Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 แห่งฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Louis VIII le Lion) (5 กันยายน ค.ศ. 1187 - 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศสในราชวงศ์กาเปเซียง ครองราชย์ระหว่างวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1223 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226
| หลุยส์ที่ 8 | |
|---|---|
 | |
| พระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส | |
| ครองราชย์ | 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1223 - 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226 |
| ราชาภิเษก | 6 สิงหาคม ค.ศ. 1223 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส |
| ถัดไป | พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส |
| พระราชสมภพ | 5 กันยายน ค.ศ. 1187 ปารีส ประเทศฝรั่งเศส |
| สวรรคต | 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226 ประเทศฝรั่งเศส |
| คู่อภิเษก | บลังกาแห่งกัสติยา |
| พระราชบุตร | พระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 แห่งเนเปิลส์ |
| ราชวงศ์ | กาเปเซียง |
| พระราชบิดา | พระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส |
| พระราชมารดา | อีซาแบลแห่งแอโน |
พระราชประวัติ
พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 5 กันยายน ค.ศ. 1187 ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศส เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าฟิลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส กับพระนางอีซาแบลแห่งแอโน
เมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1200 เมื่อเจ้าชายหลุยส์มีพระชนมายุได้ 12 พระองค์ก็ทรงเสกสมรสกับบลังกาแห่งกัสติยา หลังจากการเจรจาต่อรองกันเป็นเวลานานระหว่างพระราชบิดาและพระปิตุลาของบลังกาพระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ
ในปี ค.ศ. 1216 ขุนนางอังกฤษลุกขึ้นปฏิวัติในสงครามขุนนางครั้งที่หนึ่ง (First Barons' War) เพื่อต่อต้านพระเจ้าจอห์นผู้ที่ทรงเป็นกษัตริย์ผู้ไม่ทรงเป็นที่นิยมและหันมาเสนอยกราชบัลลังก์ให้เจ้าชายหลุยส์ๆ จึงทรงนำทัพไปอังกฤษและได้รับการประกาศให้เป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษในเดือนพฤษภาคมในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1216 แต่ไม่ทรงได้รับการสวมมงกุฎ เมื่อเสด็จเข้าลอนดอนก็ไม่มีการต่อต้านเท่าใดนัก เมื่อทรงได้รับการประกาศเป็นพระมหากษัตริย์ที่อาสนวิหารนักบุญเปาโลก็เป็นเหตุการณ์ที่เต็มไปด้วยพิธีรีตองอย่างหรูหราทั่วทั้งลอนดอน และมีผู้เข้าร่วมพิธีที่เป็นขุนนางต่างๆ รวมทั้งที่มาร่วมพิธีและแสดงความสวามิภักดิ์ เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน ค.ศ. 1216 เจ้าชายหลุยส์ก็ทรงยึดวินเชสเตอร์และในที่สุดก็ทรงครอบครองอาณาบริเวณกว่าครึ่งหนึ่งของอังกฤษ
หลังจากทำสงครามได้ปีครึ่งพระเจ้าจอห์นก็เสด็จสวรรคต พระเจ้าเฮนรีที่ 3 ทรงราชย์สืบต่อจากพระราชบิดา ขุนนางต่างก็ละทิ้งเจ้าชายหลุยส์ไปสนับสนุนพระมหากษัตริย์องค์ใหม่ เจ้าชายหลุยส์ทรงพ่ายแพ้ที่ลิงคอล์น และกองราชนาวีของพระองค์ก็ได้รับความพ่ายแพ้นอกฝั่ง ในที่สุดเจ้าชายหลุยส์ก็ต้องทรงสร้างความสันติตามข้อตกลงของฝ่ายอังกฤษ
