ซีแลนด์

ราชรัฐซีแลนด์ (อังกฤษ: Principality of Sealand) เป็นประเทศจำลองที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นประเทศโดยสมบูรณ์ ซึ่งอ้างสิทธิ (มีอีกชื่อว่า รัฟส์ทาวเวอร์) แท่นนอกชายฝั่งในทะเลเหนือที่อยู่ห่างจากชายฝั่งเมืองซัฟฟอล์ก 12 กิโลเมตร (6 ¹⁄₂ ไมล์ทะเล) เป็นดินแดนของตนเอง รัฟส์ทาวเวอร์เป็น ที่ชาวบริติชสร้างขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง นับตั้งแต่ ค.ศ. 1967 รัฟส์ทาวเวอร์ที่ปลดประจำการถูกครอบครองและอ้างสิทธิเป็นรัฐอธิปไตยโดยครอบครัวและสมาคมแพดดี รอย เบตส์ เบตส์ยึดครองรัฟส์ทาวเวอร์จากผู้กระจายเสียงทางวิทยุเถื่อนใน ค.ศ. 1967 โดยมีความประสงค์ที่จะตั้งสถานีของตนเองที่นั่น ทหารรับจ้างเข้ารุกรานซีแลนด์ใน ค.ศ. 1978 แต่สามารถต้านทานการโจมตีได้ เมื่อสหราชอาณาจักรขยายน่านน้ำอาณาเขตไปเป็น 12 ไมล์ทะเลใน ค.ศ. 1987 ทำให้แท่นนั้นอยู่ในดินแดนของบริติช

ราชรัฐซีแลนด์ ประเทศจำลอง
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: E Mare Libertas  (ละติน) เสรีภาพจากท้องทะเล
ซีแลนด์จากข้างบนใน ค.ศ. 1999
โครงสร้างการเมือง	ราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ
เจ้าชาย
• 1967–2012	แพดดี รอย เบตส์
• 2012–ปัจจุบัน	ไมเคิล เบตส์
ก่อตั้ง
• ประกาศ	2 กันยายน 1967; 56 ปีก่อน (1967-09-02)
พื้นที่อ้างสิทธิ
• รวม	0.004 ตารางกิโลเมตร (0.0015 ตารางไมล์) (ประมาณ 1 เอเคอร์)
ประชากร
• ประมาณ	3 คน (2022)
สกุลเงินที่อ้าง
เว็บไซต์ sealandgov.org

ประวัติศาสตร์

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองเมื่อ ค.ศ. 1943 สหราชอาณาจักรได้สร้าง เอชเอ็ม ฟอร์ตรัฟส์ (บางครั้งเรียกเป็น รัฟส์ทาวเวอร์) เป็นหนึ่งใน โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อป้องกันเส้นทางเดินเรือที่สำคัญในบริเวณปากแม่น้ำใกล้เคียงจากเครื่องบินวางทุ่นระเบิดของเยอรมนี ประกอบด้วยฐานทุ่นลอยน้ำที่มีโครงสร้างด้านบนเป็นหอคอยกลวง 2 หลังเชื่อมกันด้วยดาดฟ้าที่สามารถเพิ่มโครงสร้างอื่น ๆ ได้ จากนั้นจึงลากตัวป้อมไปยังตำแหน่งเหนือสันดอนทราย Rough Sands โดยทำให้ฐานท่วมเพื่อให้มันจมลงไป ตัวฐานอยู่ห่างจากชายฝั่งซัฟฟอล์กประมาณ 7 ไมล์ทะเล (13 กิโลเมตร) ซึ่งอยู่นอกเขตอ้างสิทธิของสหราชอาณาจักรในเวลานั้น 3 ไมล์ทะเล (6 กิโลเมตร) ทำให้อยู่ใน มีทหารราชนาวีเข้าประจำการ 150–300 นายในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ทหารประจำการนายสุดท้ายออกจากบริเวณนี้ใน ค.ศ. 1956 ส่วนป้อมปราการ Maunsell ถูกปลดประจำการในคริสต์ทศวรรษ 1950

ครอบครองและจัดตั้ง

ป้อมปราการแห่งนี้ถูกยึดครองโดยพันตรีแพดดี รอย เบตส์ อดีตนายแห่งกองทัพบกสหราชอาณาจักร เพื่อใช้ตั้งเป็นสถานีวิทยุกระจายเสียงเถื่อน ต่อมาได้ประกาศตัวเป็นอิสระจากสหราชอาณาจักรเมื่อวันที่ 2 กันยายน ค.ศ. 1967

