บทความนี้ไม่มีจาก |
โรแบร์ท อเล็คซันเดอร์ ชูมัน (เยอรมัน: Robert Alexander Schumann) เป็นคีตกวีและนักวิจารณ์ดนตรีชาวเยอรมัน เกิดวันที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2353 ที่เมือง เสียชีวิต 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2399 ที่เมืองเอ็นเดอนิช (Endenich) ซึ่งปัจจุบันนี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเมืองบ็อน ประเทศเยอรมนี
ประวัติ
ในวัยเด็ก โรแบร์ท ชูมัน มีความสนใจในศิลปะสองแขนง นั่นคือเปียโนกับวรรณคดี (บิดาของเขาเป็นนักประพันธ์และบรรณาธิการ) ดังนั้นในวัยเด็กเขาจึงแต่งทั้งเพลงและหนังสือ รวมถึงบทกวีด้วย เมื่อบิดาที่เขารักเสียชีวิตลง เขาจึงสูญเสียผู้ให้การสนับสนุนที่จะทำให้เขาเป็นนักดนตรีอาชีพ
มารดาของเขาผลักดันให้เขาเรียนกฎหมาย ระหว่างเรียนกฎหมายที่เมืองไลพ์ซิช เขาก็ได้เรียนเปียโนกับฟรีดริช วีค (Friedrich Wieck) ผู้ที่ภายหลังเป็นพ่อตาของเขา เมื่อเขาแต่งงานกับบุตรสาวของวีค ชื่อ เขายอมทำทุกวิถีทางเพื่อยอมเป็นนักดนตรีเอก ทั้งการฝึกฝนด้วยความขยันขันแข็ง และได้ใช้เครื่องกลช่วยเพิ่มความเร็วให้กับการเคลื่อนไหวของนิ้ว จนทำให้นิ้วกลางมือขวาใช้การไม่ได้ ความฝันที่จะกลายเป็นนักเปียโนเอกต้องสิ้นสุดลงเมื่อเขามีอายุได้เพียง 22 ปีเท่านั้น
หลังจากช่วงเวลาที่เขาต้องซึมเศร้ากับความพิการและการตกหลุมรักสตรีที่แต่งงานแล้ว ในปี พ.ศ. 2377 (ค.ศ. 1834) ชูมันได้หันมาสนใจและใส่ใจกับการประพันธ์เพลงและการเขียนบทความใน "น็อยเออไซท์ชริฟท์เฟือร์มูซีค" (Neue Zeitschrift für Musik) (นิตยสารใหม่เพื่อการดนตรี) ซึ่งเขาได้ทำหน้าที่เป็นนักวิจารณ์และผู้เชี่ยวชาญด้านดนตรี เขาปกป้องแนวคิดด้านดนตรีที่เป็นดนตรีแท้จริงจากแนวคิดของพวกนายทุน (ภาษาเยอรมันเรียกว่า "Philister") ในช่วงเวลานี้เองที่เขาได้ประพันธ์ผลงานอย่าง "คาร์นาวัล โอปุส 9" (Carnaval op.9)
ในปี พ.ศ. 2378 (ค.ศ. 1835) หลังจากถูกบังคับให้แยกทางกับคลารา เขาได้ประพันธ์บทเพลง "โซนาตาแห่งความรัก" ให้แก่เธอ แต่คำขอแต่งงานของเขาถูกพ่อของคลาราปฏิเสธ ทำให้เขาตกอยู่ในภาวะซึมเศร้าอีกครั้ง เขายังคงประพันธ์ผลงานต่อไปและเป็นงานที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจ เพลงที่โด่งดังได้แก่ เซนด็องฟ็อง, ฟ็องแตซี, โนเวลเล็ต เกิดขึ้นมาในช่วงนี้เอง เขาได้หนีไปที่รักษาแผลใจที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย และประพันธ์เพลงต่าง ๆ ระหว่างที่รอขอแต่งงานกับคลารา