เนื้อหาสำคัญของ (Treaty of Lambeth) คือการอภัยโทษแก่ผู้ปฏิวัติ, คืนดินแดนต่างๆ ให้แก่เจ้าของเดิม, คืนหมู่เกาะแชนเนลให้อังกฤษ, คำสัญญาว่าหลุยส์จะไม่มารุกรานอังกฤษอีก และความพยายามที่จะคืนนอร์ม็องดีให้อังกฤษ และจ่ายเงินจำนวน 10,000 มาร์คให้แก่หลุยส์ ผลของสนธิสัญญาคือหลุยส์ทรงตกลงกล่าวว่าไม่เคยเป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษที่ถูกต้อง 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1223
ครองราชย์
พระเจ้าหลุยส์ที่ 8 เสด็จขึ้นครองราชย์ต่อจากพระราชบิดาเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1223 และทรงรับราชาภิเษกเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1223 ที่อาสนวิหารแร็งส์ ในฐานะพระมหากษัตริย์พระองค์ก็ทรงแสวงหาวิธีที่จะแก้แค้นราชวงศ์อ็องฌู โดยทรงยึดและ (Saintonge) จากฝ่ายอ็องฌูในปี ค.ศ. 1229 หลังจากนั้นก็ทรงยึดอาวีญงและ (Languedoc)
เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1223 พระองค์ก็ทรงออกพระราชกฤษฎีกาห้ามข้าราชการบันทึกหนี้สินที่มีต่อชาวยิวซึ่งเป็นการเปลี่ยนพระราชนโยบายของพระราชบิดาที่ทรงตั้งไว้อย่างสิ้นเชิง (Usury) หรือการให้ยืมเงินโดยมีดอกเบี้ยถูกประกาศว่าเป็นสิ่งผิดกฎหมายสำหรับผู้นับถือศาสนาคริสต์ตามกฎของศาสนาคริสต์ ที่ถือว่าเป็นความชั่วเพราะเป็นการหาประโยชน์จากผู้มีความยากลำบากและผู้ปฏิบัติจะถูกลงโทษโดยการตัดขาดจากศาสนา ซึ่งเป็นการลงโทษอันรุนแรง แต่เมื่อชาวยิวไม่ใช่คริสเตียนการบรรพาชนียกรรมจึงไม่มีผลซึ่งบริเวณที่ไม่แจ่มแจ้งทางกฎหมายที่นักปกครองมักจะใช้เป็นข้ออ้างโดยการอนุญาตหรือขอให้ชาวยิวทำกิจการกู้ยืมเพื่อเในการเอาผลประโยชน์เข้าใส่ตนเองซึ่งทำให้ไม่เป็นที่พอใจของสถาบันคริสต์ศาสนา การทรงสั่งห้ามของพระเจ้าหลุยส์ก็เป็นการพยายามแก้ปัญหาทางกฎหมายซึ่งเป็นปัญหาที่สืบเนื่องของความขัดแย้งระหว่างอำนาจทางการเมืองการปกครองและอำนาจของสถาบันศาสนา
ขุนนางยี่สิบหกคนยอมรับพระราชกฤษฎีกาแต่ (Theobald IV of Champagne) ผู้เป็นขุนนางผู้มีอำนาจไม่เห็นด้วยเพราะมีข้อตกลงกับชาวยิวที่การันตีรายได้พิเศษโดยการเก็บภาษี ทีโอบาลด์จึงกลายเป็นผู้เป็นปฏิปักษ์คนสำคัญของระบบการปกครองที่มีราชวงศ์กาเปเซียงเป็นผู้นำ
ในปี ค.ศ. 1225 สภาแห่งก็สั่งตัดขาด จากศาสนจักร และประกาศสงครามต่อขุนนางทางไต้ของฝรั่งเศส หลุยส์ทรงสนับสนุนความขัดแย้งเพื่อเป็นการส่งเสริมอำนาจของพระองค์เอง (Roger-Bernard II Count of Foix) พยายามรักษาความสงบแต่ก็ถูกยับยั้งโดยพระเจ้าหลุยส์ ความพยายามเพิ่มพูนอำนาจของพระองค์ได้รับความสำเร็จเป็นส่วนใหญ่แต่ก็ไม่ทรงทำเสร็จก่อนที่จะเสด็จสวรรคต
ขณะที่เสด็จกลับปารีสพระองค์ก็ทรงล้มประชวรด้วยโรคบิด และเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1226 ที่ (Montpensier) ในโอแวร์ญ พระศพฝังที่มหาวิหารแซ็ง-เดอนี พระราชโอรสขึ้นครองราชบัลลังก์ต่อเป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 9 แห่งฝรั่งเศส
อ้างอิง
- Britania.com, Kings of France
- Alan Harding (1993), England in the Thirteenth Century (Cambridge: Cambridge University Press), p. 10. According to L'Histoire de Guillaume le Marechal Louis became "master of the country".
