ไฟโล

ไฟโลแห่งอะเล็กซานเดรีย หรือ ไฟโล จูเดียอัส (กรีก: Φίλων, Philōn) นักปรัชญาชาวยิวเกิดในอะเล็กซานเดรีย

ไฟโล
ไฟโล แห่งเมืองอเล็กซานเดรีย
เกิด	20 ปีก่อนคริสตกาล
เสียชีวิต	ค.ศ. 50
สัญชาติ	ยิว
ชื่ออื่น	ไฟโล จูเดียอัส
อาชีพ	นักปรัชญา กรีก ยูดาห์ และ คริสต์
ยุคสมัย	คริสต์ศตวรรษที่ 1
ผลงานเด่น	รูปแบบของพระเจ้าในมุมมองของมนุษย์ และ ปรัชญาของไฟโล
ตำแหน่ง	นักปรัชญา

ไฟโลได้ใช้สัญลักษณ์ทางปรัชญาในการหลอมรวมกับ ไว้ด้วยกัน วิธีที่เขาใช้คือการปฏิบัติตามแนวของ ลัทธิสโตอิก โดยไม่ทิ้งแนวทางตามคัมภีร์ของชาวยิว อรรถกถาเปรียบเทียบเชิงสัญลักษณ์ ของเขาถูกวิจารณ์อย่างมากจากปิตาจารย์แห่งคริสตจักร และเขาไม่เป็นที่ยอมรับเลยในศาสนายูดาห์ เขาเชื่อว่าการแปลความคัมภีร์ฮีบรูตามตัวอักษรนั้นปิดกั้นทัศนคติอันหลากหลายของมนุษย์ และการแสดงการรับรู้เรื่องของพระเจ้าที่พระคัมภีร์กล่าวถึงนั้นดูน่าพิศวงและซับซ้อนเกินไป

สำหรับไฟโลแล้ว (Logos) เป็นพิมพ์เขียวสำหรับโลก และเป็นรูปแบบการจัดการของพระเจ้า นักวิชาการบางคนให้ความเห็นว่าถ้อยคำทางปรัชญาของเขาเป็นแรงผลักดัน ให้เกิดการประมวลถ้อยคำเกี่ยวกับการสร้างสรรค์ของพระเจ้าในช่วงต้นของคริสเตียน

การตีความพระคัมภีร์

วิธีพิเศษเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการกำหนดความหมายที่แท้จริงของคำในพระคัมภีร์ งานที่ถูกต้องของวิธีการนี้จะกำหนดสัญลักษณ์ที่ถูกต้อง จึงจะเรียกว่าเป็นความฉลาดทางสถาปัตยกรรม

วิธีพิเศษมีอยู่ 21 ข้อดังนี้

• 1. ค้นหาวลีที่ซ้ำกันสองครั้ง
• 2. ค้นหาจุดที่เห็นได้ชัดว่ามีการแสดงออกมากเกินไปในข้อความ
• 3. จุดที่ซ้ำซ้อนกับประโยคที่มีมาก่อน
• 4. จุดที่เกิดการเปลี่ยนแปลงวิธีการใช้ถ้อยคำ ซึ่งเป็นจุดสังเกตพิเศษที่ผู้อ่านควรต้องพิจารณา
• 5. จุดที่เกิดความหมายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง พบได้ในการผสมคำ
• 6. ศึกษาความหมายของคำพ้องอย่างรอบคอบ
• 7. เล่นตามคำที่ต้องค้นหาความหมายในเชิงลึก เช่นแกะ (πρόβατa) โดยศึกษาตั้งแต่วิธีตั้งชื่อไปโดยตลอดถึงข้อเท็จจริง
• 8. ความรู้สึกเชิงเปรียบเทียบที่ชัดเจน อาจเกิดจากฤทธิ์ของคำบุพบทหรือคำวิเศษณ์
• 9. ในบางกรณีอาจเก็บตกได้จากส่วนของคำ เช่น διά ใน διάλευκος
• 10. คำทุกคำต้องถูกนำมาแปลความหมายใหม่ตามความหมายที่แท้จริงของมัน เพื่อที่อาจจะพบคำแปลได้ในความหมายอื่น
• 11. นักแปลที่มีประสบการณ์อาจเปลี่ยนแปลงถ้อยคำตามกฎของรับบี คือเมื่ออ่านไม่ได้ด้วยแนวนี้ก็เปลี่ยนไปอ่านด้วยแนวทางใหม่
• 12. หากเกิดความผิดปกติในวลีใดๆ ให้ตั้งสมมติฐานไว้ก่อนว่าจงใจแฝงความหมายพิเศษ เพราะรูปแบบการสร้างผสมคำมีความสำคัญมาก
• 13. พิจารณาจำนวนของคำถ้าเกิดการผิดปกติเรื่องเอกพจน์ พหูพจน์ หรือใช้ บุพบทบอกเวลาผิด
• 14. สังเกตเพศของคำนาม
• 15. การปรากฏขึ้นหรือหายไปของเนื้อความ
• 16. การตีความถูกนำมาใช้ให้ปรากฏขึ้นในประโยคใดประโยคหนึ่ง
• 17. ตำแหน่งของบทและท่อนส่ง
• 18. การรวมคำที่มีลักษณะเฉพาะ
• 19. อยู่ๆก็ละเว้นตำแหน่งที่สำคัญ
• 20. มีข้อความที่โดดเด่นออกมา
• 21. สัญลักษณ์ของตัวเลข

อ้างอิง

1. "Canons of Allegory," "De Victimas Offerentibus," § 5 [ii.255]); "Laws of Allegory," "De Abrahamo," § 15 [ii.11]