ปี พ.ศ. 2383 (ค.ศ. 1840) เป็นปีนำโชคของชูมัน เขาได้แต่งงานกับคลาราในที่สุด ความสุขนี้ได้ถูกถ่ายทอดผ่านบทเพลงของเขา เขาได้ประพันธ์เพลงมากมายจากบทกวีของโยฮันน์ วอล์ฟกัง ฟอน เกอเทอ หรือ เช่นเพลง Liederkreis ความรักของนักกวี และ ความรักและชีวิตของหญิงคนหนึ่ง ในปีต่อมา เขาได้ลองแต่งเพลงสำหรับวงดุริยางค์ (ซิมโฟนีหมายเลข 1 ซิมโฟนีหมายเลข 4 ฯลฯ) ในปี พ.ศ. 2385 (ค.ศ. 1842) เขาได้หันมาโปรดปราน เชมเบอร์มิวสิก โดยเขาประพันธ์ไว้หลายชิ้น ในปีถัดมาเขาได้แต่ง ("oratorio") Le Paradis et la Péri และได้ติดตามคลารา ภรรยาที่อ่อนโยนและแสนดีของเขา ผู้ซึ่งเป็นนักเปียโนฝีมือฉกาจ ออกเปิดการแสดงที่ประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลายทั่วทวีปยุโรป หรือแม้กระทั่งในประเทศรัสเซีย
ในปี พ.ศ. 2387 (ค.ศ. 1844) คู่รักได้ตั้งถิ่นฐานที่เมืองเดรสเดิน ที่ซึ่งเขาได้ประพันธ์อุปรากรชิ้นแรกและชิ้นเดียว ชื่อ เจโนเววา แต่เขาก็ยังคงแต่ง ซิมโฟนี เพลงสำหรับเปียโน ฯลฯ ไปด้วย ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) เขาได้เป็นวาทยกรแห่งเมืองดึสเซิลดอร์ฟ แต่เมื่อถึงปี พ.ศ. 2396 (ค.ศ. 1853) สภาพร่างกายของเขาเสื่อมโทรมลงเป็นอันมาก และความเจ็บปวดจากโรคซิฟิลิส ทำให้เขาพยายามฆ่าตัวตายในวันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2397 (ค.ศ. 1854) ด้วยการกระโดดแม่น้ำไรน์ที่เย็นจัดจนเป็นน้ำแข็ง ถึงเขาจะโชคดีรอดมาได้ด้วยความช่วยเหลือจากพวกกะลาสี แต่ก็ต้องก็ต้องทนทุกข์ทรมานทั้งทางร่างกายและจิตใจ จากนั้นเขาก็ถูกส่งตัวไปพักฟื้นที่เมืองเอ็นเดอนิช
ไม่มีสิ่งใดสามารถทำให้เขาคลายความทุกข์ลงได้ เขาเสียสติไปแล้ว เนื่องด้วยคิดถึงคลาราสุดที่รัก และเพื่อนรักเฟลิคส์ เม็นเดิลส์โซน และนักดนตรีรุ่นน้อง โยฮันเนิส บรามส์ ที่เขาได้พบเมื่อสองปีที่แล้ว ในขณะที่เขามีสภาพกึ่งดีกึ่งร้าย ก็ได้ประพันธ์ (บทเพลงแห่งรุ่งอรุณ) ชูมันจบชีวิตลงเมื่อวันที่29 กรกฎาคม พ.ศ. 2399 (ค.ศ. 1856) ซึ่งทำให้เขาพ้นจากความทุกข์ทั้งปวงได้ในที่สุด
ผลงาน
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
ผลงานบางส่วน:
- :
- บทเพลงสำหรับ piano
- Variations Abegg op 1
- Papillons op2,
- Toccata op 7
- Études symphoniques op.13,
- Carnaval op 9
- Fantaisie op. 17 (qui se distingue par ses dimensions et une présentation plus abstraite)
- Drei romanzen op.28
- Davidsbündlertänze op. 6
- Fantaisiestücke op. 12 aussi adaptées pour violoncelle et piano
- Scènes d'enfants op.15
- Kreisleirianas op.16
- Novelettes op. 21,
- Carnaval de Vienne op. 26
- Scènes d'enfance op.15
- Kreisleriana op.17
- Fantaisiestücke op.12
- Humoresque op.20
- บทเพลงสำหรับขับร้อง
- Les amours du poète
- เชมเบอร์มิวสิก
- Les Fées (pour alto et piano)
แหล่งข้อมูลอื่น
wikipedia, แบบไทย, วิกิพีเดีย, วิกิ หนังสือ, หนังสือ, ห้องสมุด, บทความ, อ่าน, ดาวน์โหลด, ฟรี, ดาวน์โหลดฟรี, mp3, วิดีโอ, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, รูปภาพ, เพลง, เพลง, หนัง, หนังสือ, เกม, เกม, มือถือ, โทรศัพท์, Android, iOS, Apple, โทรศัพท์โมบิล, Samsung, iPhone, Xiomi, Xiaomi, Redmi, Honor, Oppo, Nokia, Sonya, MI, PC, พีซี, web, เว็บ, คอมพิวเตอร์
