ราชวงศ เซลจ ค เปอร เซ ย سلجوقیان Saljuqian ม อ กช อว า เซลจ คเต ร ก Seljuk Turks หร อ เซลจ คเตอร โกม น Seljuk Turkomans

ราชวงศ์เซลจุค (เปอร์เซีย: سلجوقیان, Saljuqian) มีอีกชื่อว่า เซลจุคเติร์ก (Seljuk Turks) หรือ เซลจุคเตอร์โกมัน (Seljuk Turkomans) เป็นราชวงศ์ซุนนีเชื้อสายที่ถูก และมีส่วนต่อ (Turco-Persian tradition) ในตะวันออกกลางถึงเอเชียกลางสมัยกลาง พวกเซลจุคจัดตั้งจักรวรรดิเซลจุค (1037–1194) (1041–1186) และรัฐสุลต่านรูม (1074–1308) ซึ่งมีจุดสูงสุดกินพื้นที่ตั้งแต่อิหร่านถึงอานาโตเลีย และเป็นเป้าหมายหลักในสงครามครูเสดครั้งที่หนึ่ง

ราชวงศ์เซลจุค


พระราชอิสริยยศ	สุลต่านแห่งจักรวรรดิเซลจุค สุลต่านแห่งรูม
ปกครอง	จักรวรรดิเซลจุค รัฐสุลต่านรูม
สถาปนา	คริสต์ศตวรรษที่ 10 –
สิ้นสุด	ดามัสกัส: 1104 – โค่นล้ม จักรวรรดิเซลจุค: 1194 – สวรรคตในสงครามร่วมกับ รูม: 1308 – สวรรคต

รายพระนามผู้ปกครองเซลจุค

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

Rāvandī, Muḥammad (1385). Rāḥat al-ṣudūr va āyat al-surūr dar tārīkh-i āl-i saljūq. Tihrān: Intishārāt-i Asāṭīr. ISBN .
Tetley, G.E (2009). Hillenbrand, Carole (บ.ก.). The Ghaznavid and Seljuk Turks: Poetry as a Source for Iranian History. London and New York: Routledge. pp. 1–16. ISBN .
Fleet, Kate (2009). The Cambridge History of Turkey: Byzantium to Turkey, 1071–1453: Volume 1 (PDF). Cambridge University Press. p. 1."The defeat in August 1071 of the Byzantine emperor Romanos Diogenes by the Turkomans at the battle of Malazgirt (Manzikert) is taken as a turning point in the history of Anatolia and the Byzantine Empire.
Grousset, Rene, The Empire of the Steppes, (Rutgers University Press, 1991), 161,164; "renewed the Seljuk attempt to found a great Turko-Persian empire in eastern Iran..", "It is to be noted that the Seljuks, those Turkomans who became sultans of Persia, did not Turkify Persia-no doubt because they did not wish to do so. On the contrary, it was they who voluntarily became Persians and who, in the manner of the great old Sassanid kings, strove to protect the Iranian populations from the plundering of Ghuzz bands and save Iranian culture from the Turkoman menace."
Nishapuri, Zahir al-Din Nishapuri (2001), "The History of the Seljuq Turks from the Jami’ al-Tawarikh: An Ilkhanid Adaptation of the of Zahir al-Din Nishapuri," Partial tr. K.A. Luther, ed. C.E. Bosworth, Richmond, UK. K.A. Luther, p. 9: "[T]he Turks were illiterate and uncultivated when they arrived in Khurasan and had to depend on Iranian scribes, poets, jurists and theologians to man the institution of the Empire")

ดูเพิ่ม

Dietrich, Richard (2018). "The Names of Seljuk's Sons as Evidence for the Pre-Islamic Religion of the Seljuks". Turkish Historical Review. 9 (1): 54–70. doi:10.1163/18775462-00901002.
Grousset, Rene (1988). The Empire of the Steppes: a History of Central Asia. New Brunswick: Rutgers University Press. p. 147. ISBN .
Peacock, A.C.S., Early Seljuq History: A New Interpretation; New York, NY; Routledge; 2010
(1971). The Shorter Cambridge Medieval History. Cambridge: Cambridge University Press.

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Rāvandī, Muḥammad (1385). Rāḥat al-ṣudūr va āyat al-surūr dar tārīkh-i āl-i saljūq. Tihrān: Intishārāt-i Asāṭīr. ISBN .

[2] Tetley, G.E (2009). Hillenbrand, Carole (บ.ก.). The Ghaznavid and Seljuk Turks: Poetry as a Source for Iranian History. London and New York: Routledge. pp. 1–16. ISBN .

[manzikert-3] Fleet, Kate (2009). The Cambridge History of Turkey: Byzantium to Turkey, 1071–1453: Volume 1 (PDF). Cambridge University Press. p. 1."The defeat in August 1071 of the Byzantine emperor Romanos Diogenes by the Turkomans at the battle of Malazgirt (Manzikert) is taken as a turning point in the history of Anatolia and the Byzantine Empire.

[4] Grousset, Rene, The Empire of the Steppes, (Rutgers University Press, 1991), 161,164; "renewed the Seljuk attempt to found a great Turko-Persian empire in eastern Iran..", "It is to be noted that the Seljuks, those Turkomans who became sultans of Persia, did not Turkify Persia-no doubt because they did not wish to do so. On the contrary, it was they who voluntarily became Persians and who, in the manner of the great old Sassanid kings, strove to protect the Iranian populations from the plundering of Ghuzz bands and save Iranian culture from the Turkoman menace."

[5] Nishapuri, Zahir al-Din Nishapuri (2001), "The History of the Seljuq Turks from the Jami’ al-Tawarikh: An Ilkhanid Adaptation of the of Zahir al-Din Nishapuri," Partial tr. K.A. Luther, ed. C.E. Bosworth, Richmond, UK. K.A. Luther, p. 9: "[T]he Turks were illiterate and uncultivated when they arrived in Khurasan and had to depend on Iranian scribes, poets, jurists and theologians to man the institution of the Empire")