ภาษากลาง อ ตาล lingua franca เป นภาษาท ใช เป นระบบให บ คคลท ม ได พ ดภาษาแม ภาษาเด ยวก นสามารถส อสารก นได โดยเฉพาะอย างย

ภาษากลาง (อิตาลี: lingua franca) เป็นภาษาที่ใช้เป็นระบบให้บุคคลที่มิได้พูดภาษาแม่ภาษาเดียวกันสามารถสื่อสารกันได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นภาษาที่สาม ซึ่งมิใช่ภาษาแม่ของทั้งสองฝ่าย ภาษากลางกำเนิดขึ้นทั่วโลกตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษย์ บางครั้งด้วยเหตุผลเชิงพาณิชย์ (ที่เรียกว่า "ภาษาการค้า") แต่ยังเพื่อความสะดวกทางการทูตและการปกครอง และเป็นวิธีแลกเปลี่ยนสารสนเทศระหว่างนักวิทยาศาสตร์และนักวิชาการสาขาอื่นที่ถือคนละสัญชาติ

ค.ศ. 1839 – ป้ายสามภาษา จีน–มลายู–อังกฤษ – ภาษามลายูเป็นภาษากลางทั่วช่องแคบมะละกา รวมไปถึงชายฝั่งคาบสมุทรมลายู (ในประเทศมาเลเซีย) และชายฝั่งตะวันออกของเกาะสุมาตรา (ในประเทศอินโดนีเซีย) และถูกตั้งเป็นภาษาพื้นเมืองในชายฝั่งตะวันตกของรัฐซาราวักกับจังหวัดกาลีมันตันตะวันตกในเกาะบอร์เนียว

อ้างอิง

Viacheslav A. Chirikba, "The problem of the Caucasian Sprachbund" in Pieter Muysken, ed., From Linguistic Areas to Areal Linguistics, 2008, p. 31.

บทความภาษานี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Viacheslav A. Chirikba, "The problem of the Caucasian Sprachbund" in Pieter Muysken, ed., From Linguistic Areas to Areal Linguistics, 2008, p. 31.