bthkhwamniimmikarxangxingcakaehlngthimaidkrunachwyprbprungbthkhwamni odyephimkarxangxingaehlngthimathinaechuxthux enuxkhwamthiimmiaehlngthimaxacthukkhdkhanhruxlbxxk eriynruwacanasaraemaebbnixxkidxyangiraelaemuxir oraebrth xelkhsnedxr chumn eyxrmn Robert Alexander Schumann epnkhitkwiaelankwicarndntrichaweyxrmn ekidwnthi 8 mithunayn ph s 2353 thiemuxng esiychiwit 29 krkdakhm ph s 2399 thiemuxngexnedxnich Endenich sungpccubnniklayepnswnhnungkhxngemuxngbxn praethseyxrmnioraebrth chumnprawtiinwyedk oraebrth chumn mikhwamsnicinsilpasxngaekhnng nnkhuxepiyonkbwrrnkhdi bidakhxngekhaepnnkpraphnthaelabrrnathikar dngnninwyedkekhacungaetngthngephlngaelahnngsux rwmthungbthkwidwy emuxbidathiekharkesiychiwitlng ekhacungsuyesiyphuihkarsnbsnunthicathaihekhaepnnkdntrixachiph mardakhxngekhaphlkdnihekhaeriynkdhmay rahwangeriynkdhmaythiemuxngilphsich ekhakideriynepiyonkbfridrich wikh Friedrich Wieck phuthiphayhlngepnphxtakhxngekha emuxekhaaetngngankbbutrsawkhxngwikh chux ekhayxmthathukwithithangephuxyxmepnnkdntriexk thngkarfukfndwykhwamkhynkhnaekhng aelaidichekhruxngklchwyephimkhwamerwihkbkarekhluxnihwkhxngniw cnthaihniwklangmuxkhwaichkarimid khwamfnthicaklayepnnkepiyonexktxngsinsudlngemuxekhamixayuidephiyng 22 piethann hlngcakchwngewlathiekhatxngsumesrakbkhwamphikaraelakartkhlumrkstrithiaetngnganaelw inpi ph s 2377 kh s 1834 chumnidhnmasnicaelaisickbkarpraphnthephlngaelakarekhiynbthkhwamin nxyexxisthchrifthefuxrmusikh Neue Zeitschrift fur Musik nitysarihmephuxkardntri sungekhaidthahnathiepnnkwicarnaelaphuechiywchaydandntri ekhapkpxngaenwkhiddandntrithiepndntriaethcringcakaenwkhidkhxngphwknaythun phasaeyxrmneriykwa Philister inchwngewlaniexngthiekhaidpraphnthphlnganxyang kharnawl oxpus 9 Carnaval op 9 inpi ph s 2378 kh s 1835 hlngcakthukbngkhbihaeykthangkbkhlara ekhaidpraphnthbthephlng osnataaehngkhwamrk ihaekethx aetkhakhxaetngngankhxngekhathukphxkhxngkhlaraptiesth thaihekhatkxyuinphawasumesraxikkhrng ekhayngkhngpraphnthphlngantxipaelaepnnganthietmepiymipdwyaerngbndalic ephlngthiodngdngidaek esndxngfxng fxngaetsi onewlelt ekidkhunmainchwngniexng ekhaidhniipthirksaaephlicthikrungewiynna praethsxxsetriy aelapraphnthephlngtang rahwangthirxkhxaetngngankbkhlara pi ph s 2383 kh s 1840 epnpinaochkhkhxngchumn ekhaidaetngngankbkhlarainthisud