ตำรวจติดอาวุธประชาชน

กองกำลังตำรวจติดอาวุธประชาชนจีน (จีน: 中国人民武装警察部队; พินอิน: Zhōngguó Rénmín Wǔzhuāng Jǐngchá Bùduì; อังกฤษ: People's Armed Police; PAP) เป็นองค์กรกองกำลังกึ่งทหารของจีน^: 121 มีหน้าที่รับผิดชอบในด้าน การปราบจลาจล การต่อต้านการก่อการร้าย การบังคับใช้กฎหมาย และการคุ้มครองสิทธิทางทะเลเป็นหลัก รวมถึงการให้การสนับสนุนกองทัพบกกองทัพปลดปล่อยประชาชนในยามเกิดสงคราม^: 87

กองกำลังตำรวจติดอาวุธประชาชนจีน 中国人民武装警察部队 จงกั๋วเหรินหมินอู่จวงจิ่งฉาปู้ตุ้ย
เครื่องหมายแขนไหล่
เครื่องหมายเฮลิคอปเตอร์
ตราสัญลักษณ์
ธงประจำกองกำลัง
ชื่อทางการ	武警部队 (Wǔjǐng Bùduì; "กองกำลังตำรวจติดอาวุธ")
คำขวัญ	รับใช้ประชาชนด้วยความเต็มใจ
ข้อมูลองค์กร
ก่อตั้ง	19 มิถุนายน พ.ศ. 2525; 42 ปีก่อน
หน่วยงานก่อนหน้า	กองกำลังความมั่นคงสาธารณะประชาชนจีน (2492–93) กองกำลังความมั่นคงสาธารณะ (2493–2525)
เจ้าหน้าที่	1,500,000 นาย
สภาพบุคคล	องค์กรกึ่งทหาร,
โครงสร้างเขตอำนาจ
(หน่วยงานแห่งชาติ) (เขตอำนาจในการปฏิบัติการ)	จีน
เขตอำนาจในการปฏิบัติการ	จีน
เขตอำนาจตามกฎหมาย	สาธารณรัฐประชาชนจีน
ส่วนปกครอง	คณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง
บัญญัติตราสาร	กฎหมายสาธารณรัฐประชาชนจีนว่าด้วยกองทัพประชาชน
เขตอำนาจเฉพาะทาง	กองกำลังกึ่งทหาร การปราบปรามความไม่สงบ และการควบคุมจลาจล
สำนักงานใหญ่	กรุงปักกิ่ง
ผู้บริหารหน่วยงาน	พลตำรวจเอก , ผู้บัญชาการ พลตำรวจเอก ,
หน่วยงานปกครอง	คณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง
เว็บไซต์
chinamil.com.cn

กองกำลังตำรวจติดอาวุธประชาชนจีน
อักษรจีนตัวย่อ	中国人民武装警察部队
อักษรจีนตัวเต็ม	中國人民武裝警察部隊
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhōngguó Rénmín Wǔzhuāng Jǐngchá Bùduì
ตำรวจติดอาวุธประชาชน
อักษรจีนตัวย่อ	人民武装警察
อักษรจีนตัวเต็ม	人民武裝警察
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Rénmín Wǔzhuāng Jǐngchá
ตำรวจติดอาวุธจีน
อักษรจีนตัวย่อ	中国武警
อักษรจีนตัวเต็ม	中國武警
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhōngguó Wǔjǐng
Short form
อักษรจีนตัวย่อ	武警［部队］
อักษรจีนตัวเต็ม	武警［部隊］
ความหมายตามตัวอักษร	ตำรวจติดอาวุธ [กองกำลัง]
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Wǔjǐng [Bùduì]

ตำรวจติดอาวุธประชาชนเป็นกองกำลังกึ่งทหารพิเศษที่ขึ้นตรงต่อคณะกรรมาธิการการทหารส่วนกลาง ต่างจาก (จีน: 人民警察; พินอิน: Rénmín Jǐngchá) เจ้าหน้าที่และทหารขององค์กรจะสวมเครื่องแบบสีเขียวมะกอกเข้ม ซึ่งแตกต่างจากเครื่องแบบของกองทัพปลดปล่อยประชาชน หรือเครื่องแบบสีน้ำเงินและสีดำของตำรวจประชาชน

มีการประเมินว่าตำรวจติดอาวุธประชาชนมีกำลังทหารทั้งหมด 1.5 ล้านนาย องค์กรปัจจุบันจัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2525 แต่กองกำลังรักษาความปลอดภัยที่คล้ายกันได้ดำเนินการมาก่อนแล้วนับตั้งแต่ก่อตั้งประเทศในปี พ.ศ. 2492

ในยุคเหมา ตํารวจติดอาวุธประชาชนอดีตคือกองกําลังความมั่นคงสาธารณะประชาชนจีน สังกัด ต่อมาคือกองกําลังความมั่นคงสาธารณะ สังกัดกองทัพปลดปล่อยประชาชน นักวิชาการทั้งในจีนและต่างประเทศต่างเปรียบเทียบตำรวจติดอาวุธประชาชนกับสารวัตรทหารของหลายประเทศ ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือสารวัตรทหารฝรั่งเศส แต่แรงบันดาลใจหลักของการจัดตั้งและการดําเนินงานของตํารวจติดอาวุธประชาชนมาจากของสหภาพโซเวียต และกองกำลังกึ่งทหารในกลุ่มตะวันออก เช่น ตำรวจประชาชนของเยอรมนีตะวันออก ซึ่งปรับให้เข้ากับวัฒนธรรมการทหาร และความคิดที่เฉพาะเจาะจงของผู้นําพรรคคอมมิวนิสต์จีน

ประวัติ

ภารกิจและการปฏิบัติการ

โครงสร้าง

การศึกษา

กองกำลังเคลื่อนที่

กองกำลังภายใน

กองกำลังชายแดน

หน่วยยามฝั่ง

หน่วยตำรวจพิเศษ

การสื่อสาร

ยุทธภัณฑ์

ชั้นยศและเครื่องอิสริยาภรณ์ 

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

1. Sun, Ivan Y.; Wu, Yuning (December 2009). "The Role of the People's Armed Police in Chinese Policing". Asian Journal of Criminology (ภาษาอังกฤษ). 4 (2): 107–128. doi:10.1007/s11417-008-9059-y. ISSN 1871-0131.
2. "Top legislature passes armed police law". China Daily. 2009-08-27. สืบค้นเมื่อ 2019-10-04.
3. Blasko, Dennis J. (2006). The Chinese Army today : tradition and transformation for the 21st century (2nd ed.). London: Routledge. ISBN . OCLC 68694731.
4. Xia, Mingxing; Zhang, Ning; Zhu, Xiongnan (16 August 2017). [Mao Zedong cares about the early construction of the armed police force]. People's Daily Online. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 December 2017. สืบค้นเมื่อ 23 June 2019.
5. Bao Xiaoyan and Zhang Tingyu: "Comparison of the Leadership System of the Armed Police Force and the French Gendarmerie", in "Journal of the Armed Police Command Academy" 2010, Issue 5
6. Xia Yong, Gendarmerie as a Law Enforcement Force: Type Comparison and Enlightenment, "Rules of Law Research", 2016, Issue 3, page 110