Tokyo Bay Aqua-Line

อะควาไลน์อ่าวโตเกียว (ญี่ปุ่น: 東京湾アクアライン; โรมาจิ: Tōkyō-wan Akua-rain; อังกฤษ: Tokyo Bay Aqua-Line) หรือ ทางด่วนข้ามอ่าวโตเกียว (อังกฤษ: Trans-Tokyo Bay Expressway) เป็นทางด่วนที่ประกอบด้วยสะพานและอุโมงค์เป็นหลักที่ทอดข้ามอ่าวโตเกียวในประเทศญี่ปุ่น โดยเชื่อมระหว่างนครคาวาซากิในจังหวัดคานางาวะ กับนครคิซาราซุในจังหวัดชิบะ และเป็นส่วนหนึ่งของ มีระยะทางรวม 23.7 กิโลเมตร ประกอบด้วยสะพานยาว 4.4 กิโลเมตร และอุโมงค์ใต้อ่าวยาว 9.6 กิโลเมตร ซึ่งถือเป็นอุโมงค์ใต้น้ำที่ยาวเป็นอันดับ 4 ของโลก

ทางด่วนอะควาไลน์อ่าวโตเกียว
東京湾アクアライン
อะควาไลน์อ่าวโตเกียวเน้นด้วยสีแดง
ข้อมูลของเส้นทาง
ความยาว	23.7 กิโลเมตร (14.7 ไมล์)
มีขึ้นเมื่อ	ค.ศ. 1997–ปัจจุบัน
ทางหลวงที่เป็น ส่วนประกอบ
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศตะวันตก	ชุมทางต่างระดับคาวาซากิอูกิชิมะ ในคาวาซากิ จ.คานางาวะ
ปลายทางทิศตะวันออก	ทางแยกต่างระดับคิซาราซุ ทางด่วนเค็งโอ ในคิซาราซุ จ.ชิบะ
ตำแหน่งที่ตั้ง
ประเทศ	ญี่ปุ่น
ระบบทางหลวง
ทางด่วนในประเทศญี่ปุ่น

อะควาไลน์อ่าวโตเกียว
東京湾アクアライン
อะควาไลน์อ่าวโตเกียว (ส่วนที่เป็นสะพาน)
พิกัด	35°27′47″N 139°52′31″E / 35.46306°N 139.87528°E / 35.46306; 139.87528
เส้นทาง	ขนาด 4 ช่องจราจร
ข้าม	อ่าวโตเกียว
ที่ตั้ง	คิซาราซุ จังหวัดชิบะ  และเกาะอูมิโฮตารุ
ชื่ออื่น	ทางด่วนข้ามอ่าวโตเกียว
ข้อมูลจำเพาะ
ประเภท	สะพานคานเหล็กรูปกล่อง (steel box girder bridge) พร้อม (orthotropic deck) อุโมงค์จากการเจาะพร้อมโล่กั้น (bored ) เกาะเทียม (artificial islands)
ความยาว	สะพาน: 4,384 เมตร (14,383 ฟุต) อุโมงค์: 9,600 เมตร (31,496 ฟุต)
ความกว้าง	22.9 เมตร (75 ฟุต)
ช่วงยาวที่สุด	240 เมตร (787 ฟุต)
จำนวนตอม่อ	42
	29 เมตร (95 ฟุต)
ประวัติ
Fabrication by	สะพาน: Yokogawa Bridge Corp. และ JFE Engineering อุโมงค์:
วันเริ่มสร้าง	ค.ศ. 1989
งบก่อสร้าง	¥1.4 ล้านล้าน
วันเปิด	18 ธันวาคม ค.ศ. 1997 (1997-12-18)
ที่ตั้ง

อุโมงค์อ่าวโตเกียว

อูมิโฮตารุ จุดที่สะพานเชื่อมไปยังอุโมงค์
ข้อมูลทั่วไป
สถานะ	ใช้งาน 2 อุโมงค์ อยู่ในแผน 1 อุโมงค์
เริ่มต้น	เกาะอูมิโฮตารุ
สิ้นสุด	อูกิชิมะ นครคาวาซากิ จังหวัดคานางาวะ
การดำเนินงาน
สร้างเสร็จ	ไทเซ
ข้อมูลทางเทคนิค
จำนวนช่องจราจร	2 ช่องจราจร (ทิศทางเดียว) ในแต่ละอุโมงค์ ทั้งหมด 2 อุโมงค์
จุดสูงสุด	ระดับน้ำทะเล
จุดลึกสุด	−45 เมตร (−148 ฟุต)
ความกว้าง	เส้นผ่านศูนย์กลางภายนอก 14.1 เมตร (46 ฟุต) เส้นผ่านศูนย์กลางภายใน 11.9 เมตร (39 ฟุต) ความกว้างผิวถนน 10.5 เมตร (34 ฟุต)
ความชัน	4%

