พระวิสุทธิสังวรเถร (ปีเตอร์ พฺรหฺมวํโส)

พระวิสุทธิสังวรเถร (พรหมวํโสภิกฺขุ) หรือ "พระพรหมวังโส" หรือตามที่รู้จักในหมู่ลูกศิษย์ว่า "อาจารย์พรหม" (อังกฤษ: Ajahn Brahm) เป็นพระภิกษุในพุทธศาสนา นิกายเถรวาท คณะมหานิกาย ชาวอังกฤษ หนึ่งในศิษย์ชาวต่างประเทศของพระโพธิญาณเถร (ชา สุภทฺโท) ปัจจุบันเป็นเจ้าอาวาสวัดโพธิญาณ เมืองเซอร์เพนไทน์ รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย ประเทศออสเตรเลีย ซึ่งเป็นอดีตวัดสาขาของวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี ประเทศไทย

พระวิสุทธิสังวรเถร (ปีเตอร์ พรหมวํโส)
ชื่ออื่น	อาจารย์พรหม
ส่วนบุคคล
เกิด	7 สิงหาคม พ.ศ. 2494 (72 ปี) ลอนดอน สหราชอาณาจักร
นิกาย	มหานิกาย
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่	รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย ประเทศออสเตรเลีย
ตำแหน่ง	เจ้าอาวาส

พระพรหมวังโสเป็นที่รู้จักทั่วไปจากกรณีเป็นพระกรรมวาจาจารย์บวชภิกษุณี 4 รูปอย่างลับ ๆ ที่ประเทศออสเตรเลีย เมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2552 ทำให้คณะสงฆ์ไทยและคณะสงฆ์นานาชาติสายวัดหนองป่าพงได้เชิญท่านมาประชุมชี้แจงถึงเรื่องดังกล่าวในเดือนพฤศจิกายนปีเดียวกัน ผลปรากฏว่ามีการลงมติขับพระพรหมวังโสออกจากความเป็นหมู่คณะของสงฆ์สายวัดหนองป่าพง เพราะเห็นว่าการบวชภิกษุณีเป็นการขืนกระทำโดยผิดต่อพระวินัยฝ่ายเถรวาท และตัดวัดโพธิญาณออกจากความเป็นวัดสาขาของวัดหนองป่าพงอีกด้วย มติดังกล่าวนี้ทำให้พระพรหมวังโสได้ขาดจากความปกครองของคณะสงฆ์ไทยมาจนถึงปัจจุบัน

ประวัติ

พระวิสุทธิสังวรเถร (พรหมวํโสภิกฺขุ) มีนามเดิมว่า ปีเตอร์ เบ็ตส์ (อังกฤษ: Peter Betts) เกิดที่กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2494 ในครอบครัวชนชั้น ในช่วงวัยรุ่น ระหว่างที่กำลังศึกษาระดับมัธยมศึกษาในโรงเรียนลาตีเมร์อัปเปอร์สคูล (Latymer Upper School) ท่านสามารถสอบได้ทุนศึกษาต่อวิชาฟิสิกส์ทฤษฎี (Theoretical physics) ที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ในระยะนี้ท่านได้ได้หันมานับถือพุทธศาสนา โดยสืบเนื่องมาจากความสนใจในธรรมะของพุทธศาสนาและการทำสมาธิ

หลังจากจบจากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์แล้วก็ได้ทำงานเป็นครูอยู่ 1 ปี ก่อนตัดสินใจเดินทางมาบวชเป็นพระภิกษุอยู่ในประเทศไทย และได้อุปสมบทเมื่ออายุได้ 23 ปี ที่วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร กรุงเทพมหานคร โดยมีสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) ครั้งยังเป็นพระพรหมคุณาภรณ์ เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้ฉายาว่า "พฺรหฺมวํโส" จากนั้นจึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของพระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภทฺโท) เพื่อฝึกหัดวิปัสสนากรรมฐานตามแนวทางของพระวัดป่าที่วัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี เป็นเวลานาน 9 ปี

พระพรหมวังโสได้รับอาราธนาจากคณะศิษย์ของหลวงพ่อชาในประเทศออสเตรเลียให้ไปตั้งวัดโพธิญาณในประเทศออสเตรเลียเมื่อ พ.ศ. 2526 และได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เมื่อ พ.ศ. 2549 เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญฝ่ายวิปัสสนาธุระ ในราชทินนาม "พระวิสุทธิสังวรเถร" เนื่องในพระราชพิธีฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี พุทธศักราช 2549

วัดโพธิญาณ

กรณีการบวชภิกษุณี

เกียรติคุณ

งานเขียน

• Opening the Door of Your Heart: And Other Buddhist Tales of Happiness. Also published as Who Ordered This Truckload of Dung?: Inspiring Stories for Welcoming Life's Difficulties. (2005). Wisdom Publications.
• Mindfulness, Bliss, and Beyond: A Meditator's Handbook. (2006). Wisdom Publications.

อ้างอิง

1. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์พระสงฆ์ไทยในต่างประเทศ 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เล่ม 123, ตอน 15ข, 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2549, หน้า 12.

อ่านเพิ่ม

• Egan, Colleen (18 June 2001). "Monk caught up in fire and brimstone". .
• Franklin, Dave (11 May 2003). "Religion with a humorous twist". . Perth, Australia.
• Horayangura, Nissara (28 April 2009). "The bhikkhuni question". Bangkok Post. The from the 28 February 2009 interview is available on Buddhanet.
• Pitsis, Simone (27 July 2002). "Brahm's symphony is the sound of silence". .
• Ranatunga, D. C. (4 February 2007). "Be good, be happy". . 41 (36). ISSN 1391-0531.
• "Few minutes of meditation, good way to start". . 41 (40). 4 March 2007. ISSN 1391-0531.
• Ranatunga, D. C. (9 December 2007). "Meeting Ajahn Brahm in a relaxed mood". . 42 (28). ISSN 1391-0531.
• Smedley, Tim (3 May 2007). "What HR could learn from Buddhism". . 13 (9): 14. ISSN 1358-6297.
• Wettimuny, Samangie (3 March 2011). . . Sri Lanka. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 August 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อาจารย์พรหม 2015-09-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน