สมัยเมียวลิงเจียน

สมัยเมียวลิงเจียน (อังกฤษ: Miaolingian) เป็นหินสมัยที่สามของยุคแคมเบรียน และได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการในปี 2561 มีช่วงระยะเวลาตั้งแต่ประมาณ 509 ถึง 497 ล้านปีก่อน และแบ่งออกเป็น 3 หินช่วงอายุตามลำดับดังนี้ อูลิวอัน ดรูเมียน และกูจางเจียน สมัยเมียวลิงเจียนนั้นอยู่ถัดจากหินสมัยแคมเบรียน 2 ที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ และตามด้วยหินสมัยฝูหรงเจียน

สมัยเมียวลิงเจียน
~509 – ~497 ล้านปีก่อน PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N
วิทยาการลำดับเวลา
−540 — – −535 — – −530 — – −525 — – −520 — – −515 — – −510 — – −505 — – −500 — – −495 — – −490 — – −485 — – N ♇ พ า ลี โ อ โ ซ อิ ก อีดีแอคารัน แ ค ม เ บ รี ย น อ แ ต ร์ นู เ วี ย น หิ น ส มั ย 2 เ มี ย ว ลิ ง เ จี ย น ฝู ห ร ง เ จี ย น (ต้น) ฟอร์จูเนียน "หินช่วงอายุ 2" "หินช่วงอายุ 3" "หินช่วงอายุ 4" อูลิวอัน ดรูเมียน กูจางเจียน ""               ← เฟานา ← ← ← การสูญพันธุ์ของ ← ← ชีวชาติ ← ชีวชาติ ← พบไทรโลไบต์ครั้งแรก ← ความหลากหลายของ , พบแบรคิโอพอดและครั้งแรก ← พบพวก, , ← ← การสูญพันธุ์ของ   ใหญ่ การแบ่งย่อยของยุคแคมเบรียนตาม ปี 2564 มาตราแกนแนวตั้ง: ล้านปีก่อน
นิรุกติศาสตร์
ความเป็นทางการของชื่อ	ทางการ
อนุมัติชื่อ	2561
ชื่อเดิม	หินสมัยแคมเบรียน 3
ข้อมูลการใช้
เทห์วัตถุ
การใช้ระดับภาค	ทั่วโลก ()
การใช้ช่วงเวลา	ธรณีการของ ICS
การนิยาม
หน่วยวิทยาการลำดับเวลา	(สมัย)
หน่วยลำดับชั้นหิน
ความเป็นทางการของช่วงกาล	ทางการ
คำนิยามขอบล่าง	ของไทรโลไบต์
ขอบล่าง GSSP	มณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน 26°44.843′N 108°24.830′E / 26.747383°N 108.413833°E / 26.747383; 108.413833
การอนุมัติ GSSP	2561
คำนิยามขอบบน	ระดับอ้างอิงปรากฏแรกของไทรโลไบต์
ขอบบน GSSP	แหล่งไผบี้ มณฑลหูหนาน ประเทศจีน 28°23.37′N 109°31.54′E / 28.38950°N 109.52567°E / 28.38950; 109.52567
การอนุมัติ GSSP	2546

ชื่อเมียวลิงเจียน มาจากเทือกเขาเมียวหลิงในมณฑลกุ้ยโจวตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน

นิยาม

มีการเสนอการใช้ซากดึกดำบรรพ์และชั้นหินแบบฉบับหลายครั้งก่อนที่จะมีการให้การรับรองอย่างเป็นทางการในปี 2561 ซากดึกดำบรรพ์ที่เป็นเครื่องหมายที่มีแนวโน้มดีที่สุดได้รับการพิจารณาให้เป็นการปรากฏขึ้นครั้งแรกของสิ่งมีชีวิตในกลุ่มไทรโลไบต์สปีชีส์ (Ovatoryctocara granulata) หรือ (Oryctocephalus indicus) ซึ่งทั้งสองชนิดมีอายุใกล้เคียงกันประมาณ 509 ล้านปีก่อน หลังจากการพิจารณา การปรากฏขึ้นครั้งแรกของออรีคโตเซฟาลัส อินดิคัส ได้ถูกเลือกเป็นเครื่องหมายขอบเขตล่าง และจุด GSSP ถูกวางไว้ใน มณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน

ขอบเขตระหว่างเมียวลิงเจียนและฟูหรงเจียนมีคำนิยามเดียวกันกับหินช่วงอายุ โดยมีการกำหนดเป็นการปรากฏขึ้นครั้งแรกของ (Glyptagnostus reticulatus) ประมาณ 497 ล้านปีก่อน

การแบ่งย่อย

สมัยเมียวลิงเจียนแบ่งออกได้เป็นดังนี้

สมัย / หินสมัย	ช่วงอายุ / หินช่วงอายุ	ขอบล่างของช่วงอายุ (ล้านปีก่อน)
ฝูหรงเจียน
		489.5
		494
		497
เมียวลิงเจียน
	กูจางเจียน	500.5
	ดรูเมียน	504.5
	อูลิวอัน	509
หินสมัย 2
	หินช่วงอายุ 4	514
	หินช่วงอายุ 3	521

หินช่วงอายุออร์เดียน (Ordian stage) ซึ่งใช้ในมาตราการลำดับชั้นหินตามอายุกาลของออสเตรเลีย เดิมถูกกำหนดให้เป็นขั้นต่ำสุดของหินสมัยเมียวลิงเจียน แต่มีความเป็นไปได้ว่าอาจอยู่ในตอนบนของหินสมัย 2 จนถึงปี 2567 ฐานของหินช่วงอายุออร์เดียนยังไม่ได้ถูกกำหนดขึ้น

เหตุการณ์สำคัญ

ในช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างหินสมัยแคมเบรียน 2 และเมียวลิงเจียน ได้เกิดการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของไทรโลไบต์ครั้งแรก ซึ่งรู้จักกันในชื่อ (Olenellid Biomere boundary) โดยเฉพาะไทรโลไบต์ในวงศ์และ ได้สูญพันธุ์ในและจีนใต้ ตามลำดับ ไทรโลไบต์ชนิดออรีคโตเซฟาลัส อินดิคัส (O. indicus) ได้ปรากฏขึ้นครั้งแรกหลังจากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ครั้งนี้ และในพื้นที่ที่ไม่พบซากดึกดำบรรพ์ของออรีคโตเซฟาลัส อินดิคัส การกำหนดช่วงเปลี่ยนผ่านระหว่างหินสมัยแคมเบรียน 2 และเมียวลิงเจียนจะถูกกำหนดโดยข้อมูล

บรรพชีวินวิทยา

แกรพโตไลต์ชนิดอยู่ก้นท้องน้ำได้กระจายตัวอย่างกว้างขวางในสมัยเมียวลิงเจียน อาณานิคมของวงศ์ (Rhabdopleuridae) ซึ่งหุ้มด้วยเปลือกแข็งและอาณานิคมที่เติบโตในลักษณะแตกกิ่งก้านยืนตรงของวงศ์ (Dithecodendridae) ได้วิวัฒนาการขึ้นตั้งแต่ช่วงต้นของสมัยเมียวลิงเจียน สกุลแกรพโตไลต์ที่พบมากที่สุดในช่วงอายุอูลิวอันคือ (Sphenoecium) ซึ่งมีอาณานิคมที่แข็งแรงถูกพบทั่วโลก

