ซันโยชิงกันเซ็ง

ซังโยชิงกันเซ็ง (ญี่ปุ่น: 山陽新幹線; โรมาจิ: San'yō Shinkansen) เป็นหนึ่งในเส้นทางให้บริการรถไฟความเร็วสูงชิงกันเซ็งในญี่ปุ่น เชื่อมต่อระหว่างชินโอซากะในเมืองโอซากะกับฮากาตะในเมืองฟูกูโอกะ ซึ่งเป็นสองเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันตกของประเทศญี่ปุ่น นอกจากนั้นยังเชื่อมต่อระหว่างเมืองใหญ่ ๆ ของเกาะฮอนชูและคิวชูเข้าด้วยกัน เช่น โคเบะ ฮิเมจิ โอกายามะ ฮิโรชิมะ และคิตะกีวชู ดำเนินการโดยบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันตก และยังเชื่อมต่อกับโทไกโดชิงกันเซ็งที่วิ่งจากโอซากะไปยังโตเกียวอีกด้วย ซังโยชิงกันเซ็งนี้เชื่อมต่อระหว่างฮากาตะกับโอซากะโดยใช้เวลาเดินทางเพียง 2.5 ชั่วโมงเท่านั้น นับว่าเป็นหนึ่งในรถไฟโดยสารที่วิ่งเร็วที่สุดในโลกในขณะนี้ด้วยความเร็วประมาณ 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง รถไฟโนโซมิบางขบวนยังให้บริการต่อเนื่องทั้งซังโยและโทไกโดชิงกันเซ็ง ทำให้การเดินทางจากโตเกียวไปยังฮากาตะนั้นใช้เวลาไม่ถึง 5 ชั่วโมงเท่านั้น

ซังโยชิงกันเซ็ง 山陽新幹線
ชินกันเซ็ง N700 ซีรีส์ ทำขบวน
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของ	JR ตะวันตก
ที่ตั้ง	ญี่ปุ่น
ปลายทาง	ชินโอซากะ ฮากาตะ
จำนวนสถานี	19
การดำเนินงาน
รูปแบบ	ชิงกันเซ็ง
ผู้ดำเนินงาน	JR ตอนกลาง JR คีวชู JR ตะวันตก
ศูนย์ซ่อมบำรุง	โอซากะ, โอกายามะ, ฮิโรชิมะ, ฮากาตะ
ประวัติ
เปิดเมื่อ	15 มีนาคม พ.ศ. 2515
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	553.7 กิโลเมตร
รางกว้าง	รางมาตรฐาน 1.435 เมตร
ระบบจ่ายไฟ	25 kV AC, 50 Hz, จ่ายไฟฟ้าด้านบน
ความเร็ว	300 กิโลเมตร/ชั่วโมง
แผนที่เส้นทาง

ปัจจุบัน สถานีฮากาตะ เป็นสถานีปลายทางของเครือข่ายชิงกันเซ็งทางด้านตะวันตก แต่ถ้าคีวชูชิงกันเซ็งสร้างมาเชื่อมต่อกับซังโยชิงกันเซ็งสำเร็จ ก็จะทำให้สามารถเดินทางจากสถานีฮากาตะต่อไปยังคาโงชิมะได้ คาดว่าจะแล้วเสร็จในฤดูใบไม้ผลิของปี 2011

ประวัติ

รถไฟฮิการิ เรล สตาร์ ซีรีส์ 700

การก่อสร้างซังโยชิงกันเซ็ง ระหว่างชินโอซากะไปยังชินโอซากะและโอกายามะนั้นมีการลงนามมอบอำนาจเมื่อวันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2508 (ค.ศ. 1965) และเริ่มดำเนินการก่อสร้างเมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967) และการก่อสร้างเชื่อมต่อระหว่างโอกายามะและฮากาตะเริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513 (ค.ศ. 1970)

