บทความน ย งต องการเพ มแหล งอ างอ งเพ อพ ส จน ความถ กต องค ณสามารถพ ฒนาบทความน ได โดยเพ มแหล งอ างอ งตามสมควร เน อหาท ขาด

สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 (ดัตช์: Willem Hendrik; อังกฤษ: William Henry หรือ William III of England; 4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1650 — 8 มีนาคม ค.ศ. 1702) หรือรู้จักกันดีในพระนาม วิลเลียมแห่งออเรนจ์ ทรงเป็นประมุขแห่งราชรัฐออเรนจ์ตั้งแต่พระราชสมภพ สตัดเฮาเดอร์แห่งฮอลแลนด์ ซีแลนด์ ยูเทรกต์ เกลเดอร์ส และโอเฟอไรส์เซิลในสาธารณรัฐดัตช์ตั้งแต่ ค.ศ. 1672 และพระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ สกอตแลนด์และไอร์แลนด์ตั้งแต่ ค.ศ. 1689 กระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1702 ในสกอตแลนด์ พระองค์ทรงมีพระนามว่า วิลเลียมที่ 2 (อังกฤษ: William II of Scotland) และยังมีการเรียกขานพระองค์อย่างไม่เป็นทางการว่า "พระเจ้าบิลลี" (King Billy) ในสกอตแลนด์และไอร์แลนด์ นักประวัติศาสตร์มักกล่าวถึงพระองค์ร่วมกับพระอัครมเหสี พระราชินีนาถแมรีที่ 2 ว่า วิลเลียมและแมรี ในฐานะที่ทั้งสองทรงครองราชสมบัติร่วมกันในฐานะพระมหากษัตริย์

สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 เเละ 2
พระบรมสาทิสลักษณ์โดย ก็อดฟรีย์ เคลเลอร์ 1690
พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ ()
ครองราชย์	1689 – 8 มีนาคม ค.ศ. 1702
ราชาภิเษก	11 เมษายน ค.ศ. 1689
ก่อนหน้า	เจมส์ที่ 2 และ 7
ถัดไป	แอนน์
ผู้ร่วมในราชสมบัติ	แมรีที่ 2 (1689–1694)
สตัดเฮาเดอร์แห่งฮอลแลนด์ ซีแลนด์ ยูเทรกต์ เกลเดอร์ส และโอเฟอไรส์เซิล
ครองราชย์	4 กรกฎาคม ค.ศ. 1672 – 8 มีนาคม ค.ศ. 1702
ก่อนหน้า
ถัดไป
เจ้าชายแห่งออเรนจ์
ครองราชย์	4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1650 – 8 มีนาคม ค.ศ. 1702
ก่อนหน้า
ถัดไป	โยฮัน วิลเลิม ฟริโซ (ประมุขในนาม)

พระราชสมภพ	4 พฤศจิกายน ค.ศ. 1650 เดอะเฮก สาธารณรัฐดัตช์
สวรรคต	8 มีนาคม ค.ศ. 1702 (51 ปี) พระราชวังเค็นซิงตัน มิดเดิลเซ็กส์ ราชอาณาจักรอังกฤษ
ฝังพระบรมศพ	12 เมษายน 1702 เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ ลอนดอน
มเหสี	แมรีที่ 2
ราชวงศ์	ออเรนจ์-นัสเซา สจวต
พระราชบิดา
พระราชมารดา	เจ้าหญิงแมรี พระราชกุมารีและเจ้าหญิงแห่งออเรนจ์
ศาสนา	โปรเตสแตนต์
ลายพระอภิไธย

พระเจ้าวิลเลียมทรงเป็นขุนนางดัตช์ชั้นสูง เป็นศาสนิกชนนิกายโปรเตสแตนต์ เป็นพระราชโอรสของกับเจ้าหญิงแมรี สจวต ซึ่งเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าชาลส์ที่ 1 แห่งอังกฤษ เสด็จพระราชสมภพที่กรุงเฮก ภายหลัง 8 วันจากที่พระองค์พระราชสมภพ พระบิดาของพระองค์ก็สิ้นพระชนม์ด้วยไข้ทรพิษ ดังนั้น จึงทำให้พระเจ้าวิลเลียมทรงกลายเป็นเจ้าชายผู้ทรงอำนาจสูงสุดนับตั้งแต่ถือกำเนิดเลยทีเดียวก็ว่าได้