การอ้างอิง

1. "Chart/Time Scale". www.stratigraphy.org. International Commission on Stratigraphy.
2. Yuanlong Zhao; Jinliang Yuan; Loren E. Babcock; Qingjun Guo; Jin Peng; Leiming Yin; Xinglian Yang; Shanchi Peng; Chunjiang Wang; ; Jorge Esteve; Tongsu Tai; Ruidong Yang; Yue Wang; Haijing Sun; Yuning Yang (June 2019). "Global Standard Stratotype-Section and Point (GSSP) for the conterminous base of the Miaolingian Series and Wuliuan Stage (Cambrian) at Balang, Jianhe, Guizhou, China" (PDF). Episodes. 42 (2): 165–184. doi:10.18814/epiiugs/2019/019013. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-04. สืบค้นเมื่อ 19 March 2024.
3. Peng, S. C.; Babcock, L. E.; Robison, R. A.; Lin, H. L.; Rees, M. N.; Saltzman, M. R. (2004). "Global Standard Stratotype-Section and Point (GSSP) of the Furongian Series and Paibian Stage (Cambrian)". Lethaia. 37 (4): 365–379. Bibcode:2004Letha..37..365P. doi:10.1080/00241160410002081. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-07-21. สืบค้นเมื่อ 19 March 2024.
4. "International Chronostratigraphic Chart (2018)" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-09-07. สืบค้นเมื่อ 2024-03-19.
5. "GSSP Table - Paleozoic Era". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-10-08. สืบค้นเมื่อ 2024-03-19.
6. Gozalo, Rodolfo; Álvarez, María Eugenia Dies; Vintaned, José Antonio Gámez; Zhuravlev, Andrey Yu.; Bauluz, Blanca; Subías, Ignacio; Chirivella Martorell, Juan B.; Mayoral, Eduardo; Gursky, Hans-Jürgen; Andrés, José Antonio; Liñán, Eladio (1 December 2011). "Proposal of a reference section and point for the Cambrian Series 2-3 boundary in the Mediterranean subprovince in Murero (NE Spain) and its intercontinental correlation". Geological Journal. 48 (2–3): 142–155. doi:10.1002/gj.1330. S2CID 129084517.
7. Arne Thorshøj Nielsen, Per Ahlberg (2019). "The Miaolingian, a new name for the 'Middle' Cambrian (Cambrian Series 3): identification of lower and upper boundaries in Baltoscandia". GFF. 141 (2): 162-173. Bibcode:2019GFF...141..162N. doi:10.1080/11035897.2019.1621374.
8. John R. Laurie, Peter D. Kruse, Glenn A. Brock, James D. Holmes, James B. Jago, Marissa J. Betts, John R. Paterson, Patrick M. Smith (April 2024). "The quest for an Australian Cambrian stage scale". Alcheringa: An Australasian Journal of Palaeontology (ภาษาอังกฤษ): 1–20. doi:10.1080/03115518.2024.2327045.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
9. Jih-Pai Lin, Frederick A. Sundberg, Ganqing Jiang, Isabel P. Montañez, Thomas Wotte (22 November 2019). "Chemostratigraphic correlations across the first major trilobite extinction and faunal turnovers between Laurentia and South China". Scientific Reports. 9 (1): 17392. Bibcode:2019NatSR...917392L. doi:10.1038/s41598-019-53685-2. PMC 6874646. PMID 31758094.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
10. Courtney Birksmith, Glenn A. Brock, Marissa J. Betts, James D. Holmes, Zhiliang Zhang (2023). "Chronostratigraphy of the Cambrian Series 2 -Miaolingian boundary, western Stansbury Basin, South Australia". Conference: Palaeo Down Under 3 at Perth, Western Australia.{{}}: CS1 maint: multiple names: authors list ()
11. Jörg Maletz (8 December 2023). "Benthic graptolites (Graptolithina, Pterobranchia) in the Miaolingian (Cambrian Series 3)". Palaeobiodiversity and Palaeoenvironments. 104 (2): 259–274. doi:10.1007/s12549-023-00595-x.

แหล่งข้อมูลอื่น

• "Combined Image for Wuliuan Stage: GSSP of the Miaolingian Series and Wuliuan Stage in the Wului-Zengjiayan Section, Guizhou, China". Geologic Timescale Foundation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-05-26.
• Yuanlong Zhao; Jinliang Yuan; Loren E. Babcock; Qingjun Guo; Jin Peng; Leiming Yin; Xinglian Yang; Shanchi Peng; Chunjiang Wang; ; Jorge Esteve; Tongsu Tai; Ruidong Yang; Yue Wang; Haijing Sun; Yuning Yang (June 2019). "Global Standard Stratotype-Section and Point (GSSP) for the conterminous base of the Miaolingian Series and Wuliuan Stage (Cambrian) at Balang, Jianhe, Guizhou, China" (PDF). Episodes. 42 (2): 165–184. doi:10.18814/epiiugs/2019/019013. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-03-04. สืบค้นเมื่อ 19 March 2024.