ภาพรวม

ทางด่วนสายนี้มีเกาะเทียมที่มีชื่อว่า "อูมิโฮตารุ" (ญี่ปุ่น: 海ほたる; โรมาจิ: Umi-hotaru) ซึ่งเป็นจุดเชื่อมต่อระหว่างส่วนสะพานและส่วนอุโมงค์ และเป็นจุดพักรถที่มีร้านค้า ร้านอาหาร และสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อความบันเทิง นอกจากนี้ ยังมีหอคอยอันโดดเด่นที่ตั้งตระหง่านอยู่เหนือกลางอุโมงค์ที่มีชื่อว่า "คาเซะโนะโท" (風の塔, "หอคอยแห่งสายลม") ทำหน้าที่ส่งลมเข้าสู่อุโมงค์ โดยระบบระบายอากาศของอุโมงค์นี้ขับเคลื่อนด้วยลมที่พัดอยู่ตลอดเวลาในบริเวณอ่าว

อะควาไลน์อ่าวโตเกียวช่วยลดเวลาการเดินทางระหว่างจังหวัดชิบะและจังหวัดคานางาวะ ซึ่งเป็นพื้นที่อุตสาหกรรมสำคัญที่สำคัญสองแห่ง จาก 90 นาทีเหลือเพียง 15 นาที และยังช่วยลดเวลาเดินทางจากโตเกียวและจังหวัดคานางาวะไปยังสถานที่พักผ่อนริมทะเลทางตอนใต้ของคาบสมุทรโบโซ โดยก่อนเปิดให้บริการ การเดินทางในเส้นทางนี้นั้นต้องเดินทาง 100 กิโลเมตร อ้อมอ่าวโตเกียวและผ่านใจกลางโตเกียว

จุดประสงค์ของอะควาไลน์คือการเปลี่ยนเส้นทางการจราจรให้ห่างจากใจกลางโตเกียว แต่ด้วยค่าผ่านทางที่สูงจึงทำให้ปริมาณการจราจรในใจกลางกรุงโตเกียวลดลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ปัจจุบันมีบริการรถโดยสารประจำทางหลายสายที่ใช้เส้นทางอะควาไลน์อ่าวโตเกียว ได้แก่ สายจากสถานีรถไฟโตเกียว สถานีรถไฟโยโกฮามะ สถานีรถไฟคาวาซากิ สถานีรถไฟชินางาวะ สถานีรถไฟชิบูยะ สถานีรถไฟชินจูกุ และท่าอากาศยานฮาเนดะ ไปยังคิซาราซุ คิมิตสึ อิจิฮาระ โมบาระ โทงาเนะ คาโมงาวะ คัตสึอูระ และทาเตยามะ

ประวัติศาสตร์

ถนนสายนี้เป็นหนึ่งในโครงการใหญ่สุดท้ายของญี่ปุ่นในคริสต์ศตวรรษที่ 20 โดยสร้างขึ้นด้วยเงินทุน 1.44 ล้านล้านเยน (11,200 ล้านดอลลาร์สหรัฐ) และเปิดใช้งานเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 1997 โดยเจ้าชายนารูฮิโตะ มกุฎราชกุมารแห่งญี่ปุ่นในขณะนั้น และเจ้าหญิงมาซาโกะ มกุฎราชกุมารีแห่งญี่ปุ่นในขณะนั้น หลังจากใช้เวลาวางแผน 23 ปีและก่อสร้างนาน 9 ปี ถนนสายนี้ได้รับการออกแบบขึ้นในช่วงภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่ในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1980

เมื่อถึงเวลาเปิดให้บริการ ถนนสายนี้มีค่าธรรมเนียมผ่านทางสูงที่สุดในญี่ปุ่น โดยมีค่าผ่านทางเที่ยวเดียวอยู่ที่ 5,050 เยน หรือ 334 เยนต่อกิโลเมตร เนื่องด้วยค่าผ่านทางที่สูง จึงมีนักวิเคราะห์คาดว่าปริมาณการจราจรจะน้อยกว่าที่ (Japan Highway Public Corporation) ซึ่งเป็นผู้ให้บริการถนนสายนี้คาดการณ์ไว้ที่ 25,000 คัน

ค่าผ่านทาง

ค่าผ่านทางแบบเงินสดของการเดินทางเที่ยวเดียวบนอะควาไลน์ สำหรับรถยนต์ขนาดปกติจะอยู่ที่ 3,140 เยน (สำหรับอยู่ที่ 2,510 เยน) อย่างไรก็ตาม หากใช้ระบบ ETC () ค่าผ่านทางสำหรับรถยนต์ขนาดปกติจะอยู่ที่ 2,320 เยน (สำหรับเคคาร์อยู่ที่ 1,860 เยน) ค่าผ่านทางระบบ ETC จะลดลงเหลือ 1,000 เยนในวันเสาร์-อาทิตย์ และวันหยุดนักขัตฤกษ์ โดยทั่วไป ค่าผ่านทางของทั้งสองทิศทางจะถูกเก็บที่ด่านเก็บเงินค่าผ่านทางที่ตั้งขวางทางด่วนบริเวณใกล้กับปลายทางด้านคิซาราซุ

ตารางค่าธรรมเนียมผ่านทางของอะควาไลน์อ่าวโตเกียว
(ชุมทางต่างระดับคาวาซากิอูกิชิมะ–ทางแยกต่างระดับคิซาราซุคาเนดะ)