เมื่อวันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 1650 ขณะพระเจ้าวิลเลียมมีพระชนมายุได้ราวสิบกว่าพรรษา พระราชมารดาก็สิ้นพระชนม์ด้วยไข้ทรพิษในระหว่างที่ทรงเยี่ยมพระเจ้าชาลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษพระเชษฐาของพระองค์ โดยก่อนที่จะสิ้นพระชนม์ลงได้ทรงตัดสินใจให้พระเจ้าชาลส์เป็นผู้ปกครอง โดยพระเจ้าชาลส์นั้นได้ทรงมอบหน้าที่ให้เป็นของเจ้าหญิงอมาเลีย เนื่องจากทรงเข้าใจในพระราชประสงค์ของพระเจ้าชาลส์เป็นอย่างดี และพระองค์ก็มิได้ทรงละเลยในการเขียนจดหมายติดต่อถึงหลานชายแต่อย่างใด

ใน ค.ศ. 1674 พระองค์ได้มีความพยายามในการที่จะสมรสกับแมรีหลานสาวของพระองค์เอง ซึ่งแมรี่เป็นธิดาของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ การสมรสนี้แม้นว่าเป็นไปอย่างยาก ลำบากมากก็ตาม แต่ในที่สุดก็ทรงได้เข้าพิธีอภิเษกสมรสใน ค.ศ. 1677

พระองค์ได้ทรงเข้าไปมีส่วนร่วมในสงครามที่ต่อต้านอำนาจพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสหลายต่อหลายครั้งด้วยกัน เหล่าสมาชิกนิกายโปรแตสแตนต์ถึงกับได้มอบเหรียญตราและเครื่องราชอิสริยาภรณ์เนื่องจากเลื่อมใสศรัทธาในพระองค์ แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่บางส่วนเท่านั้น ชื่อเสียงและกิตติศัพท์ของพระองค์ทำให้พระองค์ทรงได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์อังกฤษในเวลาต่อมา ถึงแม้ว่าจะมีเหตุผลอื่น ในการประสบความสำเร็จของพระองค์จะเป็นในด้านการทหาร หรือกองเรือรบที่มีขนาดใหญ่ที่สุดก็ตาม

พระองค์สวรรคตใน ค.ศ. 1702 ด้วยโรคปอดอักเสบ อันเนื่องจากการที่พระองค์ทรงตกจากม้าของพระองค์เอง และเป็นที่เชื่อกันว่าม้าของพระองค์ นั้นได้ก้าวเท้าพลาดไปสะดุดกับรังของตัวตุ่นเข้า และนี่คงเป็นเหตุผลหนึ่งของที่มา ในการดื่มอวยพร Make a toasted ซึ่งมักจะมีการนิยมกล่าวกันในระหว่างที่ดื่มอวยพรว่า "the little gentleman in the black velvet waistcoat." และในปีถัดมา เซอร์วินสตัน เชอร์ชิล ก็ได้เพิ่มเติมลงไปอีกว่า "opened the trapdoor to a host of lurking foes".

หมายเหตุ

รัฐสภาอังกฤษอัญเชิญพระเจ้าวิลเลียมขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 1689 และรัฐสภาสกอตแลนด์อัญเชิญฯ เมื่อ 11 เมษายน 1689

อ้างอิง

ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 251
. UK Parliament. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 June 2008. สืบค้นเมื่อ 8 August 2008.
Peter Burke (1997). Varieties of Cultural History. Cornell University Press. p. 51. ISBN .

ก่อนหน้า	พระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ	ถัดไป
พระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ	พระมหากษัตริย์อังกฤษ พระมหากษัตริย์ไอร์แลนด์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1689 – 1702 ร่วมกับพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (ค.ศ. 1689 – 1694) )	พระราชินีนาถแอนน์
พระเจ้าเจมส์ที่ 7 แห่งสกอตแลนด์	พระมหากษัตริย์สกอตแลนด์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1689 – 1702 ร่วมกับพระราชินีนาถแมรีที่ 2 (ค.ศ. 1689 – 1694) )	ว่าง
	เจ้าชายแห่งออเรนจ์ (ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา) (ค.ศ. 1650 – 1702)	โยฮัน วิลเลิม ฟริโซ เจ้าชายแห่งออเรนจ์

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] รัฐสภาอังกฤษอัญเชิญพระเจ้าวิลเลียมขึ้นครองราชย์เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 1689 และรัฐสภาสกอตแลนด์อัญเชิญฯ เมื่อ 11 เมษายน 1689

[2] ราชบัณฑิตยสถาน, สารานุกรมประเทศในทวีปยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน, ราชบัณฑิตยสถาน, 2550, หน้า 251

[3] . UK Parliament. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 June 2008. สืบค้นเมื่อ 8 August 2008.

[4] Peter Burke (1997). Varieties of Cultural History. Cornell University Press. p. 51. ISBN .