ซุนเต๋ง (ค.ศ. 209 – พฤษภาคมหรือมิถุนายน ค.ศ. 241) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า ซุน เติง (จีน: 孫登; พินอิน: Sūn Dēng) ชื่อรอง จื่อเกา (จีน: 子高; พินอิน: Zǐgāo) เป็นเจ้าชายของรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นโอรสองค์โตของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งง่อก๊ก ซุนเต๋งดำรงตำแหน่งรัชทายาทแห่งง่อก๊กตั้งแต่ ค.ศ. 229 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 241
ซุนเต๋ง (ซุน เติง) 孫登 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
รัชทายาทแห่งง่อก๊ก | |||||||||
ดำรงตำแหน่ง | 23 พฤษภาคม ค.ศ.229 – พฤษภาคมหรือมิถุนายน ค.ศ. 241 | ||||||||
ถัดไป | ซุนโฮ | ||||||||
ประสูติ | ค.ศ. 209 | ||||||||
สวรรคต | พฤษภาคมหรือมิถุนายน ค.ศ. 241 (32 ปี) | ||||||||
คู่อภิเษก | โจวเฟย์ (บุตรสาวของจิวยี่) รุ่ยเฟย์ | ||||||||
พระราชบุตร |
| ||||||||
| |||||||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ซุน | ||||||||
พระราชบิดา | ซุนกวน |
วัยเยาว์
ซุนเต๋งเป็นบุตรชายคนโตของซุนกวน จักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก ซุนเต๋งเกิดจากมารดาที่มีสถานะต่ำ และได้รับการเลี้ยงดูตั้งแต่เด็กโดยซีฮูหยิน ภรรยาคนที่ 2 ของซุนกวน
เมื่อโจผีจักรพรรดิแห่งรัฐวุยก๊กแต่งตั้งซุนกวนให้เป็นเงาอ๋อง (吳王 อู๋หวาง) หรืออ๋องแห่งง่อในปี ค.ศ. 221 ซุนกวนตั้งให้ซุนเต๋งมีบรรดาศักดิ์ว่านฮู่โหว (萬戶侯) มีศักดินาหนึ่งหมื่นครัวเรือน และตั้งมีตำแหน่งขุนพลราชองครักษ์ตะวันออก (東中郎將 ตงจงหลางเจี้ยง) แต่ซุนเต๋งปฏิเสธตำแหน่งโดยอ้างว่าป่วย ในปีเดียวกันซุนเต๋งตั้งให้ซุนเต๋งเป็นรัชทายาท เมื่อโจผีมีรับสั่งให้ซุนกวนส่งตัวซุนเต๋งไปยังลกเอี๋ยงนครหลวงของวุยก๊กเพื่อไปเป็นตัวประกันความภักดีของซุนกวน แต่ซุนกวนปฏิเสธและประกาศตนเป็นอิสระ
พระประวัติและสิ้นพระชนม์
มีบันทึกว่าซุนเต๋งเป็นผู้ทั้งฉลาดและมีคุณธรรม มีความสามารถทุกอย่างเช่นบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ซุนกวนทรงมอบหมายให้จูกัดเก๊ก (諸葛恪 จูเก่อ เค่อ), (顧譚), เตียวหิว (張休 จาง ซิว), (陳表) และคนอื่น ๆ ให้ทำหน้าที่เป็นข้าราชบริพารขุนนางส่วนพระองค์ของรัชทายาท ซุนเต๋งทรงปฏิบัติต่อขุนนางของตนอย่างเมตตากรุณา ยกตัวอย่างเช่น ซุนเต๋งทรงอนุญาตให้คนอื่น ๆ นั่งบนรถคันเดียวกับพระองค์และนอนใกล้กับพระองค์ วังของรัชทายาทถือเป็นสถานที่ที่มีผู้มีความโดดเด่นเป็นจำนวนมากที่สุดแห่งหนึ่งของจีน
ซุนเต๋งแสดงความกตัญญูต่อทั้งบิดาและมารดาบุญธรรม แม้ว่าซีฮูหยินจากหย่าร้างจากซุนกวนในปี ค.ศ. 212 เมื่อซุนเต๋งอายุ 20 ปีได้เรียนตำราประวัติศาสตร์ฮั่นชูตามคำสั่งของบิดา เมื่อซุนกวนสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิในปี ค.ศ. 229 และย้ายนครหลวงจากบู๊เฉียง (武昌 อู่ชาง; อยู่ในนคร มณฑลหูเป่ย์ในปัจจุบัน) ไปยังเกี๋ยนเงียบ ซุนเต๋งและเหล่าพระอนุชายังคงอยู่ที่บู๊เฉียง ซุนเต๋งทรงรับผิดชอบดูแลภาคตะวันตกของง่อก๊กโดยได้ความช่วยเหลือจากลกซุนและ (是儀) จนกระทั่งซุน ลฺวี่ (孫慮) พระอนุชาสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 232 ซุนเต๋งจึงเสด็จไปหาพระบิดาที่เกี๋ยนเงียบและประทับอยู่ที่นั่นตั้งแต่นั้นมา
