หมาป า ส น ขป า หร อ หมาป าส เทา ช อว ทยาศาสตร Canis lupus เป นส ตว เล ยงล กด วยน ำนม จ ดอย ใน Canidae โดยเป นสมาช กท ม

หมาป่า สุนัขป่า หรือ หมาป่าสีเทา (ชื่อวิทยาศาสตร์: Canis lupus) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม จัดอยู่ใน (Canidae) โดยเป็นสมาชิกที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในวงศ์สุนัข มีสัตว์ร่วมตระกูลคือ หมาจิ้งจอก หมาใน ไคโยตี หมาบ้านและดิงโก หมาป่าจัดอยู่ในสัตว์ประเภทกินเนื้อที่มีนิสัยค่อนข้างดุร้าย ปราดเปรียว เฉลียวฉลาด มีการออกล่าเป็นทีม มีความอดทนรวมทั้งมีความกล้าหาญและความสามารถในการต่อสู้อย่างดีเยี่ยม หมาป่าอาศัยอยู่อย่างกระจัดกระจายในแถบทวีปยุโรป โดยในอดีตมีถึง 32 สายพันธุ์ และเป็นนักล่าที่มีพลังกัดมหาศาล

หมาป่า ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยไพลสโตซีนตอนกลาง–ปัจจุบัน (810,000 ปี–ปัจจุบัน)

(Canis lupus lupus) ใน, สวีเดน

เสียงหมาป่าหอน
สถานะการอนุรักษ์
ความเสี่ยงต่ำ (IUCN 3.1)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	สัตว์ Animalia
ไฟลัม:	สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata
ชั้น:	สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม Mammalia
อันดับ:	สัตว์กินเนื้อ Carnivora
วงศ์:	Canidae
สกุล:	Canis Linnaeus,
สปีชีส์:	Canis lupus
ชื่อทวินาม
*Canis lupus* Linnaeus,
ชนิดย่อย
C. l. albus () C. l. alces ()† C. l. arabs () C. l. arctos () C. l. baileyi () C. l. beothucus ()† C. l. bernardi ()† C. l. campestris () C. l. chanco (/) C. l. columbianus () C. l. crassodon () C. l. cristaldii ()† C. l. floridanus ()† C. l. fuscus ()† C. l. gregoryi ()† C. l. griseoalbus ()† C. l. hattai ()† C. l. hodophilax ()† C. l. hudsonicus (หมาป่าอ่าวฮัดสัน) C. l. irremotus () C. l. italicus () (เป็นที่ถกเถียง) C. l. labradorius () C. l. ligoni () C. l. lupus () C. l. lycaon () (เป็นที่ถกเถียง) C. l. mackenzii () C. l. manningi () C. l. mogollonensis ()† C. l. monstrabilis ()† C. l. nubilus ()† C. l. orion () C. l. pallipes () C. l. pambasileus () C. l. rufus () (เป็นที่ถกเถียง) C. l. signatus () (เป็นที่ถกเถียง) C. l. tundrarum () C. l. youngi ()†

อาณาเขตของหมาป่าทั่วโลกตามการประเมินของ IUCN ปี ค.ศ. 2018

หมาป่าเป็นสมาชิกที่ใหญ่ที่สุดของวงศ์สุนัข (Canidae) ตัวผู้มีน้ำหนักเฉลี่ย 40 กิโลกรัม (88 ปอนด์) และตัวเมีย 37 กิโลกรัม (82 ปอนด์) หมาป่ามีความยาวประมาณ 105–160 ซม. (41–63 นิ้ว) และสูงประมาณ 80–85 ซม. (31–33 นิ้ว) หมาป่ายังมีความแตกต่างจากวงศ์ Canis สายพันธุ์อื่น ด้วยรูปทรงหูและส่วนจมูก-ปาก (muzzle) ที่แหลมน้อยกว่า รวมไปถึงลำตัวที่สั้นกว่าและหางที่ยาวกว่า อย่างไรก็ตามหมาป่ามีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสายพันธุ์ Canis ที่มีขนาดเล็ก เช่น โคโยตี และหมาใน และสามารถผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์กับพวกมัน ขนที่มีแถบสีของหมาป่ามักมีสีขาว สีน้ำตาล สีเทา และสีดำเป็นจุด ๆ แม้ว่าสายพันธุ์ย่อยในภูมิภาคอาร์กติกอาจมีสีขาวเกือบทั้งหมด