ประเภทรถ	ค่าธรรมเนียม ผ่านทาง	ส่วนลดพิเศษ ETC Aqua-Line	ส่วนลด ETC Pilot Test (ตั้งแต่กรกฎาคม ค.ศ. 2009)
รถยนต์ธรรมดา	3,140JPY	2,320JPY	800JPY
รถยนต์ขนาดกลาง	3,770JPY	2,780JPY	960JPY
รถยนต์ขนาดใหญ่	5,190JPY	3,830JPY	1,320JPY
รถยนต์ขนาดใหญ่พิเศษ	8,640JPY	6,380JPY	2,200JPY
และจักรยานยนต์	2,510JPY	1,860JPY	640JPY

ภาพ

• เกาะเทียมอูมิโฮตารุ
• สะพานอะควาไลน์อ่าวโตเกียว
• อะควาไลน์อ่าวโตเกียวยามค่ำคืน
• มุมมองทางอากาศของอะควาไลน์ ค.ศ. 2015

ดูเพิ่ม

• สะพานฮ่องกง–จูไห่–มาเก๊า

อ้างอิง

1. "Developments of transportation and industries, do bring a more comfortable life to every body". Tokyo wan Aqua-line. 1998. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 1998. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
2. Shioi, Y.; Nakamura, S. (1994). "8: Design Concept of the Trans-Tokyo Bay Bridge". ใน Pritchard, B.P. (บ.ก.). Continuous and Integral Bridges. London: E & FN Spon. pp. 75–84. ISBN . สืบค้นเมื่อ 8 March 2015.
3. Nagai, Masatsugu; Okui, Yoshiaki; Kawai, Yutaka; Yamamoto, Masaaki; Saito, Kimio (2014). "23: Bridge Engineering in Japan". ใน Chen, Wai-Fah; Duan, Lian (บ.ก.). Handbook of International Bridge Engineering. Boca Raton: CRC Press. p. 1048. ISBN . สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
4. "Steel Bridges: Structures in Japan". Yokogawa Bridge Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 January 2015. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
5. "Girder bridges". JFE Engineering Corporation. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
6. "Japan opens world's longest undersea tunnel". The Straits Times. Reuters. 19 December 1997.
7. "Taisei Corporation's Journey over 140 Years" (PDF). Taisei Corporation. 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 8 March 2015.
8. Funasaki, Tsuneyoshi; Yamada, Norio; Izumi, Yasutaka; Miki, Keizou (1998). "Construction of Trans-Tokyo Bay Highway". IABSE Reports. 78: 43–48. doi:10.5169/seals-59019.
9. Katakana-shingo-jiten, Gakken 2003, ISBN 
10. Hotta, Kenji (2002). "4: Tokyo Bay Reformation". ใน Chen, Jiyu; Eisma, Doeke; Hotta, Kenji; Walker, H. Jesse (บ.ก.). Engineered Coasts. Dordrecht: Kluwer Academic. pp. 94–95. ISBN . สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
11. "JAPAN Big New Crossings Can Use Much More Traffic | TOLLROADSnews". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-11. สืบค้นเมื่อ 2009-11-02.
12. "World's longest undersea tunnel: Tokyo's costly folly?". The Straits Times. AFP. 15 December 1997.
13. "World's longest submarine road opens". Business Times (Singapore). AFP. 19 December 1997.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Tokyo Wan Aqua-Line
• Japan Highways site (in Japanese)
• (ในภาษาญี่ปุ่น) East Nippon Expressway Company
• NEXCO East's info regarding U-turns at Umi-hotaru (in Japanese)
• Trans-Tokyo Bay Highway ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae) (เรียกข้อมูลวันที่ )
• Tokyo Bay Aqualine ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae) (เรียกข้อมูลวันที่ )
• Tokyo Bay Aqualine Bridge ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae) (เรียกข้อมูลวันที่ )
• Tokyo Bay Aqualine Tunnel ที่ฐานข้อมูลโครงสร้าง (Structurae) (เรียกข้อมูลวันที่ )
• Alfred, Randy (18 December 2008). "Dec. 18, 1997: 360 Seconds Under Tokyo". WIRED. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
• "The World's Largest-Scale Marine Civil Engineering Project: The Trans-Tokyo Bay Highway" (PDF). KAJIMA News & Notes. 3: 2–5. Autumn 1997. สืบค้นเมื่อ 6 March 2015.
• Uchida, K; Shioi, Y; Hirukawa, T; Tatsuoka, F (8–12 August 1993). Wu, JTH; Barrett, R.K. (บ.ก.). The Trans-Tokyo Bay Highway project - a huge project currently under construction. Transportation Facilities Through Difficult Terrain. Aspen-Snowmass, Colorado. pp. 57–87. ISBN .
• Tatsuoka, F. (1998). "Geotechnical Engineering Aspects of Trans-Tokyo Bay Highway Project" (PDF). Saitama University. สืบค้นเมื่อ 8 March 2015.
• "Trans-Tokyo Bay Highway" (PDF). Trans-Tokyo Bay Highway Corporation. c. 1990. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 8 March 2015.