ในปี ค.ศ. 234 ซุนกวนทรงนำทัพด้วยพระองค์เองในการโจมตีครั้งใหญ่ที่หับป๋าเมืองชายแดนของวุยก๊ก พระองค์ให้ซุนเต๋งอยู่ที่นครหลวงด้านหลัง ในเวลานั้นซุนเต๋งได้ออกกฎหมายป้องกันอาชญากรรมซึ่งประสบความสำเร็จ แต่ซุนเต๋งไม่ได้สืบราชบัลลังก์ถัดจากพระบิดา เพราะซุนเต๋งทรงพระประชวรสิ้นพระชนม์เสียก่อนขณะพระชนมายุ 33 พรรษา (ตามการนับอายุแบบเอเชียตะวันออก) ก่อนที่ซุนเต๋งจะเสียพระชนม์ได้ทรงพระอักษรให้กำลังใจพระบิดาและแนะนำผู้มีความสามารถ พระศพของซุนเต๋งได้รับการฝังในบริเวณนคร มณฑลเจียงซูในปัจจุบัน ภายหลังย้ายไปยังสุสานเตียวเหลง (蔣陵 เจี่ยงหลิง) ที่ในมณฑลเจียงซู ซุนเต๋งได้รับว่า " รัชทายาทเซฺวียน" (宣太子 เซฺวียนไท่จื่อ)
ชีวิตส่วนพระองค์
ในปี ค.ศ. 225 ซุนกวนให้ซุนเต๋งสมรสกับบุตรสาวของจิวยี่ ซุนเต๋งยังมีพระสนมอีกคนที่มีตำแหน่งชูเยฺวี่ยน (淑媛) เป็นบุตรสาวของรุ่ย เสฺวียน (芮玄) ซุนเต๋งมีพระโอรส 3 พระองค์คือ ซุน ฝาน (孫璠), ซุน อิง (孫英) และซุน ซี (孫希) ไม่ทราบแน่ชัดว่ามารดาของพระโอรสเป็นใคร ทั้งซุน ฝานและซุน ซีสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ซุน อิงจึงได้รับบรรดาศักดิ์เป็นอู๋โหว (吳侯) เมื่อทรงเจริญพระชันษาขึ้่น แต่ท้ายที่สุดซุน อิงถูกประหารชีวิตเพราะถูกกล่าวหาว่าทรงพยายามลอบสังหารซุนจุ๋น ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในรัชสมัยของซุนเหลียงจักรพรรดิง่อก๊กลำดับที่ 2
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
- วันที่นี้ยังเป็นวันที่ซุนกวนขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิ (วันปิ่งเชิน เดือน 4 ของศักราชหฺวางหลงปีที่ 1) ก่อนหน้านี้ซุนกวนมีฐานะเป็นเงาอ๋องหรืออ๋องแห่งง่อ ซุนเต๋งก็มีตำแหน่งเป็นรัชทายาทของซุนกวน ซุนกวนขึ้นเป็นเงาอ๋องในวันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 221 (วันติงซื่อ เดือน 8 ของศักราชอ้วยโช่ปีที่ 2 ในรัชสมัยของโจผีแห่งวุยก๊ก
- ชีวประวัติของซุนกวนในจดหมายเหตุสามก๊กบันทึกว่าซุนเต๋งสิ้นพระชนม์ในเดือน 5 ของศักราชชื่ออูปีที่ 4 ในรัชสมัยของซุนกวน เดือนนี้เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 28 พฤษภาคมถึง 25 มิถุนายน ค.ศ. 241 ใน
อ้างอิง
- จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 69).
- ([赤烏四年]五月,太子登卒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 47.
- (孙登字子高,权长子也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (魏黄初二年,以权为吴王,拜登东中郎将,封万户侯,登辞疾不受.) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (是岁,立登为太子...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (于是诸葛恪、张休、顾谭、陈表等以选入,侍讲诗书,出从骑射。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (与恪、休、谭等或同舆而载,或共帐而寐。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (于是东宫号为多士。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- Destenay, Anne L. (1986). China. United States: Nagel Publishers. p. 822. ISBN .
- (年三十三卒。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 59.
