เทวร ปอาก ซ น อ งกฤษ Agusan image หร อท ในฟ ล ปป นส น ยมเร ยกว า พระตาราทอง อ งกฤษ Golden Tara เป นประต มากรรมน ำหน ก 2

เทวรูปอากูซัน (อังกฤษ: Agusan image) หรือที่ในฟิลิปปินส์นิยมเรียกว่า พระตาราทอง (อังกฤษ: Golden Tara) เป็นประติมากรรมน้ำหนัก 2 กิโลกรัม ทำจากทอง 21 กะรัต ค้นพบเมื่อปี 1917 หลังน้ำท่วม บนชายฝั่งแม่น้ำวาวาใกล้กับ จังหวัดอากูซันเดลซูร์ เกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์ อายุประมาณศตวรรษที่ 9-10 มีความสูงประมาณ 178 mm (7.0 in) มีลักษณะเป็นเทวสตรีนั่งขัดสมาธิ ประดับร่างกายด้วยเครื่องประดับต่าง ๆ บนศีรษะและร่างกาย ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่ในนครชิคาโก สหรัฐอเมริกา

เทวรูปอากูซัน

วัสดุ	ทอง, ทองแดง, เงิน
ความสูง	178 mm (7.0 in)
น้ำหนัก	2 kg (4.4 lb)
สร้าง	ศตวรรษที่ 9-10
ค้นพบ	1917 จังหวัดอากูซันเดลซูร์ เกาะมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์
ที่อยู่ปัจจุบัน
วัฒนธรรม	เป็นที่ถกเถียง (, ศาสนาฮินดู, ศาสนาพุทธ)

การระบุตัวตนว่าเทวสตรีองค์นี้เป็นเทวีองค์ใดเป็นประเด็นที่ถกเถียงมาตั้งแต่การค้นพบ โดยดั้งเดิมแล้วเสนอว่าอาจเป็นทั้งพระตาราในศาสนาพุทธ หรือเป็นเทวีในของศาสนาฮินดู การศึกษาในยุคหลัง ๆ มา เสนอว่าอาจะเป็นพระวัชรลาสยา ในศาสนาพุทธแบบตันตระ แม้ว่าเดิมทีเป็นไปได้ว่าสร้างขึ้นเป็นเทวรูปพุทธหรือฮินดู แต่ชาวฟิลิปปินส์ก็ได้สร้างศาลเจ้าบูชาเทวรูปนี้โดยเป็นเทพเจ้าในจนถูกขโมยจากศาลไปในศตวรรษที่ 20

ตัวตนของเทวบุคคล

การระบุตัวตนของเทวบุคคลเป็นประเด็นถกเถียงมาอย่างยาวนาน ในปัจจุบันมีข้อเสนอว่าอาจจะเป็นทั้งพระตาราในศาสนาพุทธ, พระวัชรลาสยาในมณฑลตามคติพุทธแบบตันตระ หรืออาจเป็นเทวีในศาสฮินดูนิกายไศวะ

เชื่อว่าเทวรูปนี้เป็นเทวีในศาสนาฮินดูนิกายไศวะ ที่ช่างศิลป์ท้องถิ่นคัดลอกมุทรามาไม่ถูกต้องตามประติมานวิทยาฮินดู ถ้าเป็นตามที่ตั้งข้อสันนิษฐานนี้จริง จะยืนยันได้ว่าฟิลิปปินส์มีศาสนาฮินดูแพร่หลายมาก่อนการมาถึงของแฟร์ดีนันท์ มาเจลัน และในฟิลิปินส์โบราณมีการนับถือศาสนาฮินดูรูปแบบที่ไม่สมบูรณ์ที่ได้ปรับรับมาจากอาณาจักรมัชปาหิต ในลักษณะของการปรับศาสนาฮินดูเข้ากับท้องถิ่น ลักษณะทางศิลปะบ่งบอกว่าน่าจะสร้างคัดลอกแบบมาจากเทวรูปในสมัยมัชปาหิตตอนต้น

นักวิชาการชาวทิเบต ร็อบ ลินโรเท (Rob Linrothe) เป็นหนึ่งในคนแรก ๆ ที่เสนอว่าเทวรูปนี้เป็นพระวัชรลาสยา ด้วยลักษณะการวางมือบนสะโพก ฟลอรีนา กาปิสตราโน เบกเคอร์ (Florina Capistrano-Baker) เห็นด้วยกับข้อสรุปดังกล่าว โดยเปรียบเทียบความคล้ายคลึงกันกับประติมากรรมขนาดเล็กในสี่เทวรูปมณฑลชั้นนอกของวัชรธาตุมณฑลที่ค้นพบใน เกาะชวา ความคล้ายคลึงกับเทวรูปจากงันจุกเคยมีผู้เสนอไว้แล้วตั้งแต่ปี 1920 โดยนักวิชาการชาวดัตช์ เอฟ เด เก บอช (F. D. K. Bosch) แต่ไม่ได้รับการยอมรับในเวลานั้น การศึกษาวิชาการในภายหลังเริ่มปรับทิศทางมาเป็นการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างเทวรูปอากูซันกับเทวรูปจากงันจุก และมีข้อสันนิษฐานว่าอาจสร้างขึ้นในช่วงเดียวกันคือศตวรรษที่ 10-11 หากรระบุว่าเป็นพระวัชรลาสยายังทำให้เกิดข้อเสนอตามมาว่าจะต้องมีเทวรูปองค์อื่น ๆ จากชุดเดียวกันในวัชรธาตุมณฑลที่สูญหายไปแล้วอีกหลายองค์