ดูเพิ่ม
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
phraecahluysthi 8 aehngfrngess frngess Louis VIII le Lion 5 knyayn kh s 1187 8 phvscikayn kh s 1226 thrngepnphramhakstriyfrngessinrachwngskaepesiyng khrxngrachyrahwangwnthi 14 krkdakhm kh s 1223 cnesdcswrrkhtemuxwnthi 8 phvscikayn kh s 1226hluysthi 8phramhakstriyaehngfrngesskhrxngrachy14 krkdakhm kh s 1223 8 phvscikayn kh s 1226rachaphiesk6 singhakhm kh s 1223kxnhnaphraecafilipthi 2 aehngfrngessthdipphraecahluysthi 9 aehngfrngessphrarachsmphph5 knyayn kh s 1187 paris praethsfrngessswrrkht8 phvscikayn kh s 1226 praethsfrngesskhuxphieskblngkaaehngkstiyaphrarachbutrphraecahluysthi 9 aehngfrngess phraecacharlsthi 1 aehngenepilsrachwngskaepesiyngphrarachbidaphraecafilipthi 2 aehngfrngessphrarachmardaxisaaeblaehngaexonphrarachprawtiphraecahluysthi 8 esdcphrarachsmphphemuxwnthi 5 knyayn kh s 1187 thiparis praethsfrngess epnphrarachoxrsinphraecafilipthi 2 aehngfrngess kbphranangxisaaeblaehngaexon emuxwnthi 23 phvsphakhm kh s 1200 emuxecachayhluysmiphrachnmayuid 12 phraxngkhkthrngesksmrskbblngkaaehngkstiya hlngcakkarecrcatxrxngknepnewlananrahwangphrarachbidaaelaphrapitulakhxngblngkaphraecacxhnaehngxngkvs inpi kh s 1216 khunnangxngkvslukkhunptiwtiinsngkhramkhunnangkhrngthihnung First Barons War ephuxtxtanphraecacxhnphuthithrngepnkstriyphuimthrngepnthiniymaelahnmaesnxykrachbllngkihecachayhluys cungthrngnathphipxngkvsaelaidrbkarprakasihepnphramhakstriyxngkvsineduxnphvsphakhmineduxnphvsphakhm kh s 1216 aetimthrngidrbkarswmmngkud emuxesdcekhalxndxnkimmikartxtanethaidnk emuxthrngidrbkarprakasepnphramhakstriythixasnwiharnkbuyepaolkepnehtukarnthietmipdwyphithiritxngxyanghruhrathwthnglxndxn aelamiphuekharwmphithithiepnkhunnangtang rwmthngthimarwmphithiaelaaesdngkhwamswamiphkdi emuxwnthi 14 mithunayn kh s 1216 ecachayhluyskthrngyudwinechsetxraelainthisudkthrngkhrxbkhrxngxanabriewnkwakhrunghnungkhxngxngkvs hlngcakthasngkhramidpikhrungphraecacxhnkesdcswrrkht phraecaehnrithi 3 thrngrachysubtxcakphrarachbida khunnangtangklathingecachayhluysipsnbsnunphramhakstriyxngkhihm ecachayhluysthrngphayaephthilingkhxln aelakxngrachnawikhxngphraxngkhkidrbkhwamphayaephnxkfng inthisudecachayhluysktxngthrngsrangkhwamsntitamkhxtklngkhxngfayxngkvs enuxhasakhykhxng Treaty of Lambeth khuxkarxphyothsaekphuptiwti khundinaedntang ihaekecakhxngedim khunhmuekaaaechnenlihxngkvs khasyyawahluyscaimmarukranxngkvsxik aelakhwamphyayamthicakhunnxrmxngdiihxngkvs