- (黄武四年,权为太子登娉周瑜女...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 53. บันทึกนี้่ปรากฏในชีวประวัติเทียเป๋ง โดยเทียเป๋งเป็นขุนนาง (เสนาบดีพิธีการ) ผู้ต้อนรับโจวเฟย์มายังเมืองง่อกุ๋น (秉守太常,迎妃于吴...)
- (权为子登拣择淑媛,群臣咸称玄父祉兄良并以德义文武显名三世,故遂娉玄女为妃焉。) อรรถาธิบายจากอู๋ชูในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 61. บันทึกนี้ปรากฏในชีวประวัติพัวโยย โดยพัวโยยได้บัญชาการกองกำลังของรุ่ย เสฺวียนหลังรุ่ย เสฺวียนเสียชีวิต
บรรณานุกรม
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
sunetng kh s 209 phvsphakhmhruxmithunayn kh s 241 michuxinphasacinklangwa sun eting cin 孫登 phinxin Sun Deng chuxrxng cuxeka cin 子高 phinxin Zǐgao epnecachaykhxngrthngxkkinyukhsamkkkhxngcin epnoxrsxngkhotkhxngsunkwnckrphrrdiphukxtngngxkk sunetngdarngtaaehnngrchthayathaehngngxkktngaet kh s 229 cnkrathngsinphrachnminpi kh s 241sunetng sun eting 孫登rchthayathaehngngxkkdarngtaaehnng23 phvsphakhm kh s 229 phvsphakhmhruxmithunayn kh s 241thdipsunohprasutikh s 209swrrkhtphvsphakhmhruxmithunayn kh s 241 32 pi khuxphieskocwefy butrsawkhxngciwyi ruyefyphrarachbutrsun fansun xing thanndrskdixuohwsun siphranametmchuxskul sun 孫 chuxtw etng 登 eting chuxrxng cuxeka 子高 phramrnnamrchthayathes wiyn 宣太子 es wiynithcux rachwngsrachwngssunphrarachbidasunkwnwyeyawsunetngepnbutrchaykhnotkhxngsunkwn ckrphrrdiphukxtngrthngxkk sunetngekidcakmardathimisthanata aelaidrbkareliyngdutngaetedkodysihuhyin phrryakhnthi 2 khxngsunkwn emuxocphickrphrrdiaehngrthwuykkaetngtngsunkwnihepnengaxxng 吳王 xuhwang hruxxxngaehngngxinpi kh s 221 sunkwntngihsunetngmibrrdaskdiwanhuohw 萬戶侯 miskdinahnunghmunkhrweruxn aelatngmitaaehnngkhunphlrachxngkhrkstawnxxk 東中郎將 tngcnghlangeciyng aetsunetngptiesthtaaehnngodyxangwapwy inpiediywknsunetngtngihsunetngepnrchthayath emuxocphimirbsngihsunkwnsngtwsunetngipynglkexiyngnkhrhlwngkhxngwuykkephuxipepntwpraknkhwamphkdikhxngsunkwn aetsunkwnptiesthaelaprakastnepnxisraphraprawtiaelasinphrachnmmibnthukwasunetngepnphuthngchladaelamikhunthrrm mikhwamsamarththukxyangechnburusphuyingihy sunkwnthrngmxbhmayihcukdekk 諸葛恪 cuekx ekhx 顧譚 etiywhiw 張休 cang siw 陳表 aelakhnxun ihthahnathiepnkharachbripharkhunnangswnphraxngkhkhxngrchthayath sunetngthrngptibtitxkhunnangkhxngtnxyangemttakruna yktwxyangechn sunetngthrngxnuyatihkhnxun nngbnrthkhnediywkbphraxngkhaelanxniklkbphraxngkh wngkhxngrchthayaththuxepnsthanthithimiphumikhwamoddednepncanwnmakthisudaehnghnungkhxngcin sunetngaesdngkhwamktyyutxthngbidaaelamardabuythrrm aemwasihuhyincakhyarangcaksunkwninpi kh s 212 emuxsunetngxayu 20 piideriyntaraprawtisastrhnchutamkhasngkhxngbida emuxsunkwnsthapnatnepnckrphrrdiinpi kh s 229 aelayaynkhrhlwngcakbuechiyng 武昌 xuchang xyuinnkhr mnthlhuepyinpccubn ipyngekiynengiyb sunetngaelaehlaphraxnuchayngkhngxyuthibuechiyng sunetngthrngrbphidchxbduaelphakhtawntkkhxngngxkkodyidkhwamchwyehluxcaklksunaela 