เทือกเขาตะนาวศรี

เทือกเขาตะนาวศรี (พม่า: တနင်္သာရီ တောင်တန်း) เป็นชื่อทางภูมิศาสตร์ของเทือกเขาซึ่งเป็นพรมแดนธรรมชาติระหว่างประเทศพม่ากับประเทศไทย และลากยาวผ่านคอคอดกระลงไปจนถึงคาบสมุทรมลายู ยอดเขาที่สูงที่สุดในเทือกเขาตะนาวศรี ชาวพม่าเรียกว่า "บีล็อกตอง" (Bilauktaung)

ทิวเขาตะนาวศรี
တနင်္သာရီ တောင်တန်း Banjaran Tanah Seri
มุมมองจากทางรถไฟสายมรณะ ข้าม แม่น้ำแคว จังหวัดกาญจนบุรี
จุดสูงสุด
ยอด	(มาเลเซีย)
ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล	2,187 เมตร (7,175 ฟุต)
พิกัด	4°38′00″N 102°14′00″E / 4.63333°N 102.23333°E / 4.63333; 102.23333
ข้อมูลเชิงขนาด
ยาว	1,670 กม. (1,038 ไมล์) N/S
กว้าง	130 กม. (81 ไมล์) E/W
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
ขอบเขตของเทือกเขาตะนาวศรีและเขตย่อย
ประเทศ	พม่า, ไทย และ มาเลเซีย
เทือกเขา
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
อายุหิน	ยุคเพอร์เมียน และ ยุคไทรแอสซิก
ประเภทหิน	หินแกรนิต และ หินปูน

เทือกเขาตะนาวศรีในอำเภอกะปง จังหวัดพังงา

ศัพทมูลวิทยา

แนวเทือกเขานี้ได้ชื่อตามเขตตะนาวศรีในพม่า ชื่อนี้อาจเพี้ยนมาจากภาษามลายูสำเนียงไทรบุรี คือคำว่า ตานะฮ์เซอรี (มลายู: Tanah Sari; Tanah Seri) ตานะฮ์ มีความหมายว่า "แผ่นดิน" กับ เซอรี มาจากคำว่า ซีเระฮ์ แปลว่า "พลูหรือใบพลู" รวมกันจึงมีความหมายว่า "แผ่นดินที่ปลูกพลู"

ภูมิศาสตร์

ทางใต้ของเส้นขนานที่ 16 เทือกเขาฉานได้แยกออกเป็นแนวเทือกเขาสูงชั้นขนาบข้างแคบ ๆ ซึ่งทอดลงไปทางใต้ตามคอคอดกระ แนวเทือกเขาที่อยู่ทางตะวันตกสุดนั้นถูกตัดจากชายฝั่งตะนาวศรีโดยรอยเลื่อนเจดีย์สามองค์ ส่วนทางตะวันออกของเทือกเขาตะนาวศรีนั้นเป็นหุบเขาสาละวินและคเยง^[]

ไปทางตะวันออก ด้านประเทศไทย เทือกเขานี้มีแม่น้ำแควใหญ่และแควน้อยไหลตัดผ่าน ในบริเวณนี้ มีลักษณะเป็นแนวลาดเขาเล็ก ๆ สลับหุบเขาแคบ ๆ ซึ่งมักจะกว้างเพียงราว 2 กิโลเมตร และถัดออกไปทางตะวันออกอีกนั้นมีเพียงลาดเขาโดด ๆ อันเป็นจุดที่เทือกเขาตะนาวศรีสิ้นสุดลงในที่ราบลุ่มภาคกลางของประเทศไทย

ระดับความสูงเฉลี่ยของเทือกเขาตะนาวศรีในฝั่งพม่าจะสูงกว่าฝั่งไทย โดยมียอดเขาหลายยอดที่สูงถึง 1,000 เมตร ขณะที่ฝั่งไทย ยอดเขาสูงสุดสามารถวัดได้ราว 800 เมตร

จุดสูงที่สุดในเทือกเขาตะนาวศรีนั้นอยู่ในเทือกเขาบีล็อกตอง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี ซึ่งสูงที่สุดที่ 2,231 เมตร แนวเทือกเขาที่ลากต่อลงไปทางใต้ของเทือกเขาบีล็อกตองนั้นจะไปบรรจบกับปลายสุดด้านเหนือของคอคอดกระ งานวิจัยทางธรณีวิทยาล่าสุดกล่าวถึงส่วนใต้สุดของเทือกเขาตะนาวศรีในพื้นที่คอคอดว่า "เทือกเขาภูเก็ต", "เทือกเขานครศรีธรรมราช" และ "เทือกเขาสันกาลาคีรี" อย่างไรก็ตาม ชื่อเหล่านี้จะไม่พบปรากฏอยู่ในหลักฐานธรณีวิทยาสมัยเก่า

เทือกเขาตะนาวศรีเป็นส่วนหนึ่งของสันเขาแกรนิตยาวซึ่งมีอายุเก่ากว่าเทือกเขาหิมาลัย ที่ราบสูงมลายูอันเป็นจุดใต้สุดของระบบภูเขานี้และเทือกเขาตีตีวังซานั้นเป็นจุดเริ่มต้นของเทือกเขาโกตาบารูในฝั่งมาเลเซีย

เทือกเขาตะนาวศรีปกคลุมไปด้วยป่าไม้เป็นบริเวณกว้าง และเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด ซึ่งรวมไปถึงช้างเอเชียและเสือโคร่ง^[]

อ้างอิง

1. ประพนธ์ เรื่องณรงค์. รศ. จดหมายจากครูยูโซะ เล่าเรื่องภาษามลายูในภาษาไทย. กรุงเทพฯ:สถาพรบุ๊คส์. 2556, หน้า 71
2. The Physical Geography of Southeast Asia, Avijit Gupta, Oxford University Press, 2005.
3. Wolf Donner, The Five Faces of Thailand. Institute of Asian Affairs, Hamburg 1978 -

ดูเพิ่ม

• ด่านเจดีย์สามองค์

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เทือกเขาตะนาวศรี

• Geography of Thailand 2009-11-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Khun Phaen’s flight with Wanthong - Phra Hill 2009-05-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Google Books, The Physical Geography of Southeast Asia