รถโลต ส อ งกฤษ Lotus Cars Limited เป นบร ษ ทผล ตรถยนต จากประเทศอ งกฤษ เน นการผล ตรถยนต น งสมรรถนะส งและรถแข ง ม ร นท ม ช

รถโลตัส (อังกฤษ: Lotus Cars Limited) เป็นบริษัทผลิตรถยนต์จากประเทศอังกฤษ เน้นการผลิตรถยนต์นั่งสมรรถนะสูงและรถแข่ง มีรุ่นที่มีชื่อเสียงหลายรุ่น อาทิเช่น เอสพรี, เอลาน, ยูโรปา และอีลิส รวมถึงทีมฟอร์มูลาวันที่ประสบความสำเร็จ โรงงานผลิตรถโลตัสตั้งอยู่ที่ ฮีเทล (Hethel) ในนอร์โฟล์ค ซึ่งเดิมเคยเป็นฐานทัพทหารอากาศแห่งสหราชอาณาจักร ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 บริษัทเน้นการออกแบบรถสปอร์ตขนาดเล็กที่มีน้ำหนักน้อยและมีระบบแฮนด์ลิงที่ดี

โลตัส คาส์ ลิมิเต็ด
Lotus Cars Limited

ประเภท
อุตสาหกรรม	ยานยนต์
ก่อตั้ง	1948; 76 ปีที่แล้ว (1948)
ผู้ก่อตั้ง
สำนักงานใหญ่	ฮีเทล, นอร์โฟล์ค, , อังกฤษ, สหราชอาณาจักร
พื้นที่ให้บริการ	ทั่วโลก
บุคลากรหลัก	Daniel Donghui Li (Chairman) (CEO) Phillip Lee (CFO)
ผลิตภัณฑ์	รถยนต์,
รายได้	£11.2 (2017)
เจ้าของ	(51%) Etika Automotive (49%)
พนักงาน	1,487 (2017)
เว็บไซต์	www.lotuscars.com

โลตัสเคยเปลี่ยนเจ้าของหลายครั้งในปี 1986 ก็ถูกขายให้กับเจเนรัลมอเตอร์ ต่อมาก็ถูกขายกับนายโรมานา อาร์ติโอลิ (Romano Artioli) ในปี 1996 ผู้ซึ่งเคยเป็นอดีตเจ้าของ แต่ภายหลังการล้มละลายของบริษัท ก็ถูกขายให้กับ DRB-HICOM บริษัทสัญชาติมาเลเซีย และเป็นบริษัทลูกของโปรตอนอีกทีหนึ่งด้วย

รุ่นปัจจุบัน

(Lotus Evija) รถสปอร์ตไฟฟ้าสุดเร็วที่สุดของโลกจากปี 2019 กับข้อมูลประวัติเล็กน้อยของรถสุดเจ๋งคันนี้ ที่คุณอาจยังไม่รู้ ความเร็วสูงระดับต้นของโลก กำลังขับเคลื่อนของล้อทั้ง 4 ข้างมีแรงดันไฟฟ้าสูง 1000+ ที่ถือได้ว่า เป็นรถไฟฟ้าคันแรกของโลก ที่มีกำลังขับเคลื่อนสูงพอ ๆ กับรถที่ใช้น้ำมัน Evija ถูกผลิตด้วยจำนวนจำกัดเพียงแค่ 120 คันเท่านั้น สำหรับคนที่สนใจ อยากทดสอบกระเป๋าตังค์ตัวเอง ว่าจะหนาพอที่จะซื้อ เจ้าหนูสุดซิ่งคันนี้ได้หรือไม่ Lotus Evija ราคา อยู่ที่ราว ๆ 6.7 ล้านปอนด์นิด ๆ หรือประมาณเงินเป็นบาทที่ 67 – 70 ล้านบาท โดยประมาณ
(Lotus Emira) รุ่นสุดท้ายที่ใช้เครื่องยนต์ มาต่อจาก อีลิส, เอ็กซิจ และ อีโวรา
(Lotus Eletre) รถSUVไฟฟ้าคันแรกของค่าย
(Lotus Envya) รถเก๋งไฟฟ้าคันแรกของค่าย

