Red August

สิงหาแดง (จีนตัวย่อ: 红八月; จีนตัวเต็ม: 紅八月; พินอิน: Hóng Bāyuè) เป็นคำเรียกระยะเวลาที่เกิดและการสังหารหมู่ในปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน ที่เริ่มต้นในเดือนสิงหาคม 1966 ระหว่างการปฏิวัติทางวัฒนธรรม สถิติทางการของรัฐที่ตีพิมพ์ในปี 1980 ระบุว่าระหว่างสิงหาแดง ยุวชนแดงในปักกิ่งสังหารผู้คนรวม 1,772 คน, บุกรุกทำลายบ้านเรือน 33,695 หลังคาเรือน และเป็นผลให้ครอบครัว 85,196 ครัวเรือนไร้ที่อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม ในสถิติทางการของรัฐที่ตีพิมพ์ใหม่ในปี 1985 ระบุยอดเสียชีวิตในปักกิ่งระหว่างสิงหาแดงอยู่ที่ 10,275 คน

สิงหาสีแดง
เป็นส่วนหนึ่งของ การปฏิวัติทางวัฒนธรรม
เหมา เจ๋อตง พบปะกับยุวชนแดงที่จัตุรัสเทียนอันเหมินในวันที่ 18 สิงหาคม 1966 จุดเริ่มต้นของระลอกการฆาตกรรมทั่วปักกิ่ง
ชื่อท้องถิ่น	红八月
สถานที่	ปักกิ่ง ประเทศจีน
วันที่	1966 สิงหาคม 1966 – กันยายน 1966
เป้าหมาย	ครูอาจารย์, ปัญญาชน, สมาชิก "ห้าจำพวกดำ", ผู้นำทางการเมืองท้องถิ่น และผู้ที่เข้าใจว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อเหมา เจ๋อตง
ประเภท	, ความรุนแรงที่มีการเมืองนำพา
ตาย	10,275
ผู้ก่อเหตุ	พรรคคอมมิวนิสต์จีน, ยุวชนแดง
เหตุจูงใจ	การทำลายล้าง สี่สิ่งเก่า และ ห้าจำพวกดำ

เมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 1966 เหมา เจ๋อตง เข้าพบกับ ผู้นำยุวชนแดง ต่อหน้าจัตุรัสเทียนอันเหมิน เหตุการณ์นี้นำไปสู่ระลอกความรุนแรงและการสังหารหมู่ในปักกิ่งโดยยุวชนแดง ซึ่งก่อนหน้านี้ได้เริ่มขบวนการทำลายล้าง "สี่สิ่งเก่า" การสังหารหมู่โดยยุวชนแดงยังลุกลามออกไปตามเขตชนบทรอบปักกิ่ง ซึ่งรวมถึงการสังหารหมู่ต้าซิง ที่ซึ่ง 325 คนถูกสังหารระหว่างวันที่ 27 สิงหาคม ถึง 1 กันยายน ในของกรุงปักกิ่ง นอกจากนี้ยังมีคนอีกจำนวนหนึ่งที่ทำการฆ่าตัวตายหรือพยายามฆ่าตัวตายหลังถูกจับ เช่น นักเขียน , และ ระหว่างสิงหาแดง เหมา เจ๋อตง ได้สั่งการโดยตรงไม่ให้เจ้าหน้าที่รัฐคนใดขัดขวางการกระทำของยุวชนแดง ยังสั่งให้ตำรวจปกป้องยุวชนแดง ไม่ให้จับกุม กระนั้น เหตุการณ์นี้เริ่มบานปลายเกินควบคุมในเดือนสิงหาคม 1966 ทำให้ (CCP) และรัฐบาลต้องทำการแทรกแซงจนค่อย ๆ ลดการสังหารหมู่โดยยุวชนแดงลง จนสิ้นสุดในเดือนกันยายน

สิงหาแดงถือเป็นจุดเริ่มต้นของความสะพรึงสีแดง (Red Terror) ในจีน รวมถึงเคยถูกนำไปเปรียบเปรยกับคืนกระจกแตกของนาซีเยอรมนี และการสังหารหมู่หนานจิงของกองทัพญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง

อ้างอิง

1. (2001). "Student Attacks Against Teachers: The Revolution of 1966" (PDF). The University of Chicago. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-04-17.
2. Phillips, Tom (2016-05-11). "The Cultural Revolution: all you need to know about China's political convulsion". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-08. สืบค้นเมื่อ 2019-12-23.
3. Dong, Yifu (13 September 2016). "My Grandfather Survived China's Cultural Revolution. Why Does He Still Love Mao?". (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-24. สืบค้นเมื่อ 2019-12-23.
4. (2011-10-11). "文革中"非正常死亡"了多少人？ ---- 读苏扬的《文革中中国农村的集体屠杀》" [How many people "died unnaturally" during the Cultural Revolution?]. China News Digest (ภาษาจีน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-04-17. 有关北京市文革的受害者人数，目下最流行的大都引用文革初期北京市公安局对“红色恐怖”中死亡数的统计：1,772 人。另有33,695户被抄家，85,196个家庭被驱逐出北京。其实，1985年11月5日北京市核查工作会议的工作报告“加强领导，再接再厉，全面做好二期整党的核查工作”有过新的调查和统计。其中死亡数为10,275 （增长率580%）；被抄家为92,000户 (增长率273%)，被驱逐出北京的家庭为125,000 (增长率147%) 。从官方矛盾的陈述中可以清楚地看到：公开的数字被大大地缩小了。
5. Peng, Xiaoming (2013-03-02). "记下老红卫兵的血债" [On the "bloody debt" of the "Old" Red Guards]. Beijing Spring (北京之春) (ภาษาจีน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-09. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10. 1966红八月打人死亡数为10,275人 ；被抄家为92,000户 ，被驱逐出北京的家庭为125,000户，《1985年11月5日北京市核查工作会议的工作报告“加强领导，再接再厉，全面做好二期整党的核查工作”》（《动向》2011年9月号）
6. Sai, Hongqiu. "毛泽东大笑谈杀人" [Mao Zedong talked about killing people with laughter]. Boxun (ภาษาจีน). 北京周末诗会. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-10.
7. . "Victim of the Cultural Revolution——An Investigative Account of Persecution, Imprisonment and Murder" (PDF). The University of Chicago (ภาษาจีน). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-12.
8. Yu, Luowen. "文革时期北京大兴县大屠杀调查" [An investigation of the Daxing Massacre in Beijing during the Cultural Revolution]. (ภาษาจีน). . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-09. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10. 婴儿往往是被劈成两半。有的孩子被孤零零地留在家里，打手们到各家搜，见到小孩就扔到门口的马车上，多数孩子被活活摔死了。死人都被埋在村北边的苇塘里，后来人们管那里叫“万人坑”。有的小孩没被摔死，从“万人坑”里还想往外爬，打手们上去就是一铁锹，再把他打回去。
9. (2011-08-25). "Chronology of Mass Killings during the Chinese Cultural Revolution (1966–1976)". (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-04-10. สืบค้นเมื่อ 2019-11-30.
10. "A Massacre in Daxing County During the Cultural Revolution". Chinese Law & Government (ภาษาอังกฤษ). 14 (3): 70–71. 2014-12-07. doi:10.2753/CLG0009-4609140370.
11. Jian, Guo; ; Zhou, Yuan (2015-07-23). Historical Dictionary of the Chinese Cultural Revolution (ภาษาอังกฤษ). Rowman & Littlefield. ISBN .
12. Southerl, Daniel (1994-07-18). "A NIGHTMARE LEAVES SCARS, QUESTIONS". The Washington Post (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0190-8286. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-24.
13. Brady, Paul (1974). "Death and the Nobel-On Lao She's "Suicide"" (PDF). Chinese University of Hong Kong. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-27.
14. "PKU Today in History - May 6: Passing of Zhou Zuoren". . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2024-04-30. สืบค้นเมื่อ 2024-05-09.
15. Sun, Yancheng (2012). "血统论和大兴"八三一"事件" [Bloodline theory and the Daxing Massacre]. (ภาษาจีน). . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-10.
16. Feng, Xiang (2014). "王晶垚: "我，没有忘记历史"" [Wang Jingyao: I, have not forgotten history]. (ภาษาจีน). . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-10. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
17. "对红卫兵组织失去信任 毛泽东决定下放知青始末" [Losing faith in the Red Guards organizations, Mao Zedong decided to ""]. (ภาษาจีน). . 2009-12-14. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-27. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
18. Wang, Nianyi (2006-06-13). "《亲历重庆大武斗》序". China News Digest (华夏文摘) (ภาษาจีน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-19. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
19. Lasseter, Tom. "Chinese haunted by bloody 'Red August'". (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-12. สืบค้นเมื่อ 2020-06-12.
20. Ma, Sheng-Mei (1987-01-01). "Contrasting Two Survival Literatures: On the Jewish Holocaust and the Chinese Cultural Revolution". Holocaust and Genocide Studies (ภาษาอังกฤษ). 2 (1): 81–93. doi:10.1093/hgs/2.1.81. ISSN 8756-6583.
21. "王容芬经历的"8·18"" [Wang Rongfang's experience on "August 18"]. Deutsche Welle (ภาษาจีน). 2011-08-19. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-10. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
22. Wang, Chuanye. "沉重的回忆（41）"文革"风暴到来的时候" [Heavy memories (41): when the storm of "Cultural Revolution" arrived]. (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-03-24.
23. Xi, Ligong (2012). "也说"老红卫兵"" [On the "Old" Red Guards]. Boxun (ภาษาจีน). . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-10. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
24. Lang, Jun (2012). "伫视王晶垚－宋彬彬对簿历史的公堂——《宋彬彬谈话纪要》的解读及其它（下）" [Looking at the court of history between Wang Jinyao and Song Binbin]. China News Digest (华夏文摘) (ภาษาจีน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-11.
25. Luo Ri, Yu Deng (2018-12-13). "建構文化創傷——從南京大屠殺與「文革」說起" [Constructing cultural tramas——beginning from the Nanjing Massacre and the Cultural Revolution]. . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-11. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.
26. Ma, Jian (2016). "谁敢把皇帝拉下马？----文革五十周年反思" [Who dares to drag the Emperor down from the horse: reflection written on the fiftieth anniversary of the Cultural Revolution]. Independent Chinese PEN Center (ภาษาจีน). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-28. สืบค้นเมื่อ 2019-12-10.