จังหวัดของประเทศเติร์กเมนิสถาน

ประเทศเติร์กเมนิสถานแบ่งออกเป็น 5 จังหวัด (เติร์กเมน: welaýat) และ 1 เมืองหลวง (şäher) ได้แก่ จังหวัดอาฮัล, บัลกัน, , และ บวกเมืองหลวงอาชกาบัต แต่ละจังหวัดแบ่งออกเป็น ณ วันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 2020 ประเทศเติร์กเมนิสถานประกอบด้วย 43 อำเภอ (etrap), 51 นคร (şäher) ซึ่งรวมถึง 11 นครที่มีสถานะอำเภอ (etrap hukukly), 62 เมือง (şäherçe), 504 สภาชนบท (หน่วยเทศบาลชนบท; geňeşlik) และ 1,717 หมู่บ้าน (นิคมชนบท; oba ilatly ýer)

จังหวัดและเมืองหลวง
หมวดหมู่	รัฐเดี่ยว
ที่ตั้ง	เติร์กเมนิสถาน
จำนวน	5 จังหวัด 1 เมืองหลวง
ประชากร	(เฉพาะจังหวัด): 479,500 คน (บัลกัน) – 1,287,700 คน ()
พื้นที่	(เฉพาะจังหวัด): 139,000 ตร.กม. (53,800 ตร.ไมล์) (บัลกัน) – 97,300 ตร.กม. (37,550 ตร.ไมล์) (อาฮัล)
การปกครอง	รัฐบาลจังหวัด,
หน่วยการปกครอง

เมืองหลวง

เมืองหลวงของประเทศเติร์กเมนิสถานคืออาชกาบัต ซึ่งเป็นหน่วยการปกครองและหน่วยดินแดนที่มีหน่วยงานบริหารอย่างจังหวัด
ดูเพิ่ม Map of the Boroughs of Ashgabat

ณ วันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 2018 อาชกาบัตแบ่งออกเป็น 4 เขต (uly etrap) แต่ละเขตปกครองโดยนายกเขตที่ประธานาธิบดีเป็นผู้แต่งตั้ง (häkim):

1. (เดิมคือเขตประธานาธิบดีนือยาซอว์และเขตเลนิน รวมเขตรูฮาบัตเดิม)
2. (เดิมคือเขตอาซัตลึกและเขตโซเวตสกีย์)
3. (เดิมคือเขตอาบาดัน รวมเขตอาร์ชาบิลและเขตชันดึบิลเดิม)
4. (เดิมคือเขตโปรเลตาร์สกีย์)

นี่เป็นการลดจำนวนเขตจากในอดีต โดยเขตอาร์ชาบิลและเขตชันดึบิลถูกยุบรวมกันในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2015 และมีเขตใหม่ชื่อว่าอาร์ชาบิล ซึ่งต่อมาถูกเปลี่ยนชื่อเป็นบืซเมยินในเดือนมกราคม ค.ศ. 2018 ในขณะนั้นเขตอาบาดันแห่งอาชกาบัตซึ่งจัดตั้งขึ้นใน ค.ศ. 2013 จากการผนวกเมืองอาบาดันเข้ากับหมู่บ้านรอบ ๆ ถึงทางใต้ของอาบาดัน ถูกยุบและโอนพื้นที่ไปรวมกับเขตบืซเมยินที่เปลี่ยนชื่อใหม่ เขตรูฮาบัตเดิมถูกยุบในเวลาเดียวกันและโดยโอนพื้นที่ไปรวมกับเขตบักตึยาร์ลึก

ในวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 2020 กูร์บันกูลือ เบร์ดือมูฮาเมดอว์ ประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถาน ประกาศเจตนารมณ์ในการจัดตั้งเขตที่ห้าของอาชกาบัตซึ่งจะมีชื่อว่า เขตอัลตึน โดยมีศูนย์กลางอยู่บริเวณสถานตากอากาศใหม่ริมฝั่งอ่างเก็บน้ำกูร์ตลือซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็น "ทะเลสาบทอง" (Altyn köl) เมื่อไม่นานมานี้

รายชื่อจังหวัด

เขตการปกครอง		เมืองหลัก	พื้นที่	ประชากร (2001)	หมายเลข	แผนที่
อาชกาบัต	TM-S	อาชกาบัต	260 ตร.กม. (100 ตร.ไมล์)	730,000	ไม่มีในแผนที่
จังหวัดอาฮัล	TM-A	แอเนิว	97,260 ตร.กม. (37,550 ตร.ไมล์)	785,800	1
จังหวัดบัลกัน	TM-B		139,300 ตร.กม. (53,800 ตร.ไมล์)	479,500	2
	TM-D		73,400 ตร.กม. (28,300 ตร.ไมล์)	1,196,700	3
	TM-L	ทืร์กเมนาบัต	93,700 ตร.กม. (36,200 ตร.ไมล์)	1,160,300	4
	TM-M	มารือ	87,200 ตร.กม. (33,700 ตร.ไมล์)	1,287,700	5

ตามมาตรา 80–81 แห่ง ประธานาธิบดีเติร์กเมนิสถานเป็นผู้แต่งตั้งหัวหน้าจังหวัด (häkim; "ผู้นำ")

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

1. (ภาษาเติร์กเมน). Turkmenistan State Statistics Committee. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-07-24. สืบค้นเมื่อ 2021-06-19.
2. "Türkmenistanyň Halk Maslahatynyň Çözgüdi HM-6 14 December 1992" (PDF).
3. . January 5, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-08. สืบค้นเมื่อ 2021-06-19.
4. . January 5, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-08. สืบค้นเมื่อ 2021-06-19.
5. . January 5, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-12-03. สืบค้นเมื่อ 2021-08-14.
6. "Парламент Туркменистана внёс изменения в административно-территориальное деление Ашхабада". January 6, 2018.
7. "В Туркменистане изменились административные границы Ашхабада и Ахалского региона". January 6, 2018.
8. . January 8, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-09. สืบค้นเมื่อ 2021-06-19.
9. . Государственное информационное агентство Туркменистана. 2013-05-27. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-01. สืบค้นเมื่อ 2013-11-24.
10. "Бердымухамедов открыл Золотое озеро – очередной грандиозный проект" (ภาษารัสเซีย). Хроника Туркменистана. 16 June 2020.
11. Passport of Turkmenistan 1998, National Institute of Statistics and Forecasting of Turkmenistan, Ashgabat, 1998 (ในภาษารัสเซีย).
12. Social-economic situation of Turkmenistan in 2001, National Institute of State Statistics and Information of Turkmenistan, Ashgabat, 2002, pp. 68-69 (ในภาษารัสเซีย).