รุ่นก่อนหน้า

Opel Speedster/Vauxhall VX220 (พื้นฐานของโลตัสเอลิส S2)

(1948): Austin 7–based sports car
(1949–1950): Ford-powered trials car
(1951): 750 cc formula car
(1952): Trials car
(1952): 750 cc formula car, never built
(1953–1955): The first "production" racer, about 100 built
(1957–1972): A minimalist open sports car designed to manoeuvre a racing circuit.
(1954): sports racer, 1.5 L
(1955): sports racer, shorter and improved Eight
(1955): sports racer for larger displacement, / 2 L
(1956–1957): small displacement sports racer (750 – 1500 cc)
(1956–1957): and Formula One racecar
: Designation not used
(1957–1963): Lotus Elite, the first production street car
(1958–1960): Sports racer, update of the Mk.X, 1.5 – 2.5 L
(1958–1959): F1/F2 car, "Miniature Vanwall"
(1959): Lighter sports racer update of the 11 in response to Mk.I
(1960–1961): First mid-engined Lotus single seater—Formula Junior/F2/F1
(1960–1962): Mid-engined larger displacement sports racer, "Monte Carlo"
(1961): Formula Junior
(1961): Formula One
(1962–1965): Formula Junior/F3
(1962–1966): Small displacement mid-engined sports racer
(1962): Formula One
(1962–1964): Formula One World Champion
(1962–1971): Lotus Elan, production street sports car
Lotus 26R (1962–1966): Racing version of Elan
(1963): Formula Junior
(1963–1966): Lotus version of the Ford Cortina street/racer
Lotus 29 (1963): Indy car, Ford all-aluminium OHV small block V8
(1964): Large displacement sports racer (Ford small block V8)
(1964–1966): Formula Three space frame racer
(1964–1965): Monocoque F2 and Tasman Cup racer
(1964–1965): Formula One World Champion
(1964): Indy car, DOHC Ford V8
Lotus 35 (1965): F2/F3/FB
(1965–1968): Elan Fixed Head Coupe (Type 26 could be fitted with a removable hard top)
(1965): Indy winning mid-engined car
(1965–1966): Tasman Cup formula car
Lotus 40 (1965): Sports racer, a development of the 30
(1965–1968): Formula Three, Formula Two, Formula B
Lotus 42 (1967): Indy car, Ford V8
(1966): Formula One
Lotus 44 (1967): Formula Two
(1966–1974): Convertible (Drop Head Coupe) Elan with permanent side window frames.
(1966–1968): Original Renault-engined
(1966–1970): Racing version of Europa
(1967): Formula Two
(1967–1969): Formula One World Champion
(1967–1974): Lotus Elan +2, four-seat production car
Lotus 51 (1967–1969): Formula Ford
(1968): Prototype Europa Twin Cam
Lotus 53 (1968): Small displacement sports racer, never built
(1968–1970): Series 2 'Europa' production car.
Lotus 55 (1968): F3
(1968–1969): Indy turbine wedge
(1971): F1 turbine wedge
Lotus 57 (1968): F2 design study
Lotus 58 (1968): F1 design study
(1969–1970): F2/F3/Formula Ford
(1960): Lotus Elite built to win at Le Mans with a 2.0 L engine.
(1970–1973): Lotus Seven S4, Greatly modified version of the Seven
Lotus 61 (1969): Formula Ford, "the wedge"
(1969): prototype Europa racer
(1969): 4-wheel drive F1
Lotus 64 (1969): 4-wheel drive Indy car, did not compete
(1969–1971): Federalized Europa S2
Lotus 66: design study
Lotus 67 (1970): Proposed Tasman Cup car, never built