การเรียกร้องส่งคืน

แผนกเอเชียอาคเนย์ของในชิคาโกเป็นผู้ซื้อเทวรูปนี้ไปจากฟิลิปปินส์ด้วยราคาสี่พันเปโซในปี 1922 ระหว่างนั้น ฟิลลิปินส์กำลังเผชิญกับปัญหาเศรษฐกิจ และมีความกลัวว่าเทวรูปอาจถูกนำไปหลอมเอาทอง

เทวรูปนี้กลายมาเป็นประเด็นพิพาทระหว่างฟิลิปปินส์กับอเมริกามาหลายปี โดยทั้งนักวิชาการฟิลิปปินส์และชาวเมืองท้องถิ่นในอากูซันเดลซูร์ได้ออแมาเรียกร้องให้สหรัฐอเมริกาทำการส่งคืน ในฟิลิปปินส์มองว่าเทวรูปนี้เป็นสมบัติของชาติที่ไม่ได้รับความสำคัญทางโบรราณคดีตอนที่ค้นพบ และถูกขายให้กับอเมริกาในระหว่างที่ประเทศเผชิญหน้ากับปัญหาการเงินอย่างหนักที่ทำให้รัฐบาลฟิลปปินส์ไม่สามารถแข่งประมูลซื้อได้ นักวิชาการยังให้เหตุผลอีกว่าหากพิพิธภัณฑ์ฟีลด์ซื้อเทวรูปนี้ไปด้วยเพราะกลัวถูกนำไปหลอมเอาทองจริง ก็ควรจะส่งคืนหรืออย่างน้อย ๆ ให้ฟิลิิปนส์ซื้อคืน เนื่องจากบริบทในปัจจุบันหมายความว่าการนำไปหลอมเอาทองเป็นไปได้ยากแล้ว

อ้างอิง

Francisco, Juan R. (1963). "A Note on the Golden Image of Agusan". Philippine Studies. 11 (3): 390–400. ISSN 0031-7837. JSTOR 42719871. The question of its identification is still undecided.
"109928 Agusan gold figure | Philippines | The Field Museum". philippines.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2019. Description: Agusan gold image of Hindu deity [figure Devi, goddess. A.D. 1000-1300. 4 1/2 pound, solid gold figure of a Hindu or Buddhist deity]
Francisco, Juan R. (1963). "A Note on the Golden Image of Agusan". Philippine Studies. 11 (3): 390–400. ISSN 0031-7837. JSTOR 42719871. It was found in 1917 on the left bank of the Wawa River near Esperanza, Agusan, eastern Mindanao, following a storm and flood
. "FMNH 109928". collections-anthropology.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2019. Statue [figure] is about 178 mm in height (FMNH A109928).
"109928 Agusan gold figure | Philippines | The Field Museum". philippines.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2019.
Capistrano-Baker, Florina H; Guy, John; (2011). "Chapter 4 - Butuan in Early Southeast Asia". Philippine ancestral gold (ภาษาEnglish). Ayala Foundation; NUS Press. p. 251. ISBN . OCLC 724647223. From the time the Agusan image first came to light, the identity of the female portrayed has been the subject of conjecture and contention.{{}}: CS1 maint: unrecognized language ()
Orlina, Roderick (2012). "Epigraphical evidence for the cult of Mahāpratisarā in the Philippines". Journal of the International Association of Buddhist Studies (ภาษาอังกฤษ). 35 (1–2): 165–166. ISSN 0193-600X. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-30. สืบค้นเมื่อ 2019-05-30. This image was previously thought to be a distorted Tārā, but was recently correctly identified as a Vajralāsyā (‘Bodhisattva of amorous dance’), one of the four deities associated with providing offerings to the Buddha Vairocana and located in the southeast corner of a Vajradhātumaṇḍala.
Weinstein, John. "Agusan Gold Vajralasya". Google Arts & Culture (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2019. Scholars think that the statue may represent an offering goddess from a three-dimensional Vajradhatu (Diamond World) mandala.
"Manobo woman's kin want Golden Tara returned". www.philstar.com. August 13, 2018.
"[Bronze statues from Nganjuk] OD-3577 | Digital Collections". digitalcollections.universiteitleiden.nl. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-03. สืบค้นเมื่อ 2020-03-15.
Capistrano-Baker, Florina H; Guy, John; Miksic, John N (2011). "Chapter 4 - Butuan in Early Southeast Asia". Philippine ancestral gold (ภาษาEnglish). Ayala Foundation; NUS Press. p. 253. ISBN . OCLC 724647223. Tibetan scholar Rob Linrothe identifies the Agusan image as one of the four "inner" offering goddesses in a three-dimensional vajradhatu, or Diamond World, mandala.{{}}: CS1 maint: unrecognized language ()
Guy, John; Miksic, John N. (2011). Philippine Ancestral Gold (ภาษาอังกฤษ). Ayala Foundation. p. 254. ISBN . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-22. สืบค้นเมื่อ 2020-02-01. The recovery of a single offering goddess that is most likely part of a larger set brings up a number of intriguing questions. Where are the other figures?
"Agusan Gold Vajralasya". Philippine Heritage Collection. . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-01. สืบค้นเมื่อ 2017-10-01.
"Philippines Treasure Part II (GMA 7) feat. Golden Tara - YouTube". YouTube. 13 December 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-22. สืบค้นเมื่อ 2019-05-19.

