ศาสนาอิสลามในทวีปยุโรป

ศาสนาอิสลามเป็นศาสนาที่มีผู้นับถือมากเป็นอันดับ 2 ในทวีปยุโรป เป็นรองเพียงศาสนาคริสต์ ถึงแม้ว่าชุมชนมุสลิมส่วนใหญ่ในยุโรปตะวันตกก่อตั้งได้ไม่นาน แต่ก็มีสังคมมุสลิมที่ดำรงอยู่มาหลายศตวรรษในคาบสมุทรบอลข่าน, คอเคซัส, ไครเมีย และ ศัพท์ "" (Muslim Europe) ใช้เรียกประเทศที่มีมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ในบอลข่าน (บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, แอลเบเนีย และคอซอวอ) กับบางประเทศในยุโรปตะวันออกที่มีมุสลิมเป็นชนกลุ่มน้อยจำนวนมาก (บัลแกเรีย, มอนเตเนโกร, มาซิโดเนียเหนือ, และบางสาธารณรัฐของรัสเซีย) ที่มีประชากรจำนวนมากเป็นมุสลิม แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นก็ตาม

ศาสนาอิสลามในทวีปยุโรป
ตามจำนวนร้อยละของประชากรประเทศ

90–100%	อาเซอร์ไบจาน ตุรกี
70–80%
50–70%
30–50%
10–20%	รัสเซีย
5–10%	สหราชอาณาจักร
4–5%	เซอร์เบีย
2–4%
1–2%
< 1%	เช็กเกีย สโลวาเกีย

ศาสนาอิสลามขยายเข้าสู่คอเคซัสผ่านการพิชิตจักรวรรดิเปอร์เซียโดยมุสลิมในคริสต์ศตวรรษที่ 7 และเข้าสู่ยุโรปใต้ผ่านการขยายตัวหลังในคริสต์ศตวรรษที่ 8–10 หน่วยงานทางการเมืองของมุสลิมมีอยู่อย่างมั่นคงในบริเวณที่ปัจจุบันคือสเปน, โปรตุเกส, ซิซิลี และมอลตาในสมัยกลาง ประชากรมุสลิมในดินแดนเหล่านี้ภายหลังหรือถูกเนรเทศออกไปในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 โดยผู้นำคริสเตียน (ดู เรกองกิสตา)จักรวรรดิออตโตมันขยายดินแดนเข้าไปในและรวมอำนาจทางการเมืองด้วยการรุกรานและพิชิตดินแดนส่วนมากของจักรวรรดิเซอร์เบีย, จักรวรรดิบัลแกเรีย และดินแดนที่เหลือทั้งหมดของจักรวรรดิไบแซนไทน์ในคริสต์ศตวรรษที่ 14 ถึง 15 หลายศตวรรษถัดมา จนกระทั่ง ศาสนาอิสลามเผยแผ่เข้าสู่ยุโรปตะวันออกผ่านการเข้ารีตของ, และภายหลังคือโกลเดนฮอร์ดกับรัฐข่านยุคหลัง กับประชากรมุสลิมหลายกลุ่มที่ชาวรัสเซียเรียกว่า "" ประชากรมุสลิมที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในยุโรป ได้แก่ , , , ชาวบอสนีแอก, , , , , , , , ชาวครีตเชื้อสายเติร์ก, , , , ชาวคาซัค, และ

ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่I 20 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 มีมุสลิมจำนวนมาก ใน ค.ศ. 2010 ประมาณการว่ามีมุสลิมอาศัยอยู่ในทวีปยุโรปประมาณ 44 ล้านคน (6%) ซึ่งรวมผู้ที่อาศัยอยู่ในสหภาพยุโรปประมาณ 19 ล้านคน (3.8%) คาดการณ์ว่าจำนวนนี้จะเพิ่มขึ้น 8% หรือ 58 ล้านคนใน ค.ศ. 2030 พวกเขามักจะเป็นหัวข้อของการอภิปรายที่รุนแรงและการโต้เถียงทางการเมืองที่จุดประกายจากเหตุการณ์ต่าง ๆ เช่น ,ข้อถกเถียงกรณีหนังสือ โองการปีศาจ,, ข้อโต้แย้งเรื่อง และการสนับสนุนขบวนการและพรรคที่มองมุสลิมเป็นภัยคุกคามต่อวัฒนธรรมยุโรปและเพิ่มมากขึ้น เหตุการณืเหล่านี้เติมเชื้อเพลิงให้กับข้อโต้แย้งเกี่ยวกับหัวข้อโลกาภิวัตน์, , อาการกลัวอิสลาม, ทัศนคติต่อชาวมุสลิม และสิทธิประชานิยม

ประวัติ

ประชามุสลิมในทวีปยุโรปมีความหลากหลายในทางประวัติศาสตร์และต้นกำเนิดมาก ปัจจุบัน ภูมิภาคที่มีมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ในยุโรปคือคาบสมุทรบอลข่าน (แอลเบเนีย, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, คอซอวอ) และบางสาธารณรัฐของประเทศรัสเซียในคอเคซัสเหนือและภูมิภาค ชุมชนในบริเวณเหล่านี้ประกอบด้วยชนพื้นเมืองชาวยุโรปที่นับถือศาสนาอิสลามเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมีประเพณีทางศาสนามาหลายร้อยปีจนถึงสมัยกลางอย่างตุรกี, อาเซอร์ไบจาน และคาซัคสถานก็มีมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ด้วย