ใน ค.ศ. 1978 ขณะที่เบตส์ไม่ได้อยู่ในซีแลนด์ (Alexander Achenbach) ผู้กล่าวอ้างว่าเป็นพร้อมด้วยประชากรสัญชาติเยอรมันและดัชต์จำนวนหนึ่งได้ก่อการยึดอำนาจด้วยกำลัง จับไมเคิล บุตรชายของเบตส์ไว้ แล้วหลายวันต่อมาจึงนำไปปล่อยไว้ที่เนเธอร์แลนด์ เบตส์จึงรวบรวมกำลังพลและอาวุธยุทโธปกรณ์บุกยึดป้อมของตนคืนมาด้วยปฏิบัติการเฮลิคอปเตอร์ จับผู้ก่อการยึดอำนาจไว้เป็นเชลยศึก ผู้ก่อการส่วนใหญ่ถูกส่งกลับประเทศตนเมื่อสงครามจบสิ้น แต่อเล็กซานเดอร์ อาเคนบาค ทนายความชาวเยอรมันผู้ถือหนังสือเดินทางซีแลนด์ถูกตั้งข้อหากบฏต่อซีแลนด์และถูกคุมขังไว้จนกว่าจะได้จ่ายค่าเสียหายที่เรียกร้อง

รัฐบาลเยอรมันและเนเธอร์แลนด์เรียกร้องให้สหราชอาณาจักรให้ความช่วยเหลือในการส่งคืนเชลยสงครามเหล่านี้กลับสู่ประเทศของตน แต่สหราชอาณาจักรปฏิเสธโดยอ้างอิงคำพิพากษาของศาลที่ได้ชี้ขาดสถานะของซีแลนด์ไปแล้ว เบตส์เลิกล้มข้อเรียกร้องค่าเสียหายดังกล่าวหลังจากการต่อรองเป็นเวลาหลายสัปดาห์ แต่ก็กล่าวอ้างว่าการเจรจาทางการทูตที่เกิดขึ้นเป็นการยอมรับสถานภาพประเทศเอกราชของซีแลนด์โดยเยอรมนีไปโดยปริยาย เมื่ออเล็กซานเดอร์ อาเคนบาค ถูกส่งกลับประเทศแล้วกลับตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นขึ้นและสถาปนาตนเองเป็นประธานองคมนตรี และสืบทอดตำแหน่งดังกล่าวให้โยฮันเนส ซีเกอร์ (Johannes Seiger) ใน ค.ศ. 1989 ตราบจนปัจจุบัน ซีเกอร์ยังยืนยันอ้างสิทธิ์การปกครองของตนเองเหนือซีแลนด์

ไฟไหม้ใน ค.ศ. 2006

ซีแลนด์หลังเกิดเหตุเพลิงไหม้ไม่กี่เดือน

ณ ตอนบ่ายวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2006 พื้นที่ชั้นบนสุดของรัฟส์ทาวเวอร์เกิดเพลิงไหม้เนื่องจากไฟฟ้าขัดข้อง เฮลิคปเตอร์กู้ภัยของกองทัพอากาศสหราชอาณาจักรส่งบุคคลเดียวจากหอไปยัง เรือกู้ภัยยังคงอยู่ที่รัฟส์ทาวเวอร์จนกระทั่งหน่วยดับเพลิงดับไฟ ความเสียหายทั้งหมดได้รับการซ่อมแซมในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2006

ผู้ก่อตั้งเสียชีวิต

รอย เบตส์เสียชีวิตด้วยอายุ 91 ปีในวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ. 2012 เขาประสบกับโรคอัลไซเมอร์เป็นเวลาหลายปี โดยไมเคิล ลูกชายของเขา เขาดำรงตำแหน่งของพ่อที่ซีแลนด์ต่อ แม้ว่าเขายังคงอาศัยอยู่ที่ซัฟฟอล์กต่อ ทั้งเขาและบรรดาลูกชายเปิดกิจการประมงครอบครัวชื่อ Fruits of the Sea ภรรยาของรอย เสียชีวิตที่บ้านพักคนชราเอสเซกซ์ด้วยอายุ 86 ปีในวันที่ 10 มีนาคม ค.ศ. 2016

การให้สถานะยอมรับ

Simon Sellars จาก และ Red Bull กล่าวถึงซีแลนด์เป็นประเทศที่เล็กที่สุดในโลก แต่ซีแลนด์ไม่ได้รับการยอมรับจากรัฐอธิปไตยใด ๆ อย่างเป็นทางการ ถึงกระนั้น รัฐบาลซีแลนด์อ้างว่า ประเทศเยอรมนีให้การยอมรับ โดยพฤตินัย เนื่องจากทางเยอรมนีเคยส่งทูตมายังซีแลนด์

