พระเจ้าโจวโยว

พระเจ้าโจวโยว เป็นกษัตริย์องค์ที่ 12 แห่งราชวงศ์โจว และองค์สุดท้ายของราชวงศ์โจวตะวันตก พระองค์ครองราชย์ใน 781 ถึง 771 ปีก่อน ค.ศ.

พระเจ้าโจวโยว 周幽王
(กษัตริย์แห่งราชวงศ์โจว)
ครองราชย์	781–771 ปีก่อน ค.ศ.
ก่อนหน้า	พระเจ้าโจวเซฺวียน
ถัดไป	พระเจ้าโจวผิง
ประสูติ	795 ปีก่อน ค.ศ. จี กงเชิง
สวรรคต	771 ปีก่อน ค.ศ.
คู่อภิเษก
พระราชบุตร	พระเจ้าโจวผิง มกุฎราชกุมาร
พระนามเต็ม : (姬) พระนามส่วนพระองค์: กงเชิง (宮湦) หรือ กงเนี่ย (宮涅)
ราชวงศ์	โจว
พระราชบิดา	พระเจ้าโจวเซฺวียน
พระราชมารดา

พระเจ้าโจวโยว
พระนามหลังสวรรคต
ภาษาจีน	周幽王
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhōu Yōu Wáng เวด-ไจลส์ Chou Yōu-wang

ประวัติ

เมื่อ 780 ปีก่อนคริสต์ศักราช เกิดแผ่นดินไหวครั้งรุนแรงที่ ทำให้ผู้พยากรณ์ชื่อ ปั๋ว หยางฝู่ (伯陽甫) ถือเป็นลางบอกเหตุถึงการล่มสลายของราชวงศ์โจว

จากนั้นเมื่อ 779 ปีก่อนคริสต์ศักราช นางสนมชื่อเข้ามายังพระราชวังและกลายเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าโจวโยว ทั้งคู่มีพระราชโอรสนาม พระเจ้าโจวโยวถอดถอน [zh] กับมกุฎราชกุมาร อี้จิ้ว และแต่งตั้งเปา ซื่อ และปั๋วฝู เป็นพระมเหสีและองค์รัชทายาทองค์ใหม่

พระบิดาของเชินโฮ่ว ทรงพิโรธต่อการถอดถอนพระธิดากับพระนัดดา และขี่ม้าไปพระราชวังพระเจ้าโจวโยวกับชนร่อนเร่ พระเจ้าโจวโยวจึงขอความช่วยเหลือด้วยการใช้หอส่งสัญญาณที่มีการใช้งานอย่างผิด ๆ แต่ไม่มีใครปรากฏตัว ท้ายที่สุดพระองค์กับปั๋วฝูจึงถูกปลงพระชนม์ และเปาซื่อจึงถูกคุมตัวไว้

หลังพระเจ้าโจวโยวสวรรคต บรรดาขุนนาง ซึ่งรวมถึงเชินโหว เจิงโหว (繒侯) และ [zh] สนับสนุนให้เจ้าชายอี้จิ้วที่ถูกถอดถอน ขึ้นคอรงราชย์เป็นพระเจ้าโจวผิง เพื่อสืบราชวงศ์โจวต่อ เนื่องจาก เมืองหลวงประสบความเสียหายอย่างหนัก และตั้งอยู่ใกล้กับชนร่อนเร่เฉวี่ยนหรงที่เป็นภัย ทำให้ใน 771 ปีก่อนคริสต์ศักราช พระเจ้าโจวผิงจึงย้ายเมืองหลางไปทางตะวันออกที่ลั่วหยาง จึงถือเป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์โจวตะวันออกและนำไปสู่ยุควสันตสารทที่กินระยะเวลามากกว่า 300 ปี

ในวรรณกรรม

ในฉื่อจี้บันทึกว่า พระนางเปาซื่อไม่สามารถยิ้มได้ง่าย ทำให้หลังพระเจ้าโจวโยวพยายามไปหลายวิธีและล้มเหลว พระองค์จึงพยายามทำให้พระมเหสีองค์โปรดพอใจด้วยการจุดไฟสัญญาณและหลอกให้บรรดาเจ้าแคว้นคิดว่าชนร่อนเร่จะเข้ามาโจมตี บรรดาเจ้าแคว้นที่เดินทางเข้ามาในพระราชวังกลับพบแค่เปาซื่อหัวเราะใส่ แม้ว่าหลังจากพระเจ้าโจวโยวทำให้เปาซื่อพอพระทัยแล้ว พระองค์ยังคงใช้หอจุดไฟสัญญาณอย่างผิด ๆ และทำให้บรรดาเจ้าแคว้นไม่เชื่อมั่นพระองค์อีกต่อไป

อ้างอิง

1. Revised Chinese Dictionary, Ministry of Education, Taiwan
2. Sima Qian. Records of the Grand Historian. Vol. 4.
3. Cambridge History of Ancient China,1999, pages 546 and 551
4. จู๋ชูจี้เหนียน
5. Phương Thi Danh (2001), Niên biểu lịch sử Trung Quốc
6. Sima Qian, Shiji, "Basic Annals of Zhou"; quote: (褒姒不好笑，幽王欲其笑萬方，故不笑。幽王為烽燧大鼓，有寇至則舉烽火。諸侯悉至，至而無寇，褒姒乃大笑。幽王說之，為數舉烽火。其後不信，諸侯益亦不至。).
7. Giles, Herbert A. (1912). The Civilization of China. Tutis Digital Publishing. ISBN . Chapter 1

ก่อนหน้า		พระเจ้าโจวโยว		ถัดไป
พระเจ้าโจวเสวียน ราชวงศ์โจวตะวันตก		พระมหากษัตริย์จีน (781 - 771 ปีก่อนคริสตกาล)		พระเจ้าโจวผิง