ส่วนของชินโอซากะไปยังโอกายามะนั้นเปิดให้บริการเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2515 (ค.ศ. 1972) และส่วนที่เหลือนั้นเปิดให้บริการเมื่อวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2518 (ค.ศ. 1975) รถไฟฮิการิขบวนแรกนั้นเป็นรถไฟชิงกันเซ็ง 0 ซีรีส์ ทำให้การเดินทางจากโอซากะไปยังฮากาตะใช้เวลา 3 ชั่วโมง 44 นาที ต่อมาในปี 2529 ลดลงเหลือ 2 ชั่วโมง 59 นาทีเมื่อมีการเพิ่มความเร็วเป็น 220 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ในปี 2532 มีการใช้รถไฟที่วิ่งด้วยความเร็วสูงสุดถึง 230 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ก็ทำให้การเดินทางใช้เวลาสั้นลงอีกเหลือเพียง 2 ชั่วโมง 49 นาทีเท่านั้น

ส่วนรถไฟโนโซมิ เริ่มนำมาใช้เมื่อวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2536 (ค.ศ. 1993) ซึ่งเป็นรถไฟ การเดินทางจากโอซากะไปยังฮากาตะสามารถร่นระยะเวลาเหลือ 2 ชั่วโมง 32 นาทีเมื่อวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด 270 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ต่อมาวันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2540 (ค.ศ. 1997) รถไฟก็นำมาให้บริการเป็นรถไฟโนโซมิ ทำให้การเดินทางจากชินโอซากะไปยังฮากาตะใช้เวลาเพียงแค่ 2 ชั่วโมง 17 นาทีเมื่อวิ่งด้วยความเร็วสูงสุด 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง

ต่อมา รถไฟชิงกันเซ็ง 700 ซีรีส์ก็ได้นำมาเปิดให้บริการเป็นรถไฟโนโซมิ เมื่อวันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2542 (ค.ศ. 1999) เดินทางจากโตเกียวไปยังฮากาตะ โดยเปิดให้บริการพร้อม ๆ กับการเปิดสถานีอาซะ และรถไฟฮิการิ เรล สตาร์ก็ได้นำรถไฟซีรีส์ 700 รุ่นใหม่มาให้บริการบ้างเมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2543 (ค.ศ. 2000)

สถานีโอโกริเปลี่ยนชื่อเป็นสถานีชินยามางูจิ เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2546 (ค.ศ. 2003)

และรถไฟ ก็เปิดให้บริการเป็นรถไฟโนโซมิ เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ที่วิ่งด้วยความเร็วสูงสุดถึง 300 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (ขณะที่ซีรีส์ 700 วิ่งได้ด้วยความเร็วสูงสุด 285 กิโลเมตรต่อชั่วโมง)

ทุกวันนี้ ซังโยชิงกันเซ็ง สามารถสร้างรายได้ให้กับบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันตกคิดเป็นร้อยละ 40 จากรายได้ที่มาจากการคมนาคมทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เส้นทางรถไฟนี้ก็ต้องแข่งขันกับสายการบินในประเทศอย่างมาก โดยเฉพาะการเดินทางจากโตเกียวไปยังฟูกูโอกะและจากโอซากะไปยังฟูกูโอกะ จึงมีผลทำให้บริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันตกยอมปรับลดค่าโดยสารหลายครั้งในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา เพื่อให้สามารถแข่งขันกับสายการบินได้ เช่น การเพิ่มจำนวนรถไฟขบวนสั้น (ฮิการิขนาด 8 โบกี้) หลายรอบมากขึ้น

รถไฟ

รถไฟที่นำมาใช้ในเส้นทางนี้ ได้แก่

• ซีรีส์ 0 โคดามะ
• โคดามะ
• ฮิการิ
• โนโซมิ/ฮิการิ เรล สตาร์
• ซีรีส์ 700 โนโซมิ/ฮิการิ เรล สตาร์/โคดามะ
• โนโซมิ

ดูเพิ่ม

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ซันโยชิงกันเซ็ง

• โทไกโดชิงกันเซ็ง