khwamsukhniidthukthaythxdphanbthephlngkhxngekha ekhaidpraphnthephlngmakmaycakbthkwikhxngoyhnn wxlfkng fxn ekxethx hrux echnephlng Liederkreis khwamrkkhxngnkkwi aela khwamrkaelachiwitkhxnghyingkhnhnung inpitxma ekhaidlxngaetngephlngsahrbwngduriyangkh simofnihmayelkh 1 simofnihmayelkh 4 l inpi ph s 2385 kh s 1842 ekhaidhnmaoprdpran echmebxrmiwsik odyekhapraphnthiwhlaychin inpithdmaekhaidaetng oratorio Le Paradis et la Peri aelaidtidtamkhlara phrryathixxnoynaelaaesndikhxngekha phusungepnnkepiyonfimuxchkac xxkepidkaraesdngthiprasbkhwamsaercxyangthlmthlaythwthwipyuorp hruxaemkrathnginpraethsrsesiy inpi ph s 2387 kh s 1844 khurkidtngthinthanthiemuxngedrsedin thisungekhaidpraphnthxuprakrchinaerkaelachinediyw chux econewwa aetekhakyngkhngaetng simofni ephlngsahrbepiyon l ipdwy tngaetpi ph s 2393 kh s 1850 ekhaidepnwathykraehngemuxngdusesildxrf aetemuxthungpi ph s 2396 kh s 1853 sphaphrangkaykhxngekhaesuxmothrmlngepnxnmak aelakhwamecbpwdcakorkhsifilis thaihekhaphyayamkhatwtayinwnthi 27 kumphaphnth ph s 2397 kh s 1854 dwykarkraoddaemnairnthieyncdcnepnnaaekhng thungekhacaochkhdirxdmaiddwykhwamchwyehluxcakphwkkalasi aetktxngktxngthnthukkhthrmanthngthangrangkayaelacitic caknnekhakthuksngtwipphkfunthiemuxngexnedxnich immisingidsamarththaihekhakhlaykhwamthukkhlngid ekhaesiystiipaelw enuxngdwykhidthungkhlarasudthirk aelaephuxnrkeflikhs emnedilsosn aelankdntrirunnxng oyhnenis brams thiekhaidphbemuxsxngpithiaelw inkhnathiekhamisphaphkungdikungray kidpraphnth bthephlngaehngrungxrun chumncbchiwitlngemuxwnthi29 krkdakhm ph s 2399 kh s 1856 sungthaihekhaphncakkhwamthukkhthngpwngidinthisudphlnganbthkhwamnixactxngkartrwcsxbtnchbb indaniwyakrn rupaebbkarekhiyn kareriyberiyng khunphaph hruxkarsakd khunsamarthchwyphthnabthkhwamid phlnganbangswn bthephlngsahrb piano Variations Abegg op 1 Papillons op2 Toccata op 7 Etudes symphoniques op 13 Carnaval op 9 Fantaisie op 17 qui se distingue par ses dimensions et une presentation plus abstraite Drei romanzen op 28 Davidsbundlertanze op 6 Fantaisiestucke op 12 aussi adaptees pour violoncelle et piano Scenes d enfants op 15 Kreisleirianas op 16 Novelettes op 21 Carnaval de Vienne op 26 Scenes d enfance op 15 Kreisleriana op 17 Fantaisiestucke op 12 Humoresque op 20bthephlngsahrbkhbrxng Les amours du poeteechmebxrmiwsik Les Fees pour alto et piano aehlngkhxmulxun 1 bthkhwamchiwprawtiniyngepnokhrng khunsamarthchwywikiphiediyidodykarephimetimkhxmuldkhk