Lotus 68 (1969): F5000 prototype
Lotus 69 (1970): F2/F3/Formula Ford
(1970): F5000/Formula A
Lotus 71: Undisclosed design study
(1970–1972): Formula One World Champion
Lotus 73 (1972–1973): F3
Lotus 74 - Texaco Star (1973): F2
(1971–1975): Europa Twin Cam production car
(1974–1982): Elite II, Luxury 4-seat GT
(1974): F1, redundant designation
(1975–1982): Éclat S1, fastback version of Elite II, redundant designation
(1976): F1
(1977–1978): F1 ground effects car
(1975–1980) Lotus Esprit, street GT, redundant designation
(1978–1979): Formula One World Champion, redundant designation
(1979): F1
(1979–1980): Sunbeam Talbot Lotus, redundant designation
(1980–1981): F1, redundant designation
(1982–1987): Turbo Esprit, street GT car
(1980): Elite series 2
(1980–1982): Éclat series 2
(1980–1987): Esprit series 3
(1980–1983): F1 dual chassis, never raced
(1980–1982): F1
(1981): F1 dual chassis car, banned
(1982–1992): GT, re-engineered Éclat
/X100: Toyota-based "new Elan", abandoned in favour of the Elan M100
(1982): F1
(1983): F1
(1983): F1 Turbo
(1983): F1 Turbo
(1984): F1 Turbo
(1984): Indy car project, abandoned
(1985–1986): F1 Turbo
(1986–1987): F1 Turbo
(1987): F1 Turbo, last Lotus F1 winner
(1988): F1 Turbo
(1989–1995): Front-drive convertible Elan.
(1989): F1
(1990–1991): F1
Lotus 103 (1990): F1, not produced
(1990–1992): Lotus Carlton/Omega, tuned version of the Opel/Vauxhall saloon.
Lotus 105 (1990): Racing X180R, IMSA Supercars Drivers Champ ()
Lotus 106 (1991): X180R, roadgoing homologation special
(1992–1994): F1
(1992): a track only bike ridden by to win a gold medal at the , also known as the "LotusSport Pursuit Bicycle".
(1994): F1, Last Lotus F1 car.
: Road and TT bike. Often mistaken for the but completely different bikes.
(1996–Present): Lotus Elise
: Partial F1 design, reached as far as the monocoque buck
Lotus 113: Number not allocated
(1996): Lotus Esprit GT1 race car
(1997–1998): Lotus Elise GT1
: Opel Speedster/Vauxhall VX220, a collaboration with Opel
: Lotus Elise S2^[]
: Lotus M250, two-seat mid-range sports car concept unveiled in Autumn of 1999, project cancelled in 2001
(2002): Soapbox Derby car made of carbon and aluminium, disc brakes, no engine, for
(1998): Elise V6, code named M120, never produced
(2000–Present): Lotus Exige
(2006): Europa S
(2007-2011): Lotus 2-Eleven, 0-door
(2010–Present): Lotus Evora
: Lotus Evora, race car
(2010): Lotus Exos
(2010): F1 car, made for 2010 season
(2011): F1 car, made for 2011 season
(2013): race car built for
โลตัส อีลิส (Lotus Elise)
โลตัส เอ็กซิจ (Lotus Exige S)
(Lotus Evora)
(2016–2022): Lotus 3-Eleven, 0-door speedster
(2021–ปัจจุบัน): Lotus Evija, all-electric hypercar
(2022–ปัจจุบัน): Lotus Emira, เปิดตัว 6 กรกฎาคม 2564
(2023–อนาคต): Electric Hyper SUV, teased 8 พฤศจิกายน 2564 by Lotus, เปิดตัว 29 มีนาคม 2565, becoming a new competitor in the rapidly expanding premium electric SUV segment.
(2024–อนาคต): Sedan, all-electric four-door super saloon
(2025–อนาคต): Mid-size SUV, all-electric
(2026–อนาคต): Sports car, all-electric supercar