aelacayengincanwn 10 000 markhihaekhluys phlkhxngsnthisyyakhuxhluysthrngtklngklawwaimekhyepnphramhakstriyxngkvsthithuktxng 14 krkdakhm kh s 1223 khrxngrachy phraecahluysthi 8 esdckhunkhrxngrachytxcakphrarachbidaemuxwnthi 14 krkdakhm kh s 1223 aelathrngrbrachaphieskemuxwnthi 6 singhakhm kh s 1223 thixasnwiharaerngs inthanaphramhakstriyphraxngkhkthrngaeswnghawithithicaaekaekhnrachwngsxxngchu odythrngyudaela Saintonge cakfayxxngchuinpi kh s 1229 hlngcaknnkthrngyudxawiyngaela Languedoc emuxwnthi 1 phvscikayn kh s 1223 phraxngkhkthrngxxkphrarachkvsdikahamkharachkarbnthukhnisinthimitxchawyiwsungepnkarepliynphrarachnoybaykhxngphrarachbidathithrngtngiwxyangsineching Usury hruxkarihyumenginodymidxkebiythukprakaswaepnsingphidkdhmaysahrbphunbthuxsasnakhristtamkdkhxngsasnakhrist thithuxwaepnkhwamchwephraaepnkarhapraoychncakphumikhwamyaklabakaelaphuptibticathuklngothsodykartdkhadcaksasna sungepnkarlngothsxnrunaerng aetemuxchawyiwimichkhrisetiynkarbrrphachniykrrmcungimmiphlsungbriewnthiimaecmaecngthangkdhmaythinkpkkhrxngmkcaichepnkhxxangodykarxnuyathruxkhxihchawyiwthakickarkuyumephuxeinkarexaphlpraoychnekhaistnexngsungthaihimepnthiphxickhxngsthabnkhristsasna karthrngsnghamkhxngphraecahluyskepnkarphyayamaekpyhathangkdhmaysungepnpyhathisubenuxngkhxngkhwamkhdaeyngrahwangxanacthangkaremuxngkarpkkhrxngaelaxanackhxngsthabnsasna khunnangyisibhkkhnyxmrbphrarachkvsdikaaet Theobald IV of Champagne phuepnkhunnangphumixanacimehndwyephraamikhxtklngkbchawyiwthikarntirayidphiessodykarekbphasi thioxbaldcungklayepnphuepnptipkskhnsakhykhxngrabbkarpkkhrxngthimirachwngskaepesiyngepnphuna inpi kh s 1225 sphaaehngksngtdkhad caksasnckr aelaprakassngkhramtxkhunnangthangitkhxngfrngess hluysthrngsnbsnunkhwamkhdaeyngephuxepnkarsngesrimxanackhxngphraxngkhexng Roger Bernard II Count of Foix phyayamrksakhwamsngbaetkthukybyngodyphraecahluys khwamphyayamephimphunxanackhxngphraxngkhidrbkhwamsaercepnswnihyaetkimthrngthaesrckxnthicaesdcswrrkht khnathiesdcklbparisphraxngkhkthrnglmprachwrdwyorkhbid aelaesdcswrrkhtemuxwnthi 8 phvscikayn kh s 1226 thi Montpensier inoxaewry phrasphfngthimhawiharaesng edxni phrarachoxrskhunkhrxngrachbllngktxepnphraecahluysthi 9 aehngfrngessxangxingBritania com Kings of France Alan Harding 1993 England in the Thirteenth Century Cambridge Cambridge University Press p 10 According to L Histoire de Guillaume le Marechal Louis became master of the country duephimrachwngskaepesiyng prawtisastrfrngess