แฮมเลต

แฮมเลต (อังกฤษ: Hamlet) เป็นบทละครแนวโศกนาฏกรรมเขียนขึ้นโดยวิลเลียม เชกสเปียร์ เชื่อกันว่าประพันธ์ขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1599 และ 1601 บทละครนี้ฉากกำหนดให้ดำเนินเรื่องในประเทศเดนมาร์ก เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความพยายามของเจ้าชายแฮมเลตที่จะล้างแค้นลุง หรือกษัตริย์คลอดิอัส ที่ได้ลอบปลงพระชนม์อดีตกษัตริย์แฮมเลต พระบิดาของเจ้าชายแฮมเลต เพื่อชิงราชบังลังก์รวมทั้งราชินีเกอทรูด พระมารดาของเจ้าชายแฮมเลต บทละครมุ่งสำรวจเกี่ยวกับความวิกลจริตโดยแท้จริง และการแสร้งวิกลจริตโดยเกิดจากความโศกเศร้าทวีไปถึงความโกรธเกรี้ยว โครงเรื่องนั้นมีทั้งการทรยศ การล้างแค้น อศีลธรรมและการแต่งงานภายในครอบครัว ปีที่เช็คสเปียร์ประพันธ์บทละครแฮมเลตที่แน่ชัดยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ บทละครที่รอดมาได้มีอยู่ด้วยกัน 3 ฉบับที่รู้จักกันในชื่อ First Quarto (Q1), Second Quarto (Q2) และ First Folio (F1) แต่ละฉบับนั้นต่างมีบรรทัดหรือฉากที่ขาดเกินกันไป เชคสเปียร์นั้นอาจจะได้เค้าโครงเรื่องมาจากตำนานของกษัตริย์แฮมเลท ที่เรื่องที่ถูกเล่าขานกันมาตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 13 จนมาถึงศตวรรษที่ 16 และส่วนหนึ่งอาจจะมาจากบทละครที่สาบสูญไปของยุคอลิซบีเธน ชื่ออูร์แฮมเลต (Ur-Hamlet)

แฮมเลต
portrayed by (ป. 1870)
เขียนโดย	วิลเลียม เชกสเปียร์
ตัวละคร
ภาษาต้นฉบับ
ประเภท
สถานที่	เดนมาร์ก

เนื่องจากบทละครนี้มีการสร้างตัวละครไว้อย่างละเอียดลึกซึ้ง แฮมเลตจึงเป็นบทละครที่สามารถวิเคราะห์ตีความได้จากหลายมุมมอง ยกตัวอย่างเช่น มีผู้ตั้งข้อสังเกตมากว่าศตวรรษเกี่ยวกับความลังเลที่จะฆ่าลุงหรือกษัตริย์คลอดิอัสของแฮมเลต

เช่นเดียวกับที่บางกลุ่มสามารถตีความในมุมมองของสตรีนิยมในเรื่องของราชินีเกอทรูดและโอฟีเลีย ได้บทละครแฮมเลตเป็นบทละครที่มีความยาวที่สุดในบรรดาบทละครโศกนาฏกรรมของวรรณคดีอังกฤษ ระหว่างช่วงชีวิตของเชคสเปียร์บทละครนี้เป็นหนึ่งในงานที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของเขาและยังถูกจัดให้เป็นหนึ่งผลงานที่ได้รับการนำไปเล่นละครเวทีมากที่สุด นอกจากนี้บทละครแฮมเลตยังมีส่วนสร้างแรงบันดาลใจให้แก่นักประพันธ์หลายคนเช่นโยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ ชาลส์ ดิกคินส์ และเจมส์ จอยซ์ เป็นต้น

เนื้อเรื่อง

กษัตริย์แห่งเดนมาร์กถูกพระเชษฐาพระนาม คลอดิอัส ลอบปลงพระชนม์เพื่อแย่งบัลลังก์และราชินี วิญญาณของกษัตริย์พระองค์นั้นจึงได้มาหาโอรสหรือเจ้าชายมีพระนาม แฮมเลต และบัญชาให้ล้างแค้นแทนพระองค์ เจ้าชายแฮมเลตกลัดกลุ้มพระทัยมากจึงแกล้งทำเป็นบ้าและผลักไสนางโอฟิเลีย หญิงสาวที่ตนหลงรัก ทรงวางแผนเปิดโปงคลอดิอัสโดยให้คณะละครเร่มาแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับการลอบปลงพระชนม์ แฮมเลตได้ฆ่าโพโลนีอัส พ่อของโอฟิเลีย โดยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นคลอดิอัส ส่วนคลอดิอัสก็วางแผนกำจัดเขาเช่นเดียวกันแต่ไม่สำเร็จ โอฟิเลียโดดน้ำตายเพราะความทุกข์ ลาเอร์เทสพี่ชายของโอฟิเลียท้าแฮมเลตดวลดาบ บทละครจบลงด้วยตัวละครสำคัญตายหมด สุดท้าย เจ้าชายฟอร์ทินบราส์แห่งนอร์เวย์ได้เข้ามาควบคุมสถานการณ์ทั้งหมด