ดูโบรฟนิก

ดูบรอฟนีก (โครเอเชีย: Dubrovnik) เป็นเมืองในประเทศโครเอเชีย ตั้งอยู่ริมชายฝั่งตะวันออกของทะเลเอเดรียติก เป็นเมืองท่า สถานที่ท่องเที่ยวที่โดดเด่นที่สุดแห่งหนึ่งในแถบเมดิเตอร์เรเนียน และศูนย์กลางของ มีประชากรทั้งหมด 42,615 คน (สำมะโนประชากร ค.ศ. 2011) ใน ค.ศ. 1979 ดูบรอฟนีกได้รับการประกาศให้เป็นแหล่งมรดกโลกแห่งหนึ่งของยูเนสโก

ดูบรอฟนีก
เมือง
นครดูบรอฟนีก
บน : เมืองเก่าดูบรอฟนีก; แถวที่ 2 ซ้าย : จัตุรัสสปอนซา, แถวที่ 2 ขวา: ทำเนียบผู้ปกครองในอดีต; แถวที่ 3 ซ้าย : กำแพงเมือง, แถวที่ 3 ขวา: อาสนวิหารดูบรอฟนีก; ล่าง : สตราดุน ถนนหลักของเมือง
ธง ตราอาร์ม
สมญา:  "เอเธนส์แห่งโครเอเชีย", "ไข่มุกแห่งเอเดรียติก", "ขุมทรัพย์ของโลก"
ดูบรอฟนีก ที่ตั้งเมืองดูบรอฟนีกในประเทศโครเอเชีย
พิกัด: 42°38′25″N 18°06′30″E / 42.64028°N 18.10833°E / 42.64028; 18.10833
ประเทศ	โครเอเชีย
การปกครอง
• ประเภท
• นายกเทศมนตรี	()
พื้นที่
• เมือง	21.35 ตร.กม. (8.24 ตร.ไมล์)
ความสูง	3 เมตร (10 ฟุต)
ประชากร  (2011)
• เมือง	42,615 คน
• ความหนาแน่น	2,000 คน/ตร.กม. (5,200 คน/ตร.ไมล์)
• เขตเมือง	28,434 คน
• รวมปริมณฑล	65,808 คน
เขตเวลา	(เวลายุโรปกลาง)
• ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)	(เวลาออมแสงยุโรปกลาง)
รหัสไปรษณีย์	HR-20 000
รหัสพื้นที่	+385 20
ทะเบียนพาหนะ
เว็บไซต์	www.dubrovnik.hr

ความเจริญรุ่งเรืองของเมืองนี้ในอดีตขึ้นอยู่กับการค้าทางทะเล ในฐานะเมืองหลวงของ ดูบรอฟนึกได้รับการพัฒนาในระดับสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 15 ถึงคริสต์ศตวรรษที่ 16 โดยมีความโดดเด่นในเรื่องความมั่งคั่งและการทูตที่มีชั้นเชิง

ในช่วงสงครามประกาศเอกราชโครเอเชีย เมืองดูบรอฟนีกถูกทหารชาวเซอร์เบียและชาวมอนเตเนโกรของกองทัพประชาชนยูโกสลาเวียอยู่เจ็ดเดือนและได้รับความเสียหายอย่างหนักจากกระสุนปืน หลังจากได้รับการบูรณะซ่อมแซมในคริสต์ทศวรรษ 1990 จนถึงต้นคริสต์ทศวรรษ 2000 ดูบรอฟนีกก็กลับมาเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมในแถบเมดิเตอร์เรเนียนอีกครั้ง

เมืองพี่น้อง

ราเวนนา, อิตาลี (ตั้งแต่ ค.ศ. 1967) วูคอวาร์, โครเอเชีย (ตั้งแต่ ค.ศ. 1993) กราซ, ออสเตรีย (ตั้งแต่ ค.ศ. 1994) เฮลซิงบอรย์, สวีเดน (ตั้งแต่ ค.ศ. 1996) , อิตาลี (ตั้งแต่ ค.ศ. 2000) บาทฮ็อมบวร์ค, เยอรมนี (ตั้งแต่ ค.ศ. 2002)

ซาราเยโว, บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา (ตั้งแต่ ค.ศ. 2007) , รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐ (ตั้งแต่ ค.ศ. 2007) , ฝรั่งเศส ตั้งแต่ (ค.ศ. 2011)

อ้างอิง

1. "Population by Age and Sex, by Settlements, 2011 Census: ดูบรอฟนีก". Census of Population, Households and Dwellings 2011. Zagreb: . December 2012.
2. Wood, Paul (2 March 2001). "Charges over Dubrovnik bombing". bbc.co.uk. สืบค้นเมื่อ 1 March 2017.
3. . justdubrovnik.com. 1 October 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-16. สืบค้นเมื่อ 2018-06-18.
4. B.Anzulovic: Heavenly Serbia: From Myth to Genocide, NYU Press, 1999
5. K. Morrison: Montenegro: A Modern History, I. B. Tauris, 2009
6. Dr. Katheleen Wilkes devoted her life to the victory of Croatia http://www.croatianhistory.net/etf/wilkes.html
7. Srđa Pavlović. "Reckoning: The 1991 Siege of Dubrovnik and the Consequences of the "War for Peace"". Yorku.ca. . สืบค้นเมื่อ 2017-03-02.
8. . nwsource.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-27. สืบค้นเมื่อ 2018-06-18.
9. New York Times, November 1991, Serbia's Spiteful War, https://www.nytimes.com/1991/11/06/opinion/serbia-s-spiteful-war.html
10. New York Times, November 1992, As Siege Ends, Croats Return to Ruined City, https://www.nytimes.com/1992/11/03/world/as-siege-ends-croats-return-to-ruined-city.html
11. "Dubrovnik voted second best cruise destination in the Mediterranean – Dubrovnik VIDI Travel Guide". vidiworld.com.
12. "The Most Visited Tourist Destination in Croatia in 2015 is…".
13. "Top 10 Mediterranean Destinations".
14. . Rough Guides. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-16. สืบค้นเมื่อ 2018-06-18.
15. "Dubrovnik Sister Cities". thedubrovniktimes.com. สืบค้นเมื่อ 2017-03-06.
16. Grad Vukovar (2011). . vukovar.hr. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 8, 2011. สืบค้นเมื่อ 28 September 2011.
17. . www.graz.at. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 8, 2009. สืบค้นเมื่อ 2010-01-05.
18. 29.01.2011. 20:45 (2011-01-29). . Dubrovacki.hr. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-21. สืบค้นเมื่อ 2011-06-02.{{}}: CS1 maint: numeric names: authors list ()