Béla Kun

เบ-ลอ กุน (นามแรกเกิด เบ-ลอ โกฮ์น; 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1886 – 29 สิงหาคม ค.ศ. 1938) เป็นนักการเมืองและนักปฏิวัติคอมมิวนิสต์ชาวฮังการี ผู้ซึ่งปกครองสาธารณรัฐโซเวียตฮังการีใน ค.ศ. 1919 หลังจากเข้าศึกษาที่ ณ เมือง (ปัจจุบันอยู่ในประเทศโรมาเนีย) กุนได้ทำงานเป็นนักข่าว ต่อมาเขาได้รับใช้กองทัพออสเตรีย-ฮังการีในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 และถูกจับกุมตัวโดยกองทัพจักรวรรดิรัสเซีย ใน ค.ศ. 1916 หลังจากนั้นเขาถูกส่งตัวไปยังค่ายเชลยศึกบริเวณเทือกเขายูรัล ในช่วงเวลานี้เองที่กุนได้เปิดรับแนวคิดของคอมมิวนิสต์ และใน ค.ศ. 1918 เขาได้ก่อตั้งกลุ่มฮังการีของพรรคคอมมิวนิสต์รัสเซียในมอสโก ทำให้เขาเป็นเพื่อนสนิทกับวลาดีมีร์ เลนิน และร่วมต่อสู้กับเหล่าบอลเชวิคในสงครามกลางเมืองรัสเซีย

เบ-ลอ กุน
เบ-ลอ กุน ใน ค.ศ. 1919
กรรมการราษฎร ฝ่ายกิจการต่างประเทศโซเวียตฮังการี
ดำรงตำแหน่ง 12 มีนาคม – 1 สิงหาคม 1919 ดำรงตำแหน่งร่วมกับ และ
ก่อนหน้า
ถัดไป
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1886(1886-02-20) ราชอาณาจักรฮังการี (ปัจจุบันคือ โรมาเนีย)
เสียชีวิต	29 สิงหาคม ค.ศ. 1938(1938-08-29) (52 ปี) มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต
พรรคการเมือง	(MSZDP) พรรคคอมมิวนิสต์ฮังการี (KMP)
คู่สมรส	อิเรน กาล
บุตร	มิกโลช อากแนช
บุพการี	ชอมู โกฮ์น โรซอ โกล์ดแบร์แกร์
ศิษย์เก่า
วิชาชีพ	นักการเมือง นักข่าว

ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 กุนได้เดินทางกลับฮังการีด้วยการสนับสนุนจากโซเวียต และจัดตั้ง ด้วยการใช้กลวิธีต่าง ๆ ของเลนิน ทำให้เขาสามารถก่อกวนรัฐบาลของมิฮาย กาโรยี ได้อย่างดี และกุนยังได้รับความนิยมเป็นอย่างมากแม้ตัวเขาจะถูกคุมขังอยู่ก็ตาม หลังจากที่เขาได้รับการปล่อยตัวในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1918 กุนจึงกระทำการรัฐประหารได้สำเร็จ เขาได้ก่อตั้งรัฐบาลผสมคอมมิวนิสต์- และประกาศจัดตั้งสาธารณรัฐโซเวียตฮังการี แม้ว่าผู้นำทางนิตินัยของสาธารณรัฐจะเป็นประธานาธิบดีซานโดร์ กอร์บอยี แต่อำนาจที่แท้จริงอยู่ในมือของกุน ซึ่งเป็นกรรมการราษฎรฝ่ายกิจการต่างประเทศ เขายังคงติดต่อกับเลนินผ่านทางวิทยุโทรเลขและได้รับคำสั่งและคำแนะนำโดยตรงจากเครมลิน

ระบอบการปกครองใหม่ที่พึ่งก่อตั้งขึ้นได้ล่มสลายภายในสี่เดือน เนื่องจากการรุกรานของโรมาเนีย และความไม่พอใจเป็นอย่างยิ่งของหมู่ประชาชนชาวฮังการี กุนได้หลบหนีไปยังสหภาพโซเวียต ซึ่งเขาได้ทำงานเป็นเจ้าหน้าที่องค์การคอมมิวนิสต์สากล ในฐานะหัวหน้าไครเมีย ตั้งแต่ ค.ศ. 1920 เขาจัดตั้งและเข้าไปมีส่วนร่วมในในไครเมีย (ค.ศ. 1920–1921) ต่อมาเขาได้มีส่วนร่วมกับการจราจลเดือนมีนาคม ค.ศ. 1921 ในเยอรมนี แต่ไม่ประสบผลสำเร็จ

ระหว่างการกวาดล้างใหญ่ช่วงปลายทศวรรษ 1930 กุนถูกกล่าวหาว่าเป็นพวก เขาถูกจับกุม สอบปากคำ และถูกประหารชีวิตอย่างรวบรัด ร่างของเขาได้รับการฟื้นฟูขึ้นมาอีกครั้งโดยผู้นำโซเวียตใน ค.ศ. 1956 หลังจากการเสียชีวิตของโจเซฟ สตาลิน พร้อมกับการล้มล้างอิทธิพลของสตาลิน ภายใต้คำสั่งการของนีกีตา ครุชชอฟ

อ้างอิง

1. "Victims of Political Terror in the USSR - Kun Bela Morisovich". Memorial with (Commissioner on Human Rights in the Russian Federation), and (ภาษารัสเซีย). 2007.
2. (2017). The Great Globe Itself: A Preface to World Affairs. . p. 85. ISBN .

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Hungary (The Virtual Jewish World) - Jewish Virtual Library
• György Borsányi, The Life of a Communist Revolutionary, Béla Kun translated by , : Social Science Monographs; New York: Distributed by , 1993.
• Andrew C. Janos and William Slottman (eds.), Revolution in perspective: essays on the Hungarian Soviet Republic of 1919: Published for the University of California, Berkeley, Center for Slavic and East European Studies, Berkeley, California: , 1971.
• Andrew C. Janos (1982). The Politics of Backwardness In Hungary 1825–1945. Princeton: . ISBN . JSTOR j.ctt7rstz.
• Béla Menczer, Béla Kun and the Hungarian Revolution of 1919 pages 299–309 from History Today, Volume XIX, Issue #5, London: , May 1969.
• Rudolf Tőkés, Béla Kun and the Hungarian Soviet Republic: the origins and role of the Communist Party of Hungary in the revolutions of 1918–1919 New York: published for the , Stanford, California, by , 1967.
• Iván Völgyes, (ed.), Hungary in Revolution, 1918–19: nine essays Lincoln: , 1971.
• Louis Birinyi, The Tragedy of Hungary, An Appeal for World Peace Cleveland, 1924.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Béla Kun Internet Archive at .
• Wireless Message to Béla Kun, 23 March 1919.
• Crimean government on the ethnic cleansing among Crimean Turks.
• กฤตภาคจากหนังสือพิมพ์เกี่ยวกับ เบ-ลอ กุน ใน ของ