是儀 cnkrathngsun l wi 孫慮 phraxnuchasinphrachnminpi kh s 232 sunetngcungesdciphaphrabidathiekiynengiybaelaprathbxyuthinntngaetnnma inpi kh s 234 sunkwnthrngnathphdwyphraxngkhexnginkarocmtikhrngihythihbpaemuxngchayaednkhxngwuykk phraxngkhihsunetngxyuthinkhrhlwngdanhlng inewlannsunetngidxxkkdhmaypxngknxachyakrrmsungprasbkhwamsaerc aetsunetngimidsubrachbllngkthdcakphrabida ephraasunetngthrngphraprachwrsinphrachnmesiykxnkhnaphrachnmayu 33 phrrsa tamkarnbxayuaebbexechiytawnxxk kxnthisunetngcaesiyphrachnmidthrngphraxksrihkalngicphrabidaaelaaenanaphumikhwamsamarth phrasphkhxngsunetngidrbkarfnginbriewnnkhr mnthleciyngsuinpccubn phayhlngyayipyngsusanetiywehlng 蔣陵 eciynghling thiinmnthleciyngsu sunetngidrbwa rchthayathes wiyn 宣太子 es wiynithcux chiwitswnphraxngkhinpi kh s 225 sunkwnihsunetngsmrskbbutrsawkhxngciwyi sunetngyngmiphrasnmxikkhnthimitaaehnngchuey wiyn 淑媛 epnbutrsawkhxngruy es wiyn 芮玄 sunetngmiphraoxrs 3 phraxngkhkhux sun fan 孫璠 sun xing 孫英 aelasun si 孫希 imthrabaenchdwamardakhxngphraoxrsepnikhr thngsun fanaelasun sisinphrachnmtngaetyngthrngphraeyaw sun xingcungidrbbrrdaskdiepnxuohw 吳侯 emuxthrngecriyphrachnsakhun aetthaythisudsun xingthukpraharchiwitephraathukklawhawathrngphyayamlxbsngharsuncun phusaercrachkaraethnphraxngkhinrchsmykhxngsunehliyngckrphrrdingxkkladbthi 2duephimraychuxbukhkhlinyukhsamkk phngsawlingxkkhmayehtuwnthiniyngepnwnthisunkwnkhunkhrxngrachyepnckrphrrdi wnpingechin eduxn 4 khxngskrachh wanghlngpithi 1 kxnhnanisunkwnmithanaepnengaxxnghruxxxngaehngngx sunetngkmitaaehnngepnrchthayathkhxngsunkwn sunkwnkhunepnengaxxnginwnthi 23 knyayn kh s 221 wntingsux eduxn 8 khxngskrachxwyochpithi 2 inrchsmykhxngocphiaehngwuykk chiwprawtikhxngsunkwnincdhmayehtusamkkbnthukwasunetngsinphrachnmineduxn 5 khxngskrachchuxxupithi 4 inrchsmykhxngsunkwn eduxnniethiybidkbchwngewlarahwangwnthi 28 phvsphakhmthung 25 mithunayn kh s 241 inxangxingcuxcuxthngeciyn elmthi 69 赤烏四年 五月 太子登卒 cdhmayehtusamkk elmthi 47 孙登字子高 权长子也 cdhmayehtusamkk elmthi 59 魏黄初二年 以权为吴王 拜登东中郎将 封万户侯 登辞疾不受 cdhmayehtusamkk elmthi 59 是岁 立登为太子 cdhmayehtusamkk elmthi 59 于是诸葛恪 张休 顾谭 陈表等以选入 侍讲诗书 出从骑射 cdhmayehtusamkk elmthi 59 与恪 休 谭等或同舆而载 或共帐而寐 cdhmayehtusamkk elmthi 59 于是东宫号为多士 cdhmayehtusamkk elmthi 59 Destenay Anne L 1986 China United States Nagel Publishers p 822 ISBN 2826307649 年三十三卒 cdhmayehtusamkk elmthi 59 黄武四年 权为太子登娉周瑜女 cdhmayehtusamkk elmthi 53 bnthuknipraktinchiwprawtiethiyepng odyethiyepngepnkhunnang esnabdiphithikar phutxnrbocwefymayngemuxngngxkun 秉守太常 迎妃于吴 权为子登拣择淑媛 群臣咸称玄父祉兄良并以德义文武显名三世 故遂娉玄女为妃焉 xrrthathibaycakxuchuincdhmayehtusamkk elmthi 61 bnthuknipraktinchiwprawtiphwoyy odyphwoyyidbychakarkxngkalngkhxngruy es wiynhlngruy es wiynesiychiwit brrnanukrm tnsiw stwrrsthi 3 cdhmayehtusamkk sankwcux ephy sngcux stwrrsthi 5 xrrthathibaycdhmayehtusamkk sankwcuxcu