พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา

พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา (พม่า: ဘုရင်မင်းကြီးစွာ) หรือ มีนจีชวาซอเก (พม่า: မင်းကြီးစွာစော်ကဲ, ออกเสียง: [mɪ́ɰ̃.d͡ʑí swà sɔ̀ kɛ́]; รู้จักกันในนาม စွာစောကဲ; 1330–1400) พระเจ้าอังวะองค์ที่ 2 ครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1367 ถึง 1400 หลังจากพระเจ้าตะโดมินพญา ปฐมกษัตริย์สวรรคตอย่างกระทันหันด้วยโรคฝีดาษ ระหว่างทำสงครามบุกลงใต้เพื่อขยายดินแดน โดยพระปณิธานที่สำคัญของพระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาคือการรวบรวมแผ่นดินและสถาปนาอาณาจักรพุกาม ที่ล่มสลายไปเมื่อราวคริสต์ทศวรรษ 1280 ขึ้นมาอีกครั้งตามที่พระเจ้าตะโดมินพญาได้ตั้งพระทัยเอาไว้

พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวา
(พระเจ้าอังวะ)
ครองราชย์	5 กันยายน ค.ศ. 1367 – เมษายน ค.ศ. 1400
ราชาภิเษก	29 มีนาคม ค.ศ. 1368 หรือ (16 มีนาคม ค.ศ. 1368)
ก่อนหน้า	พระเจ้าตะโดมินพญา
ต่อไป	พระเจ้าตราพระยาแห่งอังวะ
มุขยมนตรี
ผู้ว่าแห่ง Amyint
ครองราชย์	ค.ศ. 1351 – 5 กันยายน ค.ศ. 1367
ถัดไป	Tuyin Theinzi
ผู้ว่าแห่งยะแมสิน
ครองราชย์	ค.ศ. 1351
ก่อนหน้า
ถัดไป
ผู้ว่าแห่ง Talok
ครองราชย์	ป. ค.ศ. 1344 – 1351
ถัดไป	Yazathu
ประสูติ	16 กรกฎาคม ค.ศ. 1330 วันจันทร์ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน Wagaung 692 ME ตะแยะ, อาณาจักรปี้นยะ
สวรรคต	เมษายน ค.ศ. 1400 (69 พรรษา) ป. เดือน Kason 762 ME อังวะ, อาณาจักรอังวะ
ชายา
พระราชบุตร และพระองค์อื่น...	พระเจ้าตราพระยา พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง
ราชวงศ์	ปี้นยะ
พระราชบิดา
พระราชมารดา
ศาสนา	พุทธเถรวาท

นอกจากนี้พระองค์ยังเป็นผู้ก่อให้เกิดสงครามครั้งสำคัญที่สุดครั้งหนึ่งของชาวพม่าและชาวมอญคือ สงครามสี่สิบปี เมื่อ ค.ศ. 1384 โดยเป็นการปะทะกันระหว่างกรุงอังวะของชาวพม่าและกรุงหงสาวดี ของชาวมอญที่นำโดยกษัตริย์หนุ่มอย่างพระเจ้าราชาธิราช กษัตริย์องค์ที่ 9 แห่งกรุหงสาวดี หลังจากความพ่ายแพ้ถึง 3 ครั้งของกองทัพอังวะพระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาจึงตัดสินพระทัยพักรบกับหงสาวดีเมื่อ ค.ศ. 1391

พระเจ้าฝรั่งมังศรีชวาสวรรคตเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1400 ขณะพระชนมายุได้ 70 พรรษา โดยองค์รัชทายาทได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็นพระเจ้าตราพระยาแห่งอังวะ

อ้างอิง

1. Than Tun 1959: 128
2. Htin Aung 1967: 87−88
3. Hmannan Vol. 1 2003: 431
4. Hmannan Vol. 1 2003: 432