อ้างอิง

Campbell, Peter (15 March 2019). "Lotus Cars plans major turnround after Geely cash boost". . สืบค้นเมื่อ 31 May 2020.
"GEELY & PROTON" (Press release). Proton. 23 June 2017. สืบค้นเมื่อ 23 June 2017.^[]
"Lotus Cars". สืบค้นเมื่อ 5 June 2018.
"2010 Lotus Evora – Test drive and new car review – 2010 Lotus Evora". Cars.about.com. 16 June 2011. สืบค้นเมื่อ 18 December 2011.
The rights to the Seven were sold in 1973 to . Updated versions of this 1957 design are also produced by other speciality firms, including and . Originally the number seven was applied to a -powered Formula 2 car, but the vehicle was never completed in its original form, finally emerging instead as the Clairmonte Special, a two-seat sports car powered by a Lea-Francis engine.
(September 2016). "The Lotus That Never Blossomed". . Vol. 92 no. 9. pp. 84–85.
A mid-engined sports car, launched in the early 1970s. It was styled by Italian designer . The Esprit started with a light, 4-cylinder design, which went through several iterations of turbo-charging and electronic upgrades, before finally being replaced by a highly advanced V8. The last Lotus Esprit rolled off the production line on 20 February 2004, after 28 years in production. A total of 10,675 Esprits were built since production began in 1976.
inspired two-seater claimed to offer a more upmarket sportscar experience, although it is based on the same chassis as the Elise and Exige, limiting accommodation and practicality. Power comes from a Lotus-tuned variant of the turbocharged four-cylinder engine which powers the VX220. The Europa has been criticised in the motoring press for being expensive and for lacking equipment and practicality compared to rivals like the .
"Lotus 125 'Ultimate Track Car' to Debut at Pebble Beach Alongside Elise SC RGB Edition | AutoGuide.com News". Autoguide.com. 5 August 2010. สืบค้นเมื่อ 30 September 2010.

[1] Campbell, Peter (15 March 2019). "Lotus Cars plans major turnround after Geely cash boost". . สืบค้นเมื่อ 31 May 2020.

[2] "GEELY & PROTON" (Press release). Proton. 23 June 2017. สืบค้นเมื่อ 23 June 2017.^[]

[3] "Lotus Cars". สืบค้นเมื่อ 5 June 2018.

[4] "2010 Lotus Evora – Test drive and new car review – 2010 Lotus Evora". Cars.about.com. 16 June 2011. สืบค้นเมื่อ 18 December 2011.

[5] The rights to the Seven were sold in 1973 to . Updated versions of this 1957 design are also produced by other speciality firms, including and . Originally the number seven was applied to a -powered Formula 2 car, but the vehicle was never completed in its original form, finally emerging instead as the Clairmonte Special, a two-seat sports car powered by a Lea-Francis engine.

[6] (September 2016). "The Lotus That Never Blossomed". . Vol. 92 no. 9. pp. 84–85.

[7] A mid-engined sports car, launched in the early 1970s. It was styled by Italian designer . The Esprit started with a light, 4-cylinder design, which went through several iterations of turbo-charging and electronic upgrades, before finally being replaced by a highly advanced V8. The last Lotus Esprit rolled off the production line on 20 February 2004, after 28 years in production. A total of 10,675 Esprits were built since production began in 1976.

[8] spired two-seater claimed to offer a more upmarket sportscar experience, although it is based on the same chassis as the Elise and Exige, limiting accommodation and practicality. Power comes from a Lotus-tuned variant of the turbocharged four-cylinder engine which powers the VX220. The Europa has been criticised in the motoring press for being expensive and for lacking equipment and practicality compared to rivals like the .

[9] "Lotus 125 'Ultimate Track Car' to Debut at Pebble Beach Alongside Elise SC RGB Edition | AutoGuide.com News". Autoguide.com. 5 August 2010. สืบค้นเมื่อ 30 September 2010.