ปลาสวาย ช อว ทยาศาสตร Pangasianodon hypophthalmus เป นปลาน ำจ ดชน ดหน งในวงศ ปลาสวาย Pangasiidae ม ส วนห วค อนข างเล ก แ

ปลาสวาย (ชื่อวิทยาศาสตร์: Pangasianodon hypophthalmus) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่งในวงศ์ปลาสวาย (Pangasiidae) มีส่วนหัวค่อนข้างเล็ก แนวบริเวณหัวถึงครีบหลังลาดตรง ตาอยู่เสมอหรือสูงกว่ามุมปาก ปากแคบกว่าปลาบึก ที่อยู่สกุลเดียวกัน รูปร่างเพรียวแต่ป้อมสั้นในปลาขนาดใหญ่ ก้านครีบท้องมี 8–9 เส้น ครีบก้นยาว ปลาขนาดเล็กมีสีคล้ำเหลือบเงิน ด้านข้างลำตัวสีจางและมีแถบสีคล้ำตามยาว ครีบสีจาง ครีบหางมีแถบสีคล้ำตามแนวยาวทั้งตอนบนและล่าง ปลาขนาดใหญ่มีสีเทาหรือคล้ำอมน้ำตาล ด้านข้างลำตัวสีจาง มีขนาดประมาณ 50 เซนติเมตร ใหญ่สุด 1.5 เมตร

ปลาสวาย

สถานะการอนุรักษ์
ใกล้สูญพันธุ์ (IUCN 3.1)
CITES Appendix I (CITES)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต
อาณาจักร:	สัตว์
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง
ชั้น:	ปลาที่มีก้านครีบ
อันดับ:	อันดับปลาหนัง
วงศ์:	Pangasiidae
สกุล:	ปลาบึก (สกุล) (, 1878)
สปีชีส์:	Pangasianodon hypophthalmus
ชื่อทวินาม
*Pangasianodon hypophthalmus* (, 1878)

แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์และอพยพย้ายถิ่นของปลาสวาย
ชื่อพ้อง
Helicophagus hypophthalmus Sauvage, 1878 Pangasius sutchi Fowler, 1937 Pangasius hypophthalmus (Sauvage, 1878)

พบในแม่น้ำและลำคลองสายใหญ่ ทั่วประเทศไทย เป็นปลาที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจชนิดหนึ่งซึ่งมีการเพาะเลี้ยงกันมานานกว่า 50 ปี แล้ว โดยเพาะขยายพันธุ์ได้สำเร็จในปี พ.ศ. 2509 โดยถือเป็นสัตว์น้ำชนิดแรกที่กรมประมงของไทยผสมเทียมประสบความสำเร็จเป็นชนิดแรกด้วย ปลาในธรรมชาติมีฤดูวางไข่ในเดือนกรกฎาคม นิยมบริโภคโดยปรุงสดและรมควัน ในธรรมชาติมักพบชุกชุมตามอุทยานปลาหรือหน้าวัดต่าง ๆ ที่ติดริมน้ำ โดยในบางพื้นที่อาจมีปลาเทโพเข้ามาร่วมฝูงด้วย และนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปลาที่สีกลายเป็นสีเผือก และจากการศึกษาล่าสุดพบว่า ในเนื้อปลาสวายนั้นมีโอเมกา 3 คิดเป็นปริมาณแล้วสูงกว่าในปลาทะเลเสียอีก โดยมีถึง 2,570 มิลลิกรัม ต่อน้ำหนัก 100 กรัม

รูปภาพ

เนื้อปลาสวาย
ลูกปลาวัยอ่อน
ลูกพันธุ์ปลาสวาย

อ้างอิง

Vidthayanon, C.; Hogan, Z. (2011). "Pangasianodon hypophthalmus". IUCN Red List of Threatened Species. 2011: e.T180689A7649971. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T180689A7649971.en. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.
"Appendices | CITES". cites.org. สืบค้นเมื่อ 2022-01-14.
"Pangasius hypophthalmus". . สืบค้นเมื่อ February 7, 2009.
หน้า ๑๗๖-๑๗๗, ๘๔ ปี สถาปนากรมประมง. วารสารพิเศษกรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พ.ศ. ๒๕๕๓
. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-23. สืบค้นเมื่อ 2009-12-14. {{}}: ระบุ |accessdate= และ |access-date= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help)); ระบุ |archivedate= และ |archive-date= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help)); ระบุ |archiveurl= และ |archive-url= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help))
สมโภชน์ อัคคะทวีวัฒน์. สาระน่ารู้ปลาน้ำจืดไทย เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2547. 257 หน้า. หน้า 31. ISBN

แหล่งข้อมูลอื่น

Planet Catfish

[iucn_status_19_November_2021-1] Vidthayanon, C.; Hogan, Z. (2011). "Pangasianodon hypophthalmus". IUCN Red List of Threatened Species. 2011: e.T180689A7649971. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-1.RLTS.T180689A7649971.en. สืบค้นเมื่อ 19 November 2021.

[2] "Appendices | CITES". cites.org. สืบค้นเมื่อ 2022-01-14.

[3] "Pangasius hypophthalmus". . สืบค้นเมื่อ February 7, 2009.

[4] หน้า ๑๗๖-๑๗๗, ๘๔ ปี สถาปนากรมประมง. วารสารพิเศษกรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ พ.ศ. ๒๕๕๓

[5] . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-09-23. สืบค้นเมื่อ 2009-12-14. {{}}: ระบุ |accessdate= และ |access-date= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help)); ระบุ |archivedate= และ |archive-date= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help)); ระบุ |archiveurl= และ |archive-url= มากกว่าหนึ่งรายการ ((help))

[6] สมโภชน์ อัคคะทวีวัฒน์. สาระน่ารู้ปลาน้ำจืดไทย เล่ม ๒. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, 2547. 257 หน้า. หน้า 31. ISBN