ในบรรดาสมาชิกทั้งหมดของสกุล Canis หมาป่ามีความเชี่ยวชาญมากที่สุดสำหรับการล่าสัตว์ในยุทธวิธีแบบร่วมมือ โดยแสดงให้เห็นจากความสามารถในการปรับตัวทางกายภาพเพื่อจัดการกับเหยื่อขนาดใหญ่, ลักษณะทางสังคมที่มีความซับซ้อน, และพฤติกรรมการแสดงออกขั้นสูง สุนัขป่ามักเดินทางในหน่วยครอบครัวขนาดเล็ก ซึ่งประกอบด้วยคู่ผสมพันธุ์พร้อมกับลูกหลานของพวกมัน ลูกหลานที่เริ่มมีวุฒิภาวะทางเพศ อาจถูกปล่อยให้ไปตั้งฝูงย่อย (pack) ของตัวเอง เพื่อลดการแย่งชิงอาหารภายในกลุ่ม นอกจากนี้ หมาป่ายังเป็นสัตว์ที่ผูกพันกับอาณาเขต และการต่อสู้ระหว่างหมาป่าด้วยกันเพื่อแย่งชิงและปกป้องอาณาเขตก็เป็นสาเหตุสำคัญของการเสียชีวิต

หมาป่ามีพฤติกรรมเป็นสัตว์กินเนื้อ โดยมักล่าสัตว์เท้ากีบที่เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ในป่า อาหารรวมไปถึงสัตว์ขนาดเล็ก, ปศุสัตว์, ซากสัตว์, และขยะ หมาป่าตัวเดียวหรือร่วมกับคู่ผสมพันธุ์ มักจะมีอัตราความสำเร็จในการล่าสูงกว่าการล่าแบบฝูงใหญ่ เชื้อโรคและปรสิตโดยเฉพาะไวรัสโรคพิษสุนัขบ้าอาจติดต่อสู่หมาป่าได้

ประชากรหมาป่าทั่วโลกได้รับการประเมินว่ามีประมาณ 300,000 ตัวในปี พ.ศ. 2546 และสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) ถือว่าเป็นสายพันธุ์มีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์น้อย หมาป่ามีประวัติศาสตร์อันยาวนานในการติดต่อสัมพันธ์กับมนุษย์ โดยมักถูกเกลียดชังและถูกล่าจากคนชุมชนที่ดำรงชีพโดยการเลี้ยงปศุสัตว์ ทั้งนี้เพราะหมาป่ามักโจมตีปศุสัตว์ แต่ในทางกลับกัน หมาป่าก็ได้รับความเคารพในสังคมเกษตรกรรมและนักล่าสัตว์ แม้ว่าความกลัวหมาป่าจะยังคงมีอยู่ในสังคมมนุษย์หลายแห่ง แต่โดยปกติแล้วหมาป่าจะไม่นิยมเข้าทำร้ายมนุษย์โดยตรง และการเข้าโจมตีมนุษย์ส่วนใหญ่ก็เป็นผลมาจากสัตว์ที่ติดโรคพิษสุนัขบ้า การเข้าทำร้ายมนุษย์โดยหมาป่านั้นเกิดขึ้นได้ยากเนื่องจากหมาป่ามีจำนวนประชากรน้อย อาศัยอยู่ห่างไกลจากผู้คนและมีความหวาดกลัวมนุษย์

อ้างอิง

Tedford, Richard H.; Wang, Xiaoming; Taylor, Beryl E. (2009). "Phylogenetic Systematics of the North American Fossil Caninae (Carnivora: Canidae)". Bulletin of the American Museum of Natural History. 325: 1–218. doi:10.1206/574.1. :2246/5999. S2CID 83594819.
Boitani, L.; Phillips, M.; Jhala, Y. (2018). "Canis lupus (errata version published in 2020)". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T3746A163508960. สืบค้นเมื่อ 3 June 2020.title has extraneous text
Linnæus, Carl (1758). "Canis Lupus". Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I (ภาษาละติน) (10 ed.). Holmiæ (Stockholm): Laurentius Salvius. pp. 39–40.

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikiquote

วิกิคำคมภาษาอังกฤษ มีคำคมที่กล่าวโดย หรือเกี่ยวกับ: Wolf

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Canis lupus
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Canis lupus ที่วิกิสปีชีส์
The International Wolf Center
Staying Safe in Wolf Country, (January 2009)
Death of a Legend และ Cry of the Wild โดย

บทความสัตว์นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[Tedford2009-1] Tedford, Richard H.; Wang, Xiaoming; Taylor, Beryl E. (2009). "Phylogenetic Systematics of the North American Fossil Caninae (Carnivora: Canidae)". Bulletin of the American Museum of Natural History. 325: 1–218. doi:10.1206/574.1. :2246/5999. S2CID 83594819.

[Boitani2018-2] Boitani, L.; Phillips, M.; Jhala, Y. (2018). "Canis lupus (errata version published in 2020)". IUCN Red List of Threatened Species. 2018: e.T3746A163508960. สืบค้นเมื่อ 3 June 2020.title has extraneous text

[Linnaeus1758-3] Linnæus, Carl (1758). "Canis Lupus". Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I (ภาษาละติน) (10 ed.). Holmiæ (Stockholm): Laurentius Salvius. pp. 39–40.