห์"; รูปภาษากรีก: Elias/ɪˈlaɪəs/ il-eye-əs) เป็นผู้เผยพระวจนะและผู้แสดงการอัศจรรย์ที่อาศัยในราชอาณาจักรอิสราเอลเหนือ ในรัชสมัยของกษัตริย์อาหับ (ศตวรรษที่ 9 ก่อนคริสตกาล)

เอลียาห์
ผู้เผยพระวจนะเอลียาห์ จากรายละเอียดในภาพจิตรกรรม Madonna and Child with Saints โดย
ผู้เผยพระวจนะ บิดาของคณะคาร์เมไลท์
เกิด	ราว 900 ปีก่อนคริสตกาล อาจเป็นที่
เสียชีวิต	ราว 849 ปีก่อนคริสตกาล ใกล้กับ
นับถือ ใน	ศาสนายูดาห์ ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลาม ดรูซ
	20 กรกฎาคม (โรมันคาทอลิก,อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์, และ )
องค์อุปถัมภ์	คณะคาร์เมไลท์ ประเทศบอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา ชาวดรูซ ไฮฟา

ใน 1 พงศ๋กษัตริย์ 18 เอลียาห์ปกป้องการนมัสการต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของชาวฮีบรูให้อยู่เหนือพระบาอัลพระเจ้าของชาวคานาอัน พระเจ้ายังทรงกระทำการอัศจรรย์หลายอย่างผ่านทางเอลียาห์ เช่น การนำไฟลงมาจากท้องฟ้า และ "ด้วยเพลิง" เอลียาห์ยังมีบทบาทเป็นผู้นำสำนักของผู้เผยพระวจนะที่เรียกว่า "บุตรแห่งผู้เผยพระวจนะ" หลังเอลียาห์ขึ้นสวรรค์ เอลีชาผู้เป็นลูกศิษย์และเป็นผู้ช่วยผู้ซื่อสัตย์ที่สุดของเอลียาห์เข้ามารับหน้าที่ของเอลียาห์ในฐานะผู้นำสำนัก เผยพระวจนะถึงการกลับมาของเอลียาห์ "ก่อนวันแห่งพระยาห์เวห์ คือวันที่ใหญ่ยิ่งและน่าสะพรึงกลัวจะมาถึง" ทำให้เอลียาห์กลายเป็นผู้เบิกทางของพระเมสสิยาห์และวันสิ้นโลกในหลากหลายความเชื่อที่นับถือคัมภีร์ฮีบรู การอ้างอิงถึงเอลียาห์ปรากฏในหนังสือบุตรสิรา, พันธสัญญาใหม่, และ, คัมภีร์อัลกุรอาน, และงานเขียนของศาสนาบาไฮ

ดูเพิ่ม

นบี

หมายเหตุ

กรีก: Ἡλίας, Elías; ซีรีแอก: ܐܸܠܝܼܵܐ, Elyāe; Arabic: إلياس or إليا, Ilyās or Ilyā.

อ้างอิง

Cline, Austin. "Biography of Elijah, Old Testament Prophet". สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.
Swayd, Samy (2015). Historical Dictionary of the Druzes. Rowman & Littlefield. p. 77. ISBN . since Elijah was central to Druzism, one may safely argue that the settlement of Druzes on Mount Carmel had partly to do with Elijahʼs story and devotion. Druzes, like some Christians, believe that Elijah came back as John the Baptist
. 21 November 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 June 2021. สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.
"The Glorious Prophet Elias (Elijah)". สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.
"Prophet Elijah".
Fukasawa, Katsumi (2017). Religious Interactions in Europe and the Mediterranean World: Coexistence and Dialogue from the 12th to the 20th Centuries. Taylor & Francis. p. 310. ISBN .
Mansour, Atallah (2008). Waiting for the Dawn: An Autobiography. The University of Michigan Press. p. 14. ISBN . Perhaps this is because the patron saint of Haifa and Mount Carmel is a biblical figure recognised by the entire population of Palestine - Elijah.
Coogan, Michael David (2006). The Old Testament: A Historical and Literary Introduction to the Hebrew Scriptures. Oxford, England: Oxford University Press. p. 304. ISBN .
Sperling, S. David (2007). "Elijah". ใน Skolnik, Fred (บ.ก.). Encyclopaedia Judaica. Vol. 6 (2 ed.). Thomson Gale. p. 331. ISBN .
Barton, John; Muddiman, John (2007). "Elijah". The Oxford Bible Commentary. Oxford, England: Oxford University Press. p. 246. ISBN .
(1859). "The Kingdom of Samaria". The Chosen People (5th ed.).
2 พงศ์กษัตริย์ 2:3

บรรณานุกรม

Elijah: Prophet of Carmel, by Jane Ackerman, ICS Publications, 2003. ISBN

มานุษยวิทยา

HadžiMuhamedović, S. Waiting for Elijah: Time and Encounter in a Bosnian Landscape. New York and Oxford: Berghahn Books. ISBN

ประวัติศาสตร์

Miller, J. M. and J. H. Hayes. A History of Ancient Israel and Judah. Louisville, KY: Westminster John Knox Press, 2004. ISBN