อ้างอิง

1. "Religious Composition by Country, 2010-2050". Pew Research Center. 12 April 2015. สืบค้นเมื่อ 22 October 2017.
2. . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-12-12. สืบค้นเมื่อ 2023-01-10.
3. Cesari, Jocelyne (January–June 2002). "Introduction - "L'Islam en Europe: L'Incorporation d'Une Religion"". Cahiers d'Études sur la Méditerranée Orientale et le monde Turco-Iranien (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Éditions de Boccard. 33: 7–20. doi:10.3406/CEMOT.2002.1623. S2CID 165345374. สืบค้นเมื่อ 21 January 2021 – โดยทาง .
4. Cesari, Jocelyne, บ.ก. (2014). "Part III: The Old European Land of Islam". The Oxford Handbook of European Islam. Oxford: . pp. 427–616. doi:10.1093/oxfordhb/9780199607976.001.0001. ISBN . LCCN 2014936672. S2CID 153038977.
5. Clayer, Nathalie (2004). "Les musulmans des Balkans Ou l'islam de "l'autre Europe"/The Balkans Muslims Or the Islam of the "Other Europe"". Religions, pouvoir et société: Europe centrale, Balkans, CEI. Le Courrier de Pays de l'Est (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: La Documentation française. 5 (1045): 16–27. doi:10.3917/cpe.045.0016. ISSN 0590-0239 – โดยทาง .
6. Bougarel, Xavier; Clayer, Nathalie (2013). Les musulmans de l'Europe du Sud-Est: Des Empires aux États balkaniques. Terres et gens d'islam (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: - Karthala. pp. 1–20. ISBN  – โดยทาง .
7. Popović, Alexandre; Rashid, Asma (Summer–Autumn 1997). "The Muslim Culture In The Balkans (16th–18th Centuries)". Islamic Studies. Islamic Research Institute (). 36 (2/3, Special Issue: Islam In The Balkans): 177–190.  2710-5326. ISSN 0578-8072. JSTOR 23076193.
8. Macnamara, Ronan (January 2013). "Slavic Muslims: The forgotten minority of Macedonia". . Leiden: / on behalf of the . 23 (4): 347–355. doi:10.1163/18750230-99900038.  1875-0230. ISSN 1874-7337.
9. Buturović, Amila (2009) [2006]. "Part V: Islamic Cultural Region – European Islam". ใน (บ.ก.). The Oxford Handbook of Global Religions. Oxford and New York: . pp. 437–446. doi:10.1093/oxfordhb/9780195137989.003.0043. ISBN . LCCN 2006004402. S2CID 161373775.
10. (2006). (บ.ก.). "The Islamization of the Meglen Vlachs (Megleno-Romanians) : The Village of Nânti (Nótia) and the "Nântinets" in Present-Day Turkey". . . 34 (1): 71–90. doi:10.1080/00905990500504871. ISSN 0090-5992. S2CID 161615853.
11. Pew 2011.
12. Aydınlı, Ersel (2018) [2016]. "The Jihadists after 9/11". Violent Non-State Actors: From Anarchists to Jihadists. Routledge Studies on Challenges, Crises, and Dissent in World Politics (1st ed.). London and New York: . pp. 110–149. ISBN . LCCN 2015050373.
13. Kallis, Aristotle (2018). "Part I: Ideology and Discourse – The Radical Right and Islamophobia". ใน Rydgren, Jens (บ.ก.). The Oxford Handbook of the Radical Right. Oxford and New York: . pp. 42–60. doi:10.1093/oxfordhb/9780190274559.013.3. ISBN . LCCN 2017025436.
14. Allievi, Stefano (2003). "Relations and Negotiations: Issues and Debates on Islam". ใน Allievi, Stefano; Maréchal, Brigitte; Dassetto, Felice; (บ.ก.). Muslims in the Enlarged Europe: Religion and Society (PDF). Muslim Minorities. Leiden: . pp. 331–368. ISBN . ISSN 1570-7571. LCCN 2003049569. S2CID 142974009.
15. Goodwin, Matthew J.; Cutts, David; Jana-Lipinski, Laurence (September 2014). "Economic Losers, Protestors, and Islamophobes or Xenophobes? Predicting Public Support for a Counter-Jihad Movement". . on behalf of the . 64: 4–26. doi:10.1111/1467-9248.12159. ISSN 1467-9248. LCCN 2008233815. OCLC 1641383. S2CID 145753701.

บรรณานุกรม

• Grim, Brian J.; Karim, Mehtab S. (January 2011). "The Future of the Global Muslim Population: Projections for 2010-2030" (PDF). The Pew Forum on Religion & Public Life. Washington, D.C.: Pew Research Center. LCCN 2011505325. (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 14 October 2018. สืบค้นเมื่อ 21 January 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

• For Muslim Minorities, it is Possible to Endorse Political Liberalism, But This is not Enough
• BBC News: Muslims in Europe
• Euro-Islam Website Coordinator Jocelyne Cesari, Harvard University and CNRS-GSRL, Paris
  • [1][2]
• Asabiyya: Re-Interpreting Value Change in Globalized Societies
• Why Europe has to offer a better deal towards its Muslim communities. A quantitative analysis of open international data
• , Muslim-Christian Ties in Europe: Past, Present and Future, 1996
• "Islam in Europe: A Resource Guide". USA: . 2011.