การศึกษาภาษาญี่ปุ่นในประเทศไทย

การศึกษาภาษาญี่ปุ่นในประเทศไทย บันทึกว่ามีจัดการเรียนการสอนยุคแรกเมื่อปีพุทธศักราช 2477 ในระดับมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 7-8 แผนกวิสามัญภาษาต่างประเทศ ณ โรงเรียนมัธยมวัดบพิตรภิมุข กรมวิสามัญศึกษา กระทรวงธรรมการ ปัจจุบันคือ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์ พื้นที่บพิตรพิมุข จักรวรรดิ และเริ่มการสอนระดับอุดมศึกษาที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เปิดสอนวิชาภาษาญี่ปุ่นเป็นวิชาเลือกใน พ.ศ. 2487

ตามข้อมูลเมื่อ พ.ศ. 2549 (ค.ศ. 2006) ประเทศไทยมีสถาบันสอนภาษาญี่ปุ่นอยู่ 385 แห่ง ครูสอนภาษาญี่ปุ่น 1,153 คน และนักเรียนอีก 71,083 คน

สถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทยที่เปิดสอนภาษาญี่ปุ่นเป็นวิชาเอกในระดับปริญญาตรี เรียงตามปีพุทธศักราช

ชื่อคณะ มหาวิทยาลัย	ปีพุทธศักราชที่เปิดสอนเป็นวิชาเอก
คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	2509
	2523
คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์	2525
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์	2526
	2529
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่	2530
	2531
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร	2534
	2538
คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง	2540
คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต	2541
	2542
	2543
คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์	2545
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา	2546
	2547
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา	2548
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี	2549
	2554
คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม	2556
	2557

การสอบวัดระดับความสามารถ

จำนวนผู้เข้าสอบวัดระดับความสามารถทางภาษาญี่ปุ่น

ปี	เมือง	ระดับ
		L1	L2	L3	L4	รวม
พ.ศ. 2552 (ค.ศ. 2009)	กรุงเทพฯ	958	2,993	4,591	4,952	13,494
	เชียงใหม่	65	315	597	964	1,941
	สงขลา	4	35	78	261	378
	ขอนแก่น	12	129	379	435	955
	รวม	1,039	3,472	5,645	6,612	16,768
พ.ศ. 2551 (ค.ศ. 2008)	กรุงเทพฯ	754	2,704	4,356	5,037	12,851
	เชียงใหม่	64	239	639	910	1,852
	สงขลา	1	18	80	220	319
	ขอนแก่น	8	94	316	406	824
	รวม	827	3,055	5,391	6,573	15,846
พ.ศ. 2549 (ค.ศ. 2006)	กรุงเทพฯ	700	1,949	3,100	3,900	9,649
	เชียงใหม่	52	202	628	1,021	1,794
	สงขลา	4	37	89	291	463
พ.ศ. 2548 (ค.ศ. 2005)	กรุงเทพฯ	633	1,616	2,416	3,456	8,121
	เชียงใหม่	56	164	409	1,120	1,749
	สงขลา	7	41	122	293	463
พ.ศ. 2547 (ค.ศ. 2004)	กรุงเทพฯ	434	1,280	1,940	2,719	6,373
	เชียงใหม่	35	170	333	798	1,336
	สงขลา	2	33	94	180	309
พ.ศ. 2546 (ค.ศ. 2003)	กรุงเทพฯ	380	1,188	1,773	2,735	6,076
	เชียงใหม่	27	151	273	746	1,197
พ.ศ. 2544 (ค.ศ. 2001)	กรุงเทพฯ	211	681	1,198	1,774	3,864
	เชียงใหม่	18	61	157	303	539
พ.ศ. 2543 (ค.ศ. 2000)	กรุงเทพฯ	194	696	960	1,338	3,188
	เชียงใหม่	15	70	130	238	453
พ.ศ. 2542 (ค.ศ. 1999)	กรุงเทพฯ	152	544	811	1,174	2,681
	เชียงใหม่	24	45	120	205	394
พ.ศ. 2541 (ค.ศ. 1998)	กรุงเทพฯ	-	-	-	-	2,175
	เชียงใหม่	-	-	-	-	289

แต่ละปีมีการสอบวัดระดับความสามารถทางภาษาญี่ปุ่นในประเทศไทยอย่างน้อยสามแห่ง เริ่มแรกจัดเฉพาะในจังหวัดเชียงใหม่และกรุงเทพมหานคร ต่อมาใน พ.ศ. 2546 (ค.ศ. 2006) จึงจัดเพิ่มที่จังหวัดสงขลา นอกจากนั้น กรุงเทพมหานครยังเป็นแห่งเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มี (Business Japanese Proficiency Test) ซึ่งเมื่อปี 2546 ได้มีผู้เข้าสอบเป็นจำนวน 232 คน นับได้เป็นร้อยละ 13 ของผู้ทดสอบนอกประเทศญี่ปุ่น

อ้างอิง

1. http://www.arts.chula.ac.th/~east/japanese/activites/history.html 2008-03-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น　ภาควิชาภาษาตะวันออก　คณะอักษรศาสตร์　จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
2. . The Japan Foundation. 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-07-08. สืบค้นเมื่อ 2008-01-14.
3. . The Japan Foundation. 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-04-11. สืบค้นเมื่อ 2008-01-14.
4. (PDF). Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2009. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2010-03-31. สืบค้นเมื่อ 2010-04-20.
5. . Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-07-27. สืบค้นเมื่อ 2009-07-08.
6. (PDF). Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-07-10. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.
7. (PDF). Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2005. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-01-06. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.
8. (PDF). Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2004. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2005-08-27. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.
9. (PDF). Japan Educational Exchanges and Services, The Japan Foundation. 2003. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2004-11-17. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.
10. . The Japan Foundation. 2002-02-14. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2003-04-07. สืบค้นเมื่อ 2006-12-03.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
11. . The Japan Foundation. 2001-02-07. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2003-04-07. สืบค้นเมื่อ 2006-12-03.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
12. . The Japan Foundation. 2000-02-07. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2000-10-18. สืบค้นเมื่อ 2006-12-13.{{}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown ()
13. (PDF). Japan External Trade Organization. 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-09-27. สืบค้นเมื่อ 2008-01-12.

ดูเพิ่ม

• การสอบวัดระดับความสามารถทางภาษาญี่ปุ่น
• การศึกษาภาษาญี่ปุ่นในสหรัฐอเมริกา