คติชาวบ้านและประเพณี

Bialik, H. N. and Y. H Ravnitzky. eds. The Book of Legends: Sefer Ha-Aggadah. New York: Schocken Books, 1992. ISBN
Ginzberg, Lewis. Legends of the Bible. Philadelphia: Jewish Publication Society of America, 1956.
Schwartz, Howard. Tree of Souls: The Mythology of Judaism. Oxford: Oxford University Press, 2004. ISBN
Wolfson, Ron and Joel L. Grishaver. Passover: The Family Guide to Spiritual Celebration. Woodstock, VT: Jewish Lights Publishing, 2003. ISBN

วรรณกรรมเด็ก

Aronin, Ben and Shay Rieger. The Secret of the Sabbath Fish. Philadelphia: Jewish Publication Society of America, 1978. ISBN
Goldin, Barbara. Journeys with Elijah: Eight Tales of the Prophet. New York: Harcourt Brace, 1999. ISBN
Jaffe, Nina. The Mysterious Visitor: Stories of the Prophet Elijah. New York: Scholastic Press, 1997. ISBN
Jaffe, Nina. The Way Meat Loves Salt: A Cinderella Tale from the Jewish Tradition. New York: Holt Publishing, 1998. ISBN
Silverman, Erica. Gittel's Hands. Mahwah, NJ: BridgeWater Books, 1996. ISBN
Sydelle, Pearl. Elijah's Tears: Stories for the Jewish Holidays. New York: Holt Publishing, 1996. ISBN
Thaler, Mike. Elijah, Prophet Sharing: and Other Bible Stories to Tickle Your Soul. Colorado Springs, CO: Faith Kids Publishing, 2000. ISBN
Scheck, Joann. The Water That Caught On Fire. St. Louis, Missouri: Concordia Publishing House: ARCH Books, 1969. (59-1159)

วรรณกรรมคริสต์ศาสนิกชน

Friedrich Justus Knecht (1910). "God raises up Prophets. — Mission of the Prophet Elias" . A Practical Commentary on Holy Scripture. B. Herder.

อ้างอิงในคัมภีร์อัลกุรอาน

พันธกิจของเอลียาห์: 37:123-126, 37:127-129
สรรเสริญเอลียาห์: 6:85, 37:130-132

แหล่งข้อมูลอื่น

Legends of the Jews by Louis Ginzberg. The legends of Elijah.
Dictionary of the History of Ideas: Cosmic Voyages - Mentions (in passing) the story of Elijah being carried up to heaven in a flaming chariot as an inspiration for human flight
Elijah by Rob Bradshaw Extensive dictionary style article.
LDS Bible Dictionary Entry on Elijah
Founder Statue in St Peter's Basilica
Holy, Glorious Prophet Elijah Orthodox icon and
Prophet Ilyas
The Story of Ilyas (Elias)
Holy, Glorious Prophet Elijah Orthodox icon and
"Elijah" in , 1897.
"Elijah" . . 1905.

[12] กรีก: Ἡλίας, Elías; ซีรีแอก: ܐܸܠܝܼܵܐ, Elyāe; Arabic: إلياس or إليا, Ilyās or Ilyā.

[1] Cline, Austin. "Biography of Elijah, Old Testament Prophet". สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.

[Swayd_2015_77-2] Swayd, Samy (2015). Historical Dictionary of the Druzes. Rowman & Littlefield. p. 77. ISBN . since Elijah was central to Druzism, one may safely argue that the settlement of Druzes on Mount Carmel had partly to do with Elijahʼs story and devotion. Druzes, like some Christians, believe that Elijah came back as John the Baptist

[St._Elijah_the_Prophet-3] . 21 November 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 June 2021. สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.

[4] "The Glorious Prophet Elias (Elijah)". สืบค้นเมื่อ 17 July 2020.

[6] "Prophet Elijah".

[Fukasawa_2017_310-7] Fukasawa, Katsumi (2017). Religious Interactions in Europe and the Mediterranean World: Coexistence and Dialogue from the 12th to the 20th Centuries. Taylor & Francis. p. 310. ISBN .

[Mansour_2008_14-8] Mansour, Atallah (2008). Waiting for the Dawn: An Autobiography. The University of Michigan Press. p. 14. ISBN . Perhaps this is because the patron saint of Haifa and Mount Carmel is a biblical figure recognised by the entire population of Palestine - Elijah.

[9] Coogan, Michael David (2006). The Old Testament: A Historical and Literary Introduction to the Hebrew Scriptures. Oxford, England: Oxford University Press. p. 304. ISBN .

[10] Sperling, S. David (2007). "Elijah". ใน Skolnik, Fred (บ.ก.). Encyclopaedia Judaica. Vol. 6 (2 ed.). Thomson Gale. p. 331. ISBN .

[11] Barton, John; Muddiman, John (2007). "Elijah". The Oxford Bible Commentary. Oxford, England: Oxford University Press. p. 246. ISBN .

[13] (1859). "The Kingdom of Samaria". The Chosen People (5th ed.).

[15] 2 พงศ์กษัตริย์ 2:3