ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม

ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม ราชอาณาจักรไทยในสมัยรัฐบาลทหารจอมพล ถนอม กิตติขจร มีบทบาทนำในสงครามเวียดนาม ประเทศไทยเป็นผู้จัดหากำลังภาคพื้นรายใหญ่สุดอันดับ 3 แก่เวียดนามใต้ รองจากสหรัฐและเกาหลีใต้

ประเทศไทยในสงครามเวียดนาม
ส่วนหนึ่งของ สงครามเวียดนาม และสงครามเย็น
พลปืนยิงระเบิดเอ็ม79 ของจงอางศึกในเฟื้อกโท ปี 2510
ชนิด	สงคราม
ตำแหน่ง	ประเทศเวียดนามใต้
โดย	กองทัพไทย
วัตถุประสงค์	เพื่อสนับสนุนเวียดนามใต้จากการโจมตีของคอมมิวนิสต์
วันที่	พ.ศ. 2510 – 2515 (5 ปี)
ผู้สูญเสีย	เสียชีวิต 351 นาย บาดเจ็บ 1,358 นาย

ชนวนเหตุ

เนื่องจากที่ตั้งใกล้เคียงกับประเทศไทย รัฐบาลไทยจึงเฝ้าติดตามความขัดแย้งของเวียดนามอย่างใกล้ชิด ทั้งนี้ ประเทศไทยยังไม่ได้เข้าร่วมสงครามอย่างเป็นทางการจนสหรัฐมีมติอ่าวตังเกี๋ยซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการแทรกแซงทางทหารของสหรัฐเพื่อสนับสนุนเวียดนามใต้ในปี พ.ศ. 2506 จากนั้นรัฐบาลไทยอนุญาตให้กองทัพอากาศสหรัฐในประเทศไทยใช้ฐานทัพอากาศและฐานทัพเรือในประเทศ ทหารอเมริกันที่ประจำการในประเทศไทยเพิ่มสูงสุดเกือบ 50,000 นาย

ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2510 มีการส่งกรมทหารอาสาสมัคร (จงอางศึก) ไปยังค่ายเบียร์แคต ณ เบียนฮหว่า เพื่อรบเคียงบ่าเคียงไหล่กับทหารอเมริกัน ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์และเวียดนามใต้ ในปี พ.ศ. 2511 กรมทหารอาสามัคร ถูกแทนด้วยกองพลทหารอาสาสมัคร (กองพลเสือดำ)

กองพลทหารอาสาสมัคร ในปี พ.ศ. 2511

มีทหารไทยรับราชการสงครามในเวียดนามใต้จำนวน 38,173 นาย, เสียชีวิตในการหน้าที่ 351 นาย และอีก 1,358 นาย ที่ได้รับบาดเจ็บจากสงคราม

มีการถอนกำลังภาคพื้นดินไทยชุดสุดท้ายออกจากเวียดนามใต้เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2515

หลังจากสิ้นสุด

การมีส่วนร่วมของไทยในสงครามเวียดนามยังเสริมสร้างความสัมพันธ์กับสหรัฐ ตลอดระยะสงคราม สหรัฐเทความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจและการทหารรวมมูลค่า 1,100 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ส่วนหน่วยงานเพื่อการพัฒนาระหว่างประเทศสหรัฐ (USAID) เทงบช่วยเหลืออีก 590 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทั้งช่วยเศรษฐกิจไทยและจ่ายค่าเข้าร่วมสงครามของไทยโดยอ้อม ผู้ประกอบการไทยสร้างโรงแรม ร้านอาหารและบาร์เพื่อต้อนรับทหารอเมริกันที่ประจำการในประเทศ ทำให้เงินตราต่างประเทศไหลเข้าประเทศ เมื่อสงครามยุติ ประเทศไทยได้เก็บยุทธภัณฑ์และโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมดที่อเมริกันเหลือไว้ให้ ซึ่งมีส่วนช่วยทำให้ชาติทันสมัย

กำลังทหาร

ประเทศไทยได้ส่งกำลังทหารทั้ง 3 เหล่าทัพ ร่วมทั้งหมด 38,173 นาย โดยแบ่งแยกดังนี้

• กองบัญชาการกองกำลังทหารไทยในสาธารณรัฐเวียดนาม จำนวนทั้งหมด 1,055 นาย ทั้งหมด 5 ผลัด
  • ผลัดที่ 1 : 40 นาย
  • ผลัดที่ 2 : 228 นาย
  • ผลัดที่ 3 : 290 นาย
  • ผลัดที่ 4 : 289 นาย
  • ผลัดที่ 5 : 208 นาย
• สำนักงานผู้ช่วยทูตฝ่ายทหาร ประจำกรุงไซง่อน จำนวนทั้งหมด 38 นาย
• กองทัพบก จำนวนทั้งหมด 35,959 นาย ดังนี้
  • กรมทหารอาสาสมัคร จำนวน 2,207 นาย จำนวน 1 รุ่น
  • กองพลทหารอาสาสมัคร จำนวน 33,752 นาย ทั้งหมด 3 ผลัด
    • ผลัดที่ 1 : 11,266 นาย
    • ผลัดที่ 2 : 11,272 นาย
    • ผลัดที่ 3 : 11,214 นาย
• กองทัพเรือ จำนวนทั้งหมด 876 นาย ลำละ 5 ชุด
  • เรือหลวงพงัน : 756 นาย
  • เรือ ต.12 : 120 นาย
• กองทัพอากาศ จำนวนทั้งหมด 265 นาย ทั้งหมด 7 ชุด

ระเบียบภาพ

• ทหารไทยขณะกำลังพักใน Nhon Trac เมื่อปี 2510
• ทหารไทยขณะลำเลียงเสบียงจาก ฮ. UH-1D เมื่อปี 2511
• ทหารไทยกำลังปฏิบัติภารกิจบนยานลำเลียงพลหุ้มเกราะฉีดปืนไฟที่ Phouc Tho เมื่อปี 2510

ดูเพิ่ม

• เหตุปะทะชายแดนไทย–เวียดนาม
• พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย
• กองพลทหารอาสาสมัคร

อ้างอิง

1. Albert Lau (2012). Southeast Asia and the Cold War. Routledge. pp. 190–. ISBN .
2. Ruth, Richard A (7 November 2017). "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War" (Editorial). New York Times. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.
3. James F. Dunnigan; Albert A. Nofi (5 May 2000). Dirty Little Secrets of the Vietnam War: Military Information You're Not Supposed to Know. St. Martin's Press. pp. 314–. ISBN .
4. Trauschweizer, Ingo (December 2011). "Forgotten Soldiers in Vietnam" (Book review). H-Net Online. สืบค้นเมื่อ 8 November 2017.
5. . The Vietnam War. 29 March 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-10. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.
6. Ruth, Richard. "Why Thailand Takes Pride in the Vietnam War." New York Times. November 8, 2017.