[1] Francisco, Juan R. (1963). "A Note on the Golden Image of Agusan". Philippine Studies. 11 (3): 390–400. ISSN 0031-7837. JSTOR 42719871. The question of its identification is still undecided.

[2] "109928 Agusan gold figure | Philippines | The Field Museum". philippines.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2019. Description: Agusan gold image of Hindu deity [figure Devi, goddess. A.D. 1000-1300. 4 1/2 pound, solid gold figure of a Hindu or Buddhist deity]

[3] Francisco, Juan R. (1963). "A Note on the Golden Image of Agusan". Philippine Studies. 11 (3): 390–400. ISSN 0031-7837. JSTOR 42719871. It was found in 1917 on the left bank of the Wawa River near Esperanza, Agusan, eastern Mindanao, following a storm and flood

[4] . "FMNH 109928". collections-anthropology.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2019. Statue [figure] is about 178 mm in height (FMNH A109928).

[5] "109928 Agusan gold figure | Philippines | The Field Museum". philippines.fieldmuseum.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 May 2019.

[6] Capistrano-Baker, Florina H; Guy, John; (2011). "Chapter 4 - Butuan in Early Southeast Asia". Philippine ancestral gold (ภาษาEnglish). Ayala Foundation; NUS Press. p. 251. ISBN . OCLC 724647223. From the time the Agusan image first came to light, the identity of the female portrayed has been the subject of conjecture and contention.{{}}: CS1 maint: unrecognized language ()

[7] Orlina, Roderick (2012). "Epigraphical evidence for the cult of Mahāpratisarā in the Philippines". Journal of the International Association of Buddhist Studies (ภาษาอังกฤษ). 35 (1–2): 165–166. ISSN 0193-600X. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-30. สืบค้นเมื่อ 2019-05-30. This image was previously thought to be a distorted Tārā, but was recently correctly identified as a Vajralāsyā (‘Bodhisattva of amorous dance’), one of the four deities associated with providing offerings to the Buddha Vairocana and located in the southeast corner of a Vajradhātumaṇḍala.

[8] Weinstein, John. "Agusan Gold Vajralasya". Google Arts & Culture (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 June 2019. Scholars think that the statue may represent an offering goddess from a three-dimensional Vajradhatu (Diamond World) mandala.

[9] "Manobo woman's kin want Golden Tara returned". www.philstar.com. August 13, 2018.

[10] "[Bronze statues from Nganjuk] OD-3577 | Digital Collections". digitalcollections.universiteitleiden.nl. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-08-03. สืบค้นเมื่อ 2020-03-15.

[11] Capistrano-Baker, Florina H; Guy, John; Miksic, John N (2011). "Chapter 4 - Butuan in Early Southeast Asia". Philippine ancestral gold (ภาษาEnglish). Ayala Foundation; NUS Press. p. 253. ISBN . OCLC 724647223. Tibetan scholar Rob Linrothe identifies the Agusan image as one of the four "inner" offering goddesses in a three-dimensional vajradhatu, or Diamond World, mandala.{{}}: CS1 maint: unrecognized language ()

[12] Guy, John; Miksic, John N. (2011). Philippine Ancestral Gold (ภาษาอังกฤษ). Ayala Foundation. p. 254. ISBN . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-22. สืบค้นเมื่อ 2020-02-01. The recovery of a single offering goddess that is most likely part of a larger set brings up a number of intriguing questions. Where are the other figures?

[auto1-13] "Agusan Gold Vajralasya". Philippine Heritage Collection. . เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-01. สืบค้นเมื่อ 2017-10-01.

[auto-14] "Philippines Treasure Part II (GMA 7) feat. Golden Tara - YouTube". YouTube. 13 December 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-22. สืบค้นเมื่อ 2019-05-19.