ツ เปล ยนทางมาท น ระว งส บสนก บ ช シ ส เป นคะนะของภาษาญ ป นต วหน ง ฮ ระงะนะเข ยนว า つ ม ท มาจากต วเข ยนหว ดของม นโยงะนะ 川

"ツ" เปลี่ยนทางมาที่นี่ ระวังสับสนกับ ชิ "シ"

สึ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า つ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 川 และคะตะกะนะเขียนว่า ツ มีที่มาจากตัวเขียนหวัดอีกแบบหนึ่งของมันโยงะนะ 川 ออกเสียงว่า เมื่อเติมจะออกเสียงว่า หรือ [zu] (づ ออกเสียงเหมือน ず แต่มีที่ใช้น้อยกว่า) เสียงอ่านที่เปลี่ยนไปจากปกติเนื่องจากเหตุผลทางสัทศาสตร์

ฮิรางานะ

คาตากานะ

การถอดอักษร

tsu, tu

+

zu, dzu, du

มังโยงานะ
ของฮิรางานะ

川

มังโยงานะ
ของคาตากานะ

川

つるかめのツ
(สึรุกะเมะ โนะ สึ)

รหัสมอร์ส

・－－・

อักษรเบรลล์

ยูนิโคด

U+3064, U+30C4

คะนะ
อึง				ฮะ	นะ	ทะ	ซะ	คะ	อะ
		–		ฮิ	นิ	ชิ	ชิ	คิ	อิ
	–			ฟุ	นุ	สึ	ซุ	คุ	อุ
		–	เมะ	เฮะ	เนะ	เทะ	เซะ	เคะ	เอะ
					โนะ	โทะ	โซะ	โคะ	โอะ
· · · · ·

つ เป็นอักษรลำดับที่ 18 อยู่ระหว่าง ち (ชิ) กับ て (เทะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ つ เป็นอักษรลำดับที่ 19 อยู่ระหว่าง そ (โซะ) กับ ね (เนะ)

รูปแบบ	โรมะจิ	ฮิระงะนะ	คะตะกะนะ	เสียงอ่าน	รูปแบบ	โรมะจิ	ฮิระงะนะ	คะตะกะนะ	เสียงอ่าน
ธรรมดา	tsu, tu	つ	ツ	สึ	ธรรมดา +ดะกุเต็ง	zu, dzu, du	づ	ヅ	สึ
ธรรมดา	tsū, tū	つう, つぅつー, つ～	ツウ, ツゥツー, ツ～	สือ	ธรรมดา +ดะกุเต็ง	zū, dzū, dū	づう, づぅづー, づ～	ヅウ, ヅゥヅー, ヅ～	สือ
ทวิอักษร	tsa	つぁ	ツァ	สะ	ทวิอักษร +ดะกุเต็ง	zwa	づぁ	ヅァ	สฺวะ
	tsi	つぃ	ツィ	สิ		zwi	づぃ	ヅィ	สฺวิ
	tsyu	つゅ	ツュ	สฺยุ		—	—	—	—
	tse	つぇ	ツェ	เสะ		zwe	づぇ	ヅェ	สฺเวะ
	tso	つぉ	ツォ	โสะ		zwo	づぉ	ヅォ	สฺโวะ

อักษรแบบอื่น

อักษรแบบอื่นของสึคือคะนะขนาดเล็ก っ, ッ ใช้แทนเสียงพยัญชนะกัก แต่จะเป็นเสียงใดขึ้นอยู่กับว่าคะนะตัวถัดไป ดูเพิ่มที่

ภาษาไอนุใช้คะตะกะนะแบบเติม ツ゚ สำหรับใช้แทนเสียง [tu͍] ซึ่งสามารถเขียนด้วย ト゚ แทนก็ได้

อักขระ	ยูนิโคด		ความหมาย
っ	U+3063	1-4-35	ฮิระงะนะ สึ (tsu) ตัวเล็ก
つ	U+3064	1-4-36	ฮิระงะนะ สึ (tsu)
づ	U+3065	1-4-37	ฮิระงะนะ สึ (dzu)
ッ	U+30C3	1-5-35	คะตะกะนะ สึ (tsu) ตัวเล็ก
ツ	U+30C4	1-5-36	คะตะกะนะ สึ (tsu)
ヅ	U+30C5	1-5-37	คะตะกะนะ สึ (dzu)
ツ゚	U+30C4 U+309A	1-5-93	คะตะกะนะ ทุ (tu)
㋡	U+32E1	1-12-76	คะตะกะนะ สึ (tsu) ในวงกลม
ﾂ	U+FF82	ไม่มี	คะตะกะนะ สึ (tsu) ครึ่งความกว้าง

ลำดับขีด

ฮิระงะนะ つ มีลำดับขีด 1 ขีดดังนี้

ขีดเส้นโค้งไปทางขวาเริ่มที่ตำแหน่งกึ่งบน ยกขึ้นเล็กน้อย โค้งงอเป็นรูปตัว C กลับข้าง

คะตะกะนะ ツ มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งบน
ขีดเส้นเฉียงเล็ก ๆ ในตำแหน่งบนถัดไปทางขวา ค่อนไปข้างบนเล็กน้อย
ขีดเส้นโค้งจากบนลงไปทางซ้าย

คันจิ

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าสึ และขึ้นต้นด้วยสึ มีดังนี้

津墜椎槌追鎚痛通塚栂掴槻佃漬柘辻蔦綴鍔椿

潰坪壷嬬紬爪吊釣鶴

อ้างอิง

JIS拡張漢字（JIS X 0213:2004）（全コード表） (ญี่ปุ่น)

[1] JIS拡張漢字（JIS X 0213:2004）（全コード表） (ญี่ปุ่น)