ล จวน ม บทบาทในช วง ค ศ 223 ทศวรรษ 260 ม ช อในภาษาจ นกลางว า หล จ ว าน จ น 李譔 พ นอ น Lǐ Zhuàn ช อรอง ช นจ ง จ น 欽仲 พ นอ

ลิจวน (มีบทบาทในช่วง ค.ศ. 223 – ทศวรรษ 260) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลี่ จฺว้าน (จีน: 李譔; พินอิน: Lǐ Zhuàn) ชื่อรอง ชินจ้ง (จีน: 欽仲; พินอิน: Qīnzhòng) เป็นขุนนางของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน

ลิจวน (หลี่ จฺว้าน)
李譔

ขุนพลราชองครักษ์ฝ่ายซ้าย (右中郎將 จั่วจงหลางเจี้ยง)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
ขุนนางที่ปรึกษารับใช้ (中散大夫 จงซ่านต้าฟู)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
ขุนนางรอง (僕射 ผูเช่อ)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน
องครักษ์ประจำองค์รัชทายาท (太子庶子 ไท่จื่อชู่จื่อ)
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. ? (?)
กษัตริย์	เล่าเสี้ยน

ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ไม่ทราบ นคร มณฑลเสฉวน
เสียชีวิต	ไม่ทราบ
บุพการี	หลี่ เหริน (บิดา)
อาชีพ	ขุนนาง, บัณฑิต
ชื่อรอง	ชินจ้ง (欽仲)

ประวัติ

ลิจวนเป็นชาวอำเภอโปยเสีย (涪縣 ฝูเซี่ยน) เมืองจื่อถง (梓潼郡 จื่อถงจฺวิ้น) ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของนคร มณฑลเสฉวนในปัจจุบัน บิดาของลิจวนชื่อหลี่ เหริน (李仁) ชื่อรอง เต๋อเสียน (德賢) เป็นเพื่อนสนิทของอินเบกซึ่งเป็นชาวอำเภอเดียวกัน หลี่ เหรินและอินเบกจากบ้านเกิดในมณฑลเอ๊กจิ๋ว (ครอบคลุมพื้นที่ของมณฑลเสฉวนและนครฉงชิ่งในปัจจุบัน) เดินทางไปยังมณฑลเกงจิ๋ว (ครอบคลุมพื้นที่ของมณฑลหูเป่ย์และมณฑลหูหนานในปัจจุบัน) เพื่อไปเรียนคัมภีร์กับสุมาเต๊กโชและ (宋忠 ซ่ง จง; รู้จักในอีกชื่อว่า ซ่ง จ้งจื่อ 宋仲子)

ลิจวนสืบทอดความรู้ของบิดา ร่วมกับอินเบกในการศึกษาและ และกลายเป็นบัณฑิตผู้รอบรู้ นอกเหนือจากวิชาการและปรัชญาแล้ว ลิจวนยังเชี่ยวชาญศิลปะและงานฝีมือหลายด้าน คณิตศาสตร์ การทำนาย การแพทย์ การยิงเกาทัณฑ์ และกลศาสตร์

ดูเพิ่ม

รายชื่อบุคคลในยุคสามก๊ก

อ้างอิง

("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.
de Crespigny (2007), p. 442.
(李譔字欽仲，梓潼涪人也。父仁，字德賢，與同縣尹默懼遊荊州，從司馬徽、宋忠等學。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.
(譔具傳其業，又默講論義理，五經、諸子，無不該覽，加博好技藝，算術、卜數，醫藥、弓弩、機械之巧，皆致思焉。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.

บรรณานุกรม

ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23-220 AD. Leiden: Brill. ISBN .

[1] ("เจาจิ๋วก็ห้ามปรามเปนหลายครั้ง ขงเบ้งก็มิได้ฟัง จึงสั่งให้ กุยฮิวจี๋ บิฮุย ตันอุ๋น เฮียงทง ตันจีน เจียวอ้วน เตียวฮี เตาเขง โตบี เอียวฮอง เบงก๋อง ไลบิน อินเบด ลิจวน ฮุยสี เจาจิ๋ว กับขุนนางผู้ใหญ่ร้อยเศษ คุมทหารอยู่รักษาเมืองเสฉวน") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ August 16, 2023.

[FOOTNOTEde_Crespigny2007442-2] Crespigny (2007), p. 442.

[3] (李譔字欽仲，梓潼涪人也。父仁，字德賢，與同縣尹默懼遊荊州，從司馬徽、宋忠等學。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.

[4] (譔具傳其業，又默講論義理，五經、諸子，無不該覽，加博好技藝，算術、卜數，醫藥、弓弩、機械之巧，皆致思焉。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 42.