ลักษณะภูมิประเทศ

ซีแลนด์ประกอบไปด้วยฐานซึ่งฝังอยู่ใต้ทะเล เสาทรงกลมขนาดใหญ่สองต้น และดาดฟ้า ในส่วนเสากลมแบ่งเป็น 7 ชั้น (A-G) ชั้น A คือดาดฟ้าและเป็นที่วางเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ชั้น B อยู่เหนือทะเล ส่วน C-G อยู่ใต้ระดับน้ำทะเล ในสมัยสงคราม ชั้น B-E เคยถูกใช้เป็นที่เก็บเสบียงอาหารและที่พัก ชั้น F เป็นคลังอาวุธ และชั้น G เป็นที่เก็บของอื่นๆ

เศรษฐกิจและการปกครอง

เหรียญกษาปณ์ซีแลนด์ (จากซ้ายไปขวา) ครึ่งดอลลาร์ หนึ่งดอลลาร์ และหนึ่งส่วนสี่ดอลลาร์

เนื่องด้วยสถานภาพพิเศษที่ผู้ปกครองอ้างว่าตนเองเป็นประเทศเอกราชไปโดยปริยาย จึงนำพื้นที่ให้ HavenCo Limited ซึ่งเป็นผู้ให้บริการรับฝากเว็บไซต์บนอินเทอร์เน็ตเช่า โดยสถานของบริษัทในซีแลนด์ช่วยอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับปัญหาการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาและภาษี นอกจากนี้ยังมีการให้ตำแหน่ง Lord, Lady, Baron และ Baroness กับผู้ที่บริจาคเงินสนับสนุนซีแลนด์

สถานภาพทางกฎหมาย

แผนที่ซีแลนด์และสหราชอาณาจักร พร้อมกับบริเวณที่อ้างสิทธิบนผืนน้ำ 3 และ 12 ไมล์ทะเล (6 และ 22 กิโลเมตร)

ใน ค.ศ. 1987 สหราชอาณาจักรขยายน่านน้ำอาณาเขตจาก 3 ถึง 12 ไมล์ทะเล (6 ถึง 22 กิโลเมตร) ทำให้ซีแลนด์อยู่ในน่านน้ำอาณาเขตของบริติช จอห์น กิบสัน นักวิชาการกฎหมาย ให้ความเห็นว่า ซีแลนด์มีโอกาสน้อยหรือไม่มีเลยที่จะได้รับการยอมรับว่าเป็นประเทศ เนื่องจากตัวประเทศเป็นโครงสร้างที่มนุษย์สร้างขึ้น

ฝ่ายบริหาร

ไมเคิล เบตส์

ซีแลนด์ได้รับการบริหารจัดการโดยตระกูลเบตส์ เสมือนเป็นหน่วยงานของรัฐที่ได้รับการยอมรับและพวกเขาถือเป็นเชื้อพระวงศ์ที่มีการสืบทอดอำนาจ โดยไม่คำนึงถึงสถานะทางกฎหมาย รอย เบตส์เรียกตนเองเป็น "เจ้าชายรอย" และภรรยาว่า "เจ้าหญิงโจแอน" ครอบครัวเบตส์เรียกบรรดาลูกชายเป็น "" ใน ค.ศ. 1999 จนกระทั่งรอยเสียชีวิตใน ค.ศ. 2012 ด้วยบทบาทนี้ ทำให้เขาทำหน้าที่เป็น "ประมุขแห่งรัฐ" รักษาการ และ "หัวหน้ารัฐบาล" ของซีแลนด์

ซีแลนด์ถือครองสถิติ "พื้นที่เล็กที่สุดที่อ้างสิทธิเป็นชาติ" ของบันทึกสถิติโลกกินเนสส์

ดูเพิ่ม

• สาธารณรัฐโรสไอส์แลนด์ ประเทศที่มีลักษณะคล้ายกัน
• ราชอาณาจักรเกย์และเลสเบียนแห่งหมู่เกาะคอรัลซี

