บทความน อ างอ งคร สต ศ กราช คร สต ทศวรรษ คร สต ศตวรรษ ซ งเป นสาระสำค ญของเน อหา ราชวงศ ออเรนจ น สเซา ด ตช Huis van Oranj

บทความนี้อ้างอิง ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา (ดัตช์: Huis van Oranje-Nassau, ออกเสียง: [ˈɦœy̯s fɑn oːˈrɑɲə ˈnɑsʌu̯]) คือราชวงศ์ยุโรปที่เป็นสาขาของราชวงศ์นัสเซา เป็นราชวงศ์ปกครองที่สำคัญในแวดวงการเมืองและรัฐบาลของราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์ บางช่วงในประวัติศาสตร์ยังเป็นราชวงศ์สำคัญในแวดวงการเมืองยุโรปด้วย โดยเฉพาะครั้งที่ (เป็นที่รู้จักกันในนาม "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" และ "บิดาแห่งปิตุภูมิ") เป็นผู้นำชาวดัตช์ก่อกำเริบต่อสเปนผู้ปกครอง ซึ่งหลังจากสงครามแปดสิบปีสิ้นสุดลง ก่อให้เกิดรัฐเอกราชของชาวดัตช์ขึ้นในที่สุด

ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา

ตราอาร์มของราชวงศ์ประจำเนเธอร์แลนด์
พระราชอิสริยยศ	พระมหากษัตริย์แห่งเนเธอร์แลนด์ พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ สกอตแลนด์ และไอร์แลนด์ แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์ก ดยุกแห่งลิมบูร์ก เจ้าชายแห่งออเรนจ์ เจ้าชายแห่งนัสเซา-ออเรนจ์ เจ้าชายแห่งนัสเซา-ออเรนจ์-ฟุลดา เจ้าชายเคาท์แห่งนัสเซา-ดีเอทซ์ เคาท์แห่งนัสเซา-ดีเลินบูร์ก สตัดเฮาเดอร์ในเนเธอร์แลนด์
ปกครอง	เนเธอร์แลนด์, อังกฤษ, สกอตแลนด์, ไอร์แลนด์, ลักเซมเบิร์ก, ออเรนจ์ และ
เชื้อชาติ	เยอรมันและฝรั่งเศส
บรรพบุรุษ	ราชวงศ์นัสเซา
ประมุขพระองค์แรก	วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบัน	พระราชาธิบดีวิลเลิม-อเล็กซานเดอร์แห่งเนเธอร์แลนด์
สถาปนา	ค.ศ. 1544
สิ้นสุด	ค.ศ. 1962 (ราชวงศ์ทางฝั่งพระราชบิดาสายหลักสิ้นสุดลง)

ในช่วงระหว่างและหลังสงครามนี้เองที่สมาชิกราชวงศ์หลายพระองค์ดำรงตำแหน่งเป็นผู้ว่าราชการหรือสตัดเฮาเดอร์ในสาธารณรัฐดัตช์ อย่างไรก็ตามในปี ค.ศ. 1815 ประเทศเนเธอร์แลนด์ก็ได้ล้มเลิกระบอบสาธารณรัฐที่ใช้มาอย่างยาวนานและสถาปนาระบอบภายใต้ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาแทน

การก่อตั้งราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาเป็นผลผวงจากการเสกสมรสระหว่างเฮนรีที่ 3 แห่งนัสเซา-เบรอดาจากเยอรมนี และโคลเดียแห่งชาล็อง-โอร็องจ์ (ออเรนจ์) จากภูมิภาคบูร์กอญในฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1515 ซึ่งโอรสของทั้งสองนามว่า "เรเน" ได้สืบทอดราชสมบัติของราชรัฐออเรนจ์จากพระปิตุลา (พระเชษฐาของพระมารดา) ฟีลีแบร์แห่งชาล็อง และเป็นสมาชิกราชวงศ์นัสเซาพระองค์แรกที่ได้อิสริยยศเป็นเจ้าชายแห่งออเรนจ์ ทั้งนี้เจ้าชายเรเนสามารถเปลี่ยนชื่อราชวงศ์เป็น "ออเรนจ์-นัสเซา" ก็ได้ แต่พระองค์และพระปิตุลากลับประสงค์ที่จะใช้ชื่อราชวงศ์ชาล็อง-โอร็องจ์ต่อไป ดังนั้นในประวัติศาสตร์จึงขนานนามพระองค์ว่า "เรเนแห่งชาล็อง" ต่อมาหลังจากที่สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1544 พระญาตินามว่าวิลเลิมแห่งนัสเซา-ดิลเลินบูร์ก ได้สืบทอดราชสมบัติและที่ดินต่อจากเจ้าชายเรเนทั้งหมด และเฉลิมพระนามใหม่เป็น "วิลเลิมที่ 1 แห่งออเรนจ์" หรือเป็นที่รู้จักในชื่อภาษาอังกฤษว่า "วิลเลียมผู้นิ่งเงียบ" (William the Silent) ทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซาขึ้นมาอย่างเป็นทางการ

สมาชิกพระราชวงศ์

พระบรมวงศ์

สมเด็จพระราชาธิบดีและสมเด็จพระราชินี
- เจ้าหญิงแห่งออเรนจ์ (พระราชธิดาพระองค์ใหญ่)
- เจ้าหญิงอะเลกซียา (พระราชธิดาพระองค์รอง)
- เจ้าหญิงอารียาน (พระราชธิดาพระองค์เล็ก)
เจ้าหญิงเบียทริกซ์ (พระราชชนนี)
- เจ้าชายคอนสตันตินและเจ้าหญิงลอเรนทีน (พระอนุชาพระองค์เล็กและพระชายา)
  - เคาน์เตสอิโลอีสแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
  - เคานต์เคลาส์-คาร์ซีมีร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
  - เคาน์เตสเลโอนอร์แห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
เจ้าหญิงมาร์ครีตและคุณปีเตอร์ ฟัน โฟลเลินโฮเฟิน (พระมาตุจฉาและพระสวามี)

พระอนุวงศ์

เจ้าหญิงมาเบล (พระชายาม่ายในเจ้าชายฟริโซแห่งออเรนจ์-นัสเซา)
- เคาน์เตสลูอานาแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
- เคาน์เตสซาเรียแห่งออเรนจ์-นัสเซา (พระราชภาติยะ)
เจ้าหญิงไอรีน (พระมาตุจฉา)
พระโอรสในเจ้าหญิงมาร์ครีตแห่งเนเธอร์แลนด์ และพระชายา:
- เจ้าชายเมาริทส์และเจ้าหญิงมาริแลนน์ (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายแบร์นาร์ดและเจ้าหญิงอันเนตต์ (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายปีเตอร์-คริสเตียนและเจ้าหญิงอานิตา (พระภาดาและพระชายา)
- เจ้าชายฟลอริสและเจ้าหญิงไอเม (พระภาดาและพระชายา)

อ้างอิง

Rowen, Herbert H. (1988). The princes of Orange: the stadholders in the Dutch Republic. Cambridge University Press.

ดูเพิ่ม

ราชรัฐออเรนจ์

[Rowen-1] Rowen, Herbert H. (1988). The princes of Orange: the stadholders in the Dutch Republic. Cambridge University Press.