ชัมปุเกจุวรรรโกยิล ติรุวไนโกวิล

ชัมปุเกจุวรรรโกยิล ติรุวไนโกวิล (อังกฤษ: Jambukeswarar Temple, Thiruvanaikaval) เป็นโบสถ์พราหมณ์ (โกยิล) บูชาพระศิวะใน รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย โดยตั้งอยู่บนเกาะ ซึ่งเป็นเกาะเดียวกับที่ตั้งของที่โด่งดัง ติรุวไนกัลเป็นหนึ่งห้าโบสถ์พระศิวะสำคัญของทมิฬนาฑู ที่เรียกรวมกันว่า) ซึ่งแทน หรือธาตุอันยิ่งใหญ่ห้าประการ โดยโบสถ์นี้แทนธาตุน้ำ ซึ่งในภาษาทมิฬเรียกว่า "นีร" (neer) ภายในเขตบูชาของโบสถ์มีธารน้ำใต้ดินไหลอยู่ และแม้จะพยายามปั๊มน้ำออกเท่าใด ภายในก็จะเต็มไปด้วยน้ำตลอดเวลา

ชัมปุเกจุวรรร
ราชโคปุรัม
ศาสนา
ศาสนา	ศาสนาฮินดู
เทพ	ชัมปุเกศวร (พระศิวะ) Akilandeswari (พระปารวตี)
ที่ตั้ง
ที่ตั้ง
รัฐ	ทมิฬนาฑู
ประเทศ	อินเดีย
ที่ตั้งในรัฐทมิฬนาฑู แสดงแผนที่รัฐทมิฬนาฑู ชัมปุเกจุวรรรโกยิล ติรุวไนโกวิล (ประเทศอินเดีย) แสดงแผนที่ประเทศอินเดีย
พิกัดภูมิศาสตร์	10°51′12″N 78°42′20″E / 10.85333°N 78.70556°E / 10.85333; 78.70556
สถาปัตยกรรม
ประเภท
ผู้สร้าง

ผนังกำแพงด้านนอกของโบสถ์มีขนาดมหึมา และล้อมอาณาเขตของมณฑลที่ห้าของโบสถ์ เรีกยว่า วิภูติปราการ (Vibudi Prakara) ซึ่งยาวราวหนึ่งไมล์กว่า และสูงกว่า 25 ฟุต ตำนานว่ากันว่าพระศิวะทรงช่วยก่อสร้างผนังกำแพงนี้ขึ้น มณฑลที่สี่ประกอบดเวยโถงขนาด 2436 คูณ 1493 ฟุต ซึ่งมีเสาอยู่ในโถงถึง 796 เสา และสระน้ำ ส่วนมณฑลที่สามเป็นพื้นที่ปิดภายใน มีขนาด 745 คูณ 197 ฟุต ล้อมรอบด้วยกำแพงสูง 30 ฟุต ประกอบด้วยโคปุรัมสองหอ สูงหอละ 73 และ 100 ฟุต, มี thoppu (สวน) มะพร้าว และสระน้ำขนาดเล็ก มณฑลที่สองมีศาลขนาดเล็กมากมาย มีโคปรุมัสงู 65 ฟุตหนึ่งหอ และมีขนาดของมณฑลที่ 306 คูณ 197 ฟุต และในมณฑลในสุดเป็นที่ตั้งของครรภคฤหัม มณฑลมีขนาด 126 ฟุต คูณ 123 ฟุต

ในมณฑลที่สามซึ่งมีสวนมะพร้าวนั้น เป็นจุดที่รูปเคารพจากศรีรังคัมจะถูกนำมาประดิษฐานในศาสนิกชนของลัทธิไวษณวะมาเคารพปีละครั้ง นอกจากนี้ เนื่องจากโบสถ์นี้สร้างขึ้นเพื่อเคารพรูปของเทวี Akilandeswari บูชาพระศิวะ นักบวช ('Archakar') จะแต่งกายเป็นสตรีและเดินทางไปประกอบพิธีบูชาองค์พระศิวะทุกวันตอนเที่ยง

อ้างอิง

1. Tourist guide to Tamil Nadu 2007, pp. 76-77.
2. Ayyar 1991, pp. 439-441
3. Imperial Gazetteer of India, pp. 28-29
4. Hunter 1908, pp. 109-110

บรรณานุกรม

• Ayyar, P. V. Jagadisa (1991). South Indian shrines: illustrated. New Delhi: Asian Educational Services. ISBN .
• Ramaswamy, Vijaya (2007). Historical dictionary of the Tamils. United States: Scarecrow Press, INC. ISBN .
• Knapp, Stephen (2005). The Heart of Hinduism: The Eastern Path to Freedom, Empowerment and Illumination. NE: iUniverse. ISBN .
• M.K.V., Narayan (2007). Flipside of Hindu Symbolism: Sociological and Scientific Linkages in Hinduism. California: Fultus Corporation. ISBN .
• Bajwa, Jagir Singh; Ravinder Kaur (2007). Tourism Management. New Delhi: S.B. Nangia. ISBN .
• Tourist guide to Tamil Nadu (2007). Tourist guide to Tamil Nadu. Chennai: T. Krishna Press. ISBN .
• Hunter, Sir William Wilson (1908). Imperial gazetteer of India, Volume 23. Oxford: Clarendon Press.
• Yadava, S.D.S. (2006). Followers of Krishna: Yadavas of India. New Delhi: Lancer Publishers and Distributors. ISBN .
• Archaeological Survey of India; G. R. Thursby (1903). Annual report of the Archaeological Department, Southern Circle, Madras. Madras: Government Press.
•  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Srirangam" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 25 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 749; see penultimate line.
• Hastings, James; John Alexander Selbie; Louis Herbert Gray (1916). Encyclopædia of religion and ethics, Volume 8. ISBN .
• Hunter, W.W. (1881). Imperial Gazetteer of India. Vol. 5.