อ้างอิง

1. Braun, Adee (30 August 2013). "From the Sea, Freedom". จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2021. สืบค้นเมื่อ 1 November 2021. Roy Bates died in 2012, and was succeeded by Prince Michael
2. (PDF). Artists' Association MUU. Amorph Summit of Micronations. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 October 2014. สืบค้นเมื่อ 13 November 2007.
3. MacEacheran, Mike. "Sealand: A peculiar 'nation' off England's coast". www.bbc.com (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 September 2020. สืบค้นเมื่อ 23 September 2020.
4. Eveleth, Rose. "'I rule my own ocean micronation'". www.bbc.com (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2020. สืบค้นเมื่อ 2021-05-13.
5. MacEacheran, Mike. "Sealand: A peculiar 'nation' off England's coast". www.bbc.com (ภาษาอังกฤษ). จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 January 2022. สืบค้นเมื่อ 2021-12-30.
6. Zumerchik, John (2008). Seas and Waterways of the World: An Encyclopedia of History, Uses, and Issues. ABC-CLIO Ltd. p. 563. ISBN . จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 June 2021. สืบค้นเมื่อ 12 January 2021.
7. "The Maunsell Sea Forts". HeritageDaily – Archaeology News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2020-05-20. จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 November 2020. สืบค้นเมื่อ 2021-05-13.
8. . Government of Sealand. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-17. สืบค้นเมื่อ 2007-11-11.
9. "Blaze at offshore military fort". BBC. 23 มิถุนายน 2006. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 พฤษภาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2012.
10. . Church and East. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2014.
11. Alexander, Michael (2 August 2013). "Prince Roy of Sealand Memorial Coin Launched". จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2021. สืบค้นเมื่อ 1 November 2021. Prince Roy was succeeded by his only son, the Prince Regent – now Sovereign Prince Michael
12. Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. pp. 9–12. ISBN .
13. Milmo, Cahal (March 18, 2016). "Sealand's Prince Michael on the future of an off-shore 'outpost of liberty'". Independent. จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 December 2017. สืบค้นเมื่อ 30 December 2017.
14. Milmo, Cahal (14 March 2016). "'Princess Joan of Sealand' has died aged 86". The Independent. จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 April 2021. สืบค้นเมื่อ 2 August 2020.
15. "Skateboarding the World's Smallest Country: Red Bull All Access". YouTube. จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 ธันวาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2013.
16. . The Australian. 10 พฤศจิกายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 ธันวาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 10 พฤศจิกายน 2007.
17. Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. p. 11. ISBN .
18. Ward, Mark (5 June 2000). "Offshore and offline?". BBC News. จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 February 2009. สืบค้นเมื่อ 9 April 2009.
19. . Sealand News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 November 2007. สืบค้นเมื่อ 13 November 2007.
20. Ryan, John; Dunford, George; Sellars, Simon (2006). Micronations. Lonely Planet. p. 8. ISBN .
21. Guinness World Records 2008. Guinness World Records. 2007. p. 131. ISBN .

อ่านเพิ่ม

• Cogliati-Bantz, Vincent. "My Platform, My State: The Principality of Sealand in International Law" 14 กรกฎาคม 2014 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (2012) 18 (3) Journal of International Maritime Law 227–250
• Connelly, Charlie. Attention All Shipping: A Journey Round the Shipping Forecast, Abacus, 2005. ISBN .
• Conroy, Matthew. "Note: Sealand – The Next New Haven?" , vol. 27, no. 1, pp. 127–152. Winter 2003. ISSN 1072-8546. Issue table of contents page 3 มิถุนายน 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
• Fogle, Ben. Offshore: In Search of an Island of My Own, Penguin Books, 2007. ISBN .
• Garfinkel, Simson. "Welcome to Sealand. Now Bugger Off 15 สิงหาคม 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". Wired. July 2000. Vol. 8.07.
• Gilmour, Kim. "Sealand: Wish You Were Here? 28 ตุลาคม 2005 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน" Internet Magazine. August 2002.
• , & . Who Controls the Internet?: Illusions of a Borderless World, 2006, ISBN .
• Grimmelmann, James. "Sealand, HavenCo, and the Rule of Law" 4 มิถุนายน 2020 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, March 2012, University of Illinois Law Review, Volume 2012, Number 2
• . License plates of the world. Web. 28 December 2009.
• McCullagh, Declan (5 August 2003). "Has 'haven' for questionable sites sunk?". CNET News.com. จากแหล่งเดิมเมื่อ 24 April 2016. สืบค้นเมื่อ 5 April 2016.
• Menefee, Samuel Pyeatt. "Republics of the Reefs: Nation-Building on the Continental Shelf and in the World's Oceans". California Western International Law Journal, vol. 25, no. 1. Fall 1994.
• Miller, Marjorie, & Boudreaux, Richard. "A Nation for Friend and Faux". Los Angeles Times. 7 June 2000. p. A-1.
• Slapper, Gary. "How a law-less 'data haven' is using law to protect itself". The Times. 8 August 2000. p. 3.
• Strauss, Erwin S. How to Start Your Own Country, 2nd ed. Port Townsend, WA: Breakout Productions, 1984. ISBN .
• Taylor-Lehman, Dylan. Sealand: The True Story of the World's Most Stubborn Micronation and Its Eccentric Royal Family, Diversion Books, 2020. ISBN .

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ทางการ
• Sealand's official Tiktok account
• Blueprint of the platform 2023-03-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน