ป ศาจกระด กขาว จ น 白骨精 พ นอ น Báigǔjīng อ งกฤษ White Bone Spirit เป นต วละครในนวน ยายจ นเร อง ไซอ ว 西遊 เป นป ศาจหญ งซ งส

ปีศาจกระดูกขาว (จีน: 白骨精; พินอิน: Báigǔjīng; อังกฤษ: White Bone Spirit) เป็นตัวละครในนวนิยายจีนเรื่อง ไซอิ๋ว (西遊) เป็นปีศาจหญิงซึ่งสามารถแปลงร่างได้ แต่ร่างแท้จริงนั้นเป็นโครงกระดูก

ซึงหงอคงเอาไม้พลองตีชายชราซึ่งเป็นปีศาจกระดูกขาวแปลงมา ภาพวาดสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 16

ตามเนื้อเรื่อง ปีศาจกระดูกขาวอยากกินเนื้อพระถังซัมจั๋ง (唐三藏) จึงแปลงเป็นหญิงสาวชาวบ้านมาถวายผลไม้พิษ แต่ซึงหงอคง (孫悟空) ศิษย์พระถังซัมจั๋ง จับพิรุธได้ จึงเอาไม้พลอง (如意金箍棒; "ไม้พลองทองสมใจนึก") ตี นางดำดินหนีไปได้ แต่ทุกคนเข้าใจว่า ซึงหงอคงฆ่านาง และไม่เชื่อคำอธิบายของเขาว่า นางเป็นปีศาจจำแลงมา

นางกลับมาอีกครั้ง คราวนี้แปลงเป็นหญิงชรามาโป้ปดว่า กำลังตามหาบุตรสาว ซึงหงอคงจับพิรุธได้อีก ก็เอาไม้พลองตีอีก แต่คนอื่น ๆ โกรธที่ซึงหงอคงฆ่าคนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

นางปีศาจกลับมาเป็นครั้งที่สาม แปลงเป็นชายชราทำทีมาถามไถ่ว่า เห็นภริยาและบุตรสาวของตนหรือไม่ ซึงหงอคงเห็นว่า เป็นปีศาจตนเดิม จึงเอาไม้พลองตีตายคามือ ศพปีศาจคืนร่างเดิม คือ โครงกระดูก กลุ่มพระถังซังจั๋งรู้สึกผิดที่ซึงหงอคงฆ่าคนถึงสามคน ซึงหงอคงชี้ให้ดูว่า เป็นปีศาจแปลงมา ตนเอาไม้พลองตีตายแล้วจึงคืนร่างเดิม พระถังซัมจั๋งพิจารณาแล้วก็เห็นด้วย แต่ตือโป๊ยก่าย (猪八戒) ศิษย์อีกตนของพระถังซัมจั๋ง กล่าวว่า ซึงหงอคงใช้คาถาเสกศพเป็นโครงกระดูกเพื่อไม่ให้ถูกพระอาจารย์ลงโทษมากกว่า พระถังซัมจั๋งโกรธ ด่าทอและตัดขาดกับซึงหงอคง ซึงหงอคงเจ็บช้ำน้ำใจจึงกลับไปยังที่อยู่เดิม คือ (花果山; "ภูเขามาลาผล")

เมื่อซึงหงอคงไปแล้ว ปีศาจอีกตน คือ (黃袍怪) ก็เข้าจับพระถังซัมจั๋ง ศิษย์ที่เหลือของพระถังซัมจั๋ง คือ ตือโป๊ยก่าย กับซัวเจ๋ง (沙僧) สู้ไม่ได้ ตือโป๊ยก่ายจึงบากหน้าไปขอโทษซึงหงอคงและตามกลับมาช่วยพระถังซัมจั๋งเป็นผลสำเร็จ

อ้างอิง

Wu Cheng-en: Journey to the West, chapter 27.

[ch27-1] Wu Cheng-en: Journey to the West, chapter 27.